De weigering van Washington om de legitieme veiligheidsbelangen van Rusland in Oekraïne te erkennen en te onderhandelen over de beëindiging van deze oorlog is de weg naar een langdurig conflict en menselijk lijden, schrijft Kolonel Douglas Macgregor.
Tijdens een toespraak op 29 november zei de Poolse viceminister van Nationale Defensie (MON) Marcin Ociepa: “De kans op een oorlog waarbij wij betrokken zullen zijn, is zeer groot. Te groot om dit scenario slechts hypothetisch te behandelen.” De Poolse MON is naar verluidt van plan om in 2023 200.000 reservisten op te roepen voor een paar weken training, maar waarnemers in Warschau vermoeden dat deze actie gemakkelijk kan leiden tot een nationale mobilisatie.
Ondertussen groeit binnen de regering Biden de bezorgdheid dat de Oekraïense oorlogsinspanning zal bezwijken onder het gewicht van een Russisch offensief. En nu de grond in Zuid-Oekraïne eindelijk bevriest, is de vrees van de regering gerechtvaardigd. In een interview in de Economist gaf het hoofd van de Oekraïense strijdkrachten, generaal Valery Zaluzhny, toe dat de Russische mobilisatie en tactiek werken. Hij liet zelfs doorschemeren dat de Oekraïense strijdkrachten wellicht niet opgewassen zijn tegen de komende Russische aanval.
Zaluzhny verwierp echter elk idee van een onderhandelde regeling en pleitte in plaats daarvan voor meer uitrusting en steun. Hij bleef volhouden dat hij met 300 nieuwe tanks, 600 tot 700 nieuwe infanteriegevechtsvoertuigen en 500 nieuwe houwitsers de oorlog met Rusland nog steeds zou kunnen winnen. In werkelijkheid vraagt generaal Zaluzhny niet om hulp, maar om een nieuw leger. Daarin schuilt het grootste gevaar voor Washington en zijn NAVO-bondgenoten.
Als het slecht gaat met het buitenlands beleid van Washington, putten de ware gelovigen in de grote zaak altijd diep uit de bron van ideologische zelfbedrog om zich te sterken voor de laatste slag. Blinken, Klain, Austin en de rest van de oorlogspartij blijven eeuwige steun aan Kiev toezeggen, ongeacht de kosten. Net als de “besten en slimsten” van de jaren zestig offeren zij graag realisme op aan wishful thinking, om zich te wentelen in de spetterende publiciteit en zelfpromotie tijdens het ene publieke bezoek aan Oekraïne na het andere.
Dit spektakel doet angstaanjagend veel denken aan de gebeurtenissen van meer dan 50 jaar geleden, toen de proxy-oorlog van Washington in Vietnam op een mislukking uitliep. Twijfelaars binnen de regering Johnson over de wijsheid om ter plaatse in te grijpen om Saigon van een zekere vernietiging te redden doken onder. In 1963 had Washington al 16.000 militaire adviseurs in Vietnam. Het idee dat Washington een regering in Zuid-Vietnam steunde die misschien niet zou winnen van Noord-Vietnam, werd zonder meer verworpen. Minister van Buitenlandse Zaken Dean Rusk zei: “We trekken ons pas terug als de oorlog is gewonnen.”
In het voorjaar van 1965 stierven er al Amerikaanse militaire adviseurs. Generaal Westmoreland, destijds commandant van het Military Assistance Command Vietnam, rapporteerde aan LBJ: “Het wordt steeds duidelijker dat de huidige omvang van de hulp van de Verenigde Staten de ineenstorting van Zuid-Vietnam niet kan voorkomen … Noord-Vietnam valt aan om te doden… Op verzoek van de Zuid-Vietnamese regering moet worden besloten zo spoedig mogelijk 125.000 Amerikaanse troepen in te zetten om de communistische overname te voorkomen.”
De onvoorwaardelijke steun van de regering-Biden aan het Zelensky-regime in Kiev bereikt een strategisch buigpunt, niet anders dan dat van LBJ in 1965. Net zoals LBJ in 1964 plotseling besloot dat vrede en veiligheid in Zuidoost-Azië van vitaal strategisch belang waren voor de VS, voert de regering-Biden nu een soortgelijk argument aan voor Oekraïne. Net als Zuid-Vietnam in de jaren zestig verliest Oekraïne zijn oorlog met Rusland.
De Oekraïense ziekenhuizen en mortuaria zitten vol met gewonde en stervende Oekraïense soldaten. De proxy van Washington in Kiev heeft zijn menselijk kapitaal en aanzienlijke westerse hulp verkwist in een reeks tegenoffensieven die zichzelf vernietigen. De Oekraïense soldaten die de verdedigingslinies tegenover de Russische soldaten in Zuid-Oekraïne bemannen zijn dappere mannen, maar het zijn geen dwazen. De Spartanen bij Thermopylae waren moedig, en toch stierven ze.
