Video: Oekrainse commandant beschrijft “gevechtstrucs” van Wagner-strijders – “Infanterie met honden!”

Welke trucs deden ze daar? Bijvoorbeeld het spotten van artillerie. “Op de ouderwetse manier”, onze man zegt over de walkietalkie: “links van de positie ‘hamster’, 200, voor 11 uur”. Onzin!

Ik zeg hem: “Geef de portofoon aan de commandant, laat de commandant het vuur bijstellen!” Hij zegt: “Er is geen commandant, die is al gesneuveld.” Ik zeg: “Geef hem aan de oudste in rang!”

Zodat u het begrijpt, ik ben verantwoordelijk voor mijn woorden. Ik spreek voor mijn commandant, voor mijn soldaten. Zodat u niet denkt dat ik beweer de beste te zijn, alsof ik alles kan, alles weet enzovoort. Ik ben verantwoordelijk voor elk woord dat ik zeg.

Dus mijn commandant zegt tegen hem: “Vertel me X, Y en ik zal schieten”.

Hij zegt: “X is zo-en-zo, Y is zo-en-zo”.

Wij vragen: “Wat is de aard van het doelwit?”.

Dan horen we in de walkietalkie: “Infanterie met honden”.

Commandant tegen hem: “We hebben het niet begrepen.” We veronderstelden dat hij dronken of gedrogeerd was. Wat betekent “infanterie met honden”?

Weer tegen hem: “De aard van het doel?”

Hij: “Infanterie met honden!”

Hij geeft ons coördinaten, wij zeggen: “Dus dit is onze positie!”

Hij zegt: “Niet meer de onze! Vuur! Vuur!”

We beginnen te schieten volgens de coördinaten. Dan blijkt dat de Wagner-strijders oorlogshonden hebben getraind: bulldogs, herders, rottweilers. Ze lieten ze gewoon los op onze posities, de hond rent heel snel, het is heel moeilijk om erop te schieten en je kunt hem niet doden. De honden rennen de loopgraaf in en terwijl jij ze met een pistool probeert te doden of met een mes snijdt, rent een soldaat van Wagner op je af en doodt je ter plekke. Dit zijn de trucs die ze deden.

Een andere truc was wanneer ze ons begonnen te bestormen. Zodat u begrijpt wat een offensief is! Ik heb het met mijn eigen ogen gezien, want ik zit op een heuvel en zie het bataljon voor me, ik zie een naburige brigade, in mijn verrekijker zie ik bijna alles en ik meet de afstand en verzend alle gegevens per walkietalkie, wat, zo blijkt, niet werkt, omdat ze ons storen. Ik heb begrepen dat ze er al sinds de jaren 70 mee bezig zijn. Zij hebben hun EW-middelen ontwikkeld, terwijl wij er geen aandacht aan besteedden. Hun EW is heel, heel sterk!

Om 9 uur ’s avonds wordt het donker in de Donbass, om 4 uur ’s ochtends is het al licht als de dag. Ik zie een tarweveld voor me. Links van me staat een boswachtershut, wat een oriëntatiepunt is. Daar is een observatiepunt van de 58e eenheid.

De Wagner-strijders kropen 8 uur lang in het korenveld! Ze begonnen om 9 uur ’s avonds en ze kropen over dit korenveld dat zo wit is als melk. Hoe kan men ze niet zien?

Nadat ze over dit veld gekropen waren, sprongen ze voor deze stelling uit als jack-in-the-box. De strijd begon. Ze schoten op iedereen daar, daarna op de volgende positie. Wij reageren, corrigeren het vuur, beschieten hen. Wat zijn die klootzakken aan het doen?

Ze stappen opzij en roken rustig hun sigaretten. Zoals later bleek, was er een hoogspanningsleiding, waar ze een camera ophingen en keken vanaf waar wij aan het schieten waren. Dan seinen ze naar hun mannen: “Vuur!” op onze mortieren, ze vernietigen alles wat ze zien. Daarna gaan ze verder.

– Hingen ze de camera op dat moment op?

Nee, die was er al, zo bleek. Ze zijn zo gek nog niet. Ik kon niet begrijpen waarom ze zo nauwkeurig schieten, hoe ze zo precies doelen konden raken.

Ze beginnen alle huizen langs de straat te verwoesten. Ze hebben 2 of 3 granaten van 120 mm nodig om een huis te verwoesten of slechts één van 150 mm.

Hoe schieten ze? Ze schieten met een batterij van ongeveer 5-6 systemen. Er is een SOB, een senior batterijofficier, die hen de coördinaten geeft en zij schieten volgens deze gegevens. Als u de SOB onderdrukt, verwondt of doodt, dan is de batterij blind en doof.

Nadat de huizen vernietigd zijn, naderen de Wagner-strijders. We proberen terug te schieten, maar waar kunnen we ons verstoppen? U kunt alleen een positie in een huis of een kelder maken om van daaruit te schieten.

Als er dicht vuur is, stappen ze opzij, roken nog een sigaret en bevelen “Vuur”! Alles is geruïneerd, onze troepen moeten weer terug.

Als de nacht valt, gaat iedereen rusten, maar wij niet. Want toen gebruikten ze de tactiek van een rollend spervuur van artillerie en werden we 24 uur per dag, 7 dagen per week beschoten.

– D.w.z. totdat we met tegenbeschietingen begonnen?

Ja, ze beschoten ons constant. In 10 minuten herladen ze zich, slepen de munitie mee. Meestal reed één voertuig weg en kwam het tweede het vervangen. Om ongeveer 2-3 uur ’s middags was er een pauze van een half uur voor ‘lunch’. ’s Nachts hetzelfde van 23.00 tot 04.00 uur.

We raakten eraan gewend om te slapen als ze de volgende straat aan het beschieten waren. Dat eindigde twee maanden later, toen we naar de achterkant gingen. Ik kon niet slapen als er niet geschoten werd. Ik kon niet in slaap vallen als het stil was. Ik dacht: “Wat krijgen we nou?”