De eerste verjaardag van de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne viel op 24 februari. De Russische strategie van uitputtingsoorlog heeft nog niet het gewenste politieke resultaat opgeleverd, maar is niettemin een succes, schrijft M.K. Bhadrakumar.
De misleidende “westerse” opvattingen van de Moskouse elite dat Rusland een dialoogpartner van het Westen kan zijn, zijn grondig verdwenen, met de verbluffende onthulling onlangs van de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel dat de onderhandelingen van het Westen met Rusland over het Minsk-akkoord een “poging waren om Oekraïne tijd te geven” en dat Kiev het had gebruikt “om sterker te worden.”
Moskou reageerde verbitterd en met een gevoel van vernedering dat de Russische heersende elite voor de gek werd gehouden. Dit besef beïnvloedt het Oekraïne-conflict nu het het tweede jaar ingaat. Zo is de annexatie van de vier regio’s van Oekraïne – Donetsk en Lugansk [Donbass], Zaporozhye, Kherson oblasten – en de Krim, goed voor ongeveer een vijfde van het Oekraïense grondgebied, nu een voldongen feit, en de erkenning ervan door Kiev is een voorwaarde voor toekomstige vredesbesprekingen.
Het aanvankelijke optimisme van Moskou in februari-maart dat “de hoogste kunst van oorlog is de vijand te onderwerpen zonder te vechten” (Sun Tzu) heeft ook plaatsgemaakt voor het realisme dat de regering-Biden de oorlog niet snel zal laten eindigen voordat Rusland is leeggebloed en verzwakt. Dit heeft geleid tot de Russische terugtrekking uit de regio’s Kharkhov en Kherson, met de bedoeling een goed versterkte verdedigingslinie op te zetten en zich in te graven.
Poetin accepteerde uiteindelijk de eis van de legercommandanten voor een gedeeltelijke mobilisatie. De daaropvolgende grote inzet in Oekraïne, samen met de opbouw in Wit-Rusland, heeft Rusland voor het eerst in een leidende militaire positie gebracht nu de oorlog het tweede jaar ingaat.
Het Kremlin heeft de nodige mechanismen in werking gesteld om de defensie-industrie en de economie aan te passen aan de behoeften van de militaire operaties in Oekraïne. Op lange termijn zal een historisch resultaat van het conflict zijn dat Rusland zich ontpopt tot een onaantastbare militaire macht die de vergelijking met het Rode Leger van de Sovjet-Unie kan doorstaan en die het Westen nooit meer onder ogen zal durven zien. Dit moet nog doordringen.
Afgelopen dinsdag verklaarde de chef van de generale staf generaal Valery Gerasimov in een buitengewoon interview met het tijdschrift Argumenti i Fakti dat het pas goedgekeurde plan voor de ontwikkeling van de strijdkrachten de bescherming van de soevereiniteit en territoriale integriteit van Rusland zal garanderen en “de voorwaarden zal scheppen voor vooruitgang in de sociale en economische ontwikkeling van het land.”
Volgens het door Poetin goedgekeurde plan zullen de militaire districten Moskou en Leningrad worden opgericht, zullen er drie gemotoriseerde infanteriedivisies worden gevormd in de oblasten Kherson en Zaporozhye (die in september zijn geannexeerd) en zal er een legerkorps worden gebouwd in de noordwestelijke regio Karelië die grenst aan Finland.
De interne westerse beoordeling is dat de oorlog slecht verloopt voor Oekraïne. Spiegel meldde vorige week dat de Duitse Federale Inlichtingendienst (BND) “veiligheidspolitici van de Bondsdag deze week in een geheime vergadering heeft meegedeeld dat het Oekraïense leger momenteel dagelijks een driecijferig aantal soldaten verliest in gevechten.”
De BND vertelde de Duitse parlementsleden dat zij bijzonder “gealarmeerd is door de hoge verliezen van het Oekraïense leger in de strijd om de strategisch belangrijke stad Bakhmut” (in Donetsk) en waarschuwde dat “de inname van Bakhmut door de Russen aanzienlijke gevolgen zou hebben, omdat Rusland dan verdere invallen in het binnenland zou kunnen doen.”
Opnieuw citeerde een rapport van Reuters een hoge ambtenaar van de regering-Biden die vrijdag in Washington een kleine groep verslaggevers toesprak dat er “een grote kans” bestaat dat de Russen de Oekraïners uit Bakhmut zullen verdrijven, dat door westerse militaire deskundigen de “spil” van de hele Oekraïense verdedigingslinie in Donbass wordt genoemd.
Aan de andere kant hoopt de regering-Biden tot de lente tijd te winnen om het verpulverde Oekraïense leger op te knappen en uit te rusten met geavanceerde wapens. De oude voorraden wapens uit het Sovjettijdperk zijn uitgeput en toekomstige leveringen aan Oekraïne zullen moeten komen van materieel dat in dienst is van NAVO-landen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, en de westerse defensie-industrie zal tijd nodig hebben om de productie weer op gang te brengen.
Alle bravoure dat Kiev zich voorbereidt op een offensief om de Russen uit Oekraïne te verdrijven is verdwenen. Het lijkt erop dat een Russisch offensief is begonnen aan het zuidelijke front, dat gestaag oprukt in de richting van de stad Zaporozhye, een belangrijk industrieel centrum in Oekraïne.
Dit offensief zou verstrekkende gevolgen hebben. De verovering van de resterende 25% van het grondgebied in de oblast Zaporozhye, dat nog steeds onder controle van Kiev staat, zal de landbrug tussen de Krim en het Russische achterland onneembaar maken voor een Oekraïens tegenoffensief, en de Russische controle over de havens aan de Azov Zee (die de Kaspische Zee verbinden met de Zwarte Zee en het Volga-Don scheepvaartkanaal dat naar Sint-Petersburg leidt) versterken, naast een dramatische verzwakking van de gehele Oekraïense militaire inzet in de Donbass en in de steppen aan de oostkant van de Dnjepr.
Het grote plaatje, nu de oorlog het tweede jaar ingaat, is dus dat het Westen koortsachtig werkt aan plannen, met de regering-Biden voorop, om tegen de lente zware tanks aan het Oekraïense leger te leveren, waaronder Duitse Leopard-tanks. Als dat gebeurt, zal Rusland zeker terugslaan met aanvallen op aanvoerroutes en opslagplaatsen in het westen van Oekraïne.
Dmitri Medvedev, de uitgesproken voormalige Russische president die dicht bij Poetin staat en plaatsvervangend voorzitter is van de machtige Veiligheidsraad, waarschuwde donderdag expliciet: “Kernmachten hebben nog nooit grote conflicten verloren waarvan hun lot afhangt.”
Er zijn echter verzachtende omstandigheden. Ten eerste zetten de resultaten van Davos 2023 en de bijeenkomst van de NAVO-defensieministers in Ramstein op vrijdag, evenals de geschillen tussen de partijen in Washington over de begroting en het Amerikaanse schuldenplafond, enz. de regering-Biden ertoe aan een keuze te maken tussen een riskante voortzetting van de confrontatie met Rusland of het afremmen van de goederentrein die naar Oekraïne loopt, waarbij zij hun winsten vastleggen door zich uit het project terug te trekken. Voor het Zelensky-regime betekent dit dat er mogelijk een einde komt aan de goede dingen in het leven.
Vorige week stond in het invloedrijke Russische dagblad Izvestia een indringend essay van Viktor Medvedchuk, voormalig Oekraïense parlementslid en oligarch-politicus (momenteel gevestigd in Moskou), waarin hij stelde dat “het proces van de ontrafeling van het regime in Kiev is begonnen.”
Medvedchuk herinnert ons aan “een interessante trend” in de Oekraïense politiek. President Porosjenko had binnen een week vrede met Rusland beloofd, maar toen hij eenmaal aan de macht was, kwam hij de afspraken van Minsk niet na, en “verloor jammerlijk de volgende verkiezingen.” Hij werd vervangen door Vladimir Zelensky, die ook een regeling met Rusland in Donbass beloofde, maar in plaats daarvan “de verpersoonlijking van oorlog werd. Dat wil zeggen, het Oekraïense volk wordt vrede beloofd, en vervolgens worden ze bedrogen.” De westerse pers heeft de realiteit onder het tapijt geschoven dat de aanhang van Zelensky klein is en er een zwijgende meerderheid is die naar vrede snakt.
De dood van minister van Binnenlandse Zaken Denys Monastyrsky, een langdurige medewerker van Zelensky, en zijn eerste plaatsvervanger Jevgeni Enin bij een helikopterongeluk in Kiev een week geleden onder mysterieuze omstandigheden doet de wenkbrauwen fronsen, aangezien de Oekraïense neonazimilities vanuit zijn ministerie opereren. Slechts een dag eerder kwam de verrassende ontwikkeling van het ontslag van Zelenski’s topadviseur Alexey Arestovich, omdat hij het Oekraïense leger in diskrediet zou hebben gebracht.
Sindsdien heeft Arestovich in tv-interviews zijn twijfels geuit over het verloop van de oorlog. Dan is er nog de moord op Denis Kireev, die een belangrijke deelnemer was aan de vredesbesprekingen met Rusland in maart. Bij een grote personeelswissel afgelopen dinsdag, na beschuldigingen van corruptie, zijn een plaatsvervangend procureur-generaal, het plaatsvervangend hoofd van het kabinet van de president, de plaatsvervangend minister van Defensie en tot nu toe vijf regionale gouverneurs betrokken.
Naast deze fluïditeit in Kiev is er de “X”-factor – de binnenlandse politiek van de VS in de aanloop naar het verkiezingsjaar 2024. De Republikeinen dringen aan op een onderzoek naar de tientallen miljarden dollars die aan Oekraïne zijn besteed – alleen al 110 miljard dollar aan militaire hulp – om de regering-Biden ter verantwoording te roepen. Het hoofd van de CIA, William Burns, bracht een niet bekendgemaakt bezoek aan Kiev, naar verluidt om de boodschap over te brengen dat de wapenleveranties van de VS na juli problematisch kunnen worden.
Aan de andere kant komen er steeds meer onthullingen over de manier waarop president Biden omgaat met geheime documenten, die mogelijk gevoelig materiaal over Oekraïne bevatten. Het is nog vroeg, maar de 13 uur durende huiszoeking door de FBI in zijn privéwoning in Delaware op vrijdag doet nieuwe vragen rijzen over de transparantie van het Witte Huis in deze kwestie. Nieuwe ontwikkelingen in het documentenschandaal zouden de steun van Biden kunnen aantasten nu hij zich opmaakt voor een herverkiezingsaankondiging.
Alles in aanmerking genomen, is men dus geneigd het eens te zijn met de prognose van Medvedchuk dat het conflict in Oekraïne, nu het het tweede jaar ingaat, “ofwel verder zal groeien en zich naar Europa en andere landen zal uitbreiden, ofwel zal worden gelokaliseerd en opgelost.”
Sommige klokken lopen snel, ben nog steeds bij 27 januari.
“De eerste verjaardag van de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne viel op 24 februari”
Leuk gespinde verhaallijnen
De FBI die documenten heeft gevonden bij Biden , bull shit
FBI is Biden ,
Ineens vermoorde parlementsleden, gecrashte helikopter Oekraïne, idem , verplaatsing bevolking noem ik dit ✈️
Zitten reeds jaren op het plush, de machtsovername vond men geen probleem, Russen uitmoorden ook niet.
Gewoon de keuze dit dit type mensen maken 🏝🍷 wordt druk daar;
Sporters, artsen: take a jab promotors, piloten- routes, acteurs/ politici. ( even de cdc cijfers upgraden, voor de wachtenden)
Nee , geen treinmachinisten, vrachtwagen chauffeurs, etc
Alternatieve media, oppositie doen de rest, om plaatje ‘geloofwaardig’ te maken. Kijk 👀 om je heen 😊
Het zijn niet alleen piloten die de geest geven. Een nieuw toenemend verschijnsel : bestuurders van vrachtwagens en auto’s die plots de kontrole over het stuur verliezen.
Ja geen oversterfte.Het is normaal hoor,dat mensen met sporten omvallen
ah, F.BIden 😉
Zeker in het AD gelezen Marco
Met plaatjes erbij.
Zelf via scanner, of bij ongelukken zijn geen pottekijkers meer gewenst
Droom lekker verder.