Prigozhins opstandsklucht is voorbij. Ik had voorspeld dat het niet lang meer zou duren voordat het voorbij zou zijn:
Over een uur of twaalf is het waarschijnlijk weer rustig.
Ongeveer acht uur nadat ik het bovenstaande had gepubliceerd, had Prigozhin het opgegeven en het toneel verlaten, schrijft Bernhard.
Prigozhin was zijn hopeloze muiterij begonnen nadat het Ministerie van Defensie geëist had dat al zijn mannen contracten met het Russische leger zouden ondertekenen. Dat zou de autonomie van zijn Wagner-business hebben weggenomen en daarmee een groot deel van zijn winst. De sprint van zijn troepen richting Moskou was een wanhopige poging om de aandacht van Poetin te trekken en hem de plannen van het ministerie te laten terugdraaien.
Om zijn zet te rechtvaardigen had Prigozhin beweerd dat Russische militairen een kamp van Wagner hadden aangevallen en een aantal van zijn troepen hadden gedood. Om dat te bewijzen publiceerde hij een video waarop wat rommel in het bos te zien is, maar geen dode soldaten. Het was duidelijk nep.
Poetin had al publiekelijk ingestemd met de plannen van het ministerie en hij is niet de man die zomaar, of onder druk, op zijn beslissingen terugkomt. Na de tv-toespraak van Poetin op zaterdagochtend, waarin hij Prigozhin van verraad beschuldigde zonder hem bij naam te noemen, was het duidelijk dat de muiterij geen kans van slagen had. Veel van de Russische gouverneurs en hoge militairen verzekerden Poetin al snel publiekelijk van hun loyaliteit.
Voor zover bekend had geen van de militaire bevelhebbers van Wagner en slechts een paar duizend van zijn 25.000 troepen zich bij Prigozhin aangesloten in zijn krankzinnige stormloop. Niemand in Rusland veranderde van kant of steunde hem. Toen de troepen van Wagner Rostov aan de Don binnenkwamen, waren de mensen die met zijn soldaten spraken kritisch over hun aanwezigheid. Toen Wagner zonder verder bloedvergieten vertrok, applaudisseerden de mensen. Dat interpreteren als steun voor Prigozjin, zoals sommige “westerse” analisten deden, is onjuist. De mensen waren gewoon blij dat de hele stunt voorbij was.
Uiteindelijk kreeg de president van Wit-Rusland, Alexander Loekasjenko, waarschijnlijk op verzoek van Poetin, Prigozhin aan de telefoon, gebruikte enkele zeer krachtige woorden en onderhandelde over een deal. Als Prigozhin in ballingschap gaat in Wit-Rusland zal hij niet verder lastig gevallen worden. Maar de Russische aanklagers zullen de zaak van verraad tegen hem nog niet sluiten. Als hij opnieuw ruzie maakt, zal hij waarschijnlijk in de gevangenis belanden.
Prigozhin mag misschien een deel van zijn troepen meenemen naar Wit-Rusland. Maar de grote meerderheid zal onder het bevel van het Russische leger komen en worden omgevormd tot een of andere speciale eenheid. Het Franse vreemdelingenlegioen kan een goed voorbeeld zijn voor zo’n troepenmacht en het potentiële gebruik ervan.
De afgelopen jaren hebben de bedrijven van Prigozhin grote winsten gemaakt door te voldoen aan de behoeften van het Russische leger. De contracten die ze hebben zullen waarschijnlijk aflopen en zijn persoonlijke fortuin zal een grote klap krijgen. De goede dagen zijn voor hem voorbij.
De regering Biden beweert dat de hele affaire Poetin verzwakt heeft:
VRAAG: Maar om even bij Vladimir Poetin te blijven, gelooft u dat dit het begin van het einde is voor Vladimir Poetin?
SECRETARY BLINKEN: Ik wil daar niet over speculeren. Dit is in de eerste plaats een interne aangelegenheid van Rusland. Maar wat we gezien hebben is dit. We hebben gezien dat deze agressie tegen Oekraïne over de hele linie een strategische mislukking is geworden. Rusland is economisch en militair zwakker geworden. Zijn aanzien in de wereld is gekelderd. Het is erin geslaagd om de Europeanen van Russische energie af te houden. Het is erin geslaagd om de NAVO te verenigen en te versterken met nieuwe leden en een sterker bondgenootschap. Het is erin geslaagd om zich van Rusland te vervreemden en Oekraïne te verenigen op een manier die nog nooit eerder is vertoond. Dit is gewoon een nieuw hoofdstuk in een heel, heel slecht boek dat Poetin voor Rusland heeft geschreven. Maar wat zo opvallend is, is dat het intern is. Het feit dat iemand van binnenuit direct het gezag van Poetin in twijfel trekt, direct de premissen in twijfel trekt op basis waarvan hij deze agressie tegen Oekraïne heeft gelanceerd, dat is op zichzelf al iets heel krachtigs. Het voegt barsten toe. Waar die komen, wanneer ze komen, is nog te vroeg om te zeggen. Maar het roept duidelijk nieuwe vragen op waar Poetin mee om moet gaan.
Sommige goed gesponsorde “bronnen” zijn het met dat standpunt eens:
De bronnen van Meduza voegen eraan toe dat de opstand de positie van Poetin verzwakt: “Hij kon zich niet verlagen tot het niveau van Prigozhin, maar hij was nergens te bekennen na de nationale toespraak van gisteren. Hij is de eerste in bevel en neemt het heft in handen wanneer dat nodig is. Hij moet Loekasjenko niet het publieke gezicht maken en toestaan dat Russische veiligheidsfunctionarissen [siloviki] de onderhandelingen leiden.”
Net als de Washington Post:
Op zaterdagochtend waarschuwde Poetin, met het oog op de opmars van Prigozhin, voor een “brute” reactie op wat hij beschreef als een “opstand” van “verraders”. Tegen de avond kondigde zijn hoofdwoordvoerder aan dat de dreigende aanklachten tegen Prigozhin zouden worden ingetrokken en dat Wagnerstrijders die niet deelnamen aan de muiterij contracten zouden krijgen aangeboden door het Russische Ministerie van Defensie.
De afgang onthulde een broosheid en instabiliteit in het hart van de Russische macht.
Er zijn ook allerlei samenzweringstheorieën. Will Schryer denkt dat de hele affaire een psychologische operatie was om potentiële verraders uit te roken. Agit Papadakis beweert dat dit deel uitmaakte van een intern conflict:
Met de Poetin-Prigo deal hebben de siloviki drie vliegen in één klap geslagen: Prigo ligt er voor altijd uit, verbannen naar Wit-Rusland met Loekasjenko als zijn no-nonsense reclasseringsambtenaar, het criminele element in Wagner dat Prigo na aan het hart lag zal naar Afrika worden verscheept, en Poetin is voor altijd te schande gemaakt, omdat hij het respect van zowel het Kremlin als het Russische volk heeft verloren. Hij zal nu een machteloos boegbeeld zijn zoals zijn hersendode vijand Biden, die orders aanneemt in plaats van ze te geven.
Ik ben het niet eens met deze meningen, aangezien ik geen teken zie dat Poetin er anders dan als winnaar uitkwam.
Ik ben het daarin eens met Larry Johnson die schrijft:
Het Westen wil geloven dat Poetin zwak en impopulair is – ik wil opmerken dat geen enkele gerespecteerde criticus van Poetin de muiterij van Prigozjin heeft gesteund en dat alle politieke leiders over de hele breedte van Rusland achter Poetin stonden toen de rest van de wereld (voortijdig) de ondergang van de Russische leider vierde.
Gilbert Doctorow heeft een soortgelijke mening over Russische talkshows:
Zonder enige hulp van mijn kant, weten consumenten van de mainstream westerse media heel goed wat de officiële interpretatie is die, zoals altijd, vanuit Washington wordt doorgegeven en door onze journalisten opnieuw wordt gepost als hun eigen originele verslaggeving: hoe de Prigozhin-affaire de broosheid van dictaturen aantoont, hoe het de echte zwakte van het Poetin-regime laat zien, enzovoort, enzovoort.
Ik zal hier een glimp geven van wat er nu gezegd wordt in de Russische openbare ruimte. Ik zeg “een glimp”, omdat de verscheidenheid aan meningen in Rusland bijna net zo groot is als het land zelf en alleen onze onwetende en onverdraagzame opiniemakers in het Westen dat punt missen.
…
De derde panellid in de Solovjov-show die ik heel kort zal aanhalen was Aleksandr Babakov, plaatsvervangend voorzitter van de Doema en parlementslid van de partij Verenigd Rusland. Zijn punt was dat de gewapende muiterij mislukte omdat ze werd afgewezen door het reguliere leger, door de Russische regering op alle niveaus en door het hele volk. Op deze manier toonde Rusland de wereld zijn eenheid in oorlogstijd, zijn bereidheid om het op te nemen tegen het Collectieve Westen. De les voor het Westen was juist de kracht van het land en van zijn opperbevelhebber.
Luistert er iemand in Washington?
De voormalige Indiase ambassadeur M.K. Bhadrakumar is het hiermee eens:
Blinken heeft een consistent record opgebouwd van vreselijk verkeerde inschattingen over Rusland – te beginnen met de dodelijke klap die de “sancties uit de hel” naar verwachting zouden geven aan de Russische economie; de houvast van Poetin op de macht; de catastrofale nederlaag van Rusland in Oekraïne; de tekortkomingen van het Russische leger; de onverbiddelijke militaire overwinning van Kiev, enzovoort.
In dit geval heeft hij reden om zich verbitterd te voelen, vooral vanwege de spectaculaire eenheid van de Russische staat, de politieke elite, de media, de regionale en federale bureaucratie en de militaire en veiligheidsinstellingen die zich achter Poetin scharen. De politieke status van Poetin is nu onbetwistbaar en onaantastbaar in Rusland en de Amerikanen moeten nog lang na het vertrek van Joe Biden met die realiteit leven.
Vandaag probeerde Prigozhin opnieuw zijn “mars voor gerechtigheid”, zoals hij het noemt, te rechtvaardigen en herhaalt hij opnieuw de bewijsloze bewering van de aanval op zijn groep. Hij beweert ook dat zijn operatie de problemen in het Russische leger en de kwaliteit van Wagner aantoonde.
Maar in feite was er op geen enkel moment gevaar voor Rusland. De Russische luchtmacht had de konvooien van Wagner op weg naar Moskou in een paar minuten tijd kunnen vernietigen. Zijn troepen in Rostov aan de Don werden omsingeld door de Tsjetsjeense troepen van Ramzan Kadyrov, die naar de stad waren gesneld en bereid waren om Wagner neer te halen.
Ik denk niet dat er een kans is dat Prigozhin ooit nog terug zal komen. Het is afgelopen met hem en dat heeft hij alleen aan zichzelf te danken.
Of het is een verzekering om Wagner Belarus in te krijgen om lukasenhko te beschermen tegen een coup
Het blijft een opmerkelijke geval te zijn geweest
Ja kijk door wetten mog prighozin rusland niet in met zijn manschappen en dat deed hij wel. Putin denkt de baby niet met het badwater weggooien en behoud de manschappen en prighozin wel onder controle natuurlijk. En strategisch gezien of ze worden uitgezonden naar afrika of lukaschenko kan ze straks gebruiken, tja 1-1 is 2. Denk heel snel tactisch opgelost voordat het russische volk hem als held had binnengehaald.
De Reaguurder Greet had het goed verwoord, deze vreemde zaak met Prigozhin.
Dit is een groot toneelstuk opgezet door sluwe vos Poetin ,hij heeft enige twijfel gehad aan de loyaliteit van sommige hooggeplaatste militairen of misschien wel aan de mannen van Kadyrov
Heeft een plannetje bedacht met Prigozhin ,doe als of je in opstand komt en kijk wie er zich bij je wilt aan sluiten
Niemand dus,en al zeker de mannen van Kadyrov niet die meteen ten strijde wilden gaan tegen Wagner.
Dus Poetin weet zeker wie hij kan vertrouwen zit steviger in het zadel en is de grote winnaar in dit verhaal al wil de msm ons anders doen geloven
Mocht Prigozhin binnen kort ergens gevonden worden zonder hartslag krijgt dit verhaal wel een andere wending maar ik verwacht dit niet
Niet om het een of ander, maar het valt mij op dat er hier in Almere geen Wagner pizza meer te vinden is.
Mijn favo pizza, zeker de prigozhin variant.
Het was geen klucht, zeker niet. Want niemand lachte. Ook Poetin niet, die nog elke dag grimmiger kijkt. Prigozjin was het topje van de ijsberg die mogelijk een vulkaan herbergt aan latente onvrede in de legertop jegens ‘Defensie’ en de gang van zaken in Oekkraïne, vanuit Russisch perspectief.
Dan helpt het ook niet om (‘per ongeluk’?) dure raketten te verspillen aan het verpulveren van een pizzeria, met de (on)nodige burgerslachtoffers (27/6 Kramatorsk).
Het kan bijna niet anders of de Russische hardliners wachten op de dag waaop zíj het heft in handen zullen nemen en de ‘klucht’ verandert in een drama..
De pizzeria in Kramatorsk was een populaire eetgelegenheid van Engelse en Amerikaanse huurlingen.