“Duitse tanks op Russisch grondgebied betekenen Heilige Oorlog” – Solovjov interviewt Richard Black

Het op 18 januari opgenomen interview, dat de Russische presentator Vladimir Solovjov voerde met de Amerikaanse politicus, voormalig marinier en Pentagon-medewerker Richard Black, is alleen al belangrijk omdat het punten bespreekt die de Duitse media weigeren te behandelen. Het is natuurlijk te verwachten dat het interview in Duitsland al in diskrediet wordt gebracht omdat de twee mensen hier met elkaar praten. Black is geen vriend van de LGBT-cultuur en heeft zich meermaals kritisch over dit onderwerp uitgelaten, schrijft Gert Ewen Ungar.

Solovievs visie op het Westen komt voort uit uitgebreide scepsis over de ontwikkelingen daar. Een scepsis die men in Duitsland niet wil horen en vooral niet wil aanpakken. In het Westen wordt hij beschouwd als “de zweep van Poetin” en werd hij bestraft vanwege zijn mening. De sancties tegen Soloviev komen voort uit een reactionaire denkwijze die typisch is voor het Westen: alles wat niet overeenkomt met het Westerse verhaal is Russische propaganda en moet verhinderd worden om zich te verspreiden. Soloviev was al vroeg gesanctioneerd. Zo werd al vroeg duidelijk dat het bij de sancties ook ging om de onderdrukking van meningen en andere standpunten, die aan het publiek in Duitsland en de EU moeten worden onthouden. Met de uitgebreide sancties tegen journalisten, media en mediaprofessionals na 24 februari 2022 is deze ontwikkeling naar de onvrijheid van het collectieve Westen versneld. Het Westen probeert argumentatie te vervangen door een systeem van rechtse controle en uitsluiting.

Het onderwerp dat zij behandelen is de oorlog in Oekraïne, die voor Solovyov allang geen klassieke proxy-oorlog meer is waarin Oekraïne vecht voor de belangen van het westerse bondgenootschap tegen Rusland, maar een oorlog van de NAVO tegen Rusland. De oorlog heeft een nieuw niveau bereikt, merkt Solovyov op, gezien de toezegging van EU-commissievoorzitter Ursula von der Leyen om onvoorwaardelijk wapens te leveren aan Oekraïne.

Solovyov maakt duidelijk dat “onvoorwaardelijk” alle soorten wapens tot en met kernwapens omvat – het gevaar dat von der Leyen met haar woorden vormt voor het Europese continent en de wereld is duidelijk. Het is verontrustend dat von der Leyen zich tot deze belofte heeft laten overhalen. Haar Duitse nationaliteit versterkt het explosieve karakter van deze verbintenis in Russische ogen.

In dit verband worden ook de gevraagde leveringen van Leopard 2 tanks door Duitsland besproken. Tanks rollen weer uit Duitsland naar het oosten. Dit is niet alleen een rode lijn die Duitsland overschrijdt, het is het begin van een heilige oorlog, aldus Soloviev.

Black verklaart verontschuldigend dat de Duitsers als geheel tegen de levering van tanks zijn, maar dat kanselier Olaf Scholz onder enorme druk van de VS staat. Black vergeet echter te vermelden dat de druk ook van zijn eigen coalitiepartners komt.

Onder andere minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock (De Groenen) en voorzitter van de defensiecommissie Marie-Agnes Strack-Zimmermann (FDP) roepen op tot verdere escalatie van het conflict door de levering van Leopard-tanks. De protesten dat Duitsland daardoor geen partij in het conflict zou worden, zijn naïef. In Rusland gaan steeds meer stemmen op die Duitsland al lang als partij in de oorlog zien.

Met de verklaring van Angela Merkel dat de Minsk 2-onderhandelingen nooit over vrede gingen, maar alleen over tijd winnen om Oekraïne te bewapenen, is het aantal mensen in Rusland dat Duitsland als een directe partij in het conflict ziet met sprongen toegenomen. De teleurstelling over Merkel en de Duitse regering is hier in Rusland voelbaar. Het internationaal recht kent ook geen duidelijke regels over wanneer men partij wordt in het conflict, zoals in Duitsland herhaaldelijk wordt beweerd. Als Rusland tot de conclusie komt dat Duitsland partij is in het conflict, dan is dat een feit.

In deze context, als ik er even tussen mag komen, zijn de onderhavige tankleveringen slechts een symbolische handeling. De levering van 40 Marder infanteriegevechtsvoertuigen tegen eind maart is verwaarloosbaar gezien de militaire realiteit in Oekraïne. Het zal geen invloed hebben op gevechtsoperaties.

Volgens het Russische ministerie van Defensie van 22 januari 2023 heeft Oekraïne tot nu toe meer dan 7.600 tanks en pantservoertuigen verloren. Zelfs degenen die denken dat dit propaganda is en overdreven, moeten beseffen waarover gesproken wordt. Zelfs als het 1.000 of 2.000 eenheden minder waren, maken de cijfers de enorme omvang van de materiële strijd in Oekraïne duidelijk.

De levering van 40 Marder-tanks verandert het verloop van de oorlog niet. Ook de levering van Leopard tanks zal daar geen verandering in brengen. De Bundeswehr heeft er iets meer dan 300. En zelfs de Leopard is geen Germaans wonderwapen dat in drakenbloed baadt. De Leopard is niet onkwetsbaar. Tegen de achtergrond van wat er in Oekraïne gebeurt, de rode lijn die Rusland duidelijk heeft getrokken en het gebrek aan beschikbaarheid, moet het voor iedereen duidelijk zijn: de vraag naar Duitse tanks is vrijwel zeker in de eerste plaats bedoeld om Duitsland in een oorlog met Rusland te duwen.

Black vestigt ook de aandacht op het gebrek aan beschikbaarheid van een aanzienlijk aantal Leopard 2 tanks. Duitsland beschikt momenteel niet over de middelen om enige invloed van betekenis uit te oefenen op de militaire ontwikkeling. In Berlijn worden de eigen capaciteiten en mogelijkheden hopeloos en gevaarlijk overschat.

Volgens Black eist de materiële strijd ook een groot aantal slachtoffers, vooral onder de Oekraïense soldaten. Oekraïne kan dit niet lang volhouden, is zijn meteen begrijpelijke stelling. De beelden van gedwongen rekrutering in Oekraïne die momenteel circuleren op sociale netwerken ondersteunen dit. Black, die verwijst naar militair strateeg en voormalig kolonel van het Amerikaanse leger Douglas Macgregor, schat het huidige aantal slachtoffers in Oekraïne op 150.000.

De Oekraïense slachtoffers zijn veel hoger dan die van Rusland, zegt hij. Dit komt door een andere militaire strategie. Rusland handelt op een meer doordachte en rationele manier, aldus Black. De terugtrekking uit Kherson was bijvoorbeeld het gevolg van strategische overwegingen. Black raakt bijna in vervoering. De terugtrekking werd uitstekend en met grote precisie uitgevoerd. Eerst de burgers, die beschermd moesten worden, daarna de militairen. De terugtocht verliep zonder slachtoffers en er werd geen materiaal of uitrusting achtergelaten.

Black is er zeker van dat de terugtrekking van het Russische leger uit Kherson lesmateriaal zal worden voor de opleiding van toekomstige soldaten vanwege de uitmuntende uitvoering en planning. Rusland, zegt hij, is bereid land op te offeren om levens te redden. Oekraïne daarentegen is bereid grote aantallen soldaten op te offeren om terrein te houden. Het is de tegenovergestelde strategie en vooral niet erg duurzaam.

Gevraagd naar een prognose voor het verdere verloop, zegt Black dat een concrete voorspelling moeilijk is, omdat de ontwikkeling van veel factoren afhangt. Militair gezien ziet Black Oekraïne echter in de greep van drie grote legereenheden: één in Wit-Rusland, één in het zuiden en een derde in het oosten. Ze zijn klaar voor actie. Zij kunnen gelijktijdig of gespreid worden ingezet. Black ziet dat Rusland een duidelijk voordeel heeft. Het Russische leger is superieur op alle gebieden van het slagveld, zo blijkt uit de opmerkingen van Black.

Wat de verdere gang van zaken betreft, zijn er echter nog andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden. In Oekraïne raken mensen in paniek door de verliezen en de voortdurende mobilisatie. Hoewel ook Russen naar het buitenland zijn gegaan in het licht van de mobilisatie, zegt Black, komen ze grotendeels terug. De Oekraïners die zich nu in het Westen bevinden, proberen de dienstplicht te ontlopen door te vluchten. Ze keren niet terug naar hun vaderland omdat ze heel goed weten dat ze dan direct naar het front worden gestuurd en dat hun lot daar meer dan onzeker is. Andere belangrijke factoren bij de beslissing zijn oorlogsmoeheid en natuurlijk economische factoren.

In het algemeen blijkt echter uit het gesprek dat de vooruitzichten voor Rusland veel positiever zijn dan voor Oekraïne en het collectieve Westen dat daarachter zit. Eén ding is duidelijk: Rusland heeft het potentieel om ver mee te gaan in de escalatie van het Westen. Oekraïne heeft deze capaciteit niet.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Politiek met andere middelen

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: