Europa’s deugdzame zelfmoord

Wanneer Duitsers in groten getale samenkomen en zij kijken niet naar Bruce Springsteen die in 1988 Born In the USA opvoert vanaf de andere kant van een betonnen muur, dan doordrenkt een giftige infusie van assimilatie-hysterie de menigte en verspreidt zich over ieder individu, en dan gebeuren er meestal slechte dingen, schrijft The Good Citizen.

Bestaat er een studie over de kneedbaarheid van de Duitse psyche ten opzichte van kuddegedrag? De Duitse regering heeft er waarschijnlijk al een in het geheim uitgevoerd en gebruikt die tegen het volk wanneer dat nodig is. Ongetwijfeld houdt de Duitse Gesundheitführer Karl Lauterbach de finesses van deze studie bij de hand bij het inktzetten van zijn sociale tirannieën.

Opgroeiend met een moeder, geboren in de pas van de Duitse bezetting bevrijde Franse Elzas uit een Duitse vader en een Franse moeder, was het vaak alsof ik naar David Banner met een croissant keek, voordat zij snel haar kleren ontgroeide en veranderde in een groen monster voor assertieve controle. Telkens als de Duitse in haar naar boven kwam, ontdekten mijn broer en ik, door wat Achtung! opvoeding genoemd zou kunnen worden, dat de dingen op het punt stonden om zeker meer, stugger te worden. Laten we het een op regels gebaseerde-orde opvoeding noemen.

Op school, toen het tijd was om een tweede taal te kiezen om de vereiste studiepunten te behalen om af te studeren, was Duits de laatste vreemde taal keuze op onze lijsten. Doordat wij om het weekend urenlang door onze moeder aan de telefoon hoorden spreken, kregen wij de harde klanken van hakken en hijgen van goddeloze combinaties van disfunctioneel samengevoegde medeklinkers in ons gehoor. Om het vriendelijk uit te drukken mist het Duits een zekere ritmische muzikaliteit, een speciaal Je ne sais quoi dat in de Romaanse talen overvloedig aanwezig is.

Als producten van een belachelijk bevooroordeeld openbaar onderwijssysteem in Amerika, met een geschiedeniscurriculum dat geschreven is door de planners van het Pentagon van de koude oorlog, salueerden mijn broer en ik elke morgen de vlag, zwoeren onze trouw waar die voor staat, en leerden door een combinatie van leerboeken geschreven door overwinnaars van de Nazi-machine en een Hollywood vol overlevenden van haar ergste decreten, dat Duitsland nog steeds een ernstig westers public relations probleem had.

De laatste decennia, en vooral de laatste twee jaar, hebben zij hun best gedaan om dat probleem veel en veel erger te maken.

Het is geen verrassing dat Duitsland zich heeft opgeworpen als een bioterroristische staat, die zijn eigen burgers terroriseert met een bizar wetsdecreet, dat “Infectiebeschermingsmaatregelen” heet. Deze dienen als niets anders dan eindeloos opvoerend medisch theater, meer dan twee jaar na de eerste door de media gestuurde golf van wereldwijde pandemiehysterie.

Nieuwe mandaten voor “veiligheidsmaatregelen” voor het openbaar vervoer, die zojuist zijn vrijgegeven voor de verwachte “virusgolven” van de herfst tot de lente, onthullen een machtsbeluste autoritaire regering die van haar burgers onderdanen wil maken met dictaten die gebruikt worden om gehoorzaamheid en ondergeschiktheid aan hun fundamentele mensenrechten te binden, terwijl zij van de ongevaccineerden Untermenschen maakt. De Duitse staat heeft geen bewijzen of wetenschappelijke verantwoording nodig, wanneer zijn doelstellingen geworteld zijn in macht en controle.

Men kan in Zgorzelec, Polen vrij in de trein stappen zonder een speciaal masker dat niets doet om de verspreiding van een snotvirus tegen te gaan, en er drie minuten mee door de stad (en de grens) naar Görlitz, Duitsland rijden, waar men beter met een speciaal masker kan aankomen dat niets doet om de verspreiding van een snotvirus tegen te gaan, of men kan om zijn papieren gevraagd worden.

Het enige Duits dat ik mijn moeder ooit gevraagd heb mij te leren: Ich habe meine papiere nicht! Meine papiere, ich habe sie velhoren!

De Amerikaanse toneelschrijver CJ Hopkins heeft de tirannie in het Nieuwe Normaal Duitsland routinematig gedocumenteerd, samen met Eugyppius en Margaret Anna Alice, wier briefschrijvend activisme en doorzettingsvermogen bewonderenswaardig zijn.

Wat niemand openlijk heeft overwogen is de mogelijkheid dat de Duitsers dit willen. Er zijn geen rellen geweest, geen protesten van enig effect, geen uiterlijke uitingen van Strum und Drang die gemakkelijker in de straten van Parijs of op de snelwegen van Nederland zouden kunnen worden uitgelokt. Het volk is misschien geconditioneerd om dit te willen, en miljoenen buitenstaanders die het Duitse volk smeken om “Wakker worden!” zijn misschien onvoldoende om hun gevaarlijke koers te corrigeren.

Het lijkt iedere vrije ziel onmogelijk te denken dat het Duitse volk dit wil, maar misschien hebben wij niet te maken met een volk voor wie vrijheid zeer begrepen of gewaardeerd wordt, of voor wie “de regels overtreden” gezien wordt als een daad van nobele rebellie naar de bevrijding van lichaam en geest van de staatscontrole. Het kan heel goed een volk zijn dat verlangt naar staatscontrole over elk aspect van zijn leven.

Wij hebben het hier over een staat met zeven miljoen Turkse vijfde colonnisten die, ondanks het feit dat zij een leven lang de bijstand van de Duitse belastingbetaler opstrijken, trouw zouden zijn aan de Turkse dictator Erdogan en er niet voor zouden terugdeinzen om op zijn bevel de Duitse regering binnen een week omver te werpen. Gezien de vervallen staat van het Duitse leger, zouden zij die waarschijnlijk in een vakantieweekend omver kunnen werpen.

De Duitse tolerantie voor het onverdraaglijke is onaards geworden, gedeeltelijk door het slechte licht waarin de westerse naties hen hebben bekeken. Het maakt hen tegelijkertijd beschaamd voor en kwetsbaar voor het herhalen van dezelfde fouten uit hun verleden door zelfcensuur en zelfdestructieve overcompensatie.

De Duitsers hebben performatieve deugdsignalen omarmd als een verzoeningsmechanisme voor historische zonden. Zij staan routinematig op treinstations met borden “vluchtelingen welkom”, ondanks honderden aanrandingen en verkrachtingen door toedoen van nieuwe cultuurverrijkers op oudejaarsavond in 2015, in één stad. Het is zelfs niet meer veilig voor Duitse meisjes of vrouwen om ’s avonds alleen over straat te lopen in de grote steden.

De leercurve voor Duitsers is vrij hoog, terwijl hun tolerantie voor misbruik van allerlei aard, inclusief de absurde kleingeestige bureaucratische dictaten van piepkleine mannetjes als Gesundheitführer Lauterbach, nog hoger is.

Er was een Duits meisje in een doctoraalseminarie enkele jaren geleden dat mij met een strak gezicht vroeg: “Wat hebben jullie Amerikanen toch met vrijheid van meningsuiting? Moet de staat de waardigheid van de mensen niet beschermen tegen schadelijke uitspraken en niet de rechten van mensen beschermen waartegen onwaardige dingen worden gezegd?” Dat is het niveau van blindheid, en gehoorzaamheid-aan-de-staat-mentaliteit waarmee we te maken hebben.

Toen ik probeerde uit te leggen dat “waardigheid”, hoewel het in de Eerste Artikelen staat, niet gedefinieerd is in de Duitse grondwet en de grondwet van de EU, en dus aan manipulatieve en absurde interpretaties onderhevig is, en dat alleen vrije meningsuiting, het vermogen van allen om te spreken zonder vrees voor vervolging door de staat, de onwaardigen zou kunnen bevrijden, wat dat woord ook moge betekenen. Maar zij vond geen waardigheid in mijn uitleg.

Als de liberale wereldorde ooit een beta-testterrein nodig had voor nieuwe duurzame tirannieën, dan zou Duitsland de perfecte plaats zijn, en het lijkt erop dat de ware beheerders van de chaos in de wereld – waarvan er een paar Duitse staatsburgers zijn voor wie de regels nooit zullen gelden – dat weten.

Als stichtende kracht van het 27 leden tellende EU-blok bevindt Duitsland zich in een unieke positie, waarin zijn economische standvastigheid voordelen heeft om de zwakkere leden van het blok in evenwicht te houden, maar zijn ambtstermijn als continentale aanvoerder heeft ook nog niet geteste consequenties.

De komende energiecrises, de economische recessie en de daaruit voortvloeiende sociale instabiliteit zullen ook buiten zijn eigen grenzen weerklinken. Sociale onrust in ondergeschikte debiteurenhoofdsteden als Athene of Rome, of zelfs jarenlange onrust in Gillet Jaunes Parijs hebben weinig invloed op de rest van de unie. Maar wanneer chaos en economische onrust op de stoep staan van het financiële hart van de unie met het grootste BBP, 35% hoger dan het volgende EU-land Frankrijk, staat de stabiliteit van het hele Europese project op het spel.

Duitsland en de Europese Unie hebben beide een nieuw leiderschap. Op nationaal niveau is de nieuwe Reichsführer Olaf Scholz uit hetzelfde Oost-Duitse Stasi-kleed gescheurd als zijn voorgangster, de koningin van de continentale vernietiging Angela Merkel, die, nadat zij de grenzen had geopend en de unie had overspoeld met miljoenen onaanpasbare en permanente jonge afdankertjes van de door de EU-belastingbetaler gefinancierde welzijnszorg, naar haar Finca in Uruguay is gevlucht. Wat is dat toch met Duitse leiders die het continent vernietigen en naar Zuid-Amerika vluchten?

Duitsland is nog steeds ideologisch verdeeld langs dezelfde lijnen als tijdens de koude oorlog, veertig jaar lang. Het verschil is dat het westen veel meer op het vroegere oosten, de DDR, is gaan lijken, terwijl de vaak economisch verlaten oostelijke steden het anti-globalistisch populisme hebben omarmd.

De bovengenoemde promovenda uit Duitsland maakte deel uit van een groep door de EU gefinancierde onderzoekers die met de hand uitgekozen waren op grond van hun ideologische vooringenomenheid. Haar onderzoek zou haar naar Leipzig in het oosten brengen, waar zij diep zou duiken in de wortels van Duitslands “extreem-rechtse” misbaksels, die gewoon rechts-populisten zijn die in de Duitse bedrijfspers stelselmatig als “fascisten” worden besmeurd.

Overal waar de stank en de vuile resten van het communisme nog niet van de vorige eeuw zijn afgesleten, staat het volk terecht wantrouwig tegenover gecentraliseerde machten, tegenover opgeblazen bureaucratische bestuursstaten. Brussel en de door Duitsland gecontroleerde EU zijn niet anders, zelfs vanuit het perspectief van een “uiterst rechtse” Duitser in Leipzig.

In feite wordt elke regering die geen volledige dochteronderneming is van de Liberale Wereldorde in het voormalige communistische blok door de westerse corporatieve staatspers als “extreem rechts”, of “gevaarlijke anti-democratische populisten” of “fascisten” afgeschilderd. Hiertoe behoren Hongarije, Polen, Slowakije, Tsjechië, Roemenië en Bulgarije. De mensen in deze landen zijn echter in staat om de absurde beschuldigingen weg te lachen, terwijl de beschuldiging van “fascist” in Duitsland de neiging heeft om reflexmatig te resulteren in inschikkelijkheid en zelfcensuur.

De komende winter zal uitdagingen brengen die het blok nog nooit heeft doorstaan, en zoals veel van de afgelopen jaren kan het allemaal wel eens geheel opzettelijk zijn. Tot juni van dit jaar leverde Russisch aardgas een derde van de energie van Duitsland. Duitsland, dat voor de groene agenda van schone en efficiënte kernenergie had afgezien, was van plan die verloren kilowatturen te vervangen door nog meer goedkoop Russisch aardgas via een tweede Nord Stream pijpleiding. Maar om aan te geven dat men de nazi’s in Oekraïne steunt, is het nodig een nationaal energiebeleid op te geven dat al tientallen jaren aan de gang is.

Polen staat ook te popelen om op de energiezelfmoordtrein van de EU te springen. Net als de Zweden zijn de Polen vanaf hun geboorte opgevoed om alles te aanvaarden als ze maar denken dat ze de Russen (of Duitsers) te slim af zijn. Het nieuwe nationale energieplan in Polen is om meer Poolse steenkool van slechte kwaliteit te verbranden in plaats van goedkope en minder zwavelrijke Russische steenkool te kopen, maar zij zullen het verschil nooit kunnen goedmaken in de drie maanden tussen nu en de winter, dus is de regering aan het winkelen voor steenkool op de internationale markt.

Zelfs als zij op tijd steenkool op de internationale markt zou krijgen, zou er geen manier zijn om die te verdelen onder de drie miljoen huishoudens die in de winter nog steeds steenkool verbranden. Momenteel zijn de Baltische havens en de nationale spoorwegen verstopt door militaire en humanitaire voorraden die naar Oekraïne stromen.

Polen zal zich ook van het Russische gas afkeren op een manier die de geopolitieke werkelijkheid verdoezelt. De Poolse en Slowaakse regeringen hebben zojuist een aardgaspijpleiding voltooid in de buurt van hun gemeenschappelijke grens met Oekraïne, dat nog steeds volop Russisch gas krijgt via de oude steunpilaar van de Sovjet-Unie op energiegebied, de Broederschap-pijpleiding. De Poolse PiS-partij (Wet en Rechtvaardigheid) is blij dat zij Russisch aardgas kan nemen, want, net als het coronavirus dat gevaarlijk wordt zodra het op Duits grondgebied terechtkomt, is het gas, zodra het door Oekraïne naar Polen gaat, niet meer Russisch en dus niet meer slecht. In plaats daarvan wordt het op magische wijze het deugdzame Oekraïense gas.

Viktor Orbán en Hongarije spelen geen suïcidale energiespelletjes en hebben vooraf onderhandeld over een gestage aanvoer van Russisch gas via de zuidelijke TurkStream pijpleiding, die nu door Bulgarije en Servië loopt. Over de kosten van dat gas is afgelopen september onderhandeld, toen Orbán het teken aan de wand zag.

Hongarije subsidieert de aardgaskosten sinds 2013, wat een grote reden is voor Orbáns binnenlandse populariteit. Dit jaar houdt dat op, tot op zekere hoogte. Terwijl de Duitsers bevriezen of failliet gaan, zal de Hongaarse regering nog steeds helpen de energierekeningen voor de winter te dekken tot het verbruik van de gemiddelde woning van de middenklasse. Daarboven zullen de rijkere Hongaren het verschil moeten betalen. Dit veroorzaakt andere economische problemen, aangezien grotere bedrijven, zoals niet-commerciële hoteleigenaars overwegen de deuren voor de winter te sluiten.

Hongarije kijkt uit naar een toekomst van aanhoudende energieproblemen voor het blok en plant vooruit door geen acht te slaan op de mooie agenda’s voor het energiebeleid van zijn kortzichtige buren in de Unie, terwijl het wel samenwerkt met hun kwaadaardige vijand. Rusland heeft onlangs ingestemd met de bouw van twee kernreactoren in Hongarije, tot woede en ontzetting van de corporatieve mediamachine van de Liberale Wereldorde.

De stabiliteit van Europa hangt af van Russische energie. De ingenieurs van de wereldchaos hebben dit altijd geweten, en daarom blijven zij ervoor zorgen dat de enige manier waarop de oorlog in Oekraïne ooit eindigt, is met meer oorlog. Door de EU te dwingen economische zelfmoord te plegen door hun steun aan de nazi’s in Oekraïne aan te geven, worden in één klap vele Grote Reset-doelstellingen bereikt.

• Versnelt de gedwongen overgang van fossiele brandstoffen af, waardoor tekorten in het energienet ontstaan
• Verhoogt de kosten van olie en aardgas door destructieve Russische sancties
• Maakt de kosten van productiegoederen onbetaalbaar, wat de sluiting van fabrieken in heel Europa dwingt
• Brengt een recessie, misschien zelfs een grote depressie in het westen teweeg
• Hogere productiekosten, vooral in de landbouw, zullen leiden tot voedseltekorten en hyperinflatie

Het is niet Poetin die het de Europese bevolking bijzonder moeilijk zal maken, het zijn de handgeplukte bazen van de Europese regeringen die het er allemaal over eens zijn dat zij zich moeten onttrekken aan de kwade, maar goedkope en overvloedige Russische energie, die decennia lang het economische levensbloed van het continent is geweest.

Rusland heeft zoveel overtollige energie dat het die nergens heen kan sturen, dat het een eeuwige vlam van brandend gas heeft aangestoken die vanuit de ruimte zichtbaar is in een fabriek buiten St. Petersberg bij het ingangspunt van de Nord Stream pijpleidingen. Energie-analisten denken dat er dagelijks voor meer dan 10 miljoen dollar aan LNG wordt verbrand, genoeg om deze winter 1,5 miljoen Duitse huizen te verwarmen. Blijkbaar is de vlam zichtbaar vanuit Finland, waar een vijfde van hun energie zal ophouden als het Russische gas niet meer stroomt.

Een regeling treffen met Rusland voor eindeloze leveranties van betaalbare energie zou te gemakkelijk zijn, te comfortabel, en niets opleveren voor de NAVO, of de wurggreep waarin de Verenigde Staten de energiebehoeften van de Europese Unie houden, en hun verlangen om de euro als wereldreservemunt ondergeschikt te houden aan de dollar.

Het hysterische geschreeuw van de Verenigde Staten over de schuld van Rusland bij elk buitenlands of binnenlands probleem, van de engineering van “Trump-Russian collusion” en “Russian disinformation” en de beschuldigingen dat Amerikaanse politici en deskundigen “de marionet van Poetin” zijn, is altijd zo onoprecht geweest dat het cartoonesk lachwekkend was.

Het ging er nooit om vijanden met Rusland te maken of Rusland als een bedreiging te zien, maar het ging er altijd om Europa op de hielen te zitten, en haar eraan te herinneren dat haar meesters niet in Moskou zijn, maar in het District van Corruptie.

De EU is een fundament voor de Europese samenhang, en de EU mag dan wel door Duitsland gecontroleerd worden, maar Europa behoort toe aan de Verenigde Staten, die haar in hun stal zullen houden en kosten noch moeite zullen sparen om miljarden wit te wassen aan nazi’s in Oekraïne, om Duitsland eraan te herinneren dat ze hun Nord Stream 1 of 2 niet kunnen hebben, en dat ze maar beter mee kunnen doen met de agenda om te lijden en te bevriezen voor de Liberale Wereldorde.

De Europese Unie gaat graag in dit alles mee, want dat is al heel lang het plan. Pijn, lijden, zelfkastijding voor grote resetten, economisch gecontroleerde afbraak, vernietiging van het energienetwerk, ineenstorting van de bevoorradingsketen, performatieve deugdsignalering die beweert goed te doen door de planeet te redden. Het is allemaal zo, rigide, zo pretentieus, zo buitenissig psychotisch stompzinnig. Het is allemaal zo Duits.

Maak kennis met de nieuwe baas van de Europese Unie.

Een Duitser, natuurlijk.

Born down in a dead man’s town
The first kick I took was when I hit the ground
End up like a dog that’s been beat too much
‘Til you spend half your life just to cover it up now

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

EUROPESE UNIE DOSSIER

Ongelooflijk: EU-ambtenaren trakteren zichzelf nu op 8,5% meer loon!

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: