Bodemrecord vertrouwen mensen in de representatieve democratie in industrielanden

Een nieuwe studie naar de sterk toegenomen ontevredenheid over het representatieve democratiseringsproces is een realiteitsschok voor de carrièrepolitici en de liberale elite. De trend is mondiaal en heeft een recordniveau bereikt.

Wereldleiders gebruiken het woord “democratie” als sleutelwoord om alle politieke beslissingen te motiveren, en verschillende van hen hebben opgeschept hoe sterk de democratie in hun land is, zoals Angela Merkel, Justin Trudeau en Barack Obama. Maar de mensen zijn het er niet mee eens, schrijft de Ierse wetenschapsjournalist Peter Andrews voor RT.

In januari werd een onderzoek gepubliceerd door het Bennett Institute for Public Policy van de Cambridge University in het Verenigd Koninkrijk. Onderzoeken die tussen 1973 en 2020 zijn uitgevoerd, zijn geanalyseerd.

De studie omvat gecombineerde reacties van meer dan vier miljoen mensen. De vraag wordt eenvoudigweg gesteld: of zij tevreden of ontevreden zijn over de democratie van hun land.

De antwoorden tonen de houding van de mensen ten opzichte van het huidige democratische systeem in de afgelopen 50 jaar in West-Europa, en de afgelopen 25 jaar wereldwijd, en de resultaten zijn duidelijk: waar ter wereld je ook kijkt, ontevredenheid over de moderne democratie is nu recordbrekend.

In de ontwikkelingslanden is ongeveer de helft van de burgers ontevreden over de democratie in hun land. Het is een hoog cijfer, schrijft Andrews, maar het is de afgelopen 25 jaar slechts een beetje groter geworden. De onderzoekers zijn van mening dat de arme landen een gunstige injectie hebben gekregen toen het model van de representatieve democratie uit de westerse wereld werd geïmporteerd, maar dat de steun voor dit soort bestuur afneemt naarmate de landen terugvallen in de wijdverbreide misdaad en corruptie.

De ontevredenheid in de industrielanden is echter sterk toegenomen. In 25 jaar tijd is de ontevredenheid over de representatieve democratie toegenomen van een derde van de respondenten tot meer dan de helft van hen.

In de Verenigde Staten is de ontevredenheid over de democratie van het land in één generatie met 34 procentpunten toegenomen.

Er is echter een uitzondering op deze groeiende ontevredenheid. In de loop der tijd is het vertrouwen in de democratie hoog gebleven in wat de auteurs van het rapport “het eiland van de tevredenheid” noemen. Dit gebied omvat Zwitserland, Denemarken, Noorwegen, Nederland en Luxemburg, schrijft Peter Andrews. In deze landen is minder dan een kwart van de bevolking ontevreden over hun democratieën. Slechts minder dan twee procent van de democratische landen in de wereld leeft op “het eiland van de tevredenheid”.

Populisme – een symptoom van het probleem van de democratie, niet de oorzaak

Het groeiende populisme kan minder een oorzaak zijn en meer een symptoom van de problemen van de democratie, als het vertrouwen in de democratie is afgenomen, komt dat omdat de democratische instellingen hebben gefaald in het aanpakken van enkele van onze grootste crises, van economische instortingen tot de dreiging van de opwarming van de aarde. Om de legitimiteit van de democratie te herstellen, moet daar verandering in komen, schrijft Roberto Foa, de hoofdauteur van het verslag.

Volgens Peter Andrews is het correct dat de problemen van de democratie niet te maken hebben met percepties of een koortsachtig publiek dat is misleid door nepnieuws en vuurspuwende demagogen. De mensen denken dat de democratie gebroken is omdat het zo is.

Andrews geeft ook commentaar op de kwestie, als men de grote westerse massamediabedrijven zou geloven, dat de democratie zou floreren zonder die verbolgen populisten als Donald Trump, Viktor Orbán en Boris Johnson. Volgens de liberale wereldpers zijn deze leiders tegelijkertijd de oorzaak en de symptomen van de ziekte, en zodra ze uit hun positie zijn verjaagd, komt alles weer goed.

Maar de onlangs gepubliceerde democratiestudie laat er geen twijfel over bestaan dat mensen overal, op elk continent, steeds meer gedesillusioneerd raken door het politieke systeem waarin ze leven, schrijft Andrews. Mensen krijgen te horen dat ze door eens in de zoveel jaar naar de verkiezingen te gaan, zelf kunnen kiezen in welke maatschappij ze willen leven. Maar steeds meer mensen beseffen dat dit niet waar is.

Massale immigratie staat op het punt Europa te vernietigen