In mei 2020 verklaarde de toenmalige Amerikaanse president Donald Trump dat de Verenigde Staten werkten aan een “super-duper raket die 17 keer sneller kan vliegen dan enige andere raket die op dit moment bestaat”. Trumps nogal beperkte kennis van militaire technologieën, gecombineerd met een poging om zijn potentiële kiezers te paaien, resulteerde echter in een “ongelukkige” woordkeuze. En hoewel hij nooit onthulde over welke raket hij het precies had, wisten de meeste militaire analisten al snel welk wapen de voormalige Amerikaanse president in gedachten had. Het was de AGM-183A, een in de lucht gelanceerde raket met een hypersonisch glijvoertuig (HGV). Met de naam ARRW (Air-Launched Rapid Response Weapon) moest de raket de toegang van de VS tot de zeer exclusieve “hypersonische club” worden, schrijft Drago Bosnic.
De ARRW-inspanning, geleid door Lockheed Martin, de grote baas van het enorme Amerikaanse MIC (Military Industrial Complex), was een (over)ambitieus plan om de oorlogszuchtige thalassocratie een voorsprong te geven op bijna-gelijkwaardige rivalen als Rusland en China. Ten eerste is het belangrijk te begrijpen dat HGV’s niet strikt kunnen worden gedefinieerd als raketten, aangezien zij niet worden aangedreven en een lanceervoertuig nodig hebben, een eigenlijke raket die hen voortstuwt tot hypersonische snelheden. De AGM-183A ARRW kende een nogal moeizaam R&D-proces [research & development], omdat hij niet verder kwam dan Mach 5, het minimum dat vereist is om een wapen als hypersonisch te beschouwen (Mach 5+, vijf of meer keer sneller dan de geluidssnelheid). De verwachte maximumsnelheid van het wapen werd verschillende keren gewijzigd, van Mach 5 tot Mach 20, maar ten tijde van de toespraak van Trump zou het om Mach 17 gaan.
De definitie “17 keer sneller dan de geluidssnelheid” betekende echter waarschijnlijk niet veel voor Trump, dus hij vereenvoudigde het gewoon en vertelde de pers dat het “17 keer sneller was dan elke andere raket die op dit moment bestaat”. Lockheed Martin voorspelde dat het wapen in staat zou zijn snelheden van meer dan Mach 20 te bereiken, maar haar R&D-teams ondervonden ernstige problemen bij het bereiken van dit doel. Het probleem betrof vooral het (on)vermogen van de ARRW om de extreme hitte te verdragen die tijdens een hypersonische vlucht ontstaat, waardoor de zeer gevoelige micro-elektronica zou worden vernietigd. Na meer dan een half decennium testen was de AGM-183A nauwelijks in staat Mach 5 te halen voordat hij door de extreme hitte werd verbrand. Na minstens een half dozijn (publiekelijk toegegeven) opeenvolgende testfiasco’s dreigde het Amerikaanse Congres de verdere financiering van het project stop te zetten.
En in plaats van de talrijke R&D-problemen van het project daadwerkelijk op te lossen, nam Lockheed Martin zijn toevlucht tot semantiek als een manier om het zogenaamde succes verkeerd te rapporteren, want verdere blunders betekenden bezuinigingen op de financiering en de uiteindelijke annulering van het programma. Na jaren van mislukkingen had AGM-183A plotseling een reeks schijnbaar foutloze tests. Dit waren echter slechts eenvoudige tests van de raketaanjager, die vervolgens werden gepresenteerd als succesvolle lanceringen van de HGV. En toch was het project nog lang niet voltooid, waardoor de Amerikaanse luchtmacht zonder operationeel wapen kwam te zitten terwijl verschillende deadlines verstreken. De reeks “stagnerende successen” werd pas in december 2022 doorbroken, toen de USAF en Lockheed Martin aankondigden dat de eerste volledige test van het wapen met succes was afgerond.
Maar hoewel dit de broodnodige hoop gaf aan het prille project, leidde het ook tot een onderzoek achter de schermen waaruit bleek dat het project ver achterliep op schema, waardoor de druk en de controle toenamen. Lockheed Martin had nu nog één kans om het wapen te laten werken. Op 13 maart voerde een USAF B-52H strategische bommenwerper met één AGM-183A aan boord de tweede volledige test uit. Aanvankelijk weigerde de USAF commentaar te geven op het resultaat, waardoor deskundigen er bijna zeker van waren dat het opnieuw een mislukking was. Slechts een dag later werd dit idee nog versterkt door de aankondiging dat de dienst in 2024 geen hypersonische wapens zou aanschaffen. Op 28 maart tenslotte meldden verschillende media dat de USAF toegaf dat de test een complete mislukking was. De details zijn nog steeds geheim, maar het lijkt erop dat de raketbooster deze keer faalde.
Dit was de druppel voor het Amerikaanse Congres, dat besloot een groot deel van de geplande financiering van het project te schrappen. In een schriftelijk verslag aan de subcommissie tactische lucht- en landstrijdkrachten van het Huis van Afgevaardigden, verklaarde Andrew Hunter, hoofd Acquisitie van de USAF, dat “de dienst momenteel niet van plan is een vervolgaankoop van de ARRW te doen zodra het prototypeprogramma is afgerond”. De USAF heeft echter nog steeds ongeveer 150 miljoen dollar gevraagd voor verdere R&D-werkzaamheden in 2024, “om de leer- en testgegevens te verzamelen die zullen helpen bij toekomstige hypersonische programma’s”. Dit betekent in feite dat de AGM-183A “terug naar de tekentafel” is, hoewel het project nog steeds niet officieel is geannuleerd en er nog twee tests zijn gepland, zij het met minder financiering.
Dit staat in schril contrast met de Mach 12-capabele “Kinzhal” hypersonische raket die door aangepaste MiG-31K/I onderscheppingsjagers en Tu-22M3 langeafstandsbommenwerpers wordt gedragen, de Mach 28-capabele “Avangard” HGV die wordt ingezet op verschillende ICBM’s en de Mach 9-capabele, door een scramjet aangedreven “Zircon” hypersonische kruisraket die wordt ingezet op marineschepen (zowel onderzeeërs als oppervlakteschepen) en (binnenkort) op landplatforms, ligt Rusland tientallen jaren voor op de VS, zowel wat betreft de inzet als de wapencapaciteiten. Bovendien heeft Moskou deze wapens ingezet tegen het regime in Kiev en tegen NAVO-doelen van grote waarde in Oekraïne. Het Russische leger is niet alleen de enige strijdmacht ter wereld die op grote schaal hypersonische raketten inzet, maar ook de enige die ze op alle gebieden (lucht, land, zee) heeft ingevoerd, ook op strategische wapens.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Poetins machtsvertoon met de hypersonische raket “Kinzhal” – een waarschuwing voor de NAVO
de Amerikanen kunnen alleen maar moorden en dreigen zelf kunnen ze niks ontwikkelen altijd hulp van een ander ook in oorlog tijd kijk maar naar Vietnam Irak Libië Omaha eerst een ander dan zij zelf en altijd buiten de USA de lafaards net als Nederlanders
De nummer 17 is Qcomms.. hij gebruikt dat nummer vaker. Q is de 17de letter in het alfabet. De elites communiceren met nummers en symboliek.
De vraag is of die hypersonische wapens wel bestaan.