Verraden door politici, verraden door journalisten, verraden door dokters

Het was Schopenhauer die zei: “… alle waarheid doorloopt drie stadia: Eerst wordt ze belachelijk gemaakt. Daarna wordt ze gewelddadig bestreden. Als laatste wordt ze als vanzelfsprekend aanvaard”, schrijft Dr. Vernon Coleman.

De geschiedenis heeft keer op keer aangetoond dat dit absoluut waar is voor alle pogingen om nieuwe, originele denkwijzen in de medische praktijk te introduceren.

De medische wereld heeft een lange geschiedenis van het promoten van nutteloze en gevaarlijke behandelingen, van verzet tegen verandering, zelfs wanneer deze wordt ondersteund door sterk bewijs, van het beschermen van bestaande praktijken (hoe schadelijk deze ook mogen zijn) en van het zich verzetten tegen nuttige praktijken.

Eeuwenlang geloofden artsen dat aderlating een waardevolle methode was om bijna alle ziekten te behandelen. Het gebruik van bloedzuigers en snijbladen om bloed bij patiënten te verwijderen was een standaardbehandeling die tot ver in het Victoriaanse tijdperk populair was bij de best geïnformeerde gezondheidswerkers (zowel artsen als apothekers) en werd toegepast bij hartfalen, hoofdpijn, koorts, longontsteking, depressie, botbreuken en zo ongeveer al het andere dat je kunt bedenken – inclusief bloedarmoede.

Chirurgen slepen hun messen aan hun schoenzolen en verzetten zich heftig tegen het bewijs dat dit buitengewoon gevaarlijk was om te doen. Tientallen jaren lang voerden chirurgen lobotomieën uit en behandelden zij patiënten met elektroshocktherapie (ECT). Op een gegeven moment was het mode voor chirurgen om grote stukken darm te verwijderen. Al deze dingen werden goedgekeurd, gepromoot en beschermd door het medisch establishment. Het is nu erger dan het ooit geweest is. Jaren geleden toonde ik aan dat een op de zes mensen in het ziekenhuis daar is omdat ze ziek zijn gemaakt door een arts. Bovendien heb ik aangetoond dat iatrogenese – door dokters veroorzaakte ziekte – vandaag de dag een van de drie belangrijkste oorzaken van dood en ernstige ziekte is. Het staat daar naast kanker en problemen met de bloedsomloop, zoals beroertes en hartkwalen. En er is buitengewoon overtuigend bewijs dat vaccinaties veel meer mensen doden dan ze redden.

Het medisch establishment verzette zich tegen Chadwick’s plannen voor betere afvoerkanalen en ze bespotten Dr. John Snow toen hij zei dat cholera werd verspreid door vuil drinkwater. Snow moest de hendel van een besmette pomp verwijderen om zijn punt te bewijzen. Het medisch establishment verzette zich tegen anesthesie, het principe van asepsis en het gebruik van vitamine C om scheurbuik te voorkomen. Twee Australische microbiologen werden belachelijk gemaakt toen zij suggereerden dat de bacterie Helicobacter pylori een rol zou kunnen spelen bij het ontstaan van maagzweren. Acht jaar later kregen ze de Nobelprijs. De arme Ignaz Semmelweiss werd gek toen zijn onderzoek naar kraamvrouwenkoorts werd genegeerd. Er zijn honderden, waarschijnlijk duizenden, soortgelijke voorbeelden van het medisch establishment dat de zaken helemaal verkeerd aanpakt en ofwel helemaal niets goeds doet ofwel ernstige schade veroorzaakt.

Thomas Huxley schreef ooit dat “elke grote vooruitgang in de natuurlijke kennis gepaard ging met de absolute verwerping van het gezag” en het was natuurlijk George Bernard Shaw die schreef dat alle beroepen samenzweringen zijn tegen leken, dat alle grote waarheden beginnen als godslasteringen en dat alle vooruitgang afhangt van de onredelijke mens.

Het probleem is voor een groot deel gelegen in het feit dat de adviseurs op alle terreinen van de geneeskunde erin geslaagd zijn vast te stellen dat zij, en zij alleen, de bewaarders van de heilige vlam zijn voor zover het hun eigen kleine wereld betreft. Neurologen zullen zich niets aantrekken van suggesties, hoe logisch en goed onderbouwd ook, die van buiten hun kleine (en vaak verouderde) kennisgebied komen. Specialisten leven in sleur en beschermen die nauwe, goed gevestigde sleur met ouderlijke trots en vastberadenheid. De wereld van de vaccinatie zit vol met nepwetenschap, misleidend pseudo-onderzoek en door farmaceutische bedrijven geïnspireerde mythologie.

Iedereen die de officieel aanvaarde visie op een bepaald aspect van de geneeskunde in twijfel wil trekken, moet zijn opvattingen en ontdekkingen voorleggen aan de sceptische ogen van de specialisten op dat gebied. Jammer genoeg zullen die specialisten natuurlijk veel meer bezig zijn met het beschermen van de status quo (waarmee ik hun professionele status bedoel en de winstgevendheid van de bedrijven die hen voorzien van gratis diners en reisjes met de Orient Express) dan met het onbevooroordeeld beoordelen van iets nieuws dat van buiten hun kleine kenniskring komt. Zij zullen defensief reageren als er kritiek is op hun manier van doen.

Het principe van “peer review” (waarbij elk nieuw idee of bewijs moet worden beoordeeld, vóór publicatie en aanvaarding, door degenen binnen een specialisme) klinkt als een goed idee (en is dat ook in zoverre het werkt als een filter, die de aanvaarding van sommige van de meer bizarre en crimineel vooringenomen ideeën voorkomt), maar het probleem is dat het systeem van “peer review” betekent dat alles wat echt origineel is en buiten het systeem ontstaat, vrijwel zeker zal worden verworpen. Nieuwe ideeën worden geblokkeerd omdat ze nieuw zijn en iedereen die de huidige manier van doen in twijfel durft te trekken, wordt verguisd, aangevallen, onderdrukt, tot zwijgen gebracht en uitgestoten. Het resultaat is dat er niet veel wetenschap is in de medische wetenschap.

Het andere probleem is dat de instellingen die de beoordeling en verspreiding van officieel aanvaarde kennis regelen, voor een zeer groot deel in de macht zijn van de farmaceutische industrie en de voedingsmiddelenindustrie.

Bovendien zijn onderzoeksinstellingen steevast afhankelijk van ofwel overheidsfinanciering ofwel geld van grote liefdadigheidsinstellingen en beide zijn nauw gelieerd aan het medisch establishment en de verschillende machtige industrieën die een financieel belang hebben bij dergelijke zaken.

Het grote geld kan onwelgevallige informatie zeer effectief onderdrukken. De corrupte macht van de tabaksindustrie heeft ertoe geleid dat het tientallen jaren heeft geduurd voordat de bewijzen voor het verband tussen roken en kanker door de regeringen en, wat nog verontrustender is, door de medische wereld werden aanvaard.

Verraad, en zijn boezemvriend lafheid, zijn altijd goed beloond geweest en in dat opzicht is er niets veranderd. Artsen en journalisten die de juiste dingen doen en zeggen, worden goed beloond door Gates en de zijnen.

Een paar jaar geleden schreef Colin Wilson een uitstekend boek, The Outsider, waarin hij de carrières en persoonlijkheden analyseerde van vele grote denkers die waren uitgestoten. Het is niet moeilijk om kanshebbers te bedenken. Zowat alle grote kunstenaars, schrijvers en uitvinders, mensen die de manier waarop wij naar de wereld kijken of erover denken hebben herzien, werden bekritiseerd of uitgestoten om hun overtuigingen. Galileo en Copernicus zijn duidelijke voorbeelden.

En een studie van het denken van de het establishment door de eeuwen heen toont aan dat de deskundigen het niet zelden op gênante wijze bij het verkeerde eind hebben. In 1899 drong de commissaris van het Amerikaanse Octrooibureau er bij president William McKinley op aan het Octrooibureau te sluiten met de woorden: “Alles wat uitgevonden kan worden, is al uitgevonden”. In 1943 zei de oprichter van IBM: “Ik denk dat er een wereldmarkt is voor ongeveer vijf computers”. In 1929 stonden vooraanstaande financiers en economen in de rij om aan te kondigen dat er geen financiële crash zou komen. Western Union weigerde de telefoon te kopen toen die werd uitgevonden door Alexander Graham Bell – met het argument dat er geen markt was voor het apparaat. In een aantal van mijn boeken (o.a. Betrayal of Trust, The Health Scandal and so on) heb ik beschreven hoe medische deskundigen in staat zijn gebleken vreselijke diagnosefouten te maken, te volharden in nutteloze remedies en de werkzaamheid te ontkennen van geneesmiddelen die wel werken.

Het medisch establishment heeft er nooit van gehouden te worden tegengesproken – vooral niet als er grote sommen geld mee gemoeid zijn. Maar vandaag de dag is het medisch establishment zo onherstelbaar corrupt, en de corruptie heeft zich zo gestaag ontwikkeld, dat de meeste betrokkenen zich niet eens realiseren dat ze corrupt zijn. In de afgelopen decennia is het medisch establishment met handen en voeten gekocht door de farmaceutische industrie. Vandaag de dag bepalen de farmaceutische bedrijven wat er gepubliceerd wordt en wat niet. En ze doen niet eens meer moeite om te verbergen wat ze doen. Als je bent omgekocht met geld van de farmaceutische industrie, dan zijn een paar extra miljoenen van Gates slechts een leuke bonus.

Een beetje rebellie af en toe is een goede zaak. – Thomas Jefferson

We hebben er meer van nodig.

Het trieste is dat de onderdrukking van de waarheid in de laatste halve eeuw is toegenomen.

Mijn eerste boek werd in 1975 gepubliceerd door een geweldige uitgever genaamd Maurice Temple Smith. Het heette The Medicine Men en het vestigde de aandacht op het feit dat de medische wereld behoorlijk in handen was van de geneesmiddelenindustrie.

Het lijkt nu verrassend, maar het boek werd met verbazing en veel applaus ontvangen. Het kreeg enthousiaste recensies in de meeste nationale pers, en de BBC maakte er een film over voor haar belangrijkste nieuwsprogramma van die tijd. Een massamarktuitgeverij produceerde een goedkope paperback die hoog opgestapeld werd in de boekenstalletjes van de stations, een boekenclub bracht een editie uit en de Guardian kocht de serierechten. Dat was in de tijd lang voordat journalisten bij de BBC en de Guardian banden hadden met Bill Gates en de waarheid als doel lieten varen en corruptie omarmden als een manier van leven. Twee jaar later publiceerde ik Paper Doctors – een aanval op de manier waarop medisch onderzoek was gecorrumpeerd. Ook dat werd met enthousiasme ontvangen.

O, wat zijn de dingen veranderd in de paar decennia sinds die dagen.

Vierenveertig jaar later stel ik nog steeds leugens, bedrog en corruptie aan de kaak, maar vandaag ben ik een paria. Ik word onderdrukt en vervolgd en ik word beschouwd als een samenzweringstheoreticus omdat ik de aandacht durf te vestigen op het feit dat de medische wereld vandaag de dag nog corrupter is dan in 1975. Vandaag de dag wordt de wereld van de geneeskunde beheerst door twee leidende principes: macht en geld. En voor de ontvangers maakt het niet uit of het geld afkomstig is van geneesmiddelenbedrijven of een andere smerige bron.

De BBC valt mij aan in een poging te voorkomen dat de waarheid aan het licht komt, geen enkele nationale krant durft de feiten te publiceren, en elke andere arts en wetenschapper die probeert de aandacht te vestigen op het grootste gezondheidsschandaal in de geschiedenis wordt gedemoniseerd, verguisd en bespot door bataljons van onwetende en corrupte journalisten en omroepen.

Het is overigens interessant dat onze vijanden bij plaatsen als de BBC proberen te beweren dat degenen die worstelen om de waarheid te publiceren, gedreven worden door onfrisse motieven. De waarheid is heel anders. Iedereen die zich verzet tegen de covid-19 fraude heeft een enorme prijs betaald. Als ik bijvoorbeeld geld wilde verdienen, zou ik mijn principes begraven, het vaccin promoten en de mythe steunen – ik zou overspoeld worden met aanbiedingen voor veel geld van de BBC en de nationale kranten.

De waarheid is dat duizenden artsen die de covid-19 vaccins promoten en geven ofwel boosaardig zijn, ofwel omgekocht, ofwel onwetend en onbekwaam. Hun leugens worden uitgezonden als waarheden en de waarheid wordt gebrandmerkt als nepnieuws omdat het commercieel en politiek onwelgevallig is. Sommige artsen zwijgen, hoewel ze de omvang van de fraude kennen die ze in stand helpen houden, omdat ze bezorgd zijn over hun baan, hun reputatie en hun status op social media. Ik heb niets dan minachting voor hen.

De British Medical Association roept naar verluidt op tot een bijna volledige uitbanning van covid uit het Verenigd Koninkrijk voordat de beperkingen worden versoepeld. Laten we niet vergeten dat de BMA de vakbond van artsen is – en dat zij via haar tijdschriften enorme sommen geld heeft ontvangen van de geneesmiddelenindustrie. De BMA heeft nooit de belangen van patiënten op het oog gehad. We kunnen de BMA net zoveel vertrouwen als Bill Gates.

Ik geloof dat wanneer de BBC en de BMA hun mond opendoen, het de stem van Bill Gates is die naar buiten komt.

En laat je niet misleiden door te denken dat de dingen beter zullen worden. Tenzij we deze dreiging aanpakken, zal het nooit beter worden. Ik waarschuw al maanden dat de mondkapjes, de sociale afstandelijkheid, de vaccins enzovoort allemaal voor altijd zijn – tenzij we het stoppen. Het maakt allemaal deel uit van Agenda 21 – een gevaarlijke, sektarische kracht die nog te weinig mensen begrijpen. Iedereen die denkt dat het leven ooit weer normaal zal worden, is, vrees ik, terminaal krankzinnig.

Zelfs als u dit in 2023 bekijkt, zullen Public Health England en de Medicines and Health care products Regulatory Agency waarschijnlijk nog steeds volhouden dat het vaccin geen verband houdt met sterfgevallen of ernstige verwondingen. Dat is net zoiets als zeggen dat het toeval is als het regent en je nat wordt. Meer mensen zouden hen geloven als ze niet allebei grote sommen geld hadden aangenomen van de alomtegenwoordige Bill and Melinda Gates Foundation.

Voor mij is het meest overtuigende bewijs dat de covid-19 hoax een fraude is, het feit dat alle debat is onderdrukt.

Al bijna een jaar heb ik aangeboden om met Whitty en Vallance te debatteren over de covid-19 hoax. En voor bijna een jaar hebben ze mij ontweken. Ik heb aangeboden om te debatteren over het covid-19 vaccin maar ook dat is genegeerd. Als ze gelijk hebben, waarom zijn ze dan zo bang voor een debat? In plaats van beroemdheden te werven om hun zaak te steunen zouden de regeringen en hun adviseurs veel meer mensen overtuigen als zij de moed hadden om in het openbaar te debatteren.

Als het medisch establishment en de BBC mij de mond willen snoeren, zou het overtuigender zijn als zij dat in een open debat durfden te doen – in plaats van mij alleen maar te beledigen en mij het recht op weerwoord te ontzeggen.

Maar ze gaan niet in debat, natuurlijk. Dat zullen ze nooit doen. De BBC zal mij niet toestaan in een Panorama programma te debatteren met een van die gekozen stemmen. De pseudo-verslaggevers bij de BBC zouden wegrennen als ze met een feit werden geconfronteerd.

En de valse factcheckers – velen van hen met vette cheques van Bill Gates in hun zak – kunnen zoveel blaffen en puffen als ze willen, maar niemand met hersens zal iets geloven van wat ze zeggen.

Want als ze dat deden, wisten ze dat ze zouden verliezen. En ze zouden verliezen omdat ze het over alles mis hebben.

Oh, en er is nog een ding dat ze niet zullen doen.

Vanaf het begin heb ik er bij Whitty en Vallance op aangedrongen om een eenvoudige proef op te zetten. Vergelijk 20.000 mensen die het vaccin hebben gehad met 20.000 mensen die het niet hebben gehad. Meet de doden en de gewonden. Het is een proef die weinig zou kosten, maar ons alles zou vertellen.

Maar dat zullen ze niet doen. Omdat ik vermoed dat zij, net zo goed als ik, weten wat de resultaten zullen zijn.

En dus worden de miljoenen die op de mainstream media vertrouwen, voortdurend voorgelogen, misleid en verraden. En de miljoenen die op de medische wereld vertrouwen, worden feiten en geïnformeerde toestemming ontzegd. Het is een ongekend verraad van vertrouwen.

Ondertussen merk ik dat ik meer dan ooit tevoren bid.

Lieve Heer, geef ons de kracht die we nodig hebben voor de reis die voor ons ligt, de wijsheid om de juiste beslissingen te nemen en geloof in een volledig herstel.

Gisteren is het verleden. Het is verloren en voor altijd verdwenen. Maar de toekomst is aan ons om te winnen of te verliezen. En we kunnen het ons niet veroorloven te verliezen, want als we dat doen, hebben we niets: geen vrijheid, geen democratie, geen menselijkheid en geen hoop.

Vaccin-propagandisten infiltreerden in vaccin-sceptici groepen en ontdekten dat de sceptici MEER wetenschappelijk onderlegd en rigoureus zijn in hun denken dan de volgzame, onwetende mondkapje-dragers