Russia-Ukraine War,  manhhai / flickr (CC BY 2.0 DEED)

Plotseling ontdekken de Westerse media dat Zelensky een autoritair regime leidt in Oekraïne dat in veel opzichten een echte dictatuur is geworden. Wordt Zelensky binnenkort neergeschoten door de Westerse media?

The Economist heeft een artikel gepubliceerd met de verrassende kop “Power is being monopolised in Ukraine”, waarin verrassend veel kritiek wordt geuit op de regeringsstijl van Zelensky. Als dergelijke berichten de komende dagen en weken vaker voorkomen, kan worden aangenomen dat Zelensky door het Westen voor neerschieten wordt vrijgegeven, schrijft Thomas Röper.

Ter informatie heb ik het artikel uit de Economist vertaald en op een paar plaatsen van commentaar voorzien.

Begin van de vertaling:

In Oekraïne wordt de macht gemonopoliseerd

Critici klagen dat het presidentschap van Zelensky te machtig wordt en fouten maakt.

Achter de onopvallende gevel van een licht industrieel gebouw in Kiev produceert een bont gezelschap van videogamers, architecten, wetenschappers en filmmakers massaal aanvalsdrones en kruisraketten. De leden van de groep zien er niet uit als traditionele, ouderwetse werknemers van de defensie-industrie, maar ze veranderen de oorlog in Oekraïne fundamenteel.

Drie jaar geleden produceerden ze 30 drones per maand, nu produceren ze er wel 1300 per maand. Van inerte drones die 580.000 dollar per set van tien stuks kosten tot nieuwe modellen ballistische raketten die 1 miljoen dollar per stuk kosten. Ze kosten slechts een fractie van wat buitenlandse drones kosten en hun ontwerpen zijn gebaseerd op open-source plannen, zodat ze niet gebonden zijn aan gebruiksbeperkingen. “We willen niet afhankelijk zijn van het beleid van de VS,” zegt de oprichter van het bedrijf, wiens naam om veiligheidsredenen niet bekend mag worden gemaakt.

Toen Rusland in februari 2022 Oekraïne op grote schaal binnenviel, was de oorlogsvoering van de Oekraïense troepen volledig afhankelijk van Amerikaanse en Europese wapenleveranties. Maar volgens Alexander Kamyshin, een adviseur van de Oekraïense president die verantwoordelijk is voor industriële productie, is de eigen defensieproductiecapaciteit van Oekraïne de afgelopen drie jaar gestegen van één miljard naar 35 miljard Amerikaanse dollar per jaar. Oekraïne is sneller dan verwacht zelfvoorzienend geworden in veel soorten wapens. Maar er zijn nog steeds grote hiaten: Oekraïne is nog steeds niet in staat om systemen te ontwikkelen waarmee inkomende Russische raketten kunnen worden afgeweerd.

Een ander probleem is het aantal personeelsleden. De mobilisatie wordt slecht beheerd: rotaties binnen de actieve troepen en weg van het front zijn zeldzaam, mannelijke Oekraïners worden willekeurig op straat ontvoerd door rekruteringsofficieren, terwijl de regering aarzelt om de dienstplichtleeftijd te verlagen. Toch is het Oekraïense leger gegroeid en blijven elite-eenheden vrijwillige rekruten aantrekken. Het belangrijkste is dat het gebruik van drones het numerieke overwicht van Rusland drastisch heeft gecompenseerd: naar schatting zijn drones verantwoordelijk voor 75% van alle slachtoffers in het Russische leger.

De grootste zwakte van Oekraïne is misschien niet militair, maar politiek. Sinds het begin van de oorlog staan veel liberale en gematigde Oekraïners voor een dilemma: de aandacht vestigen op officiële incompetentie, corruptie of wanbeheer dreigt de internationale steun te ondermijnen. Aan de andere kant betekent zwijgen dat je Zelensky’s groeiende machtsmonopolie accepteert – een monopolie dat soms de effectiviteit van de staat en zelfs de oorlogsinspanning zelf ondermijnt.

“Terwijl de Westerse media en Europese leiders Zelensky aanbidden en een beroemdheid van hem hebben gemaakt, voelen wij ons gevangen,” zegt Yulia Mostovaya, redacteur van het onafhankelijke online dagblad zn.ua.

Terwijl het al moeilijk was om Zelensky te bekritiseren voordat Trump hem afgelopen februari een “dictator” noemde, is dit nu bijna onmogelijk geworden. Oekraïners hebben zich zo achter de president geschaard dat hij blijkbaar overweegt om verkiezingen te houden. “Als Zelensky het gevoel heeft dat hij geen rivaal heeft, betekent dat dat er verkiezingen op komst zijn,” grapt een ambtenaar. Ter voorbereiding op deze eventualiteit lijkt de staat zijn binnenlandse politieke wurggreep aan te scherpen. (Noot van de vertaler: Dat Zelensky verkiezingen wil houden is onzin, zoals de opvallend voorbarige verlenging van de staat van beleg met nog eens 90 dagen zojuist heeft aangetoond, waardoor verkiezingen in 2025 praktisch onmogelijk zijn geworden).

Afgelopen februari werd Petro Porosjenko, leider van de sterkste oppositiepartij, gestraft voor het “in gevaar brengen van de nationale veiligheid” en werden zijn tegoeden bevroren. Hij wordt ook beschuldigd van “verraad” in procedures die critici omschrijven als een juridische campagne. De sancties verbieden hem effectief om deel te nemen aan verkiezingen. Hoezeer de Oekraïners ook een hekel hebben aan Porosjenko, velen zien dit als een gevaarlijk precedent. “Als Porosjenko kan worden uitgesloten van een verkiezingsproces zonder gerechtelijk bevel, dan kan iedereen dat gebeuren,” zegt Alexei Goncharenko, lid van het Oekraïense parlement, de Rada.

Burgeractivisten worden ook lastiggevallen. Vitaly Shabunin, een campagnevoerder tegen corruptie die zich in de begindagen van de oorlog vrijwillig aanmeldde bij het leger en tegelijkertijd corruptie aan het licht bracht bij het Oekraïense ministerie van Defensie, is al lange tijd het doelwit van justitie. Zijn meest recente onderzoek werd met minachtende vergelding beantwoord: hij werd voor straf naar het front gestuurd. Details over zijn gedrag daar worden dagelijks naar de autoriteiten in Kiev gestuurd. Dergelijke methoden doen denken, althans in hun kleingeestigheid, aan de beginjaren van Vladimir Poetin aan de macht, zegt de heer Shabunin.

De Oekraïense politiek staat ver af van de Russische politiek en de machtsconcentratie is een natuurlijk gevolg van de oorlog. Maar sommige van de trouwste aanhangers van Oekraïne maken zich steeds meer zorgen dat het te ver zou kunnen gaan. Het is waar dat de Oekraïense democratie nooit echt gebaseerd was op de rechtsstaat en dat het pluralisme gebaseerd was op de diversiteit van de regio’s, de concurrerende belangen van de respectieve machtsgroepen en een vocaal maatschappelijk middenveld dat steun kreeg van westerse ambassades en media. Al deze evenwichtsmechanismen werden echter verzwakt of volledig opgeheven. (Noot van de vertaler: In Oekraïne was het precies andersom: westerse ambassades, media en ngo’s stuurden het “vocale maatschappelijke middenveld” aan. Dit is misschien precies wat de touwjestrekkers in het Westen zorgen baart: het feit dat de mensen in Oekraïne zo geïntimideerd zijn door het brute bewind van Zelensky dat het Westen het op dit moment moeilijk zou vinden om een Maidan tegen Zelensky te organiseren om zich zo nodig van hem te ontdoen onder het mom van een nieuwe “democratische revolutie.”)

In naam van de efficiëntie is de macht niet geconcentreerd in de regering of het parlement, maar in de handen van een paar ongekozen ambtenaren in de presidentiële administratie. Dit zijn onder andere stafchef Andriy Yermak, Dmitry Lytvyn, Zelensky’s speechwriter, en Oleg Tatarov, die toezicht houdt op het veiligheidsapparaat. De presidentiële administratie is terughoudend om macht te delen, niet alleen met tegenstanders maar ook met potentiële rivalen. Loyalisten worden beloond met zetels in de raad van bestuur van staatsbedrijven. Iedereen die te onafhankelijk is, te veel steun geniet onder de bevolking of directe banden heeft met westerse landen, wordt ontslagen of gemarginaliseerd. Dit geldt ook voor Valery Salushny, de populaire opperbevelhebber van de Oekraïense strijdkrachten, die in februari 2024 werd ontslagen en als ambassadeur naar Londen werd overgeplaatst. Andere hoofdrolspelers die zijn afgezet zijn Aleksander Kubrakov, voormalig minister van Infrastructuur, Dmitry Kuleba, voormalig minister van Buitenlandse Zaken, en Mustafa Najjem, die aan het hoofd stond van de Wederopbouwautoriteit.

Meningsverschillen en kritische media worden eerder als een bedreiging dan als een kracht gezien. Sevgil Musayeva, redacteur van Ukrainska Pravda, de grootste onafhankelijke online publicatie van het land, klaagt dat in plaats van de oorzaken van journalistiek onderzoek aan te pakken, het presidentiële bureau reageert door de toegang te beperken, zich te richten op adverteerders en elk contact met onwelgevallige journalisten te bestempelen als verraad. “Dit is geen systematische censuur, maar als we niet terugvechten, zal de vrije informatieruimte verdwijnen voordat we er erg in hebben,” zegt ze. (Noot van de vertaler: In Oekraïne zijn de media gesynchroniseerd, er is geen “vrije informatieruimte,” zoals zelfs Der Spiegel bijna een jaar geleden in een vleugje eerlijkheid meldde. Maar The Economist wil zijn lezers natuurlijk niet met deze waarheid opzadelen).

De verschuiving van Oekraïne naar een meer autoritair bewind is niet verrassend, gezien de druk waaronder het land staat nu de oorlog zijn vierde jaar is ingegaan. Toch bestaat het gevaar dat autoritarisme het zelforganiserende vermogen tot verzet van het land ondermijnt. Of zoals Alexei Goncharenko het zegt: “We hebben laten zien dat een kleine democratie weerstand kan bieden aan een grotere autocratie en kan veranderen in een weerloos stekelvarken. Maar een kleine autocratie kan worden opgeslokt door een nog grotere.”

Einde vertaling


https://frontnieuws.backme.org/


Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Israël: Premier Netanyahu zegt dat het land in oorlog is (Video’s)


Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over:

Vorig artikelDie Chinezen zijn mijn vijand niet
Volgend artikelDe multipolaire as: Rusland en Iran bevestigen strategische alliantie naar het beeld van het partnerschap Moskou-Beijing
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

7 REACTIES

  1. Rusland steunt hem niet.
    Amerika wendt zich van hem af.
    En toch gaat hij steeds brutaler te werk.
    Wie o wie geeft hem dat vertrouwen ?
    U mag maar 1x raden.

    • beste Servator ,
      ik denk dat Zelensky Ursula een beurt heeft gegeven dat ze niet meer wist van welke parochie zij was .
      kijk maar naar de foto’s waar ze in aanraking komt met Zelensky je kan zien dat ze een spontane orgasme krijgt

    • De sinds 1776 heersende wereldorde geeft hem dat vertrouwen.
      Hij is een woordvoerder en instrument van de wereldorde, net als Amerika dat is en Hitler ooit was.

  2. Ik weet zeker als Rusland het echt zou willen dan is het hele niet Russische deel een parkeerplaats met hier en daar een ruïne, het zelfde geld voor Duitsland en de rest van Europa

  3. De jeugd, de toekomst van de Oekraïne is de afgelopen 10 jaar geïndoctrineerd door het nieuwe Oekraïens gezuiverde onderwijs. Deze nieuwe jeugd is kostbaar en mag niet sneuvelen. De mannen uit de oude tijd waarin etnische Oekraïners in vrede samenleefden met etnische Russen, Polen, Hongaren en Roemenen worden naar het front gestuurd om te sterven. Deze mannen zijn een bedreiging voor een zuiver Oekraïne.
    De Oekraïne moet blijkbaar een Oekraïns ideologisch zuiver land worden/zijn.

    Andersdenkenden zijn niet welkom in de samenleving van de toekomst.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in