Er is weer een video online verspreid van buitenlandse huurlingen die in Oekraïne vechten. De video toont de pogingen van de Oekraïense en buitenlandse militanten om weerstand te bieden aan de Russische strijdkrachten en artillerie. Op de video is chaos te zien bij de terugtrekkende groepen, en ook verliezen en gewonden onder het personeel. De precieze plaats van hun inzet werd niet onthuld, wel werden enkele van hen geïdentificeerd, bericht Southfront.org.
Volgens The Telegraph vonden de gevechten plaats in een bosgebied ten noorden van Charkiv.
De zoon van Helen Grant, een lid van het Britse Parlement van de Tory-partij, Ben Grant, een 30-jarige voormalige Royal Marine, was op de video te zien. Hij kwam in maart in Oekraïne aan. Ben Grant probeerde zijn gewonde kameraad, voormalig Grenadier Guardsman Dean Arthur te helpen, die tijdens een hevig vuurgevecht gewond was geraakt door een landmijn. De twee Britten waren bij een team van ongeveer 15 buitenlandse huurlingen die de Oekraïense strijdkrachten hebben gesteund, meldt The Telegraph.
Ben Grant deelde ook een andere video waarop de vernietiging te zien is van een Russisch transportvoertuig met een NLAW anti-tankraket.
De hoofdpersonen van de video’s werden door The Telegraph geïnterviewd in een poging om hun getoonde moed in de strijd op vreemd grondgebied voor een vreemde staat te verheerlijken.
De heer Grant, een veteraan van Afghanistan, zei dat de gevechten erger waren dan die hij eerder had meegemaakt.
Hij vertelde The Telegraph dat zijn 15-koppige eenheid, bestaande uit Britse en Amerikaanse vrijwilligers en twee Oekraïense vertalers, zich had voorbereid op een aanval op een doelwit dat in Russische handen was in de buurt van Charkiv, toen zij in een hinderlaag liepen.
“Ik denk dat we van tevoren door drones gezien moeten zijn en dat zij hun linies hadden opgesteld… dus toen wij naar binnen gingen brak het massale vuurgevecht uit waarbij u [op de video] ziet wat wij zagen.
Wij liepen in één rij toen het contact gebeurde, Deano was aan het eind van mijn team, toen hij ging knielen… wij schoten, gingen met onze hoofden naar beneden en schoten op hen. Ik was doodsbang, maar gedreven om mijn belangrijkste doel te volbrengen, en op dat moment was dat, hem en mijn team uit het gevaar te halen.
Wat zo eng was, was dat ik zo beperkt was door te proberen iemand te dragen, terwijl ik mijn wapen niet omhoog kan trekken, terwijl er aanvalshelikopters over je hoofd vliegen en tanks door het bos schieten. Het was onwerkelijk – zoiets heb ik nog nooit in mijn leven meegemaakt.
Hij zei dat de mijn – die vermoedelijk op afstand bediend werd – in de buurt van de heer Arthur afging, “waardoor de helft van zijn been eraf geblazen is”, en voegde eraan toe: “Dit [eerste hulp] proberen te doen midden in een vuurgevecht, terwijl er Russen over ons heen en om ons heen schieten, is gewoon zo moeilijk.”
De gewonde heer Arthur, 42, uit Stoke-on-Trent, Staffordshire, zei: “Het enige wat ik me herinner is dat we contact kregen, we rukten op naar het contact. Lieten een RPG [raketgestuurde granaat] op de stellingen afgaan. Een paar seconden later lag ik op de grond.
Een van de jongens kwam meteen naar me toe en deed een tourniquet om. Het was ondraaglijke pijn, met inkomende kogels. Mortieren, artillerie, dat kwam allemaal binnen. Ik herinner me dat de jongens me vastpakten en zeiden: “Laten we gaan, laten we gaan”. We ontmoetten een hospik, hij lapte me op. Een shot morfine.
U hebt de beelden gezien, u kunt de kogels horen aankomen. Ik herinner me niet veel, het is in en uit. Ik herinner me dat ik de laatste kilometer op een brancard werd gelegd. Ze hebben me eruit gehaald, man, ze hebben me eruit gehaald.
Dit soort dingen, dit soort kameraadschap wordt alleen in dit soort situaties gesmeed. Als het muntje was omgedraaid, was het een van die jongens geweest, dan had ik ze eruit gehaald. Ik was een echte geluksvogel aan het eind van de dag. Zoveel jongens kwamen die dag niet terug.”
Ondanks de pogingen van de media om de avonturen van buitenlandse strijders aan de Oekraïense frontlinies voor te stellen als een voorbeeld van hun moed en vechtlust, blijkt uit de beelden en hun eigen commentaar duidelijk dat Oekraïense eenheden en buitenlandse huurlingen zich onder druk van de Russische strijdkrachten uit hun stellingen terugtrekken. Het besluit om niet van dichtbij met de door Rusland geleide strijdkrachten te vechten is eerder een goede optie voor de buitenlandse strijders, want als zij gevangengenomen worden, riskeren de buitenlandse huurlingen de doodstraf in de Volksrepublieken Donetsk en Loehansk.
Klasse van de Russen, Ik moedig de Russen toe , neem heel Oekraïne over is beter, dat NATO en NAVO tuig moet zich er niet mee bemoeien.
Tja, die vrijwilligers zochten oorlog, vonden het en nou huilie, huilie doen?
Vroeger was bos een goede camouflage; maar nu warmtegevoelige cameras op drones en satelieten…..net zo zichtbaar als in open veld.
En logisch; de hele Oekraine moet gede-nazificeerd worden en gedemilitairiseerd.
Als Rusland de landbouwgebieden (met NL boeren) in handen heeft, hebben ze de inkomsten in handen.
Mooi toch Nederlandse boeren.Altijd beter dan de smerige EU.
en de drone beelden zijn geen bewijs dat dat voertuig Russisch is en vernietigd door deze kerels
naZZZZZi orcs zullen worden verdreven, huili huili voor pro russian commentators,donbass
Goed Poetin ga zo door.