Zo, de oorlog tegen de realiteit verloopt voortreffelijk. Samenlevingen over de hele wereld zijn verdeeld in tegengestelde, onverzoenlijke realiteiten. Buren, vrienden en zelfs familieleden zijn verbitterd verdeeld in twee vijandige kampen, die elkaar beschouwen als paranoïde psychoten, waanzinnige fanatici, gevaarlijke idioten, en in elk geval als aartsvijanden, schrijft CJ Hopkins.
In het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en vele andere landen, en in talrijke staten in de VS, blijft een “noodtoestand” van kracht. Een apocalyptisch virus is op vrije voeten. Mutantvarianten verspreiden zich als een lopend vuurtje. Het grootste deel van de samenleving is nog steeds gesloten of onderhevig aan sanitaire beperkingen. Mensen lopen nog steeds in het openbaar rond met plastic gezichtsbeschermers en medisch uitziende maskers. De politie verschijnt bij mensen thuis om hen te arresteren voor “illegaal buiten verzamelen.” Elke afwijking van de officiële realiteit wordt door de internetcorporaties gecensureerd. Grondwettelijke rechten zijn nog steeds opgeschort. Hele bevolkingsgroepen worden onder dwang geïnjecteerd met experimentele “vaccins.” Pseudo-medische segregatiesystemen worden in werking gesteld. En ga zo maar door… u kent de details.
Ondertussen is er in Zweden, en een paar andere landen, en in verschillende staten in de VS, geen sprake van een apocalyptische pandemie. De mensen gaan gewoon door met hun leven. OK, zeker, er gaat een akelig virus rond, dus de mensen nemen voorzorgsmaatregelen, zoals ze dat bij elk akelig virus doen, maar er is geen “noodtoestand” van kracht, en geen reden om de maatschappij radicaal om te vormen tot een paranoïde, gepathologiseerd-totalitaire dystopie.
Deze stand van zaken, waarin twee tegenstrijdige, elkaar uitsluitende realiteiten bestaan, is … wel, het is onmogelijk, en dus kan het niet voortduren. Of er bestaat een verwoestende globale pandemie die een globale “noodtoestand” rechtvaardigt, de opschorting van grondwettelijke rechten, en de andere totalitaire “noodmaatregelen” waaraan we sinds maart 2020 zijn onderworpen, of ze bestaat niet. Zo simpel is het echt.
Behalve dat het niet zo simpel is. Het is gemakkelijk te vergeten, gezien de laatste 16 maanden, dat mensen de laatste vijf jaar bitter verdeeld zijn geweest, en in elkaar uitsluitende realiteiten leven, en mensen die zich niet conformeren aan hun realiteiten als vijanden beschouwen. Ik heb het niet over politieke meningsverschillen, of zelfs sociaal-culturele verschillen. Ik heb het over tegenstrijdige realiteiten. Dingen die echt gebeurd zijn, of niet gebeurd zijn. Dingen die bestaan, of niet bestaan.
Ik ga niet de hele oorlog tegen het populisme herhalen – ik heb er destijds uitvoerig aandacht aan besteed – maar toen werd de huidige globale kapitalistische oorlog tegen de werkelijkheid officieel gelanceerd. Het waren niet alleen de gebruikelijke leugens en propaganda. Het was een grootschalige ideologische aanval. Tegen het einde geloofden de mensen echt dat a) Donald Trump een Russische agent was, b) hij letterlijk Hitler was en dus een soort “staatsgreep” zou plegen, zichzelf tot Amerikaanse Führer zou uitroepen en het “Trumpiaanse-Witte-Supremacistische Vierde Rijk” zou lanceren, en (c) dat hij dit daadwerkelijk had geprobeerd door een paar honderd ongewapende demonstranten – gewelddadige binnenlandse extremistische grootmoeders, vader-en-zoon moordeskaders, en bisonhoed gekken – te sturen om “het Capitool te bestormen” en de regering omver te werpen tijdens de zogenaamde “6 januari opstand”.
Dus, toen GloboCap de “New Normal” realiteit uitrolde, begonnen ze niet echt vanaf nul. Miljoenen mensen – niet alleen Amerikanen, want de oorlog tegen het populisme was een globale campagne – leefden al in een nieuwe werkelijkheid waarin feiten er helemaal niet meer toe deden, waarin dingen die nooit gebeurd waren officieel wel gebeurden, en andere dingen die duidelijk wel gebeurd waren nooit gebeurden, niet officieel, of “extreem-rechtse samenzweringstheorieën”, “nepnieuws”, of “desinformatie”, of wat dan ook waren, ondanks het feit dat mensen wisten dat ze dat niet waren.
Maar het doel van GloboCap’s oorlog tegen de werkelijkheid is niet alleen om de massa’s te misleiden en ze te verdelen in tegengestelde kampen. Heersers bedriegen de massa’s en verdelen hen in tegengestelde kampen sinds het begin van de menselijke beschaving. Deze keer, is het een beetje ingewikkelder dan dat.
De oorlog tegen de realiteit is geen poging om de realiteit te vervangen door een nep-realiteit. Of dat is het wel, maar dat is er maar een deel van. Het werkelijke doel is de werkelijkheid willekeurig te maken, haar te ontdoen van haar kennisgevende autoriteit, haar te veranderen in een “zwevende betekenisdrager”, een woord dat geen objectieve referent heeft, wat het technisch gezien natuurlijk al is. Je kunt geen foto maken van de werkelijkheid. Het is een concept. Het is geen fysiek object dat ergens in tijd en ruimte bestaat.
Maar laten we dat laatste punt voor een latere discussie bewaren. Dit is niet het moment om ons te verliezen in semiotiek. Voor de meeste mensen, voor de meeste praktische doeleinden, is de realiteit … nou ja, realiteit. Het is objectief. Materieel. Het bestaat echt. Het bestaat onafhankelijk van onze overtuigingen. Het is niet zomaar een willekeurige, lege betekenisdrager die eigenlijk nergens naar verwijst, maar die we strategisch gebruiken om gezag te doen gelden, of om ideologie op te leggen aan de samenleving. Als dat het geval zou zijn, zou er geen werkelijkheid zijn. Niets zou waar zijn, alles zou geoorloofd zijn … wat een hoop postmoderne marxistische onzin is.
Maar stel je nu eens even voor dat dat het geval zou zijn… dat wat de werkelijkheid bepaalt eigenlijk alleen maar een kwestie van macht zou zijn in plaats van feiten. Stel je voor dat de werkelijkheid slechts een concept was dat we gebruikten om de huidige grenzen van onze kennis en ideologische overtuigingen aan te geven. Onze artsen – oncologen en virologen bijvoorbeeld, maar het kunnen alle soorten artsen of wetenschappers zijn – zouden niet veel verschillen van de middeleeuwse alchemisten, die destijds net als de patiënten die zij behandelden volledig in hun werkelijkheid geloofden, maar waarvan wij nu weten dat het helemaal geen werkelijkheid is, omdat onze werkelijkheid de echte werkelijkheid is. Ik bedoel, het zal toch niet zo zijn dat mensen over vijfhonderd jaar op onze medische praktijken en wetenschappelijke kennis zullen terugkijken en zullen lachen, zoals we doen om die middeleeuwse alchemisten, toch?
Sorry, ik dwaalde een beetje af. Ik probeerde het uiteindelijke doel van deze globaal-kapitalistische oorlog tegen de werkelijkheid uit te leggen, en ik dwaalde af naar een ontologisch moeras, wat ons nergens zal brengen. Dus laten we teruggaan naar de verbeelding van de werkelijkheid, niet als wat we allemaal weten dat het is (d.w.z. een feitelijk, materieel ding dat bestaat), maar als een constructie die mensen gebruiken om bepaalde officieel goedgekeurde overtuigingen en waarnemingen te valideren en andere overtuigingen en waarnemingen te ontkrachten, min of meer zoals een moraalsysteem, behalve dat het in plaats van dingen te verdelen in “goed” en “kwaad”, dingen verdeelt in “echt” en “nep”.
Stel je nu eens voor dat je een immens machtig, wereldwijd heersend ideologisch systeem bent, en je wilt je ideologie opleggen aan een zo groot mogelijk deel van de wereld, maar je hebt geen ideologie op zich, of wat voor waarden dan ook, want ruilwaarde is je enige echte waarde, en dus was het jouw missie om alle ideologieën, waarden, waarheden, geloofssystemen enzovoort uit te wissen, en alles en iedereen in het bestaan om te vormen tot de facto handelswaar die je kan manipuleren zoals je wil, omdat ze geen enkele intrinsieke waarde hadden, omdat hun enige echte waarde wordt toegekend door de markt.
Hoe zou je dat doen, alle bestaande waarden uitwissen, religieuze, culturele en sociale waarden, en alles tot waardeloos handelsartikel maken?
