“Stel je voor dat het oorlog is en je kind moet gaan …” – Vindt u dit een absurd idee? Een idee dat veel te ver weg is om je er druk over te maken? Ik ben het er niet mee eens, ook al zou het mij als moeder van een dochter slechts marginaal treffen, omdat de jongens eerst opgeroepen worden. Maar misschien heeft het binnenkort wel gevolgen voor u en uw zoon? Wie weet het zeker? schrijft Edith Brötzner.
Laten we even stilstaan en nadenken. Laat ik eerst duidelijk zijn: Ik ben noch pro-Oekraïne noch pro-Rusland. Ik ben pro-vrede en pro-neutraliteit. Herinnert u zich dat nog? Wij zijn neutraal. Oostenrijk is neutraal. In 1955 werd een eeuwigdurende neutraliteit ondertekend. In gewone taal betekent dit dat we ons er niet actief mee mogen bemoeien – in welke oorlog dan ook. We mogen geen van de oorlogvoerende landen bevoordelen of benadelen, we mogen niet deelnemen aan economische sancties en we mogen ons niet aansluiten bij militaire allianties. Ook mogen we geen wapens of oorlogsmateriaal leveren. We zouden dit materiaal zelfs niet door Oostenrijk mogen laten passeren.
Ik vraag u op dit punt: zijn we nog steeds neutraal of hebben we onze neutraliteit allang opgegeven? Men zou nu de uitspraken van verschillende politici kunnen analyseren. Er wordt gesproken over een neutraliteit die allang stoffig is geworden. Een neutraliteit die ons alleen maar is opgedrongen. Stel je voor dat we te ver waren gegaan. Dan hadden we onze neutraliteit vertrapt en bij het vuilnis gezet. Wat dan?
Elke dode in deze zinloze oorlog is er één te veel – ongeacht nationaliteit
U hoeft alleen maar naar Oekraïne te kijken om een idee te krijgen van hoe het ons zou vergaan in een oorlog. Daar zijn al duizenden mensen omgekomen in de oorlog. Russen, Oekraïners en mogelijk Europeanen. En elke dag komen er meer bij. Oekraïne is nu zelfs een stap te ver gegaan. Ze sturen de vluchtelingen terug de oorlog in als kanonnenvoer. Wat zijn de overlevingskansen voor deze jonge mannen die net 18 zijn, misschien zelfs een beetje ouder? Tien minuten? Vijftien minuten? Misschien een dag of twee voordat ze doodgeschoten of weggeblazen worden? Uit een leven dat voor hen nog maar net begonnen is.
Als je terugkijkt op hoe lang de oorlog in Oekraïne al aan de gang is – bijna tien jaar – kom je tot het besef dat veel van deze jonge mannen tot nu toe hun halve leven in dit oorlogsgebied hebben doorgebracht. Vrede is iets wat ze zich misschien nog maar vaag herinneren uit hun vroegste herinneringen.
Dat al deze mensen die op dit moment in het oorlogsgebied voor hun krijgsheren, de oorlogszuchtigen en de wapenindustrie sterven, een vredig, voldaan leven verdienen, is een idee waar zowel de politiek als de zogenaamde toonaangevende media geen boodschap aan lijken te hebben. Hier hebben ze het dagelijks over “veroverde gebieden”. Ze hebben de mond vol van successen. Maar is deze oorlog echt een succes? Zijn er hier echte winnaars of uiteindelijk alleen verliezers die om hun doden moeten rouwen?
Ik weet niet hoe u zich voelt – als vader of als moeder. Als moeder doet het pijn in mijn ziel om te zien hoe jonge mensen dag na dag worden opgeofferd. Het maakt niet uit of het er 50, 500, 6000 of ontelbaar veel meer zijn. Elk van hen is een slachtoffer te veel, net zoals elke dag van deze oorlogsspelen een dag te veel is. En wie weet hoe lang het nog duurt voordat onze kinderen als kanonnenvoer worden ingelijfd als niemand aan de noodrem trekt? Grootvader zou zich zeker omdraaien in zijn graf als hij kon zien waar deze reis ons naartoe brengt.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Aan alle oorlogszuchtigen in de bewapeningswaanzin: Op naar Oekraïne met jullie!
Als je kind wordt opgeroepen om zich te melden om zich aan te sluiten bij de andere slachtoffers op de lange lijst van overledenen, dan moet je hem of haar helpen onderduiken.
Achter een boekenkast of zo.
Anders een snelle transitie naar een ander geslacht en/of huidskleur..misschien heeft t dierenasiel nog een plek, wel op voorwaarde dat men zich identificeert als een hond, kat of konijn.
grootvader heeft 2 wereldoorlogen meegemaakt…en wat daarvoor. ???vanaf de jaren1860…bulshit..mijn en onze kinderen zijn ingespoten met vergif..velen wachten op de dood..of zijn kreupel…we zitten in de grootste oorlog in deze geschiedenis..de anglo-amerikaanse zionisten vergiftigen vanaf baby’s tot ouderen wereldwijd méér dan 20 miljoen doden..de gewonden zijn er een veelvoud van..het overtreft ruimschoots wat in oekraïne gebeurd en het is nog lang niet ten einde..dus hou uw achterlijk gelul voor uwzelf..en ga desnoods nog eens een gifspuit halen..stom creatuur..
Edith Brötzner wacht blijkbaar tot andere mensen aan de noodrem gaan trekken. Nou Edith, dat zijn anders de ‘Putin-lovers’ en ‘democratie-haters’, vaak ook nog anti-vaxxers en complotdenkers, rechtsextremisten en anti-woke rascisten. We laten Adolf Putin toch niet zo maar wegkomen met deze agressie? Als je kinderen in een vrij europa willen leven, dan moeten er keuzes gemaakt worden! Het is immers ook onze oorlog?!!!
Ja, ik weet, de meeste west-europese -lijers hebben zelf geen kinderen, hebben ook geen flauw benul wat ze de bevolking aandoen. Maar goed, we wachten allemaal op elkaar totdat iemand aan de noodrem gaat trekken. Een jaar, 2 jaar, 5 jaar, 10 jaar, 12 jaar…
Stop hen die de bevelen uitvoeren voordat ze je drempel over zijn….beter nog voordat ze hun nest verlaten.
Dit punt is al lang overdacht en mijn conclusie is dat ik meer kans heb om een lokaal gevecht om vrijheid te winnen dan mijn kind heeft om ergens in een ver land op bevel van een over het paard getilde sterren generaal voor een natte WEF droom kapot te gaan. Als je je kind opvoed om land en volk te verdedigen is dat een logica, niet om voor de multinationals kapot te gaan. De mongolen die zich daarvoor willen lenen zijn welkom, ga !
Oproepen is solliciteren naar een burgeroorlog, in elk geval met deze burger. Hier ken ik de weg, de vijand en ik kan kiezen hoie ik deze aanpak.
Zonder postbodes krijg je ook geen post en zonder migranten geen TBC of schurft. Dus dienstplicht kan ook worden afgestopt. Kwestie van de link tussen opdrachtgever en slachtoffer verbreken.
Tja, Rutte heeft openlijk verkondigd dat de Oekrainische oorlog ook onze oorlog was. Mij is niets gevraagd geworden! Ik zou dolgraag die maffe Rutte bij zijn oren naar de rechter willen slepen. Maar wie ben ik?
Een roepende in de woestijn!
Meld je bij VoorWaarheid, en help ze met de vele processen die ze tegen de roverheden voeren…
http://www.voorwaarheid.nl
http://www.videowaarheid.nl
Hoeveel hebben ze er al gewonnen?
Vind maar een rechter die zich hier mee wil inlaten.
Die rechter kan ze verdere loopbaan verder wel vergeten dan.
Wat ook voor advocaten geldt.
Casse september 24, 2023 at 14:00
Niets werkt meer zoals voorheen, nog steeds in de veronderstelling dat men in een soevereine en democratisch bestuurde staat leeft.
Met een onafhankelijke rechtsmacht en rechters.
Sommige geloven daar nog steeds in.
Bert september 24, 2023 at 14:59
Juist een koude douche voor hen die de rechtsgang nog steeds vertrouwen, ze hebben verschillende malen de Grondwet verkracht wat wil je nog meer.
Rechters worden opgeroepen wanneer het ze uitkomt.
Weten weten we nog dat over die mondkapjes.
De rechter had ze gelijk gegeven.
En binnen een paar kwam er een andere rechter die alles weer van tafel veegde.
binnen een paar UUR
Bert september 24, 2023 at 15:22
Lijkt op rechtsspraak uit een derde wereldland.
Eerst de kinderen van politici en koningshuis naar het front. Beste kinderen van politici en koningshuis, jullie ouders willen oorlog, gewone burger ouders willen dat niet.
Laat de oorlog hitsers met hun kinderen en hun andere naasten voor op in de rij staan om afgeschoten te worden en zolang ze zelf dan niet doen moeten ze van ons ook niks verwachten.
Al voor coof had ik al het idee,van bklij dat ik geen kinderen heb.
Ik hoef geen B.S. regels uit te leggen aan het kind.
Mondkapjes werken niet,maar je moet er toch 1 op?Niet dus.
Zelfde morele kwestie als ik een zoon had die opgeroepen zou worden voor dienstplicht.
Van mij zou hij mogen deserteren,geen probleem.Wij burgers hebben niets veroorzaakt en kunnen het ook niet oplossen,in die tomatensoep.
Ik persoonlijk heb genoeg geknokt tegen de staat en ben er redelijk goed vanaf gekomen.
Als een zoon de keus had,vechten voor andermans belang (ons land is niet in oorlog,het is die van pRutte)
Zou ik hem adviseren om te doen wat het beste voor hem is.
Desnoods verminkt hij zichzelf op voorhand,om niet te Kunnen vechten voor die smerige gluiperige globalisten en geldwolven.
Basta!Er zijn wel grenzen.
Alle schreeuwers dat we Rusland eens een lesje moeten gaan leren eerst naar het front sturen.
Wedden dat het dan plots muisstil wordt…?
Het kan nog erger.
Dat jij als ouder denkt : mij kinderen gaan niet vechten (lees : afgeschoten worden) voor het bedrijfsleven.
Maar dat jouw kinderen denken : de Russen zijn allemaal smeerlappen en we moeten helpen.
Omdat ze dat dag in, dag uit in MSN lezen.
Op zoek naar hun eigen identiteit en zich afzettend tegen hun ouders.
Daar sta je dan.