Meerdere Amerikaanse functionarissen geconfronteerd met hypocrisie over Assange op Werelddag voor Persvrijheid

Woensdag was het World Press Freedom en werden de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, de perschef van het Witte Huis Karine Jean-Pierre en plaatsvervangend woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken Vedant Patel geconfronteerd met de flagrante hypocrisie van de vervolging van Julian Assange door de regering Biden voor de misdaad van goede journalistiek, schrijft Caitlin Johnstone.

Tijdens een verschijning op een World Press Freedom evenement, georganiseerd door David Ignatius van The Washington Post op woensdagochtend, werd Blinken geconfronteerd met Code Pink activisten Medea Benjamin en Tighe Barry die gerechtigheid eisten voor Assange, voordat ze snel van het podium werden gesleurd.

“Excuseer ons, we kunnen deze dag niet gebruiken zonder op te roepen tot de vrijheid van Julian Assange,” zei Benjamin, terwijl ze een bord vasthield met de tekst “FREE JULIAN ASSANGE”.

De twee werden onmiddellijk door een groot aantal beveiligers opgejaagd, en het geluid vanaf het podium werd tijdelijk onderbroken.

“Stop het uitleveringsverzoek van Julian Assange,” kan men Benjamin horen zeggen.

“Twee uur en geen woord over journalist Shireen Abu-Akleh, die is vermoord door de Israëlische bezettingstroepen in Palestina, geen woord over Julian Assange,” zei Barry.

“We zijn hier om de vrijheid van meningsuiting te vieren, en dat hebben we zojuist meegemaakt,” zei Ignatius zonder een spoor van ironie toen de tegengeluiden tot zwijgen waren gebracht. Vervolgens kwam hij terug op het onderwerp hoe slecht en afschuwelijk de Russische regering is voor de gevangenneming van de Amerikaanse journalist Evan Gershkovich.

Vervolgens werd Karine Jean-Pierre tijdens een persbriefing van het Witte Huis op woensdagmiddag een vraag gesteld door Steven Portnoy van CBS News die zo lastig was dat de perschef ronduit zei dat ze hem niet zou beantwoorden.

“Pleitbezorgers op Twitter hebben vandaag veel gesproken over hoe de Verenigde Staten aan hypocrisie doen door te zeggen dat Evan Gershkovich in Rusland wordt vastgehouden op beschuldiging van spionage, maar dat de Verenigde Staten een aanklacht wegens spionage hebben lopen tegen Julian Assange. Kunt u reageren op die kritiek?” vroeg Portnoy.

“Wat is de kritiek?” vroeg Jean-Pierre.

“Nou, de kritiek is dat – het argument is dat Julian Assange een journalist is die zich bezighield met de publicatie van overheidsdocumenten,” antwoordde Portnoy. “De Verenigde Staten beschuldigen hem van een misdaad onder de Espionage Act, en dat de Verenigde Staten daarom de morele superioriteit verliezen als het gaat om de vraag of een verslaggever zich bezighoudt met spionage als functie van zijn werk. Dus kunt u daarop reageren?”

“Kijk, ik ga vanaf hier niet spreken over Julian Assange en die zaak,” zei Jean-Pierre.

En toen deed ze dat niet. Ze wuifde de vraag van Portnoy gewoon weg zonder uitleg, brabbelde vervolgens een tijdje over dingen die Biden heeft gezegd die de persvrijheden ondersteunen, en zei toen opnieuw: “Ik ga niet in op opmerkingen over Julian Assange.”

Dit soort “Ik ga daar niet op in, val dood” is een zeldzame zet voor een perschef van het Witte Huis. Normaal gesproken zeggen ze niet zomaar dat ze weigeren te antwoorden op een zeer relevante en gemakkelijk te beantwoorden vraag die een verslaggever net stelde; meestal als de vraag te lastig is, geven ze een verbijsterend non-antwoord, zeggen ze dat het antwoord onder de bevoegdheid van een ander departement valt, of zeggen ze dat ze erop terugkomen als ze meer informatie hebben. Het is niet de norm dat ze de vraag gewoon wegwuiven zonder zelfs maar te doen alsof ze daar een reden voor hebben.

Maar echt, welke keuze had ze? Zoals Wall Street Journal White House correspondent Sabrina Siddiqi onlangs op MSNBC erkende, is het niet de taak van de perschef van het Witte Huis om de waarheid te vertellen, maar om “bij de boodschap te blijven en het narratief te controleren”. Er is niets aan de zaak Assange dat strookt met het narratief van het Witte Huis; onlangs nog zei Biden tijdens het White House Correspondents’ Dinner dat “journalistiek geen misdaad is,” maar zijn vervolging van Assange is bewust bedoeld om journalistiek te criminaliseren.

Het verhaal van de Amerikaanse regering over zichzelf valt eenvoudigweg niet te rijmen met haar inspanningen om de uitlevering en vervolging van journalisten over de hele wereld op grond van de Espionage Act te normaliseren. Als het je taak is om het Witte Huis in een goed daglicht te stellen, is de enige manier om te reageren op vragen over de hypocrisie van de VS in de zaak Assange überhaupt niet te reageren.

Later in de persconferentie reageerde Jean-Pierre op vragen van een andere verslaggever over persvrijheid in China met de verzekering dat de regering Biden “de autocraten en hun helpers die vrije en onafhankelijke media blijven onderdrukken, ter verantwoording zal roepen.”

Ook op woensdagmiddag haalde AP’s Matt Lee het eerder genoemde Code Pink protest aan om vice-woordvoerder van het State Department Vedant Patel te ondervragen over Assange, en kreeg een vergelijkbare hoeveelheid ontwijkende reacties.

“Mag ik u dan vragen, zoals vanmorgen misschien een beetje abrupt aan het begin van zijn commentaar werd gesteld, of het ministerie van Buitenlandse Zaken Julian Assange al dan niet beschouwt als een journalist die onder de ideeën van de World Press Freedom Day zou vallen?” vroeg Lee.

“Het ministerie van Buitenlandse Zaken vindt dat de heer Assange is beschuldigd van ernstig crimineel gedrag in de Verenigde Staten, in verband met zijn vermeende rol in een van de grootste compromissen van geheime informatie in de geschiedenis van onze natie,” antwoordde Patel. “Zijn acties riskeerden ernstige schade aan de nationale veiligheid van de VS ten voordele van onze tegenstanders. Hij bracht genoemde menselijke bronnen in ernstig en dreigend gevaar en riskeerde ernstige fysieke schade en willekeurige detentie. Het maakt dus niet uit hoe we een persoon categoriseren, maar dit is – we zien dit als een – als iets wat hem ten laste is gelegd voor ernstig crimineel gedrag.”

“Nou, maar het maakt eigenlijk wel uit, en dat is mijn vraag. Gelooft u dat hij een journalist is of niet?” vroeg Lee.

“Ons standpunt over de heer Assange is dat hij is beschuldigd van ernstig crimineel gedrag in de Verenigde Staten,” zei Patel.

“Ja, maar iedereen kan overal van beschuldigd worden,” antwoordde Lee. “Evan Gershkovich is beschuldigd van een ernstig strafbaar feit in Rusland, en u zegt dat hij een journalist is, en dat is hij natuurlijk ook. En ik wil gewoon weten of u, het ministerie van Buitenlandse Zaken – ongeacht de aanklacht die tegen hem loopt – gelooft dat hij een journalist is, of dat hij iets anders is.”

“De Verenigde Staten houden niet zomaar willekeurig mensen vast, en het gerechtelijk toezicht en de checks and balances die wij in ons systeem hebben versus het Russische systeem zijn een beetje anders,” zei Patel, voordat hij opnieuw zei dat Assange is beschuldigd van een zeer ernstig misdrijf.

“Oké. Dus eigenlijk komt het erop neer dat u geen antwoord heeft. U zegt niet of u denkt dat hij een journalist is of niet,” antwoordde Lee.

Opnieuw had Patel geen veilige antwoorden op Lee’s vragen, want natuurlijk is Assange onbetwistbaar een journalist. Het publiceren van informatie en verslaggeving in het algemeen belang is precies wat journalistiek is; daarom heeft Assange zoveel journalistieke prijzen gewonnen. Beweren dat Assange geen journalist is, is een niet te winnen argument.

Later in diezelfde persconferentie werd Patel door Sam Husseini van Accuracy.org aangesproken op zijn bewering dat Assange de nationale veiligheid van de VS zou schaden.

“U verwijst naar WikiLeaks dat de nationale veiligheid van de VS zou schaden,” zei Husseini. “Mensen herinneren zich misschien dat WikiLeaks bekend werd omdat ze de video Collateral Murder vrijgaven. Daarop was te zien hoe Amerikaanse militairen Reuters-verslaggevers – werknemers in Irak – neermaaiden. Reuters vroeg de Amerikaanse regering herhaaldelijk om dergelijke informatie over die moorden openbaar te maken, en de Amerikaanse regering weigerde dat herhaaldelijk. Pas toen wisten we wat er gebeurd was, dat het Amerikaanse helikopter gunship deze Reuters medewerkers neermaaide, door de Collateral Murder video. Zegt u dat openbaarmaking van dergelijke criminaliteit door de Amerikaanse regering de nationale veiligheid van de VS schaadt?”

“Ik ga niet pareren of in details treden,” zei Patel, voordat hij opnieuw zijn lijn herhaalde dat Assange beschuldigd wordt van ernstige misdaden op een manier die de nationale veiligheid van de VS schaadt.

Journalist Max Blumenthal twitterde over de opmerkingen van Patel: “Volgens deze State Dept flik is de opsluiting van Julian Assange gerechtvaardigd omdat hij ‘de nationale veiligheid van de VS heeft geschaad’. Maar Assange is geen Amerikaans staatsburger. Volgens deze logica kunnen de VS elke buitenlandse journalist die de Amerikaanse nationale veiligheidsstaat voor het hoofd stoot ontvoeren en voor onbepaalde tijd vasthouden.”

Het is goed dat activisten en journalisten zoveel hebben gedaan om de hypocrisie van het Amerikaanse imperium te benadrukken, nu het zelfingenomen kraait over zijn liefde voor persvrijheid, terwijl het ’s werelds beroemdste journalist vervolgt omdat hij goede journalistiek bedrijft. Het benadrukken van deze hypocrisie laat zien dat het Amerikaanse imperium überhaupt niet geeft om persvrijheid, behalve dan in de mate waarin het kan doen alsof het erom geeft om regeringen die het niet aanstaat met de vinger te wijzen.

Assange heeft tijdens zijn werk met WikiLeaks veel dingen over onze machthebbers blootgelegd, maar geen van die onthullingen was zo belangrijk als wat hij hen heeft gedwongen over zichzelf te onthullen in de moeite die zij doen om een journalist die onwelgevallige waarheden vertelt het zwijgen op te leggen.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Hier zet de president van Azerbeidzjan de BBC op zijn plaats: “Zullen we het over Assange hebben?”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: