Ivermectin, het medicijn dat COVID heeft verslagen – “De waarheid zal uiteindelijk zegevieren”

Alvorens in te gaan op een fascinerend verhaal over een geneesmiddel genaamd “Ivermectine” en een hoeveelheid van onderzoeken, succesvolle proeven en behandeling voor COVID-19, is er iets te overwegen dat voorop moet staan.

Er is zoveel hype over de vaccins door alle elementen van Big Pharma, overheid en media; en er is zo’n wijdverspreide acceptatie van de hype door miljoenen mensen die het vaccin hebben genomen; is het belangrijk om te overwegen hoe deze gevaccineerde mensen zouden reageren op elk gesprek over een goedkope, veilige en effectieve behandeling nu.

Zoveel mensen hebben het vaccinverhaal gekocht, en zoveel mensen hebben zichzelf blootgesteld aan de risico’s van een niet geteste, niet officieel goedgekeurde experimentele behandeling, dat ze eenvoudigweg niet in staat zullen zijn om enige vorm van waarheid die tegen dat narratief ingaat, toe te geven (of te accepteren). Toegeven dat alternatieve veilige behandelingen de betere optie waren, is toegeven dat je bedrogen bent en jezelf onnodig aan risico’s hebt blootgesteld.

Dat gezegd hebbende is er een opmerkelijk artikel en verhaal over een groep artsen die een COVID-behandelingsprotocol hebben ontwikkeld rond het geneesmiddel Ivermectine. Het verhaal is lang, maar zeker de moeite waard om te lezen.

Mountain Home Magazine – Op de ochtend van 18 december 2020, terwijl de nieuwslezer een grimmig New Yorks record voor COVID-19 doden aankondigde en de weerman een witte kerst voorspelde voor Buffalo, reed Judy Smentkiewicz naar huis van een schoonmaakbaantje, opgewonden over de vakantie. Maar haar rug deed zeer, en ze was ongewoon uitgeput. “Ik dacht dat het mijn leeftijd was, tachtig jaar oud zijn en elke dag werken” zegt ze. “Ik heb nooit aan COVID gedacht”.

Judy’s kleine huis in Cheektowaga, net ten oosten van Buffalo, was helemaal klaar voor Kerstmis. Dochter Michelle, die een paar kilometer verderop woont en haar moeder vijf keer per dag spreekt, zette samen met haar dochter de boom en de versieringen en de sneeuwpop op in het voorgazon van oma’s huis, totdat het leek op een scène uit It’s a Wonderful Life. Zoon Michael kwam met zijn vrouw Haley uit Florida om zijn zus te helpen met het koken van het familiediner op kerstavond, meestal voor vijfentwintig personen, maar nu alleen voor de directe familie, met “COVID die alles vormgeeft,” zei Michael. Michael, zevenenvijftig jaar oud, woont al bijna dertig jaar niet meer in Buffalo en verheugt zich op de reis naar huis.

Maar nu was hij bezorgd. Moeder sliep twaalf uur per dag. Ze kon niet eten. Ze kon de telefoon niet oppakken. “Ik ben in orde, ik ben alleen moe,” bleef ze zeggen. Maar Judy was altijd op met de zon. Nadat ze als alleenstaande moeder twee kinderen had grootgebracht en vijfendertig jaar als kantoormanager voor Metropolitan Life Insurance Company had gewerkt, maakte ze nog steeds vijf ochtenden per week huizen schoon met haar vriendinnen om “bezig te blijven”. Op 22 december, drie dagen voor Kerstmis, testte Judy positief op COVID-19.

“We waren er kapot van”, zegt Michael. Het familiediner op kerstavond werd afgelast, Judy bracht de kerstdagen in quarantaine door in haar huis, vier dagen na kerst werd ze per ambulance naar het Millard Fillmore Suburban Hospital gebracht, en op oudejaarsavond kregen Michael en Michelle een telefoontje van het ziekenhuis dat hun moeder werd opgenomen op de intensive care. Het ging allemaal zo snel. “We konden niet bij haar zijn”, zegt Michael. “We konden haar hand niet vasthouden, we konden niet bij haar in de kamer slapen”. Hij begon aantekeningen te maken om het allemaal te begrijpen. “Haar stem horen kraken aan de telefoon toen ze instemde met de beademing was hartverscheurend”, schreef hij.

Zijn moeder was verdoofd en reageerde niet, alsof ze in een coma lag, terwijl een beademingsmachine mechanisch voor haar ademde. De artsen zeiden dat ze weinig meer konden doen, en dat haar overlevingskansen gering waren. Judy kreeg de wereldwijde standaard van COVID-19 zorg aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie, het National Institutes of Health, en alle grote volksgezondheidsinstanties. Het werd “ondersteunende zorg” genoemd. Judy werd verteld om thuis te blijven omdat er toch niets was wat de dokter voor haar kon doen, het was het beste om patiënten weg te houden van dokters en alle anderen, totdat ze in week twee problemen kreeg met ademen. Dat was het teken dat de ziekte in een mogelijk fatale fase was gekomen en het tijd was om naar het ziekenhuis te gaan waar de artsen niet veel meer konden doen dan meer ondersteunende zorg. Met andere woorden, Judy zou zichzelf moeten redden. “Er is geen antiviraal geneesmiddel waarvan bewezen is dat het effectief is tegen het virus”, schreef The New York Times op 17 maart 2020, onder de kop “Hundreds of Scientists Scramble to Find a Coronavirus Treatment”. Het was dag zeven van de pandemie, toen het globale dodental op 7.138 stond. “Wanneer mensen besmet raken”, aldus de Times, “kunnen artsen hoogstens ondersteunende zorg bieden – de patiënt krijgt voldoende zuurstof, houdt de koorts onder controle en gebruikt zo nodig een ventilator om lucht in de longen te persen – om het immuunsysteem de tijd te geven de infectie te bestrijden”. Het wereldwijde dodental bedroeg bij het ter perse gaan van dit artikel meer dan 3,3 miljoen, en wetenschappers zijn nog steeds aan het worstelen. De NIH en de WHO bevelen nog steeds Tylenol en water aan in 2021. Er is nog steeds geen goedgekeurde behandeling voor alle stadia van COVID-19.

Zelfs met de introductie van vaccins zijn ze “niet het hele antwoord”, zei Dr. Francis Collins, directeur van de NIH, onlangs in 60 Minutes, met varianten die dreigen vaccins te verslaan in rijke landen die voortdurend de aarde overspoelen na te zijn gemuteerd in die meerderheid van arme 7,9 miljard mensen die geen big pharma prik zullen krijgen op korte termijn. Volgens The Wall Street Journal zal het wereldwijde aantal sterfgevallen in 2021 binnenkort hoger liggen dan in 2020, en zullen er naar verwachting nog miljoenen mensen sterven. “Mensen zullen ziek blijven worden”, zei Collins. “We hebben behandelingen nodig voor die mensen.”

