De Raad van de EU heeft deze maand een nieuwe resolutie aangenomen over de beperkingen op de invoer van Russische oliederivaten. Of deze maatregel de Russische producenten nu wel of niet verstoort of schade toebrengt, hoe zal het besluit van Brussel de energiezekerheid in Europa beïnvloeden? Zal dit hen helpen in hun hybride oorlog tegen Rusland? Ze hebben die resolutie al veel eerder aangekondigd toen ze hun resolutie over de beperking van de prijs van ruwe olie aannamen. Toen stuitte de Raad op een aantal tegengestelde kritische standpunten binnen de EU, omdat daarmee nieuwe, hoogstwaarschijnlijk gevaarlijke precedenten worden geschapen die mogelijk kunnen worden misbruikt door andere deelnemers aan de oliemarkt. De gemeenschappelijke marktbeginselen en de marktwerking zoals wij die kennen, worden genegeerd en opgeheven, de prijzen van de producten van de verkoper worden beperkt in die zin dat de koper de verkoper nu letterlijk chanteert; als zij dergelijke nieuwe willekeurige ongegronde regels blijven toepassen, is het de vraag waar dit toe kan leiden. De Europese Unie en de G7-landen worden langzamerhand een groot obstakel voor een onbelemmerde handel in de wereldeconomie. De Russische olieproducenten zijn in deze kwestie om een paar redenen ongemoeid gelaten:
– zij hebben inmiddels nieuwe markten gevonden
– de olieprijs is stabiel.
Hoewel de olieprijs de afgelopen maanden licht is gedaald en de voorspelling is dat hij in de tweede helft van 2023 weer zal stijgen, slaagt de Russische olie erin de weg naar zijn afnemers te vinden omdat de Russische ruwe olie wordt geraffineerd en verwerkt op het grondgebied van landen die als derde partij optreden, d.w.z. landen die geen lid zijn van de EU. Zelfs de voornoemde EU-resolutie voorziet in de vrijstelling van dergelijke gevallen. Zij bepalen dat het mogelijk is om Russische ruwe olie te mengen met wat extra olie uit andere landen en deze pas daarna op de Europese markt te brengen, schrijft Natasha Wright.
Als je eenmaal hoort over de hele kluchtige onderneming, kun je niet anders dan er een karikatuur van maken; blijkbaar kan één blikje ruwe olie uit een derde land worden gemengd met de enorme stortbak uit Rusland, en het resulterende derivaat komt voldoende in aanmerking om aan een sanctie te ontkomen en mag dus in de EU op de markt worden gebracht, zij het op omwegen. India blijkt bij alles een sleutelrol te spelen; het komt naar voren als tussenpersoon in de toeleveringsketens van de handelsroutes. Momenteel neemt India de derde plaats in op het gebied van de export van oliederivaten. Het is tamelijk moeilijk te meten hoeveel daarvan uit Rusland komt. Er is onlangs een opmerking gemaakt door een politiek commentator dat het onmogelijk is te meten hoeveel moleculen in feite Russisch zijn in een vat olie. Helaas weten al deze hoge ambtenaren in de EU en in de rest van de wereld heel goed dat dit gebeurt, nu India de op twee na grootste importeur ter wereld is omdat zij schaarse hulpbronnen hebben, maar een monumentale markt. Zij kunnen met hun eigen olie slechts 10 tot 12 % van hun eigen nationale oliebehoefte dekken. Gek genoeg ontpopt India zich nu ook als de derde grootste exporteur op de wereldmarkt.
Dat is nog eens een verrassing! In het afgelopen jaar heeft India zijn invoer van Russische olie 33 keer verhoogd, wat in de geschiedenis van de olie- en energiehandel nog nooit is voorgekomen. Dezelfde trend heeft zich in januari 2023 voortgezet met een stijgende lijn. India heeft in december 2022 1.200.000 vaten olie ingevoerd en in januari 2023 1.700.000 vaten. India slaagt erin aan 1/4 van zijn oliebehoeften te voldoen door Russische olie te importeren en exporteert vervolgens oliederivaten naar vooral de VS, Zuid-Korea, Singapore en Australië en ook naar Frankrijk, Duitsland, België en Nederland in Europa. Russische olie slaagt er zeker in om zich langs een omweg via India een weg te banen naar zijn kopers door daar te worden geraffineerd tot derivaten. Dus ondanks de EU-sancties komt de olie toch in de EU terecht. Al met al lijken alle clownshows in Brussel over de sancties tegen Rusland een farce. De ambtenaren van de EU en de VS weten het allemaal, maar knijpen een oogje dicht. Deze resolutie van de Raad van de EU lijkt veelzeggend genoeg, omdat er zelfs een uitzondering wordt gemaakt voor de genoemde oliederivaten. Welke gevolgen zal deze resolutie van de Raad van de EU hebben en hoe zal de energiezekerheid in de EU er binnenkort uitzien? Zal dat hun hybride oorlog tegen Rusland helpen of belemmeren?
Volgens recente statistieken heeft de EU 800 miljard euro geïnvesteerd in de sector energiezekerheid. Sommige van deze projecten houden verband met de Green Deals, maar het grootste deel van de middelen is toegewezen aan de energiezekerheidsprojecten om reserves en de opslag daarvan te kopen en om energievoorraden te kopen tegen exorbitante prijzen. Zo heeft alleen Duitsland 230 miljard euro betaald. Voorlopig is er geen economische prognose over hoe dit zich de komende tijd zal weerspiegelen in de energiestabiliteit in de EU en de euro. Het blijft een raadsel of zij gebruik hebben moeten maken van de primaire gelduitgifte. Men moet concluderen dat de EU met zware gevolgen zal worden geconfronteerd en dat dit het schadelijkst zal zijn in hun hybride oorlog tegen Rusland. Ze zijn weer eens op hun anti-Russische retoriek bandwagon gesprongen. Nu moeten ze dat dode paard geselen en hun verontwaardigde bevolking bewijzen dat hun eerdere beweegredenen gerechtvaardigd en op lange termijn houdbaar zijn. Hun belangrijkste doelstellingen om Rusland schade toe te brengen zijn mislukt, terwijl ze exorbitante bedragen uit de EU-kas hebben uitgegeven. Bovendien hebben zij hun concurrentievermogen op de wereldmarkt verloren. In India en China, die toegang hebben tot Russische olie tegen benijdenswaardig lage prijzen, vinden volstrekt tegenovergestelde processen plaats.
Ondertussen trekken Rusland en China zich niets aan van hun haters. In de Russische stad Kaliningrad ging een nieuwe autoproductie van start binnen het bedrijf Avtotor, dat vóór de sancties de montage van BMW’s verzorgde. Nauwelijks hadden de westerse autogiganten de Russische markt verlaten als gevolg van de sancties, of die niche werd snel opgevuld door de Chinezen, hoewel de Chinese plannen onvergelijkbaar ambitieuzer zijn. BMW, Hyundai en KIA monteerden de auto’s vroeger in het bedrijf Avtotor in Kaliningrad, Rusland, maar in 2022 werd dat stopgezet omdat alle contracten met de westerse partners werden opgezegd. Maar Avtotor tekende in augustus 2022 nieuwe contracten met drie Chinese producenten. Het eerste merk Kaiyi ging in januari 2023 van start. De hogere bedrijfsleiding van Avtotor zegt dat ze tot 100.000 auto’s willen importeren van dit en andere merken.
Een zeer vergelijkbare situatie is in andere Russische gigantische ondernemingen. Chinese producenten vullen de vacante niches van hun westerse tegenhangers op. De Russische regering blijft binnenlandse producenten stimuleren en de productie binnen Rusland versterken. China legt, in tegenstelling tot zijn vroegere westerse partners, geen politieke eisen en ultimatums op en is zeker een betrouwbare voorspelbare zakenpartner. Daarom verwelkomen Rusland en de rest van de wereld, met uitzondering van het collectieve Westen, China met open armen. Koploper zijn is het doel – herhalen zowel Rusland als China. Japan was vroeger de grootste auto-exporteur, maar ook een enorme uitdaging voor de Amerikaanse exportindustrie. China is tegenwoordig een grote uitdaging voor iedereen: voor de VS, voor Japan en voor Duitsland. Sinds 2020 is de Chinese auto-export verdrievoudigd. Vorig jaar ging het om 2,5 miljoen auto’s. Dat is 60.000 auto’s minder dan de Duitse export.
Het valt echter op dat de Duitse export een dalende trend vertoont, terwijl die van China toeneemt. Men mag niet vergeten dat Duitsland lange tijd goedkoop Russisch gas heeft gekregen. Nu gaat datzelfde gas naar China en daarmee stelt het vastberaden zijn strategisch concurrentievoordeel veilig. China wil tegen 2030 8 miljoen personenauto’s uitvoeren, wat twee keer zoveel is als het Japanse aanbod. Het is geen toeval dat de montage van een aantal automerken in Kaliningrad zal plaatsvinden.
De Russische markt voor China is niet groot. De Chinese prioriteit is echter de bovengenoemde Europese markt. China is ervan overtuigd dat de betrekkingen tussen Rusland en de EU binnen afzienbare tijd weer normaal zullen worden en dat de in Rusland gemonteerde Chinese auto’s ook de Europese markt zullen bereiken. Dit alles klinkt misschien weinig overtuigend, maar de Chinezen weten hoe ze geduldig het juiste moment moeten afwachten en strategisch moeten denken. Hoe dan ook, de toekomstige processen en internationale betrekkingen ontwikkelen zich verder. Het vrijwillige vertrek van de westerse producenten uit Rusland heeft de Chinese producenten in staat gesteld de Europese markt in zijn geheel in te schatten en de vacatures snel genoeg op te vullen.
We hadden kwa auto’s al de patserbak, de pooierbak en de asobak. Komt er straks ook nog de bamibak bij.
Afijn, blijft verbazen om te zien dat de EU zichzelf in de voet schiet met het oogmerk om de Russen te treffen.
Zelfs elk begin van enig logisch denken is in het kwaadaardige gekkengesticht Brussel verdwenen.
Zij worden door hetWEF gecontroleerd.
Zij willen NIET RU raken, maar europa bankroet maken
Wat voor auto’s zijn dat? Hybride of benzineslurpers?
Na 2030 mogen er in de EU geen olieverbruikende autos meer verkocht worden, dus hoe gaat de Chinese markt hierop inspelen? De ‘auto van de toekomst’?
De auto van de toekomst is de benenwagen.
EV voor de beter gestelden en de rest met het OV, de fiets of te voet, want je mag wel een auto met verbrandingsmotor hebben, maar de brandstof zal wel met toeslagen naar €6.- de liter gaan, of een paar groen zones zoals in London en dan kun je financieel nergens meer heen.
Alles is zo gepland door de WEF.
Nu de oorlog in Oekraïne verloren is zullen ze de focus gaan richten op China.
Nu zal China HET grote gevaar worden, althans dat gaan ze ons wijsmaken.
Het zijn allemaal afleidingsmanoeuvres om ons de digitale gevangenis in te leiden.
Want DE OPLOSSINGEN voor alles is de CBDC en alle andere digitale shit.
Ik zal het blijven boycotten, ik sta voor vrijheid !
Het zou mooi zijn als er een lampje ging branden dat zou zeggen: “Nu importeren we Russische energie via een omweg tegen hoge kosten. Wat nu als we direct van Rusland importeren? Zou dat misschien schelen op de energierekening?”
De toekomstige burgers van de EU kunnen niet meer rekenen, het onderwijs voor de kinderen is vervangen door lessen in de transgender kunde.