Wel, je zou de realiteit niet volledig willen vernietigen, omdat de mensen dat niet zouden verdragen. Ze zouden helemaal uit hun dak gaan. Dingen zouden lelijk worden. Dus, in plaats daarvan zou je de andere kant op kunnen gaan, en een heleboel tegenstrijdige realiteiten kunnen genereren, niet alleen tegenstrijdige ideologieën, maar feitelijk wederzijds uitsluitende realiteiten, die onmogelijk tegelijkertijd kunnen bestaan … wat mensen nog steeds behoorlijk overstuur zou maken.
Natuurlijk zou er één officiële realiteit zijn waar je iedereen zou dwingen om zich op elk gegeven moment rigide aan te conformeren, maar je zou de officiële realiteit regelmatig veranderen en iedereen dwingen om zich aan de nieuwe te conformeren (en te doen alsof ze zich nooit aan de oude hadden geconformeerd), en dan, als ze zich eenmaal in die realiteit hadden genesteld, zou je de officiële realiteit weer veranderen, totdat de hersenen van de mensen er gewoon helemaal mee ophielden, en ze het opgeven om te proberen ergens wijs uit te worden, en alleen maar proberen uit te vinden wat jij wil dat ze op een bepaalde dag geloven.
Als je dat proces lang genoeg herhaalt, zal uiteindelijk niets meer iets betekenen, omdat alles in potentie alles kan betekenen … op dat punt, kan je mensen in principe alles vertellen wat je wil en ze zullen erin meegaan, want wat zou het verdomme uitmaken? Een narcistische miljardair kan een Russische agent zijn en letterlijk Hitler. Een idiote rel kan een “opstand” zijn. Kinderen kunnen geboren worden als “systemisch racisten.” Mannen kunnen menstrueren.
Maar wacht… het wordt nog beter.
Je kunt een apocalyptische globale pandemie in scène zetten die alleen in bepaalde landen voorkomt, of in bepaalde delen van bepaalde landen, en die min of meer de natuurlijke mortaliteit weerspiegelt, en die de historische sterftecijfers niet drastisch verhoogt, maar desondanks totaal apocalyptisch is.
Volkomen gezonde mensen kunnen “medische gevallen” worden. Je kan iedereen die aan iets stierf tellen als gestorven aan je apocalyptisch virus. Je zou mensen in niet mis te verstane bewoordingen kunnen vertellen dat medisch uitziende maskers hen niet zullen beschermen tegen virussen, en dan omdraaien en hen vertellen dat ze dat wel zullen doen, en dan later publiekelijk toegeven dat je loog om hen te manipuleren, en dan ontkennen dat je dat ooit gezegd hebt, en hen vertellen maskers te dragen.
Je zou proefondervindelijk miljoenen mensen kunnen “inenten” wier risico om ernstig ziek te worden of te sterven aan jouw apocalyptische virus minuscuul is, en daarbij tienduizenden of honderdduizenden doden veroorzaken, en de mensen wier hersenen je methodisch hebt gebroken zullen je bedanken voor het vermoorden van hun vrienden en buren, en zich dan naar hun plaatselijke drogisterij haasten om hun eigen kinderen experimenteel “in te enten” en foto’s daarvan op het internet te zetten.
Op dat moment zul je je niet echt zorgen hoeven te maken over “populistische opstanden”, of “terrorisme”, of welke andere vorm van opstandige activiteit dan ook, omdat de overgrote meerderheid van de wereldbevolking zal bestaan uit warhoofdige automaten die totaal niet in staat zijn tot zelfstandig denken, en die geen idee hebben wat echt is en wat niet, en dus gewoon elk nieuw script herhalen dat je hen voert als klantenservicemedewerkers op Haldol.
Veel beter dan dat kan een wereldwijd heersend ideologisch systeem niet worden.
Oké, sorry, ik denk dat ik weer verdwaald ben. Ik weet niet zeker wat ik probeerde te zeggen. Ik ben een beetje wazig de laatste tijd. Ik slaap niet zo goed. Het is waarschijnlijk Long Covid. Of misschien is het gewoon de tijd van de maand. Maakt niet uit. Het maakt toch niet uit. Toch denk ik dat ik naar mijn vroegere lokale boekhandel ga en me laat testen.
Nog een fijne dag in… je weet wel, de realiteit!
“When information is propaganda, it does not inform, it manipulates.” – Patrick Wood