Een Russische raketaanval op een populair restaurant in de stad Kramatorsk heeft een golf van discussie op gang gebracht over de aanwezigheid van buitenlandse militairen in Oekraïne.
Het Russische Ministerie van Defensie heeft het doelwit beschreven als een verzamelplaats voor het bevel en officieren van de 56e Afzonderlijke Gemotoriseerde Infanteriebrigade van het Oekraïense leger en zegt tientallen Oekraïense militairen – en buitenlandse huurlingen – te hebben gedood, schrijft Scott Ritter.
Hoewel de Oekraïense regering op geen enkele manier melding heeft gemaakt van de aanwezigheid van buitenlandse vrijwilligers/huurlingen in de Del Rio Pizzeria, is op videobeelden van de plaats van de aanval te zien dat veel personeel in uniform, waarvan velen duidelijk buitenlanders zijn, samenkomen op de plaats van de aanval, eerste hulp verlenen en helpen bij het redden van slachtoffers. De aanwezigheid van militaire voertuigen in de buurt van het verwoeste restaurant versterkt de Russische bewering dat er op het moment van de aanval een bijeenkomst van militair personeel was. Dit lijkt alle twijfels over de wettigheid van de Russische aanval weg te nemen – het was in overeenstemming met de geaccepteerde regels van het oorlogsrecht.
De wettelijke status van het buitenlandse personeel dat aan de zijde van het Oekraïense leger werkt, is niet zo zeker. Het feit dat velen camouflage-uniformen dragen en social media gebruiken waarin de militaire/paramilitaire aspecten van hun werk worden aangeprezen, versterkt alleen maar de realiteit dat ze niet alleen legitieme doelwitten zijn volgens het oorlogsrecht, maar ook dat ze zelf hoogstwaarschijnlijk geen bescherming genieten volgens het internationaal humanitair recht als het gaat om de behandeling als wettige strijders.
Het gebrek aan een legale status lijkt echter niet als afschrikmiddel te dienen voor de tientallen buitenlandse huurlingen die bij de Del Rio Pizzeria waren samengekomen, of de duizenden anderen die, net als zij, naar Oekraïne waren gereisd om deel te nemen aan een oorlog met Rusland die zijn zestiende maand ingaat en die het leven heeft gekost aan honderdduizenden mensen, waarvan de meesten strijders zijn die aan de kant van Oekraïne vechten. De aanwezigheid van deze buitenlanders in zulke aantallen onder zulke omstandigheden wijst op twee onontkoombare realiteiten: dat er een grote vraag is naar hun diensten, en dat buitenlandse regeringen actief de beschikbaarheid van personeel met vaardigheden die aantrekkelijk zijn voor het Oekraïense leger faciliteren.
die aantrekkelijk zijn voor het Oekraïense leger.
Een onderzoek naar de 56e Gemotoriseerde Infanteriebrigade kan meer inzicht verschaffen in de rol van de buitenlanders die in Kramatorsk waren samengekomen, en in de reikwijdte en omvang van hun betrokkenheid. Toen de Speciale Militaire Operatie begon, was de 56e Brigade gestationeerd in Mariupol en bezig met de overgang naar een marine-infanterie-eenheid. De brigade werd grotendeels vernietigd in de daaropvolgende gevechten om de stad, en de overgebleven restanten werden opnieuw samengesteld met gemobiliseerd personeel van de territoriale strijdkrachten. Onlangs opereerde de 56e Brigade in de buurt van de stad Bakhmut, waar ze opnieuw zware verliezen leed.
De 56e Brigade werd teruggetrokken naar de omgeving van Kramatorsk, waar ze volgens de planning versterkt, uitgerust en opnieuw getraind zou worden, voordat ze naar de frontlinies zou terugkeren. Het Oekraïense leger kampt momenteel met veel problemen, waaronder een chronisch tekort aan mankracht en het gebrek aan tijd om de vervangers die naar de frontlinies worden gestuurd, adequaat op te leiden. Hier komen de buitenlandse strijders om de hoek kijken. Veel van de buitenlanders beschrijven zichzelf als betrokken bij de training van Oekraïense soldaten. Als zodanig is het logisch dat ze samenkomen in de buurt van Oekraïense troepen die worden voorbereid op gevechtstaken en als zodanig gespecialiseerde training nodig hebben, waaronder medische training en basiswapentraining.
Andere buitenlanders hebben voor een meer praktische aanpak gekozen en hebben zich vrijwillig aangemeld om als strijders met het Oekraïense leger mee te vechten. Naarmate er meer slachtoffers vallen onder de Oekraïense soldaten, stijgt ook de vraag naar strijders om de gesneuvelden te vervangen, een vraag waaraan steeds moeilijker kan worden voldaan met Oekraïners. Als gevolg hiervan worden steeds meer buitenlanders geïntegreerd in de gevechts- en gevechtsondersteunende formaties van het Oekraïense leger, hetzij als individuele vervangers of door hun opname in groepen van verschillende grootte.
Er sterven steeds meer buitenlanders in dienst van Oekraïne, een indicatie van hun groeiende aanwezigheid op het slagveld. Zoals de aanwezigheid van buitenlandse huurlingen in Kramatorsk laat zien, hebben deze slachtoffers anderen er niet van weerhouden om in hun voetsporen te treden. Naarmate de SMO doorgaat op haar bloedige pad, zal de vraag naar gekwalificeerd personeel om het Oekraïense leger te bemannen alleen maar toenemen, wat betekent dat de vraag naar buitenlands personeel om aan deze eisen te voldoen ook zal toenemen.
Hoewel het moeilijk is om een exact percentage te geven van de buitenlandse deelname in verhouding tot de sterkte van het Oekraïense leger, is het veilig om te zeggen dat deze gestaag groeit. Als zodanig is het niet ver gezocht om te concluderen dat buitenlands personeel een vitale rol speelt in het ondersteunen van het vermogen van het Oekraïense leger om oorlog te blijven voeren tegen Rusland. Dit grote aantal buitenlanders in dienst van Oekraïne kan niet gebeuren in een politiek vacuüm, en weerspiegelt de groeiende bereidheid van landen die de oorlogsinspanningen van Oekraïne steunen om de aanwezigheid van hun burgers aan het front te tolereren. Deze aanwezigheid is echter niet zonder risico of kosten, zoals de gebeurtenissen in Kramatorsk op tragische wijze onderstreepten.
De SMO zal niet snel eindigen. En als er meer buitenlandse huurlingen naar Oekraïne blijven komen om in dit conflict te vechten, is één ding zeker: velen van hen zullen in een lijkzak naar huis gaan.
De krankzinnige waanzinoorlog gaat gewoon door. Net zo lang totdat usa/navo de stekker eruit moet trekken. Wapens en andere defensie rotzooi zijn dan op en de centjes ook op.
Dan kan de bevolking in usa en West Europa, met “ dank” aan hun incompetente lijers, de broekriem strakker trekken om de militaire industriële complex in usa weer van werk te voorzien. En de aandeelhouders van deze waanzinnige industrie nemen er dan een stevig glas cognac op en nuttigen een broodje met kaviaar. (in plaats van insecten te vreten. Dat is voor het plebs)
Wil je ook een broodje kaviaar, nodig je jzelf gewoon uit bij deze lieden. En als de nood aan de man komt is er bij dat volk nog veel meer te halen.
Het is idd krankzinnig, wat ik niet snap is wat er mis is met het volk, met ons waarom kunnen zelensky en rutte en macron enz gewoon doorgaan, omdat 80 % links is, niet zelf nadenkt en geen idee heeft wat er allemaal gebeurt, en wat kan ik nu nog doen op mijn leeftijd, ik praat tegen een muur, lijkt het wel als ik erover probeer te praten met linksen
Beste Ary,
Het beste en enige wat je kunt doen is om het leven wat rest naar eigen normen en waarden tot volle tevredenheid van jezelf en jouw directe omgeving te volbrengen.
Kijk wat je kunt doen voor je medemensen op een manier waar je voldoening uit kunt halen en een lach op het gezicht van anderen kunt krijgen.
ieder mens kan de wereld ten goede veranderen, ieder op zijn eigen manier, met een groot hart en een juiste moraal.
Verwacht niet dat de inspanning die je doet een gigantische omwenteling in de wereld gaat geven.
Echter, alle kleine beetjes van steeds meer mensen zorgen uiteindelijk een grotere hoeveelheid om een betere wereld te krijgen.
Is het niet voor onszelf (vanwege leeftijd) dan wel voor onze kinderen en kleinkinderen.
Laten wij zien hoe het anders kan.
Dankjewel, en zo leef ik inderdaad ben altijd optimistisch en positief, bereik je altijd het meeste mee
Top! Tigron.
Wat jij zegt lukt me al heel aardig, soms even niet maar meestal gaat het goed.
Maar ik ben er bijna zeker van dat dit circus niet goed af gaat lopen, er komt nog een heleboel ellende aan.
De meeste mensen hebben geen idee hoe erg of uberhaupt of er wat gebeurt.
Uiteindelijk komt het goed.
Ary055 en Ruud,
Dankjewel voor jullie reacties.
De trein dendert door tig, jij bedankt voor je mooie woorden
https://youtu.be/mQl_6mcQBaQ
Heerlijk die muziek :))
Tigron heeft overschot van gelijk maar zo simpel is het niet, bij mij althans. Net als ik bij een pijnlijke behandeling in het ziekenhuis van de dokter te horen krijg: “onspan u!”. Door de verschrikkelijk schrijnende onrechtvaardigheden gecreëerd door een stel gluiperts die bewust profiteren van de miserie van onschuldigen woedt er een storm in mijn brein die ik probeer te bemeesteren door er zoveel mogelijk van te weten en rake quotes te formuleren en zeker niet onverschillig mij terugtrekken om nog slechts de rozen in de tuin te snoeien. Reacties tikken is zo’n uitlaatklep.
Beste Lepoudre Luc,
bedenk dat er duizenden mensen zijn met dezelfde woede en niet bij machte zijn om dat te laten verdwijnen omdat de oorzaken noch steeds doorgaan.
Ik besef dat die woede een reactie is die door onmacht aangedreven wordt.
Besef dat deze woede jou vanbinnen kan opvreten en/of ziek maken.
De boosdoeners die jou die onmacht en woede geven, hebben daarin totaal geen interesse .
Zet in gedachten die boosheid een tijd ergens in de hoek van de schuur en focus je aandacht op de rozen, wellicht krijgen ze nog een 2e bloei.
Wellicht klinkt het wat zweverig maar probeer het maar een aantal keren, kost geen geld.
Dan nog iets vanuit een goed hart voor de medemens:
Indien ik je dragen kon
over de diepe grachten
van je getob en je angsten heen,
dan droeg ik je, uren of dagenlang.
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven
op je duizend vragen over dit leven,
over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden,
dan praatte ik met je, uren of dagenlang.
Indien ik vrede in je hart kon planten
door geduldig te wachten
en te hopen tot het zaad van de vrede
in je openbrak, dan wachtte ik, uren of dagenlang.
Indien ik kon horen wat omgaat in je hart
aan onmacht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet
dan bleef ik naast je staan, uren of dagenlang.
Maar ik ben niet groter niet sterker dan jij,
en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel.
Ik ben maar een vriend op je weg,
voor uren of dagenlang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet:
Je hoeft nooit alleen te vechten, alleen te zijn.
Want je hebt een vriend voor uren of dagenlang.
Indien…
Foutje, noch moet zijn: nog
Dus als iemand mij nu kan zeggen waar de draaiknop staat voor “ontspan u” en aub de uitdrukking “het komt goed” jaagt nog meer de mensen de gordijnen in.
Russen doen nog geen dubbel tap strikes …….. hoger rendement