Stormwolken pakken zich samen in de Zwarte Zee

De NAVO-top in Vilnius (11-12 juli) heeft duidelijk gemaakt dat er in de nabije toekomst absoluut geen gesprekken mogelijk zijn om de oorlog in Oekraïne op te lossen. De oorlog zal alleen maar heviger worden, omdat de VS en hun bondgenoten nog steeds hopen Rusland een militaire nederlaag toe te brengen, hoewel dat duidelijk buiten hun vermogen ligt, schrijft M.K. Bhadrakumar.

Op 14 juli zei generaal Mark Milley, voorzitter van de Amerikaanse gezamenlijke stafchefs, dat het tegenoffensief van Oekraïne “verre van een mislukking” is, maar dat de strijd die nog komen gaat “lang” en “bloedig” zal zijn. Milley heeft de reputatie dat hij zegt wat het Witte Huis wil horen, ongeacht zijn professionele oordeel.

Op 19 juli kondigde de regering Biden inderdaad extra veiligheidssteun van ongeveer 1,3 miljard dollar aan voor Oekraïne. Het Pentagon zei in een verklaring dat de aankondiging “het begin is van een aanbestedingsproces om Oekraïne van extra prioritaire capaciteiten te voorzien”. Dat wil zeggen dat de VS gebruik zal maken van fondsen in haar Ukraine Security Assistance Initiative programma, dat de regering toestaat om wapens te kopen van de industrie in plaats van uit de Amerikaanse wapenvoorraad te halen.

Volgens het Pentagon omvat het nieuwste pakket vier National Advanced Surface-to-Air Missile Systems (NASAMS) en munitie, 152 mm artillerierondes, ontmijningsapparatuur en drones.

Ondertussen, in een onheilspellende ontwikkeling, onthulde de Oekraïense president Vladimir Zelensky, niet eerder dan dat Rusland op 17 juli de door de VN gesloten graanovereenkomst liet aflopen, dat hij officiële brieven had gestuurd naar VN-secretaris-generaal Antonio Guterres en de Turkse president Tayyip Erdogan met het voorstel om de graanovereenkomst voort te zetten zonder deelname van Rusland.

De volgende dag volgde Kiev met een officiële brief aan de Internationale Maritieme Organisatie van de VN waarin een nieuwe maritieme corridor werd beschreven die door de territoriale wateren en exclusieve maritieme economische zone van Roemenië in het noordwestelijke deel van de Zwarte Zee loopt.

Klaarblijkelijk handelde Kiev in overleg met Roemenië (een NAVO-lidstaat waar de 101e Airborne Divisie van het Amerikaanse leger is gestationeerd). Vermoedelijk zijn de VS en de NAVO op de hoogte terwijl het imprimatur van de VN wordt geregeld. Het spreekt voor zich dat de NAVO al enige tijd werkt aan een nieuwe zeeroute in de Zwarte Zee.

Dit is een serieuze ontwikkeling, want het lijkt een voorbode om de NAVO op de een of andere manier te betrekken bij het uitdagen van de Russische dominantie in de Zwarte Zee. Het Communiqué van de NAVO-top in Vilnius (11 juli) voorspelde dat de alliantie zich opmaakt voor een sterk versterkte aanwezigheid in het Zwarte Zeegebied, dat van oudsher een Russische aangelegenheid is en waar Rusland belangrijke militaire bases heeft.

De betreffende paragraaf in het NAVO-communiqué zei: “Het Zwarte Zeegebied is van strategisch belang voor het Bondgenootschap. Dit wordt nog eens benadrukt door de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne. Wij onderstrepen onze voortdurende steun aan de geallieerde regionale inspanningen gericht op het handhaven van veiligheid, zekerheid, stabiliteit en vrijheid van scheepvaart in het Zwarte-Zeegebied, waar nodig door middel van het Verdrag van Montreux van 1936. Wij zullen de ontwikkelingen in de regio verder volgen en beoordelen en ons situationeel bewustzijn vergroten, met bijzondere aandacht voor de bedreigingen voor onze veiligheid en mogelijke kansen voor nauwere samenwerking met onze partners in de regio, waar van toepassing.” [Nadruk toegevoegd].

Vier dingen moeten worden opgemerkt:

• één, het Oekraïne-conflict is uitgekozen als context; de focus ligt op de Krim;
• twee, “vrijheid van navigatie” betekent een assertieve Amerikaanse marineaanwezigheid; de verwijzing naar het Verdrag van Montreux uit 1936 zinspeelde op de rol van Turkije, zowel als NAVO-lidstaat en als bewaker van de zeestraten Dardanellen en Bosporus;
• drie, de NAVO laat weten dat ze van plan is haar “omgevingsbewustzijn” te verbeteren, een militaire term die 4 fasen omvat: observatie, oriëntatie, beslissing en actie. Situational awareness heeft twee hoofdelementen, namelijk iemands eigen kennis van de situatie en, ten tweede, iemands kennis van wat anderen doen en zouden kunnen doen als de situatie op bepaalde manieren zou veranderen. Eenvoudig gezegd zal het NAVO-toezicht op de Russische activiteiten in de Zwarte Zee worden geïntensiveerd; en,
• vier, de NAVO streeft naar nauwere samenwerking met “onze partners in de regio” (lees Oekraïne).

Een nieuwe zeeroute in de noordwestelijke en westelijke regio’s van de Zwarte Zee langs Roemenië, Bulgarije en Turkije (allemaal NAVO-lidstaten) zal zeker het Russische garnizoen in Transnistrië (Moldavië) afsnijden en Kievs vermogen om de Krim aan te vallen vergroten. De betrokkenheid van de NAVO zou ook toekomstige Russische operaties om Odessa te bevrijden bemoeilijken, wat van oudsher een Russische stad is.

Naast de enorme erfenis aan cultuur en geschiedenis is Odessa een havenhoofd voor de industriële producten van Rusland en Oekraïne. De Togliatti-Odessa ammoniakpijpleiding (die onlangs door Oekraïense saboteurs is opgeblazen) is een van de beste voorbeelden. De 2.471 km lange pijpleiding, de langste ammoniakpijpleiding ter wereld, verbond de grootste ammoniakproducent ter wereld, TogliattiAzot, in de Russische regio Samara, met de haven van Odessa.

Strategisch gezien kan de NAVO zonder controle over Odessa geen troepen projecteren in het Zwarte Zeegebied of hopen dat Oekraïne herrijst als een voorpost tegen Rusland. De NAVO kan ook niet oprukken naar de Trans-Kaukasus en de Kaspische Zee (grenzend aan Iran) en Centraal-Azië zonder het Zwarte Zeegebied te domineren.

En om dezelfde redenen kan Rusland het zich ook niet veroorloven om het Zwarte Zeegebied aan de NAVO af te staan. Odessa is een vitale schakel in een landbrug langs de Zwarte Zeekust die het Russische achterland verbindt met het garnizoen in Transnistrië, Moldavië (dat de VS in het vizier heeft als potentieel NAVO-lid). De veiligheid van de Krim komt zelfs in gevaar als vijandige troepen zich in Odessa vestigen. (De aanval op de Kertsj-brug in oktober 2022 werd vanuit Odessa geënsceneerd).

Het is duidelijk dat het hele Amerikaanse project voor de nieuwe zeeroute bedoeld is om Rusland ervan te weerhouden controle over Odessa te krijgen. Het houdt rekening met de grote waarschijnlijkheid dat Rusland, nu het Oekraïense offensief mislukt, binnenkort een tegenoffensief in de richting van Odessa zal lanceren.

Vanuit Russisch perspectief wordt dit een existentieel moment. De NAVO heeft de Russische marine in de Noordzee en de Oostzee (met de toetreding van Zweden en Finland als leden) vrijwel omsingeld. De vrijheid van navigatie van de Baltische Vloot en de dominantie in de Zwarte Zee worden daarom des te belangrijker voor Rusland om het hele jaar door vrij toegang te hebben tot de wereldmarkt.

Moskou heeft fel gereageerd. Op 19 juli liet het Russische ministerie van Defensie weten dat “alle schepen die in de wateren van de Zwarte Zee naar Oekraïense havens varen, beschouwd zullen worden als potentiële dragers van militaire lading. Dienovereenkomstig zullen de landen van dergelijke schepen worden beschouwd als betrokken bij het Oekraïense conflict aan de kant van het regime in Kiev.”

Rusland heeft verder laten weten dat “de noordwestelijke en zuidoostelijke delen van de internationale wateren van de Zwarte Zee tijdelijk gevaarlijk voor de scheepvaart zijn verklaard.” De laatste berichten suggereren dat de oorlogsschepen van de Zwarte Zeevloot de procedure oefenen voor het enteren van buitenlandse schepen die naar Oekraïense wateren varen. In feite legt Rusland Oekraïne een zeeblokkade op.

In een interview met Izvestia zei de Russische militaire deskundige Vasily Dandykin dat hij nu verwacht dat Rusland alle schepen die naar Oekraïense havens varen zal tegenhouden en inspecteren. “Deze praktijk is normaal: er is daar een oorlogsgebied en de afgelopen twee dagen zijn er raketaanvallen uitgevoerd. We zullen zien hoe dit in de praktijk zal werken en of er iemand bereid zal zijn om schepen naar deze wateren te sturen, want dit is zeer ernstig.”

Het Witte Huis heeft Rusland ervan beschuldigd mijnen te leggen om Oekraïense havens te blokkeren. Washington hoopt natuurlijk dat het de NAVO in de plaats van Rusland als garant voor de graancorridor kan laten optreden, wat weerklank zou kunnen vinden in het Mondiale Zuiden. De Westerse propaganda schildert Rusland af als de veroorzaker van wereldwijde voedselschaarste. Feit is echter dat het Westen zich niet aan zijn deel van de afspraak heeft gehouden om de export van Russische tarwe en kunstmest toe te staan, zoals de VN en Turkije hebben erkend.

Wat nog te bezien valt, is of er buiten de woedende informatieoorlog nog NAVO-landen zijn die de Russische zeeblokkade zouden durven aanvechten. De kans daarop is klein, ondanks de intimiderende plaatsing van de 101e Luchtlandingsdivisie in het naburige Roemenië.

Copyright © vertaling 2023 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Rusland beëindigt Zwarte Zee graanovereenkomst , tarweprijzen stijgen, terwijl de omvang van de terroristische aanval op de Krimbrug bekend wordt (Video 18+)

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: