De geplande Afrikanisering van de EU – Er wordt een nieuwe samenleving opgebouwd

Er is iets verholens aan de hand – “EU-Afrikanisering reeds vastgesteld in 2008” – Waar het echt om gaat: Er wordt een nieuwe samenleving opgebouwd – van multicultureel naar unicultureel.

De resolutie van het EU-Parlement over “De Grondrechten van Mensen van Afrikaanse Afkomst in Europa” van 26 maart 2019 – Het EU-Parlement klaagt dat zwarte Afrikanen “massaal ondervertegenwoordigd” zijn op alle niveaus van de EU, schrijft auteur Klaus Peter Krause.

Vier Kerstmis nu het nog kan. We weten niet precies wanneer Duitsland en de andere landen van de Europese Unie de islam als staatsgodsdienst zullen hebben. We weten ook niet precies wanneer we als blanke Europeanen in het beste geval nog steeds een getolereerde minderheid zullen zijn en mensen met een zwarte Afrikaanse migratieachtergrond ons vertellen waar we heen moeten.

Na alles wat er tegenwoordig gaande is en kan worden waargenomen, moeten we met deze situatie rekening houden. Dan zal het in Europa heel anders zijn. En de blanke minderheid zal dat zeker niet bevallen. Men kan zich namelijk veel vreselijke dingen voorstellen als men ziet hoe het er in andere landen van de wereld aan toe gaat. Met onze normen van recht, gerechtigheid en religie zullen we niet veel meer te zeggen hebben. Wat is er aan de hand?

Pas geleidelijk aan kwam het op de alternatieve media

Het speelt zich niet open af. Waar in de mainstream media hebben we gehoord over deze resolutie van het Europees Parlement? We hebben in ieder geval er niets over ervaren. Resolutie 2018/2899 (RSP) is op 26 maart 2019 aangenomen. Volgens de titel gaat het om de “Fundamentele rechten van mensen van Afrikaanse afkomst in Europa”. Het verwijst naar de Europese Unie, niet naar Europa. Het Europees Parlement heeft niets te zeggen over Europa, dat groter is dan de EU. Geleidelijk aan kwam ook de alternatieve media erachter wat er achter de resolutie schuilgaat. Onlangs nog heeft Frontnieuws er de aandacht op gevestigd en de alarmbel geluid met de titel “Geheim plan: EU lanceert grootschalig vestigingsprogramma voor miljoenen Afrikanen”.

Geheim plan: EU lanceert grootschalig vestigingsprogramma voor miljoenen Afrikanen

EU-Afrikanisering reeds in 2008 gedefinieerd

De EU besloot al in 2008 dat Europa “Afrikaans” moest worden. Een voormalig Europees Parlementslid beschreef de details van dit plan, dat echter niet in de media terecht is gekomen. Alleen Engelse kranten berichtten erover: “Secret plot to let 50million African workers into EU” was de kop in de prestigieuze Daily Express. Intussen wordt dit programma al actief uitgevoerd:

‘Hervestiging’-samenwerking met Noord-Afrikaanse mensensmokkelbendes, rechtstreeks vervoer per vlucht van Afrika naar Europa en gezinshereniging brengt de omvolking van ons continent snel op gang.

Nu gaat de EU nog een stap verder. Er worden specifieke plannen opgesteld voor het creëren van een klimaat in Europa dat Afrikanisering zowel juridisch als in de hoofden van mensen zal cementeren.

Vervorming van historische feiten

Kijk maar eens naar de tekst van de resolutie van het Europees Parlement hier (NL Pdf), ook al is die, zoals al deze teksten, op een omslachtige en ingewikkelde manier geschreven en daarom niet gemakkelijk te lezen. Een belangrijke bewering daarin is dat “mensen van Afrikaanse afkomst in de loop van de geschiedenis een aanzienlijke bijdrage hebben geleverd aan de opbouw van de Europese samenleving”. Dit gaat volledig voorbij aan de historische feiten. Maar met dergelijke verdraaiingen wordt getracht de Europeanen de verplichting op te leggen om mensen uit Afrika zonder enige beperking in Europa op te nemen.

Ook wordt erop aangedrongen dat de Afrikanen “veilig en legaal de EU kunnen binnenkomen” en dat zij worden opgeleid, ondersteund en met verschillende maatregelen vooruit worden geholpen. Op deze manier beginnen de Europeanen in de EU hun eigen graf te graven, en zijn daar al mee begonnen. Het is de hoogste tijd om het weer te vullen.

“Afrofobie bestrijden” zonder Afrikanen te “discrimineren” bij het zoeken naar huisvesting

Hier zijn nog enkele tekstfragmenten. In de resolutie wordt er onder meer op aangedrongen “dat de EU-instellingen een strategie inzake diversiteit en integratie van werknemers aannemen, die de bestaande inspanningen om dit doel te bereiken aanvult met een strategisch plan voor de deelname van etnische en raciale minderheden aan het arbeidsproces”. Ze verzoekt de Commissie “nauw samen te werken met internationale actoren zoals de OVSE, de Verenigde Naties, de Afrikaanse Unie en de Raad van Europa, alsmede met andere internationale partners, teneinde de afrofobie op internationaal niveau te bestrijden”. Zij roept de lidstaten op “op te houden met het opstellen van profielen op basis van ras of etnische afkomst bij alle vormen van wetshandhaving, terrorismebestrijding en immigratiecontrole”. Zij roept de lidstaten ook op om “de discriminatie van mensen van Afrikaanse afkomst op de woningmarkt te bestrijden en ongelijkheden in de toegang tot huisvesting aan te pakken met concrete maatregelen en te zorgen voor adequate huisvestingsomstandigheden”.

Er wordt een “gelijke behandeling in arbeid en beroep” geëist

De resolutie wordt voorafgegaan door een hele reeks verwijzingen naar eerdere richtlijnen, kaderbesluiten, en resoluties, alsof alles onrechtmatig zou worden geschonden als de Afrikaanse bevolking voor onbepaalde tijd buiten het land zou worden gehouden en anderen voor onbepaalde tijd zouden worden geweerd. De “strijd tegen racisme, vreemdelingenhaat en andere vormen van onverdraagzaamheid”, de “rassendiscriminatie van mensen van Afrikaanse afkomst en racistisch geweld”</em>, de <em>“strijd tegen illegale haatzaaiende uitlatingen op het internet”, de “gelijke behandeling in arbeid en beroep” en dergelijke worden aangehaald.

Talrijke “overwegingen”, waaronder “haatdragende intimidatie” van zwarte Afrikanen

Dit wordt gevolgd door tal van “overwegingen”: dus aan de term “mensen van Afrikaanse afkomst”, dus aan “afrofobie”, aan “haatdragende intimidatie” tegen (zwarte) mensen van Afrikaanse afkomst, aan “historisch onrecht tegen Afrikanen en mensen van Afrikaanse afkomst, inclusief slavernij, dwangarbeid, rassensegregatie, bloedbaden en genociden in de context van het Europese kolonialisme en de trans-Atlantische slavenhandel”, aan de “discriminerende blackface” (gezicht zwart maken als amusements-maskerade). Zwarte Afrikanen “zijn vaak het slachtoffer van racistisch geweld, krijgen in veel landen geen rechtshulp of financiële steun, terwijl ze herstellen van gewelddadige aanvallen”.

Het EU-Parlement betreurt dat de zwarte Afrikanen “massaal ondervertegenwoordigd” zijn op alle niveaus van de EU

De natuurlijke verdedigingsreactie tegen de massale toestroom van zwarte Afrikanen wordt gebrandmerkt als “Afrofobie” en schoolmeesterachtige eisen dat Europa zich onder andere moet bezighouden met de “erfenis van het kolonialisme en de slavenhandel”, terwijl het feit wordt genegeerd dat zwarte Afrikanen zelf hun zwarte landgenoten naar de slavenhandelaren hebben gedreven, d.w.z. met hun eigen soort aan de slavenhandel hebben deelgenomen. Mensen van Afrikaanse afkomst zijn “massaal ondervertegenwoordigd in de politieke en wetgevende organen op Europees, nationaal en lokaal niveau in de Europese Unie”. Dit is de manier waarop het gaat. Maar lees zelf hier.

Waarom zou een willekeurig bepaalde groep mensen speciale rechten moeten krijgen?

Op 25 november nam de schrijver Klaus-Rudiger Mai het onderwerp op zich in Tichy’s Einblick. Hij schrijft onder andere:

“Deze resolutie verwijst echter expliciet naar mensen van Afrikaanse afkomst, die ‘in Europa zijn geboren of burgers of ingezetenen zijn van Europese landen’. Alle burgers nemen in gelijke mate deel aan de rechten van hun staat, aan het Europees recht en in ieder geval aan de mensen- en burgerrechten. De vraag rijst dan ook waarom bijzondere rechten worden gedefinieerd voor een willekeurig bepaalde groep in de samenleving. Het creëren van bijzondere rechten, en omgekeerd de positieve discriminatie van al diegenen die tot deze bijzondere groep behoren, ontbindt de universaliteit van de wet. Met het creëren van speciale rechten zijn niet alle ‘mensen … gelijk voor de wet’, zoals artikel 3 van de grondwet stelt. De resolutie discrimineert mensen van niet-Afrikaanse afkomst.”

