Kolonel Douglas Macgregor: Verliest Rusland de oorlog? Het antwoord is nee. Een volmondig nee!

In dit opmerkelijke interview waarschuwt een Amerikaanse oorlogsheld en gepensioneerd kolonel van het Amerikaanse leger dat er “in Washington serieuze plannen bestaan om Amerikaanse strijdkrachten in Oekraïne in te zetten”. Hij vindt dit “zeer gevaarlijk” omdat hij vreest dat dit zou kunnen leiden tot het gebruik van Amerikaanse tactische kernwapens tegen Rusland, bericht RT.

Kolonel Douglas Macgregor is niet een van de gepensioneerde militaire officieren die momenteel de studio’s van de reguliere media bevolken als “deskundigen” en het verhaal voeden van de “bloeddorstige gek in het Kremlin” tegen wie onschuldig “Oekraïne moet winnen”. Zijn nuchtere analyses van de huidige situatie in Oekraïne, Europa en daarbuiten zijn diepgaand en evenwichtig.

Macgregor kan niet alleen terugkijken op zijn tijd in uniform met gevaarlijke oorlogservaringen, op vele jaren werk aan de staf. Hij is niet alleen een zeer gedecoreerde oorlogsheld, maar heeft ook naam gemaakt als gestudeerd politicoloog en militair theoreticus, professor en auteur van boeken.

Macgregor baseert zijn beoordelingen ook op zijn ervaring in het Amerikaanse leger in Duitsland en op het NAVO-hoofdkwartier. De leiding van het Pentagon had hem ook officieel aan boord gehaald als adviseur. Hij spreekt Duits en president Donald Trump wilde hem naar Berlijn sturen als Amerikaans ambassadeur, maar Macgregor had te veel vijanden gemaakt in het Amerikaanse establishment en hij werd niet bevestigd door de Senaat als Amerikaans ambassadeur.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Macgregor is – juist vanwege zijn uiteenlopende kennis en ervaring – een uitgesproken tegenstander van het confronterende Amerikaanse beleid ten aanzien van Rusland. Volgens hem heeft de steun van de VS aan Oekraïne een zeer gevaarlijke dimensie gekregen. Aangezien mag worden aangenomen dat Macgregor ook bekend is met de oorlogssimulaties van 2018 van de RAND Corporation, waarin de Amerikaanse strijdkrachten – zelfs uitgaande van de meest gunstige omstandigheden – al na korte tijd een verpletterende nederlaag lijden in een oorlog tegen Rusland in Oost-Europa, weet hij waar Washington zich in een noodsituatie mee inlaat.

RAND, de enorme denktank van de Amerikaanse strijdkrachten, rapporteerde destijds over de desastreuze uitkomst van de oorlogssimulatie voor de VS, en daarom heeft RAND in een vervolgstudie (“Extending Russia”) waarin Oekraïne een belangrijke rol speelt, mogelijkheden bestudeerd en strategieën ontwikkeld om Rusland te ruïneren en op de knieën te krijgen zonder een directe militaire confrontatie met de VS. Dit lijkt echter niet te hebben gewerkt, en nu lijken de beleidsmakers in Washington in alle ernst als onverantwoordelijke kinderen te spelen met plannen om Amerikaanse soldaten naar Oekraïne te sturen.

Tegen deze achtergrond waarschuwt ex-kolonel en ex-pentagonadviseur Macgregor dringend voor het inzetten van Amerikaanse troepen in Oekraïne. Hun voorspelbare, verliesgevende nederlaag zou gemakkelijk kunnen omslaan in een situatie waarin de waanzinnige haviken in Washington het gebruik van Amerikaanse tactische kernwapens tegen Russische eenheden in Oekraïne als enige uitweg zien. Dit zou natuurlijk niet zonder een Russische reactie blijven en zou waarschijnlijk kunnen leiden tot het einde van de Amerikaanse militaire besluitvormingscentra in Europa, waaronder Ramstein in de Duitse regio Rijn-Palts.

Hieronder wordt Macgregor geïnterviewd door rechter Andrew Peter Napolitano. Rechter Napolitano is een voormalig rechter van een Superior Court, het hoogste gerechtshof van een Amerikaanse staat. Als gesyndiceerd columnist met 14.000 uitgezonden tv-segmenten is hij de afgelopen 24 jaar in de hele VS bekend geworden en heeft hij een grote aanhang onder het publiek.

Verliest Rusland de oorlog?

Rechter Napolitano: Kolonel, het is altijd een genoegen u in ons midden te hebben. Ik zou willen beginnen met de vraag: Kan Rusland deze oorlog in Oekraïne verliezen?

Macgregor: Het antwoord is nee. Een volmondig nee! (…) Er is een verhaal waarvan ik denk dat u en uw publiek het zullen waarderen. In 1942, na de val van Tobroek, hadden de Britten twee jaar lang onafgebroken nederlagen geleden tegen de Duitsers (onder generaal Erwin Rommel), ook al waren de Britten en hun bondgenoten in de meerderheid tegen de Duitsers. En dan was er nog de grote nederlaag bij Tobroek. Iemand vroeg Churchill: “Verliezen we deze oorlog? We hebben nog geen enkele slag gewonnen!” Churchill antwoordde: “Ik weet dat veldslagen belangrijk zijn, maar veldslagen beslissen niet noodzakelijkerwijs over oorlogen. In moderne oorlogvoering zijn het trends die de uitkomst van oorlogen bepalen, en trends zijn uiteindelijk in ons voordeel, niet in dat van de Duitsers. Heb geduld!”

Ik denk dat Churchill gelijk had. De Russen hebben geen ernstige nederlagen geleden, en we weten dat ze een hobbelige start hebben gehad om alle redenen die we hier al hebben besproken. Ze zijn nu – eerlijk gezegd – waar ze willen zijn. Ze verdedigen het gebied dat ze al hebben veroverd en het volgende wat ze doen is oefenen, organiseren en voorbereiden op de grote offensieven die in november en december zullen plaatsvinden.

Maar hier is iets anders dat uw publiek zou kunnen interesseren: de mobilisatie van 300.000 man is voltooid in die zin dat deze 300.000 reservisten zich nu in de Russische strijdkrachten bevinden en daar worden geïntegreerd, voorbereid en getraind… Maar verdere mobilisatie is niet opgeschort. Er zijn veel aanwijzingen dat er achter de schermen besluiten zijn genomen om de mobilisatie voort te zetten, zodat we in plaats van 700.000 Russische soldaten in november en december misschien in januari een miljoen in het veld zullen zien.

Ik denk dat dat komt omdat Vladimir Poetin en zijn nationale veiligheidsadviseurs, zijn militaire commandanten goed luisteren wanneer wij onze dreigementen uiten en erop blijven aandringen dat Rusland zich daadwerkelijk moet overgeven aan Vladimir Selensky.

“Coalitie van de Bereidwilligen” tegen Rusland

Rechter Napolitano: Wat deze bedreigingen betreft, is er bijvoorbeeld een publieke opmerking van generaal David Petraeus (voormalig opperbevelhebber van de VS in Irak en, aan het einde van zijn carrière, directeur van de CIA) vorige week, waarin hij zei dat de Verenigde Staten en enkele NAVO-landen een soort geallieerde strijdmacht zouden moeten creëren, geen officiële NAVO-macht, maar een soort “coalition of the willing” die op het terrein in Oekraïne tegen de Russen vecht.

Petraeus kennende, weet ik zeker dat hij zoiets niet gezegd zou hebben zonder het eerst met de hoger geplaatsten in Washington te overleggen. Dus mijn vraag is: ten eerste, wat vindt u militair gezien van wat generaal Petraeus heeft voorgesteld? En ten tweede, wat wil hij ermee bereiken, nu hij een burger is? Verwacht de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken (Antony Blinken) werkelijk dat zijn baas, de president van de Verenigde Staten, die zelf op de rand van zijn fysieke bestaan wankelt, het hele land naar de rand van de afgrond leidt?

Macgregor: Ik denk dat we dit moeten zien als een soort proefballon. Met andere woorden, Petraeus kreeg dit materiaal en moest er iets mee doen omdat de mensen in Washington graag willen zien of horen wat voor reactie ze eventueel van het Amerikaanse volk krijgen. Dat is het eerste punt.

Ten tweede denk ik dat er helaas serieuze plannen zijn voor de inzet van Amerikaanse troepen in Oekraïne. Ik vind dat erg gevaarlijk. Ik vind het een slecht idee, maar het gebeurt wel.

Het voorstel van een “coalition of the willing” is echter een teken dat de cohesie binnen de NAVO niet goed is, want de NAVO is allesbehalve eensgezind over deze kwestie (troepen in Oekraïne). De meeste mensen in Europa zijn niet geïnteresseerd in een oorlog met Rusland.

Als u zich afvraagt uit welke troepen de “coalition of the willing” zou kunnen bestaan, dan zouden we Roemeense en Poolse soldaten hebben, misschien wat uit Litouwen. Het is moeilijk te zeggen of iemand anders zich zou willen aansluiten. Ik weet niet hoeveel Britse troepen u kunt verwachten. Ik denk niet dat de Britten binnen enige tijd een troepenmacht van 10.000 tot 15.000 soldaten op de been kunnen brengen die competent zou zijn op het slagveld. Wat de Fransen betreft, hun eigen leger in Afrika is al overbelast. Ik weet dus niet over wie er nog meer werd gesproken. Deze “coalition of the willing” is – zo blijkt bij nader inzien – een andere indicator (van waar de NAVO staat). Waarom praten we hier eigenlijk over?

Rechter Napolitano: Ja, juist. Waarom? Omdat de globalisten Poetin weg willen hebben en denken dat ze dat kunnen?

Oekraïne op de rand van de afgrond

Macgregor: Ten eerste, omdat Oekraïne is verpletterd. Het staat op het punt te verliezen. Het staat op het punt te worden weggevaagd. Hun tegenaanvallen die we de afgelopen maanden hebben gezien, begonnen met 30.000 tot 45.000 manschappen en daalden vervolgens (vanwege de hoge verliezen) tot misschien 10.000 tot 12.000 manschappen. Daarna daalden ze verder tot 3.000 à 5.000, en de laatste tijd zien we alleen eenheden ter grootte van bataljons, 500, 600 of 700 man sterk, die daadwerkelijk proberen zwakke plekken in de Russische verdediging te vinden om door te breken. Ze (het Oekraïense leger) hebben geen mannen meer over.

Volgens aan mij toevertrouwde informatie wordt het aantal Poolse soldaten in Oekraïense uniformen geschat op maximaal 10.000, maar we weten niet hoeveel het er in werkelijkheid zijn. Dan zijn er nog de zogenaamde strijders van het Vreemdelingenlegioen die Oekraïne heeft opgericht en die misschien 5.000 tot 7.000 man of minder tellen. Nogmaals, we kennen de exacte cijfers niet. Deze gevechtsformaties zijn de enigen die een serieuze aanval in een groot gevecht kunnen uitvoeren. Dus nu eindelijk uw vraag, rechter.

We hebben mensen in Washington die graag een directe confrontatie met Rusland willen omdat ze denken dat ze Rusland kunnen intimideren. Ze denken dat ze de Russen kunnen dwingen zich te onderwerpen, dat Zelensky zal verschijnen om hun overgave in ontvangst te nemen. Dit is bizar. Er zijn geen aanwijzingen voor een dergelijke ontwikkeling. Het is gevaarlijk. Het is dom, maar ja, ze (de oorlogszuchtigen in Washington) zijn er, en ik denk dat dat de denkwijze aan de top van de (Biden) regering bepaalt.

Rechter Napolitano: De historische US 101st Airborne (een elite luchtlandingsdivisie) is voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog terug in Europa. Er zijn ook Amerikaanse mariniers in Roemenië. Wat doen ze in Roemenië?

Macgregor: Naar verluidt zijn het er ongeveer 5.000. Het is een mix van lichte infanterie en UH-60 (Black Hawk) gevechtshelikopters. Ik weet niet of ze ook een bataljon 64-D gunships bij zich hebben. Ze zouden samenwerken met Roemeense troepen. Dat zou een vleugel of een arm van de coalition of the willing kunnen zijn. De rest van de divisie bevindt zich in Polen, enkele honderden kilometers naar het noorden. Nu zijn er allerlei geruchten op het internet en mensen zeggen dat de soldaten “worden verplaatst naar Odessa om een blokkade op te zetten om te voorkomen dat de Russen oprukken naar Odessa en dat ze worden versterkt met meer troepen (van de Coalition of the Willing)”.

Ik kan moeilijk geloven dat Washington zo dom zou zijn, want Odessa staat duidelijk op het menu van de Russen. Het is een Russische stad. Een Russisch sprekende stad die nooit een Oekraïense geschiedenis heeft gehad, en om die redenen zullen zij (de Russen) haar terugnemen, net zoals zij Charkov zullen terugnemen, om dezelfde redenen. En daarmee zouden de Russen waarschijnlijk stoppen (met hun speciale operatie); normaal gesproken.

Rechter Napolitano: Wanneer gaan de VS voor kernwapens in Oekraïne?

Macgregor: Als dat gebeurt, denk ik niet dat het eindresultaat er goed uit zal zien voor de Verenigde Staten en hun coalition of the willing. En dan is het natuurlijk de vraag of we zware verliezen hebben geleden en als verliezers worden gezien. Zullen wij (de VS) dan naar kernwapens grijpen? Want ik heb onlangs gezegd dat ik van Russische zijde nooit enige belangstelling heb gezien voor het gebruik van een kernwapen (in Oekraïne). Ik heb niets gezien dat daarop wijst.

De verklaringen die werden afgelegd (door het Russische leiderschap) werden altijd afgelegd als reactie op de VS, als antwoord op iedereen die de vraag stelde: zouden de Russen reageren als ze werden aangevallen met een kernwapen? En de Russen hebben dat heel duidelijk gemaakt. Dat is het probleem met dit gepraat over een beperkte kernoorlog. Ik denk dat er nu een gevaar bestaat dat we daarnaar afglijden. Ik heb er de afgelopen weken herhaaldelijk op gewezen dat het Amerikaanse leger geenszins is voorbereid op een oorlog tegen Rusland.