Het echte gevaar is nu dat Biden binnenkort op televisie zal verschijnen om LBJ’s optreden in 1965 te herhalen, waarbij hij het woord “Zuid-Vietnam” vervangt door “Oekraïne”:
Vanavond, mede-Amerikanen, wil ik tot u spreken over vrijheid, democratie en de strijd van het Oekraïense volk voor de overwinning. Geen ander vraagstuk houdt ons volk zo bezig. Geen andere droom neemt de miljoenen mensen in Oekraïne en Oost-Europa zo in beslag… Ik heb het echter niet over een NAVO-aanval op Rusland. Ik stel veeleer voor om een door de VS geleide coalitie van bereidwilligen, bestaande uit Amerikaanse, Poolse en Roemeense strijdkrachten, naar Oekraïne te sturen om op de grond het equivalent van een “no-fly zone” in te stellen. Ik stel een vreedzame missie voor, om in het meest westelijke deel van Oekraïne een veilige zone te creëren voor Oekraïense troepen en vluchtelingen die vechten om de verwoestende aanvallen van Rusland te overleven…
Rampspoed verpakt in retoriek is niet de manier om het volk van Oekraïne te redden. De oorlog in Oekraïne is geen Call of Duty-fantasie. Het is een uitbreiding van de menselijke tragedie die de uitbreiding van de NAVO naar het oosten heeft veroorzaakt. De slachtoffers wonen niet in Noord-Amerika. Ze wonen in een regio die de meeste Amerikanen niet op een kaart kunnen vinden. Washington heeft de Oekraïners aangespoord om te vechten. Nu moet Washington hen aansporen te stoppen.
De regeringen van de NAVO denken verdeeld over de oorlog in Oekraïne. Behalve Polen en mogelijk Roemenië staat geen van de NAVO-leden te springen om zijn troepen te mobiliseren voor een lange, slopende uitputtingsslag met Rusland in Oekraïne. Niemand in Londen, Parijs of Berlijn wil het risico lopen op een kernoorlog met Moskou. Amerikanen zijn geen voorstander van een oorlog met Rusland, en de weinigen die dat wel willen zijn ideologen, oppervlakkige politieke opportunisten of hebzuchtige defensieaannemers.
Toen de Amerikaanse strijdkrachten zich uiteindelijk terugtrokken uit Zuidoost-Azië, dachten de Amerikanen dat Washington zich terughoudender zou opstellen, de grenzen van de Amerikaanse macht zou erkennen en een minder militant en realistischer buitenlands beleid zou voeren. Amerikanen hebben zich toen vergist, maar Amerikanen en Europeanen weten nu dat de weigering van Washington om de legitieme veiligheidsbelangen van Rusland in Oekraïne te erkennen en te onderhandelen over de beëindiging van deze oorlog, de weg is naar een langdurig conflict en meer menselijk lijden.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
De VS, noch het VK hebben nooit echte defensieve gevechten op strategisch niveau gevoerd
Wie bepaalt dat deze oorlog beëindigen niet de politici maar de macht van de oorlogsbedrijven en oliemaatschappijen die bepalen alles in amerika. Het is een land die wordt aangestuurd door de elite! Het is geen democratisch land.
Sinds de onafhankelijkheid van de VS op 04.07.1776 (4 + 7 = 11 en dat is het laagste meestergetal van de vrijmetselaars) was dat land slechts 18 jaar niet betrokken bij een gewapend conflict waar ook ter wereld. De VS zijn de huurmoordenaars in opdracht van de Khazaarse maffia.
En het EU parlement olv het onmens Trutsula van de Lijken vreet mee met ze. Parasieten die op parasieten teren.
Wie verdient het woord “elite”?
Wij, hier bij Frontnieuws. Zij zijn het crapuul.
het is dan ook geen democratisch land he, het is een REPUBLIKEINS LAND….de verenigde REPUBLIEKEN van amerika….het systeem is ergo anders opgesteld ook…
dit gezegd zijnde klopt het wel dat het land geleid wordt door een aantal belangengroepen die hun pionnen hebben in de amerikaanse regering en entourage….
de grootste pion op dit moment is seniele pedobiden….
De VS was van meet af aan een project van de Jezuïeten: http://revelationtimelinedecoded.com/the-jesuits-help-found-america-to-use-it-as-their-war-machine/
Vietnam Why Did We Go? The shocking Story of the Catholic “Church’s” Role in Starting the Vietnam War https://www.amazon.com/Vietnam-shocking-Catholic-Churchs-Starting/dp/0937958190
Joe Biden is (net als Hitler) een Rooms Katholiek