De VN-resolutie maakt “mensenrechten en burgerrechten onderhandelbaar”

Mai wijst ook op de etnische verandering in Duitsland. Duitsland is niet langer een etnisch homogene natiestaat. Nu al heeft elke vijfde burger een migratieachtergrond. En gaat verder met de retorische vraag: “Is deze door de regering Merkel teweeggebrachte “fundamentele verandering” ooit democratisch bediscussieerd en besloten, of slechts geïnitieerd en versneld door de orde van de imams?” Blijkbaar niet, want de burger heeft niets te beslissen, hij moet zich alleen maar aanpassen aan de ‘realiteiten’ die door de overheid worden veroorzaakt. De echte boodschap is dat mensenrechten en burgerrechten onderhandelbaar zijn, de grondwet is onderhandelbaar. Artikel 3 is niet langer van toepassing. Waar over het naast elkaar bestaan “voortdurend opnieuw moet worden onderhandeld”, geldt het recht van de sterkste of de bijzondere rechten van de sterkere slachtoffergroep.

Waar het echt om gaat: er wordt een nieuwe samenleving gebouwd

Tot slot schrijft Mai:

“Misschien gaat het bij het creëren van bijzondere rechten, ook al worden deze door de belastingen gefinancierd, niet eens om mensen die al lang in Duitsland wonen en waarvan de voorouders op een gegeven moment vanuit Afrika naar Europa zijn geëmigreerd; misschien wordt er een nieuwe samenleving opgebouwd, zoals de politicoloog Yasha Monk heeft bedacht als een “multi-etnisch experiment”, waarin, zoals Aydan Özoguz voor ogen staat, “dagelijks opnieuw moet worden onderhandeld over het samenleven …”. Het is in ieder geval tekstueel verhelderend voor de EU-lidstaten met paragraaf 22, waarin staat dat zij “discriminatie van mensen van Afrikaanse afkomst op de woningmarkt moeten bestrijden en ongelijkheden bij de toegang tot huisvesting moeten aanpakken met concrete maatregelen en adequate huisvesting moeten bieden”, en paragraaf 23, waarin wordt opgeroepen “ervoor te zorgen dat migranten, vluchtelingen en asielzoekers veilig en legaal de EU kunnen binnenkomen”, maatregelen moeten nemen om discriminatie van mensen van Afrikaanse afkomst op de woningmarkt te bestrijden en ongelijkheden bij de toegang tot huisvesting aan te pakken met concrete maatregelen en adequate huisvesting te bieden”. Dat is de kat uit de zak, oftewel waar het om gaat. In werkelijkheid is het document bedoeld om de weg te bereiden voor meer immigratie van Afrika naar Europa”.

Mai is het waard om hier te lezen.

MdB Peter Boehringer: De perfide waarheid over de plannen van de EU tegen Europa

Een van de auteurs die zich eerder aan de resolutie heeft geërgerd is de AfD-politicus en lid van de Bundestag (MdB) Nicolaus Fest. Op 22 september gaf hij een zware berisping en noemde het “zes bladzijden dikke onzin”. Je kunt hier in detail horen en zien wat Fest te zeggen heeft. Op 13 november legde Stefan Magnet, een politiek rechtse reclame-ondernemer, de drastische resolutie ook uit in een YouTube-video hier. Een verdere toelichting vindt u hier. De AfD-politicus en MdB Peter Boehringer, voorzitter van de financiële commissie in de Bondsdag, gaf op 17 december commentaar op de resolutie met de woorden “Niet leuk om te lezen. Maar helaas de perfide waarheid over de plannen van de EU tegen Europa” en verwees naar een bijdrage van Eugen Prinz in het infoportaal PI-News op 15 december 2019 hier.

Maar de vereniging Initiative Schwarze Menschen in Deutschland Bund jubelt: Eindelijk!

Op 27 maart vierde de vereniging Initiative Schwarze Menschen in Deutschland Bund (Initiatief Zwarte Mensen in Duitsland Bond): “Eindelijk: het EU-Parlement neemt een baanbrekende resolutie aan over de fundamentele rechten van mensen van Afrikaanse afkomst in Europa. Voor het eerst in zijn geschiedenis heeft het Europees Parlement de EU en haar lidstaten opgeroepen om maatregelen te nemen ter bestrijding van het structurele racisme waaraan mensen van Afrikaanse afkomst in Europa worden blootgesteld. Dit is de eerste keer dat het Europees Parlement een standpunt inneemt over de bestrijding van zwart racisme (ASR), en dus over de specifieke discriminatie van mensen van Afrikaanse afkomst in Europa”. De vereniging heeft “het tot haar taak gemaakt om de belangen van de zwarte bevolking in Duitsland te behartigen en op te komen voor gerechtigheid in de migratiemaatschappij”.

Coronacrisis toont het falen van de EU aan – natiestaten handelen veel beter

Van multicultureel tot unicultureel

Voor de nakomelingen van de huidige multicultureel-aanhangers zal er later een onaangenaam ontwaken zijn. Het multiculturalisme is een unicultuur geworden, het Europa van de EU wordt bevolkt door zwarte mensen in plaats van blanke mensen. Alle burgers die hun verstand nog niet in de kast hebben opgehangen en nog steeds bij zinnen zijn, moeten eindelijk in opstand komen tegen deze illegaal en antidemocratisch opgelegde Afrikanisering van hun vaderland.