De infrastructuur is er niet, de tonnen munitie zijn er niet, de omvang van de troepenmacht (coalition of the willing) is niet voldoende. Dit heeft allemaal geen zin. Wij Amerikanen blijven zeggen dat de Russen dom waren toen ze Oekraïne binnenvielen, ze maakten al die fouten. Maar de Russen gingen er tenminste op af om geen orthodoxe Slaven te doden. Dat was een doel dat ze niet wilden, doden. Dat pakte niet helemaal uit zoals ze hadden gehoopt.

Maar nu hebben wij VS het erover om Oekraïne binnen te gaan, en we hebben geen richtlijnen of beperkingen, en we hebben niet de troepen om het te doen, terwijl de Russen hun troepen blijven opbouwen. Daar is een goede reden voor, namelijk de omvang van Oekraïne. Als u niet beschikt over meerdere honderdduizenden troepen, zult u het niet kunnen domineren. Hoe gaan we dat doen? Dit is waanzin!

Het gevaar van de War Powers Resolution

Rechter Napolitano: In een van uw recente geschriften verwees u naar de War Powers Resolution van de Amerikaanse president. Deze resolutie is naar mijn mening een zeer ongrondwettelijke wet.

In de specifieke situatie betekent dit dat we allemaal op een ochtend wakker kunnen worden en Joe Biden op tv horen zeggen: “Trouwens, gisteravond heb ik 50.000 Amerikaanse troepen gestuurd om te vechten in Oekraïne.”

Er is niets dat Biden van een dergelijke stap kan weerhouden, noch het Congres, noch iemand anders kan er 90 dagen lang iets aan doen. Pas daarna brengt de president verslag uit aan het Congres, en dan heeft hij nog eens 90 dagen waarin niemand er iets aan kan doen. Pas daarna heeft de president de goedkeuring van het Congres nodig. Maar gedurende een half jaar, gedurende 180 dagen, heeft hij de macht die Madison (een van de grondleggers van de VS) uitdrukkelijk aan het Congres wilde voorbehouden…

Is dat iets waar we bang voor moeten zijn, dat we op een ochtend wakker worden en erachter komen dat terwijl wij allemaal sliepen, 50.000 geüniformeerde Amerikaanse soldaten – dit cijfer is puur fictief – de Oekraïens-Russische oorlog zijn binnengedrongen?

Macgregor: Ja. Dat is een reële mogelijkheid, nu veel meer dan een nucleaire aanval. Ik kan echter nog steeds niet geloven dat iemand in het Witte Huis gestoord genoeg is om zoiets zelfs maar te overwegen! Maar ik denk dat het een reële mogelijkheid is. Maar met welke waarschijnlijkheid, 90 procent, 80 procent of 60 procent? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat uit de hoeveelheid informatie van mensen binnen het apparaat die reageren op mijn opmerkingen, blijkt dat ik het bij het rechte eind heb met mijn zorgen en waarschuwingen. Dus ja, ik denk dat dat nu een reële mogelijkheid is.

Rechter Napolitano: Wat gebeurt er in de winter? Volgende week is het november, en het gebrek aan zonnewarmte wordt een zeer ernstig probleem, niet alleen voor de troepen, maar ook voor de mensen in hun huizen en voor de soldaten in hun greppels in de grond.

Macgregor: Ik denk dat het verdomd koud wordt… Vergeet niet dat dit vlakke, open, brede velden zijn. Ze hebben niets om de warmte binnen te houden, zoals steden tot op zekere hoogte wel hebben. En brandstof zal een groot probleem zijn voor de Oekraïners. Op dit moment trekken de Oekraïners al hun pantsertroepen terug omdat ze geen brandstof hebben voor hun tanks en gepantserde gevechtsvoertuigen. Zij maken momenteel gebruik van pick-up trucks. Dit zijn de zogenaamde “technicals”, waarbij je een zwaar machinegeweer of een automatisch kanon op de flatbed van een pick-up truck hebt gemonteerd. Daar is een reden voor: ze hebben niet genoeg brandstof voor de zware voertuigen.

Bovendien ligt het elektriciteitsnet plat, waardoor de spoorwegen niet werken, behalve als de Oekraïners over diesellocomotieven beschikken. (Diesellocomotieven zijn echter schaars. En vanwege de verschillende spoorbreedte van het Oekraïens-Russische spoorwegnet kan het Westen niet helpen door diesellocomotieven te leveren). Deze diesels zijn het doelwit van de Russen en ik verwacht dat ze zeer binnenkort zullen worden vernietigd. Alle aspecten van mobiliteit die zo cruciaal zijn in een open ruimte zijn dus verdwenen.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

NUCLEAIRE OORLOG DOSSIER

Het conflict in Oekraïne is de voorbode van het einde van de westerse overheersing

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: