Het lijkt erop dat de Oekraïense president de deur voor de vredesbesprekingen tussen hemzelf, Rusland en de VS definitief heeft dichtgeslagen. Het feit dat hij de afgelopen dagen zijn verhaal aan de Financial Times heeft gelekt en op tv publiekelijk heeft verklaard dat de Krim nooit als Russisch grondgebied kan worden aanvaard, is veelzeggend. Het maakt twee dingen heel duidelijk voor iedereen die genoeg heeft van het schijnvertoning van deze zogenaamde onderhandelingen. Ten eerste dat Zelensky de joker in het deck is die iedereen vermaakt, en niet in de laatste plaats de westerse media, met zijn trucs, spelletjes en dansjes, terwijl hij simpelweg niet in een positie is om over iets te onderhandelen – vooral omdat hij vreest voor zijn leven in Kiev als hij regio’s als de Krim aan Rusland afstaat; en ten tweede dat de onderhandelingen slechts een manier zijn om tijd te rekken in de hoop dat er een opening ontstaat waarin beide partijen de gevechten zouden kunnen staken, zodat Oekraïne zijn leger kan hergroeperen en zijn wapenarsenaal kan aanvullen.
Nu is de kat uit de zak en kunnen we allemaal het licht zien, schrijft Martin Jay.
De afgelopen dagen heeft Rusland de internationale media naar zijn hand gezet en als winnaar uit de bus gekomen. Recente berichten, voorafgaand aan het lek in de FT, suggereerden dat Poetin zou overwegen om in te gaan op de oproepen van zowel J.D. Vance als Marco Rubio om Rusland een deel van het grondgebied in de vier Russischtalige regio’s af te staan. Later werd echter bekend dat het om gebieden ging die het Russische leger toch al op het punt stond in te nemen, waardoor deze kwestie nog steeds erg onduidelijk is. Toch zijn er enkele westerse analisten die denken dat Poetin delen van de vier belangrijke regio’s die door Russische soldaten worden bezet, geheel of gedeeltelijk zou kunnen opgeven, omdat ze voor Rusland niet zo belangrijk zijn als aanvankelijk werd gedacht. Dr. Gilbert Doctorow beweert tijdens een interview met professor Glenn Diesen dat Rusland deze vier regio’s heeft ingenomen en in het najaar van 2022 referenda heeft gehouden als een vanzelfsprekendheid, om ze later te kunnen gebruiken in grotere onderhandelingen. Hij beweert dat Poetin vandaag bereid is om enkele concessies te overwegen en deze gedeeltelijk in te ruilen voor een vredesakkoord in Oekraïne.
Maar het is Zelensky, die de rol van neponderhandelaar speelt, die niet in staat is om over iets te onderhandelen, zoals hij heeft aangetoond met zijn absolute weigering om de Krim als Russisch grondgebied te accepteren. De Amerikaanse academicus, die een doctoraat in Russische geschiedenis heeft en zijn brood verdient met het adviseren van Amerikaanse bedrijven in Rusland, beweert dat de kaarten die Rusland met Zelensky heeft gespeeld, er nu toe hebben geleid dat hij zichzelf in een positie heeft gemanoeuvreerd waarin het duidelijk is dat noch Trump noch Poetin nog meer tijd aan hem kunnen verspillen. Dit is volgens hem een meesterlijke PR-zet van Moskou, want als Trump zich uit de onderhandelingen terugtrekt, zou dat betekenen dat alle financiële steun en wapenleveranties van de VS moeten worden stopgezet, waardoor de volledige verantwoordelijkheid bij Europa komt te liggen. De meeste deskundigen, zoals journalist Aaron Mate, geloven geen moment dat de EU, zelfs als alle 27 lidstaten met een plan en een begroting zouden komen, zou kunnen tippen aan wat de VS levert. In werkelijkheid krijgt Oekraïne, althans op papier, alleen steun van het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Denemarken, als we het hebben over het grote plan van de EU om een superdefensiebegroting te krijgen. Als we nog kritischer kijken naar wat er in de praktijk wordt aangeboden, lijkt het er niet op dat dit de opmars van het Russische leger kan stoppen – vooral gezien het feit dat de meeste voorlopige aanbiedingen van een paar “reuzen” in de EU niet snel kunnen worden gerealiseerd, maar pas over minstens 12 maanden.
Zelfs op EU-niveau lijkt het erop dat de idealistische Ursula von der Leyen zal moeten accepteren dat de natte droom van de EU-federalisten over een EU-leger niet meer dan dat zal blijven: een vochtig plekje op het laken. De realiteit is dat de grootse plannen voor een defensiepact van 800 miljard euro, dat uit de nationale begrotingen van de EU-lidstaten zou moeten komen in plaats van uit Brussel, en waarin het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Denemarken, Polen en Duitsland zouden moeten deelnemen, al in rook zijn opgegaan. Dit is onlangs teruggebracht tot alleen het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Denemarken en afgezwakt tot een schamele 170 miljard dollar. Het wordt tegengehouden door Londen, dat opnieuw wil onderhandelen over een betere overeenkomst inzake de visserijrechten tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU, die in 2026 afloopt, voordat het een defensiepact ondertekent. Tegen de tijd dat dit alles gebeurt, zal Zelensky natuurlijk in ballingschap in Florida wonen en zal er in Kiev een nieuwe president aan de macht zijn die vrede met Rusland heeft gesloten.
Maar men moet zich de voor de hand liggende vraag stellen: zou Trump gewoon “weglopen”? Hoe belangrijk is een vredesakkoord in Oekraïne voor hem, afgezien van de aantrekkingskracht van een nominatie voor de Nobelprijs voor de Vrede? Het is belangrijker dan we denken. Trump ziet het als een formidabele band die hem en Poetin dichter bij elkaar brengt, aangezien hij gelooft dat de Russische leider een cruciale rol zal spelen bij het geven van een gouden randje aan een nieuw akkoord met Iran, maar ook bij het dagelijks toezicht op de uitvoering ervan. De kinderachtige list van Zelensky van de afgelopen dagen heeft nu duidelijk gemaakt dat er geen tijd meer te verliezen is met de hofnar en dat er een plan B moet komen voor Oekraïne. Zelensky heeft zichzelf gepositioneerd als het belangrijkste obstakel voor vrede en het is nu waarschijnlijk dat Vance, Rubio en Trump kijken naar de praktische mogelijkheden om hem te vervangen door iemand met wie ze zaken kunnen doen. Verwacht binnenkort iets dramatisch van Trump, te beginnen met het dichtdraaien van de geldkraan. Een optie voor Trump is om alle financiering aan Kiev stop te zetten en Rusland toe te staan op te rukken tot aan de rand van de hoofdstad, voordat een nieuwe onderhandelingsronde kan beginnen. In dit scenario zou Trump Zelensky niet eens hoeven te vervangen door een staatsgreep, noch met militaire steun, noch met een fluwelen revolutie die hem 5 miljard dollar zou kosten aan nepnieuws, à la Nuland. Van Poetin zou dan worden verwacht dat hij Trump voor dit gebaar terugbetaalt, waarschijnlijk met de Iran-deal of zelfs met het oplossen van de crisis met China. Zoals Trump graag zegt: “Alle opties liggen op tafel.”
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Dit klinkt allemaal heel logisch en aannemelijk. Helaas zijn we de afgelopen decennia door onze incompetente corrupte ‘volksvertegenwoordigers’ nou niet bepaald bediend met logica en aannemelijkheden. Integendeel.
Poetin heeft vandaag aangekondigd dat tijdens de feestdag(en) van de overwinning van ’45 een éénzijdig wapenbestand zal zijn.
Belangrijk: Poetin laat aan Trumpf en de rest van de bende zien dat HIJ bepaalt wanneer en onder welke voorwaarden een wapenbestand komt. De kakelende bende van Het Westen krijgt niets meer voor elkaar.
Ook nieuws: de keuze in Duitsland van een notoir Ruslandhater als buitenlandminister in de nieuwe regering. Heb mij altijd afgevraagd wie, vanuit welke hoek zulke figuren aangestuurd worden om in die stoel te klimmen. Het stikt in de E.U. van beleidsmensen met dergelijke mentale afwijking.
In de top vh bedrijfsleven & politiek zijn opvallend veel psychopaten.
Zoals eerder in een vroegere artikel gemerkt was: de onderhandelingen met Zelenski hebben geen enkele waarde en zijn handtekening onder een of ander document – geen juridische betekenis.
Dat hij nog in bepaalde kringen – president wordt genoemd, betekent nog niet dat hij inderdaad president is.