Michael belde voortdurend met de artsen en verpleegkundigen, maar “we hoorden niets dan slecht, slecht nieuws. Mam werd niet beter. Het wordt een lange weg, ze is er slecht aan toe, bereid je voor”. De artsen en verpleegsters zeiden dat ze alle behandelingsmogelijkheden hadden uitgeput en dat Judy, net als zovele anderen, hoogstwaarschijnlijk zou sterven. Wanneer een tachtigjarige COVID-19 patiënt aan de beademing gaat, zeiden ze, is dat zeer waarschijnlijk een doodvonnis – tachtig procent van hen overleeft het niet. De langdurige kritieke ziekte duurde meestal ongeveer een maand met weinig of geen verandering totdat, omringd door hulpeloze artsen en verpleegkundigen en afscheid en huilen van geliefden echoënd van een Zoom oproep, ze blauw werden en stikte tot de dood.

Maar terwijl Judy lag te sterven in het kleine ziekenhuis acht mijl ten noordoosten van Buffalo, bijna zeshonderd mijl zuidelijker in Norfolk, Virginia, was Dr. Paul Marik, drieënzestig, de begiftigde professor aan de Eastern Virginia Medical School en een wereldberoemde clinicus-onderzoeker, zich onbewust aan het voorbereiden om haar leven te redden met een “wondermiddel” dat COVID-19 uitroeit. De ontdekking van het geneesmiddel was één ding, maar het op tijd bij Judy’s dokters krijgen om haar te redden, het bij de vele duizenden mensen krijgen die het nodig hebben, zou een schrijnende tocht worden, vergelijkbaar met de Iditarod marathon van 1925 van 675 mijl door ijs en sneeuw naar Nome, Alaska, zodat Dr. Curtis Welch de difterie epidemie kon stoppen. Maar deze “Grote Race van Barmhartigheid” had veel minder kans van slagen, want de hindernissen lagen niet in de natuur, maar in de hoofden en harten van andere mensen.

Marik was gewend om de kansen te verslaan. De legendarische professor, een kalende beer van een man van 1 meter 80 met een krakend Zuid-Afrikaans accent, is na dertig jaar de op één na meest gepubliceerde intensive care arts in de geschiedenis van de geneeskunde, met meer dan 500 peer reviewed artikelen en boeken, 43.000 wetenschappelijke citaten van zijn werk, en een “H” waardering die hoger is dan die van menig Nobelprijswinnaar. Marik is wereldberoemd als bedenker van de “Marik Cocktail”, een revolutionaire cocktail van goedkope, veilige, generieke, door de FDA goedgekeurde medicijnen die het sterftecijfer als gevolg van sepsis overal ter wereld – of je nu in een ziekenhuis in Zürich of Zimbabwe, Chicago of Chengdu ligt – drastisch met 20 tot 50 procent verlaagt tot bijna nul, wanneer ze snel na de presentatie in het ziekenhuis worden toegediend. Sinds hij in 2016 in het meest prestigieuze peer-reviewed tijdschrift op dit gebied publiceerde wat hij de “HAT-therapie” noemt (Hydrocortison, Ascorbinezuur [intraveneuze vitamine C] en Thiamine), heeft Marik wereldwijde publiciteit gekregen, wordt gevierd in James Bond internet memes met de “Marik Cocktail” shaken, not stirred, en wordt in intensivecareafdelingen over de hele wereld gezien als een historische figuur in de geneeskunde voor het verbeteren van de zorg voor sepsis, die vorig jaar kanker en hartziekten passeerde als ’s werelds nummer één moordenaar, volgens Lancet. Marik, die bekend staat als een eigenzinnig genie en een uitzonderlijk goedhartige arts is al sinds het begin op zoek naar een effectieve behandeling voor COVID-19.

Terwijl Judy’s dokters vastzaten, bracht hij lange dagen en nachten door in het Sentara Norfolk General Hospital, een groot academisch ziekenhuis met 563 bedden op de EVMS-campus, waar Marik, hoofd longziekten en kritieke zorg, honderden ernstig zieke COVID-19 patiënten behandelde, velen naar hem doorverwezen vanuit de hele Hampton Roads-regio met 1,8 miljoen inwoners.

De pandemie had hem ertoe aangezet nachtenlang Zoom-rondes te doen en YouTube-video’s te maken waarin hij artsen en ziekenhuizen over de hele wereld instrueerde over de behandeling van COVID-19, een dagelijks EVMS COVID-19 Management Protocol online te verzenden voor artsen over de hele wereld, en in de literatuur te zoeken naar het “wondermiddel” dat Judy Smentkiewicz zou redden en de pandemie tot een einde zou brengen.

Dit was niet iets wat veel mensen voor mogelijk hielden. Maar terwijl de wereld de nachtmerrie van de COVID-19 pandemie beleefde als een Michael Crichton sci-fi horror productie waar de planeet wordt geconfronteerd met een pest apocalyps, miljoenen sterven, en artsen niets kunnen doen terwijl briljante farmaceutische wetenschappers racen om vaccins te ontwikkelen om de wereld te redden in de laatste scène, had Paul Marik een andere film in zijn hoofd. Hij was geschokt en ontzet dat alle nationale en internationale volksgezondheidsinstanties aanraadden dat de best opgeleide, best uitgeruste artsen uit de geschiedenis zich zouden terugtrekken en wachten op de laboratoriumwetenschappers van big pharma terwijl een pandemie de wereld teisterde. “Het is therapeutisch nihilisme om te zeggen dat artsen niets kunnen doen”, zegt Marik. “Ondersteunende zorg is helemaal geen zorg”. Marik verzamelde vier van zijn beste vrienden, die toevallig ook tot de top van de academische intensive care artsen in de wereld behoren. Hij daagde hen uit om zich bij hem aan te sluiten in een deskundigenpanel om voortdurend de literatuur te bestuderen terwijl ze hun COVID-19 patiënten behandelden en behandelingsprotocollen ontwikkelden – goedkope generische therapieën die talloze zwarte en bruine en arme mensen over de hele wereld nodig zouden hebben; zag hij vanaf het begin, of een komende catastrofe zonder behandelingen of vaccins tegemoet te zien.

Deze vijf dokters wilden de wereld redden, met een betere kans dan de meesten. Specialisten in pulmonale kritieke zorg leiden vaak medische teams in ziekenhuizen in een crisis. “Longen zijn het meest voorkomende orgaan dat faalt op de intensive care en in de context van vele ziekten”, zegt Dr. Pierre Kory, Marik’s protégé. “Pulmonale intensive care-artsen (zijn) … de meest bekwame, en de meest deskundige en ervaren in alle facetten van de ziekte en alle niveaus van ernst, in die mate dat geen enkele andere arts in de buurt komt”. Intensive care’s werden over de hele wereld geteisterd door de nieuwe ademhalingsplaag, maar Marik had een groep intensivisten samengesteld met bijna 2000 peer reviewed artikelen en boeken en meer dan een eeuw praktijkervaring in het behandelen van multi-orgaanfalen en ernstige longontsteking-achtige ziekten. Als iemand het Coronavirus in een levende patiënt kon tegenhouden, waren zij het wel.

Marik wendde zich tot zijn dierbaarste collega in de geneeskunde in Houston, professor en arts Joseph Varon, een Mexicaans-Amerikaan met academische aanstellingen in zijn beide landen, onder meer aan de University of Texas Health Science Center, en onderzoeksinnovaties waaronder een koelende cryo-helm die hij gebruikte om zijn eigen leven te redden toen hij een beroerte kreeg. Vervolgens rekruteerde hij zijn medestander in sepsis therapieën, de vermaarde Dr. Gianfranco Umberto Meduri, een Italiaan, professor aan de University of Tennessee Health Science Center in Memphis, de vader van niet-invasieve intubatie en wereldautoriteit op het gebied van steroïde behandeling van ARDS (Acute Respiratory Distress Syndrome) en COVID-19. Hij deed een beroep op zijn oude collega en vroegere inwoner Dr. Jose Iglesias, uit Cuba, een zeer gepubliceerde universitair hoofddocent geneeskunde aan de Hackensack Meridian School of Medicine in Seton Hall, New Jersey, en directeur van een van de grootste dialysecentra van die staat. De jongste van de groep was Pierre Kory, vijftig jaar oud, een grote, gepassioneerde arts-wetenschapper, net als Marik, en zijn protégé. Kory was een zeer gepubliceerde voormalige universitair hoofddocent en hoofd van de intensive care dienst aan de Universiteit van Wisconsin-Madison en de directeur van het Trauma en Life Support Center van het University Hospital, een van de top academische medische centra in de wereld. Als je uitgaat van de traditionele maatstaf van levens die zijn gered door onderzoeksdoorbraken of zorg aan het bed, zijn Marik, Meduri, Varon, Iglesias en Kory – vier briljante immigranten uit Zuid-Afrika, Italië, Mexico, Cuba en een brutale New Yorker – de beste COVID-19 clinici-onderzoekers van de pandemie.

Hun eerste grote doorbraak kwam er in maart 2020, in de derde week van de pandemie, toen slechts 3.800 Amerikanen waren gestorven. Deze was gebaseerd op het idee dat COVID-19 één grote zwakte heeft: het Coronavirus doodt niemand. In een mechanisme dat zo duivels is dat Marik gelooft dat “mensen niet slim genoeg zijn om het uit te dokteren” de triljoenen en triljoenen Coronavirussen die de gastheer overweldigen en ziek maken, doden hem niet. Maar in de tweede week van de ziekte sterven alle Coronavirussen, en zoals zelfmoordterroristen die uit een Paard van Troje vloeien, overspoelen ze het lichaam met een “uitgestrekt viraal kerkhof” dat een friendly-fire hyper-immuun reactie uitlokt die op zijn beurt een monsterlijke multi-orgaan ontsteking en stolling ontketent zoals dokters nog nooit gezien hebben. Een lichaam dat sterft aan COVID-19 is een complex, angstaanjagend zicht. Maar de zwakte is eenvoudig: “Als longartsen weten we hoe we ontstekingen en stollingen moeten behandelen, met corticosteroïden en anticoagulantia”, zegt Marik. “Het is wetenschap op de eerste rang”.

Vanaf het begin van de pandemie hadden de ziekenhuizen die Marik en Varon leidden COVID-19 verslagen. Zij behaalden opmerkelijk hoge overlevingspercentages in hun ziekenhuizen op een moment dat 40 tot 80 procent van de patiënten in de VS en Europa aan de ziekte stierven. Hun succes werd bereikt met het nu beroemde MATH+ protocol van de groep voor gehospitaliseerde COVID-19 patiënten.

De cocktail van veilige, goedkope, door de FDA goedgekeurde generische geneesmiddelen – het steroïde Methylprednisolon, Ascorbinezuur (Vitamine C), Thiamine (Vitamine B1), en de bloedverdunner Heparine – was de eerste allesomvattende behandeling met agressieve corticosteroïde en anti-stollingsbehandelingen om de COVID-19 sterfte te stoppen. Beide waren nieuwe benaderingen die door alle nationale en internationale instanties voor gezondheidszorg over de hele wereld sterk werden afgeraden, maar latere studies maakten beide therapieën tot de wereldwijde standaard van ziekenhuiszorg. Bovendien publiceerden Kory, Marik, et. al. het eerste veelomvattende COVID-19 preventie en vroege behandeling protocol (dat zij uiteindelijk I-MASK zouden noemen). Het draait om het geneesmiddel Ivermectine, dat President Trump gebruikte in het Walter Reed ziekenhuis, zonder dat de pers er melding van maakte, hoewel het heel goed het leven van de president gered zou kunnen hebben, terwijl hij in plaats daarvan de nieuwe geneesmiddelen van de grote farmaceutische bedrijven aan het aanprijzen was.

De artsen publiceerden hun doorbraken in real time op de website van hun non-profit onderzoeksgroep, de Front Line COVID-19 Critical Care Alliance (www.flccc.net), zodat artsen overal ter wereld ze konden vinden en onmiddellijk konden gebruiken. Marik, Kory, Varon, Meduri en Iglesias werden helden van de pandemie voor intensivisten over de hele wereld die hun protocollen gebruikten om duizenden levens te redden, en voor artsen in veel ziekenhuizen in de VS, waaronder het St. Francis Medical Center in Trenton, New Jersey, waar Dr. Eric Osgood het MATH+ protocol op een besloten Facebook-groep voor duizenden IC-artsen plaatste nadat het de sterfte in zijn ziekenhuis had gestopt, en erover sprak met zijn collega’s in het hele land. Marik en zijn collega’s ontvangen meer dan vijfhonderd e-mails per dag van artsen en patiënten die smeken om hulp om COVID-19 te verslaan, en zij beantwoorden ze allemaal, troosten patiënten en hun families, coachen andere artsen en redden levens. E-mails zoals deze (niet bewerkt):

Beste Dr Marik ik kom uit een afgelegen plaats (Muzaffarpur, Bihar) in India.De mensen zijn niet zo rijk en kunnen zich geen dure behandeling veroorloven.Ik heb uw MATH PLUS protocol in TOTO gebruikt om honderden levens te redden tegen zeer lage kosten. Aangezien er beperkte overheidsfaciliteiten zijn, heb ik patiënten met SPO2 van zelfs 72% aan kamer lucht met zuurstof van thuis, poneren en MATH PLUS behandeld. Ik heb geen woorden om u hiervoor te bedanken. U verdient de Nobelprijs voor uw protocol. Woorden schieten tekort om u te bedanken. Dr. Vimohan Kumar

Veel vooraanstaande artsen en wetenschappers over de hele wereld zijn van mening dat Marik, Kory, Meduri, Varon, en Iglesias de Nobelprijs voor de geneeskunde verdienen. Dr. Keith Berkowitz, directeur van het Center for Balanced Health op Madison Avenue in New York City en voormalig medisch directeur van Dr. Robert Atkins, en Dr. Howard Kornfeld, oprichter van de Recovery Without Walls Clinic in Marin County, Californië, vonden Marik terwijl ze in de literatuur zochten naar COVID-19 behandelingen voor hun patiënten, en overtuigden hem om de non-profit FLCCC op te richten om het woord aan de wereld bekend te maken en de mensheid te redden.

Emmy Award-winnende publiciste Joyce Kamen uit Cincinnati en voormalig CBS News correspondent Betsy Ashton uit New York City zetten hun leven opzij en begonnen onvermoeibaar te werken aan het bereiken van elke beroemde tv-nieuwslezer, wetenschapper en volksgezondheidsexpert die u kent en honderden die u niet kent, het handjevol wetenschapsschrijvers dat Pulitzerprijzen heeft gewonnen, de vijfduizend wetenschapsschrijvers op een speciale nieuwsdraad die dat niet hebben gedaan, elke wetenschapsdesk van CNN tot NBC News tot het Atlantic magazine, elke gouverneur en elk lid van het Congres, president Trump, Dr. Anthony Fauci, en toen de tijd rijp was, President-Elect Biden. Niemand reageerde.

Marik dacht dat het misschien een goed idee zou zijn als artsen die daadwerkelijk levens redden met behandelingen die bijna iedereen zouden kunnen redden, een paar minuten op het podium zouden staan om hun kennis met de wereld te delen, nadat Trump zijn toespraken had gehouden en Fauci en Dr. Deborah Birx hadden gesproken over het afvlakken van de curve en het gehoorzamen aan lockdowns, zodat miljoenen niet zouden sterven. “Mensen sterven onnodig”, zei Marik. “We hebben de code van het Coronavirus gekraakt”. Niemand leek zich het te interesseren.

Kory getuigde zelfs voor de Senaat op 6 mei 2020, zijn eerste verschijning voor de commissie voor COVID-19 behandelingen, dat steroïden “cruciaal” waren om levens te redden en kreeg stilte en minachting. Zes weken later bewees de publicatie van de Oxford University Recovery Trial dat de FLCCC artsen gelijk hadden, en corticosteroïden werden de wereldwijd geaccepteerde standaard van zorg, en veranderden het traject van de pandemie. Nu, miljoenen doden later, blijven steroïden “de enige therapie die wordt beschouwd als “bewezen” als een levensreddende behandeling in COVID-19,” zegt hij, en alleen bij “patiënten met een matige tot ernstige ziekte”.

Er bestaat nog geen goedgekeurde behandeling om te voorkomen dat de zieken nog zieker worden en de ziekenhuizen overbelasten, waar ze mogelijk de dood vinden. Alle niet-vaccinale big pharma design behandelingen voor COVID-19 zijn er grotendeels niet in geslaagd om een effect op de mortaliteit aan te tonen, zegt Kory, met inbegrip van Remdesivir en monoklonale antilichaam therapie. De heilige graal COVID-19 behandeling blijft ongrijpbaar. Op 11 november 2020 was Dr. Fauci co-auteur van een artikel voor JAMA, het Journal of the American Medical Association, “Therapy for Early COVID-19, A Critical Need,” waarin hij uitlegt dat vroege behandelingen “om ziekteprogressie en complicaties op langere termijn te voorkomen dringend nodig zijn”.

Een maand eerder had Dr. Marik precies gevonden wat Dr. Fauci zocht. De ontdekking verbijsterde hem.

In de voortdurende beoordeling van de professor van “de nieuwste (en beste) literatuur”, pikte hij in oktober een verrassend “datasignaal” op van opkomende studies in Latijns-Amerika. Ivermectine, een veilig, goedkoop, door de FDA goedgekeurd antiparasitair geneesmiddel, bleek een opmerkelijke antivirale en ontstekingsremmende werking te hebben als een hergebruikt geneesmiddel – de krachtigste COVID-19 moordenaar die de wetenschap kent.

Marik had Ivermectine in de gaten gehouden, maar niet in zijn protocollen opgenomen. Hij kende het geneesmiddel als een kerngeneesmiddel op de modellijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO, en het staat in de literatuur bekend als een “wondermiddel” dat in 2015 de Nobelprijs kreeg voor zijn ontdekker, de Japanse microbioloog Satoshi Ōmura, voor het bijna uitroeien van twee van de “meest ontsierende en verwoestende ziekten” in de geschiedenis, rivierblindheid en olifantiasis, die miljoenen mensen in Afrikaanse landen hadden geteisterd, een van de grote prestaties in de geschiedenis van de geneeskunde. Het geneesmiddel was ook bekend als een standaardbehandeling tegen schurft en luizen, van kinderdagverblijven tot verzorgingstehuizen. Een diergeneeskundige versie houdt miljoenen honden en katten, boerderijdieren en vee veilig tegen wormen en parasitaire ziekten. Ivermectine, een vrij verkrijgbaar geneesmiddel in Frankrijk, is veiliger dan Tylenol en “een van de veiligste geneesmiddelen ooit aan de mensheid gegeven”, zegt Dr. Marik, met “3,7 miljard toegediende doses in veertig jaar, dat is M voor miljard, en slechts uiterst zeldzame ernstige bijwerkingen”.

Een eerdere Australische studie, waarvan verslag werd gedaan in het tijdschrift Antiviral Research, toonde aan dat Ivermectine, dat andere RNA-virussen zoals het knokkelkoortsvirus, het gele-koortsvirus, het Zika-virus, het West-Nijlvirus, griep, de vogelgriep en HIV1/AIDS in vitro blokkeerde, het Coronavirus in vitro decimeerde door “in wezen al het virale materiaal binnen 48 uur weg te vagen”. Maar meer onderzoek bij mensen was nodig.

Maar in oktober werden de zorgen van Marik beantwoord. De studies waren goed opgezette universiteitsproeven die verbazingwekkende anti-COVID-19 activiteit lieten zien bij de normale doses die gebruikt worden om parasieten te behandelen. Hoewel klein en eindeloos divers door grote, Westerse grote farma ‘one-size-fits all’-willekeurige controlestudies, waren de Ivermectine studies een mozaïek van honderden wetenschappers en vele duizenden patiënten in studies over de hele wereld, die allemaal hetzelfde opmerkelijke vertoonden. werkzaamheid tegen alle fasen van COVID-19, ongeacht de dosis, leeftijd of ernst van de patiënt. “Penicilline is nooit gerandomiseerd”, zegt Marik. “Het werkte gewoon duidelijk. Ivermectine werkt duidelijk”.

Marik was verbaasd. “Als je zou zeggen, vertel me de kenmerken van een perfect medicijn om COVID-19 te behandelen, wat zou je dan vragen?” zegt hij. “Ik denk dat je in de eerste plaats zou vragen om iets dat veilig is, dat goedkoop is, dat gemakkelijk verkrijgbaar is, en dat anti-virus en anti-inflammatoire eigenschappen heeft. De mensen zouden zeggen: ‘Dat is belachelijk. Er kan onmogelijk een medicijn bestaan dat al die eigenschappen heeft. Dat is gewoon onredelijk.. Maar we hebben wel zo’n medicijn. Het medicijn heet Ivermectine”.

Als het universeel verspreid zou worden in een dosis die in India tien Amerikaanse cent kost en in de Verenigde Staten ongeveer de prijs van een Big Mac, zegt hij, zou Ivermectine ontelbare levens redden, varianten verpletteren, een eind maken aan de eindeloze behoefte aan boosters van de grote farmaceuten, en de pandemie over de hele wereld beëindigen.

Er waren geen effectieve, levensreddende, goedgekeurde COVID-19 behandelingen die artsen hadden gebruikt om het Coronavirus te vertragen of te stoppen in de geschiedenis van de pandemie, in welke fase van de ziekte dan ook, behalve die ene, corticosteroïden, die Marik en zijn gezelschap hadden ontdekt.

Nu hadden ze een andere behandeling ontdekt, nog krachtiger, die de wereld zou kunnen redden.

Dit keer zou de wereld toch wel luisteren, dacht Marik.

Toen Judy op sterven lag in het Millard Fillmore ziekenhuis, hadden haar artsen geen Ivermectin in hun behandeltas. Maar ze hadden wel Remdesivir, en ze gaven Judy een dosis. Remdesivir wordt gemaakt door Gilead Sciences, een van ’s werelds grootste farmaceutische bedrijven, en kost 3.000 dollar per dosis. Het is de enige antivirale behandeling voor gehospitaliseerde COVID-19 patiënten die is goedgekeurd door het NIH COVID-19 Treatment Guidelines Panel, en als gevolg daarvan is het een standaard COVID-19 behandeling in veel ziekenhuizen, ook al zeggen veel artsen dat het niet werkt, en beveelt de WHO het af. Het is in studies aangetoond dat het geen sterftevoordeel oplevert voor COVID-19 patiënten. (Toevallig erkennen zeven leden van het NIH COVID-19 Treatment Guidelines Panel in financiële onthullingen dat zij onderzoekssteun of consultantbetalingen van Gilead hebben ontvangen, of in de adviesraad van het $60 miljard kostende bedrijf zitten). Zoals The Washington Post berichtte, “Remdesivir geneest misschien niet het coronovirus, maar het is op weg om miljarden op te leveren voor Gilead”.

Remdesivir had “absoluut geen effect” op zijn moeder, zegt Michael Smentkiewicz. Maar Michael weigerde de realiteit te accepteren dat er niets gedaan kon worden. “Ik ben koppig, opdringerig, ik ben de luidste man in de kamer”, zegt hij. Uit woede dat ze het ziekenhuis niet in konden om zijn moeder te zien en haar te troosten, stonden Michael, Michelle, hun familie en vrienden – acht van hen in totaal – op oudejaarsavond buiten het ziekenhuis met hun handen op de stenen muur onder haar raam, biddend voor haar herstel. Ze sloegen de handen ineen en zongen en riepen haar naam naar het hoge vierkante raam dat tegen het donker afstak. “We voelden dat we op die grond moesten zijn, de dokters zegenen, mijn moeder zegenen, onze eis voor genezing stellen”, zegt Michael. “Mijn vrouw zei dat mensen van liefde leven,” zegt hij, “en ze voelen jou”.

Nieuwjaarsdag kwam. De kalender draaide, maar Judy was dezelfde. ’s Morgens ging Michael in zijn eentje naar de parkeerplaats van het ziekenhuis en schreeuwde in de koude grijze lucht naar het raam van zijn moeder. “We zijn hier voor jou!” riep hij. “We zijn er nog niet klaar voor dat je gaat! We zijn hier om te vechten! We verlaten de stad niet voordat je uit het ziekenhuis bent”.

Maar nu geloofden de Smentkiewiczs dat ze een wonder nodig hadden. Michael deed een bredere oproep aan het universum en riep zo’n vijftig van zijn “gebedsbroeders” in het hele land op om voor het leven van zijn moeder te bidden. Gedachten en gebeden uit een breed netwerk concentreerden zich op de kamer in het kleine ziekenhuis in Williamsville, New York.

Om 11:35 uur op nieuwjaarsdag, met het annus horribilis van 2020 eindelijk verdwenen en begraven, gaf het universum zijn antwoord. Dat was de ochtend dat Jan, Michaels schoonmoeder in Atlanta, die ook voor Judy’s leven had gebeden, haar telefoon opnam en dacht: “Dit is hoe de Heer in mijn leven werkt. Daar op mijn telefoon staat deze video en de woorden ‘Ivermectin’ en ‘COVID.'”

Jan klikte op de link. Een grote, intense arts, 1,80 meter lang en lijnbreed met een hoornen bril die een kaal hoofd omhult, werd geïnterviewd op Fox 10 News Now, KSAZ-TV in Phoenix, Arizona. Het was Pierre Kory, president en chief medical officer van de FLCCC, die die ochtend had getuigd voor de U.S. Homeland Security Government Affairs Committee in Washington dat hij en zijn collega’s een geneesmiddel hadden ontdekt dat snel een einde zou kunnen maken aan de globale pandemie en het leven op aarde weer normaal zou kunnen maken.

Kory is een COVID fixer. Hij ging naar door COVID-19 geteisterde ziekenhuizen tijdens uitbraken, wanneer patiënten stierven en artsen werden overweldigd, met de missie om het sterven te stoppen en de orde op de intensive care te herstellen. Toen de pandemie uitbrak, hielp Kory het universitaire ziekenhuis in Madison zich voor te bereiden op een verwachte golf. Daarna ging hij naar het oosten om New York te helpen en nam hij de leiding over als ICU-arts op de belangrijkste COVID ICU in Mount Sinai Beth Israel Medical Center.

Kory is de zoon van twee New Yorkse intellectuelen, de een een joodse radioloog die de Holocaust overleefde, de ander een Franse gepromoveerde linguïst. Hij is een liberaal uit New York, een gerenommeerd longarts, een bekroond professor en onderzoeker, en een grote, vechtlustige, botte, en diep idealistische arts wiens lezingen een rivier van welsprekendheid zijn, totdat hij zich opwindt. Dan komt er een stortvloed van wetenschappelijke gegevens die bulken van de morele verontwaardiging tegen medische instellingen die het menselijk lijden de rug toekeren. “Ik ben een New Yorker”, zegt hij. “Ik zeg het zoals het is”.

In een gepassioneerde, negen minuten durende getuigenis, smeekte Kory de Senaat en de NIH om zijn wetenschappelijke review te lezen, later gepubliceerd in het American Journal of Therapeutics, dat een “berg van gegevens” presenteerde waaruit bleek dat Ivermectine alle fasen van COVID-19 stopte. De peer reviewers, waaronder drie senior carrière wetenschappers, twee bij de Food and Drug Administration, ondersteunden Kory’s conclusie dat Ivermectine “systemisch en wereldwijd zou moeten worden aangenomen … voor zowel de profylaxe als de behandeling van COVID-19”.

Het was dinsdag 8 december, en het nieuws was somber. Op CNN vroeg Dr. Fauci het Amerikaanse volk om niet samen te komen voor Kerstmis of Hanukah om “een golf op een golf” te voorkomen na Thanksgiving. Er waren al 286.189 sterfgevallen en nieuwe gevallen en sterfgevallen bereikten een “beangstigende piek” en versnelden sneller dan ooit, meldde ABC News. “Het einde van de pandemie is in zicht”, zei Fauci. “Het vaccin…zal een einde maken aan de pandemie en ons terugbrengen naar zo normaal of normaal mogelijk, maar we moeten nu ons deel doen”.

Toen kwam de heldere, zelfverzekerde stem van de grote arts uit het Midwesten die zei dat de wetenschap een manier had ontdekt om schoolkinderen weer naar school te laten gaan en werknemers weer aan het werk te krijgen, en voor gezinnen om met nieuwe hoop een ster in de kerstboom te zetten en kaarsen op de menora.

“We hebben een oplossing voor deze crisis”, zei hij. “Er is een medicijn dat een wonderbaarlijk effect blijkt te hebben”, zei Kory. “Als ik zeg wonder, gebruik ik die term niet lichtvaardig. En ik wil niet sensatiebelust zijn als ik dat zeg. Het is een wetenschappelijke aanbeveling gebaseerd op bergen gegevens die de afgelopen drie maanden naar boven zijn gekomen…van vele centra en landen over de hele wereld die de wonderbaarlijke effectiviteit van Ivermectine aantonen. Het vernietigt in principe de overdracht van dit virus. Als je het inneemt, zul je niet ziek worden”.

Het wetenschappelijke bewijs was overweldigend, zegt hij. De gegevens van zevenentwintig studies, waarvan zestien gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, toonden met zeer statistisch significante, overweldigende positieve, consistente en reproduceerbare percentages aan dat mensen die ziek werden met COVID-19 veel meer kans hadden om snel thuis beter te worden als ze Ivermectine namen. Ze gingen niet naar het ziekenhuis. Huisgenoten van mensen met COVID-19 die Ivermectine namen, raakten niet besmet. Mensen die matig ziek werden in ziekenhuizen, gingen niet naar de Intensive Care; ze werden sneller beter en gingen sneller naar huis. Ziekenhuizen werden niet overspoeld. Het geneesmiddel behoedde zelfs oudere, ernstig zieke COVID-19 patiënten voor overlijden in vergelijking met patiënten die elders routinematig sterven. Zes preventiestudies toonden aan dat Ivermectine het risico op het krijgen van COVID-19 met 92,5 procent verminderde, superieur aan vele vaccins. Dr. Hector Carvallo, een professor in de geneeskunde aan de Universiteit van Buenos Aires, gaf 788 artsen en andere gezondheidswerkers in drie medische centra wekelijks profylaxe met Ivermectine, met een controlegroep van 407 artsen en anderen die het geneesmiddel niet kregen. In de controlegroep waren 236 mensen, of 58 procent, “ziek geworden met COVID.” Onder de 788 die Ivermectine kregen, “werden geen infecties vastgesteld”.

Kory werkte samen met een senior data wetenschapper in Boston genaamd Juan Chamie, die ontdekte dat Ivermectin het aantal ziekte- en sterfgevallen in een groot aantal regio’s over de hele wereld drastisch omlaag bracht. De enorme Indiase staat Uttar Pradesh, die met 232 miljoen mensen het op vier na grootste land ter wereld zou zijn, heeft afgelopen najaar massaal Ivermectine verstrekt aan 200 miljoen mensen en meldde tegen de winter weinig of geen sterfgevallen in het land. De staat lijdt nog steeds niet zo erg als zijn buren in dat door crisis geteisterde land. In Peru kregen tienduizenden plattelandsbewoners in acht staten vaak dierlijke Ivermectine toegediend – soms in de vorm van ontworming paardenpasta – via een grote humanitaire missie van deur tot deur, omdat artsen en ministers van Volksgezondheid in de hoofdstad Lima weigerden de “boeren” het menselijke medicijn te geven. Maar het aantal gevallen en sterfgevallen daalde in de acht plattelandsstaten tot het niveau van voor de pandemie, zonder dat melding werd gemaakt van schade door de onzuiverheden van het geneesmiddel, terwijl ze in Lima, waar Ivermectine niet werd verstrekt tussen de ivoren torens van de geneeskunde, sterk stegen.

Kory’s gegevens werden bevestigd door Dr. Andrew Hill, een gerenommeerd farmacoloog en onafhankelijk medisch onderzoeker aan de Universiteit van Liverpool, en de senior onderzoeker van de Wereldgezondheidsorganisatie/UNITAID naar mogelijke behandelingen voor COVID-19. Hill’s team van drieëntwintig onderzoekers in drieëntwintig landen had gerapporteerd dat, na negen maanden zoeken naar een COVID-19 behandeling en niets dan mislukkingen zoals Remdesivir gevonden te hebben – “we hebben veel kikkers gekust” – Ivermectine was het enige dat werkte tegen COVID-19, en de veiligheid en werkzaamheid waren verbazingwekkend – “verblindend positief”, zei Hill, en “transformerend”. Ivermectine, concludeerde de WHO onderzoeker, verminderde de moraliteit van COVID-19 met 81 procent.

Kory brak bijna toen hij de NIH smeekte om de “immense hoeveelheden gegevens die aantonen dat Ivermectine moet worden geïmplementeerd en nu moeten worden geïmplementeerd”, te herzien en haar negatieve aanbeveling van 27 augustus terug te draaien, toen er nog geen gegevens beschikbaar waren.

“We hebben op dit moment 100.000 stervende patiënten in het ziekenhuis”, riep hij uit tegen de commissie. “Ik ben een longarts, ik ben een ICU-specialist. Ik heb meer stervende COVID-patiënten verzorgd dan iemand zich kan voorstellen. Ze gaan dood omdat ze niet kunnen ademen. Ze kunnen niet ademen… en ik zie ze elke dag, ze gaan dood….Ik kan dit niet blijven doen. Als je naar mijn manuscript kijkt, en als ik volgende week weer aan het werk moet, zullen alle verdere sterfgevallen nodeloze sterfgevallen zijn, ik kan daar niet door getraumatiseerd raken. Ik kan niet voor patiënten blijven zorgen terwijl ik weet dat ze gered hadden kunnen worden door een eerdere behandeling met een medicijn…dat de ziekenhuisopname zal voorkomen, en dat is Ivermectine”.

Kory’s getuigenis, getiteld “I can’t do this anymore” op YouTube, ging viraal en bereikte acht miljoen views en meer, voordat het door YouTube werd gecensureerd wegens “verkeerde informatie;” het was de Howard Beale toespraak die de gestalt van een nieuwe tijd vastlegde. Maar in tegenstelling tot de fictieve nieuwslezer in de film Network die duizenden hun ramen liet opengooien met jaren ’70 angst en schreeuwde “I’m mad as hell and I can’t take it anymore!” was deze profeet echt, en vele levens en het lot van naties stonden op het spel.

De reactie was explosief en hoopvol over de hele wereld, van dokters, verpleegsters, wetenschappers en burgerrechtenactivisten; van mensen die hun geliefden zagen sterven aan COVID-19 en smeekten om hulp. De vijfentachtigjarige Nobelprijswinnaar Ōmura in Japan, een legende in de microbiologie, vroeg zijn onderzoeksteam onmiddellijk om Kory’s artikel in het Japans te vertalen om het op de website van zijn instituut te plaatsen. Duizenden fans van social media waren ontroerd door Kory’s moed en het grote hart van een arts die om zijn patiënten geeft, en bejubelden hem als een ridder in de strijd tegen big pharma, big media, big politics, big everything. “Geef nooit op, Pierre Kory!” smeekte een jonge vrouw in Japan. Van de ene dag op de andere werd de Amerikaanse arts een volksheld voor grote massa’s mensen die moe waren van dood en lockdowns en hongerig waren naar dingen die nog niet vergeten waren – de stilte van het theater, het geklepper van stoelen in de klas net voordat de leraar begon, het wonder van menselijke aanraking – en een profeet voor artsen die zagen dat de eed van Hippocrates werd ondermijnd door regelgevers, politici en journalisten die COVID-19 medicijnen kozen als ze werkten voor Wall Street of Washington, of de arts nou dacht dat ze werkten voor de patiënt of niet.

In Zuid-Afrika, waar het gebruik van Ivermectine werd gecriminaliseerd, hingen burgerrechtenactivisten posters op met Kory’s gegevens die aandrongen op opstand, en een groep artsen kreeg toestemming van het Ministerie van Volksgezondheid in Zimbabwe op 27 januari 2021 om COVID-19 te behandelen met Ivermectine; het aantal sterfgevallen daalde in een maand van zeventig per dag tot twee per dag, “en onze ziekenhuizen zijn zo goed als leeg”, zei Dr. Jackie Stone, die vervolgens werd opgepakt voor ondervraging vanwege haar gebruik van een controversieel geneesmiddel. In Phnom Penh, Cambodja, gebruikte een in Milwaukee, Wisconsin, opgeleide arts Kory’s gegevens om het Ministerie van Volksgezondheid te overtuigen van de werkzaamheid van Ivermectin en deed hij een persoonlijk beroep op de koning. “Dank u voor uw verbazingwekkende moed en liefde voor de mensheid”, schreef hij. “U bent een echte arts die de eed van Hippocrates waarmaakt. Alle artsen moeten uw voorbeeld volgen!!!”

In Bath, Engeland, las Dr. Tess Lawrie, een vooraanstaand onafhankelijk medisch onderzoeker die de veiligheid en werkzaamheid van geneesmiddelen evalueert voor de WHO en de National Health Service om internationale richtlijnen voor klinische praktijken op te stellen, alle zevenentwintig van de Ivermectin-studies die Kory aanhaalde. “Het resulterende bewijs is consistent en ondubbelzinnig”, kondigde ze aan, en stuurde een snelle meta-analyse, een epidemiolokaal statistisch overzicht van meerdere studies dat wordt beschouwd als de hoogste vorm van medisch bewijs, naar de directeur van de NHS, leden van het parlement, en een video naar premier Boris Johnson met “het goede nieuws…dat we nu solide bewijs hebben van een effectieve behandeling voor COVID-19…” en Ivermectine moet onmiddellijk “wereldwijd en systematisch worden aangenomen voor de preventie en behandeling van COVID-19”.

Lawrie, genegeerd door Britse leiders en media, riep de dag-lange streaming BIRD conferentie bijeen – British Ivermectin Recommendation Development – met meer dan zestig onderzoekers en artsen uit de VS, Canada, Mexico, Engeland, Ierland, België, Argentinië, Zuid-Afrika, Botswana, Nigeria, Australië, en Japan. Zij evalueerden het geneesmiddel met behulp van het volledige “evidence-to-decision framework” dat “het gouden standaardinstrument is voor het ontwikkelen van richtlijnen voor klinische praktijken” dat door de WHO wordt gebruikt, en kwamen tot de conclusie dat Ivermectine de hele wereld zou moeten bestrijken.

“U kunt mij vooral vertrouwen omdat ik ook arts ben, in de eerste plaats”, zei Lawrie tegen de premier, “met de morele plicht mensen te helpen, geen kwaad te doen en levens te redden. Mogen we nu beginnen met levens te redden”. Ze hoorde niets terug.

In Charlottesville, Virginia, schreef Dr. David Chesler, al vierenveertig jaar internist/geriater met honderden COVID-19 patiënten in zes verpleeghuizen, aan Dr. Fauci, hem in hoofdzaak vertellende dat hij de vroege behandeling had gevonden waar Fauci dringend naar op zoek was. Dr. Chesler legde uit dat hij met zijn oudere COVID-19 patiënten voor de keuze stond om “ofwel mijn patiënten de standaard zorg te geven, in principe eerste hulp, met Tylenol, zuurstof en monitoring, totdat ze ziek genoeg werden om naar het ziekenhuis te worden gestuurd, of om iets meer pro-actief te proberen met de hoop dat de patiënten niet zo ziek zouden worden en dan hun leven zouden verliezen”, hij had sindsdien met succes “meer dan 200 hoog-risico COVID patiënten” behandeld met Ivermectine, waarvan ouder dan 100 jaar, zonder dat iemand stierf of “heldhaftige” zuurstofondersteuning nodig had. Fauci heeft nooit geantwoord.

Overal was het probleem hetzelfde, zegt Kory. De WHO, NIH, en andere agentschappen voor de volksgezondheid waren plotseling alleen COVID-19 therapieën aan het aanbevelen die bewezen waren door de “gouden standaard” van grote gerandomiseerde gecontroleerde proeven van behandeling en placebo groepen, die krachtig waren, maar verschillende beperkende gebreken hadden, waaronder het feit dat ze maanden duurden om te voltooien en tien tot twintig miljoen dollar kostten die alleen grote farmaceutische bedrijven zich konden veroorloven. Zij hadden alle andere beproefde vormen van klinisch en wetenschappelijk medisch onderzoek, die nog steeds in alle medische scholen worden onderwezen, overboord gegooid, zoals observationele proeven (waardoor de wijdverbreide wiegendood was uitgebannen), casuïstiek en anekdotes. Ze beperkten ook het gebruik van essentiële patentvrije en generieke geneesmiddelen met schaamteloze desinformatiecampagnes die Kory deden denken aan de pogingen van grote tabaksfabrikanten om de gevaren van roken te verbergen. In feite elimineerden de volksgezondheidsautoriteiten de volledige gereedschapskist van essentiële wetenschappelijke methoden en medicijnen die artsen elke dag gebruiken, inclusief de meest effectieve vroegtijdige, profylactische en laattijdige behandelingen voor COVID-19, die werden ontwikkeld door artsen in de frontlinie, niet door farmaceutische bedrijven.

Kory wordt nooit moe om critici eraan te herinneren dat de moderne Eed van Hippocrates, de Verklaring van Helsinki van de World Medical Association, het overduidelijk maakt dat al het medisch onderzoek ondergeschikt is aan het klinisch oordeel van de arts op het moment zelf, of de patiënt nu stervende is aan COVID-19 of aan het bevallen. De arts is moreel verplicht zijn beste klinische oordeel en het “beste beschikbare bewijs” op dat moment te gebruiken, niet morgen of volgend jaar wanneer meer gegevens zijn gepubliceerd. Zoals de WMA het stelt: “De gezondheid van mijn patiënt zal mijn eerste overweging zijn”. Het is duidelijk dat de medische wereld deze oude eed nu routinematig schendt, zegt Kory, en als gevolg daarvan “voelt hij zich vervreemd van de meeste, maar niet al mijn collega’s”.

In de nieuwe wereld van de geneeskunde, de COVID-wereld, zegt hij: “Worden alleen grote gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken door grote farmaceutische/grote academische medische centra geaccepteerd door grote tijdschriften, terwijl andere worden afgewezen”, terwijl alleen studies in grote tijdschriften worden geaccepteerd door grote volksgezondheidsinstanties voor aanbevelingen voor geneesmiddelen, en alleen geneesmiddelen die worden aanbevolen door grote volksgezondheidsinstanties “ontsnappen aan censuur van de media/social media”.

“Dit laat je achter met een systeem waarin het enige dat wordt beschouwd als voldoende bewijs of bewezen werkzaamheid in wezen een groot nieuw farmaceutisch geneesmiddel is”, voegt hij eraan toe. “Als het niet van de bergtop komt, bestaat het niet,” zegt Kory. “De mensen in het veld kunnen geen wetenschap meer bedrijven die als geloofwaardig wordt beschouwd. We worden in diskrediet gebracht als controversieel en als bevorderaars van onbewezen therapieën en onze Facebook-groepen worden gesloten, Twitter-accounts worden geblokkeerd, YouTube-video’s worden verwijderd en gedemoniseerd. Het is echt bijna totalitair wat er gebeurt terwijl we gewoon goedbedoelende wetenschappers zijn die proberen het juiste te doen voor onze patiënten”.

Toen Kory die ochtend in december de hoorzaal van de Senaat verliet na zijn getuigenis over Ivermectin, was zijn gezicht donker van walging. De hoorzitting was dood voor ze begon. Toen de Republikeinse Senator Ron Johnson van Wisconsin (met wie Kory beslist geen politieke sympathieën deelt) de hoorzitting over vroege COVID-19 behandelingen bijeenriep, publiceerde The New York Times vooraf een verhaal waarin het werd ontkracht als een panel van anti-wetenschappelijke gekken die “marginale theorieën” promoten, een “forum voor het versterken van dubieuze theorieën en twijfelachtige behandelingen die door President Trump worden gepromoot”, inclusief hydroxychloroquine. De hoorzitting werd geboycot door alle zeven Democraten (die in totaal 1,3 miljoen dollar aan big pharma-geld hebben ontvangen van Pfizer, AstraZeneca, Johnson & Johnson, Merck, Gilead, en anderen), en vier van de zeven Republikeinen, waaronder Mitt Romney uit Utah (meer dan 3 miljoen dollar ontvangen van big pharma), Rob Portman uit Ohio (542.400 dollar), en Rick Scott uit Florida (meer dan 1 miljoen dollar aan aandelen in Gilead Sciences, de maker van Remdesivir).

Senator Gary Peters van Michigan, de Democratische voorzitter, liep weg na het voorlezen van een openingsverklaring waarin hij zei dat de hoorzitting “politiek speelde met de volksgezondheid”. Kory was woedend. “Ik wil mijn verontwaardiging uiten over de openingsverklaring van het lid op de ranglijst”, zei hij. “Ik werd in diskrediet gebracht als een politicus. Ik ben een arts en een man van de wetenschap. Ik heb niets, maar dan ook niets anders gedaan dan me inzetten voor de wetenschappelijke waarheid en de zorg voor mijn patiënten”.

Maar de volgende dag ging de aanval door. “Alle goden van wetenschap en geneeskunde”, zoals Marik ze noemt, daalden neer om het kleine Nobelprijswinnende pilletje te verpletteren. De New York Times kopte: “Een hoorzitting van de Senaat bevorderde onbewezen medicijnen en dubieuze beweringen over het Coronavirus”, waarbij Ivermectine als onbewezen werd afgedaan, maar Kory of zijn getuigenis nooit werden genoemd. In de dagen daarna vernietigde het richtlijnencomité van de WHO, na maandenlang een grondige herziening te hebben beloofd, Ivermectine zonder stemming, omdat een lager adviserend comité eerst al het sterkste bewijs weggooide – inclusief het eigen rapport van de WHO-adviseur – en “nadat ze het meeste bewijs hadden weggegooid”, zegt Kory, “noemden ze de resterende kruimels van zeer lage zekerheid”.

Ivermectine is de generieke naam voor Merck’s Stromectol, dat zij in 1981 ontwikkelden. Hoewel het patent op het medicijn in 1996 verliep, distribueert Merck nog steeds gratis miljoenen doses per jaar in Afrika, met een standbeeld ter ere van het medicijn en de grote humanitaire uitroeiingsinspanning in haar hoofdkwartier en een bij de WHO in Genève. Maar onlangs gaf Merck een strenge waarschuwing uit die geschreven leek door marketing, zegt Kory, “omdat het geen wetenschappelijke gegevens had om de conclusie te ondersteunen”. De CEO van een ander farmaceutisch bedrijf merkte privé op dat “mensen moeten denken dat Merck weet waar ze het over hebben omdat het hun medicijn is”, maar Merck heeft “enorme belemmeringen” om aardige dingen te zeggen over de generieke pil, omdat het al honderden miljoenen dollars heeft uitgegeven aan de ontwikkeling van een oraal anti-virus COVID-19 middel, een concurrent van Ivermectine, dat mogelijk 3000 dollar per dosis kost.

Een nieuwsstop door ’s werelds toonaangevende media kwam neer op Ivermectin als een ijzeren gordijn. Journalisten die de COVID-19 terreur in India en Brazilië verkondigden, meldden niet dat Ivermectine de P-1 variant in het Braziliaanse regenwoud verpletterde en COVID-19 en alle varianten in India doodde. Dat Ivermectine tienduizenden levens redde in Zuid-Amerika was geen nieuws, maar het bespotten van de boeren van het continent voor het nemen van paardenpasta wel. Journalisten ontzegden de wereld kennis van de meest effectieve levensreddende therapieën in de pandemie, zegt Kory, vooral bij ouderen, gekleurde mensen en armen, terwijl ze zich in de handen wrongen over de tragedie van hun ongelijke sterftecijfers.

Drie dagen na Kory’s getuigenis interviewde een “factcheck reporter” van Associated Press Kory “gedurende twintig minuten, waarin ik vertelde over al het bestaande bewijsmateriaal (meer dan vijftien gerandomiseerde en meerdere observationele trials) die allemaal dramatische voordelen van Ivermectin aantoonden”, zegt hij. Toen schreef ze: “AP’S BEOORDELING: Vals. Er is geen bewijs dat Ivermectine een veilige of effectieve behandeling is gebleken tegen COVID-19”. Zoals veel critici, onderzocht ze de gegevens of het bewijs van Ivermectine slechts oppervlakkig, maar verwierp ze het “onvoldoende bewijs”, waarbij ze het ontbreken van een aanbeveling door de NIH of de WHO aanhaalde. Een gedetailleerde beschrijving van de echte bewijzen zou de AP en de volksgezondheidsinstanties in de moeilijke positie brengen om uit te leggen hoe de levens van duizenden arme mensen in ontwikkelingslanden niet meetellen in deze zaken.

Niet alleen in de media, maar ook in de sociale media heeft Ivermectine een vreemde nieuwe vorm van westers en farmaceutisch imperialisme geïnspireerd. Op 12 januari 2021 tweette het Braziliaanse Ministerie van Volksgezondheid aan zijn 1,2 miljoen volgers om niet te wachten met COVID-19 tot het te laat is, maar “ga naar een gezondheidsafdeling en vraag om een vroege behandeling”, waarop Twitter de officiële volksgezondheidsuitspraak van de soevereine vijfde grootste natie in de wereld verwijderde wegens “het verspreiden van misleidende en potentieel schadelijke informatie”. (Vroege behandeling is code voor Ivermectine.) Op 31 januari kondigde het Slowaakse ministerie van Volksgezondheid op Facebook aan dat het het gebruik van Ivermectine zou toestaan, waarna Facebook dat bericht weghaalde en de hele pagina verwijderde waarop het stond, van het Ivermectin for MDs Team, met 10.200 leden uit meer dan 100 landen.

In Argentinië zegt professor en arts Hector Carvallo, wiens profylactische studies door andere onderzoekers worden geroemd, dat al zijn wetenschappelijke documentatie voor Ivermectine snel van het internet wordt geschrobd. “Ik ben bang”, schreef hij aan Marik en zijn collega’s, “dat we het meest gevoelige orgaan van de mens hebben aangetast: de portemonnee…” Terwijl Kory’s getuigenis op weg was naar negen miljoen views, wiste YouTube, eigendom van Google, zijn officiële getuigenis van de Senaat, met de mededeling dat het de gemeenschap in gevaar bracht. Kory’s grootste stem was tot zwijgen gebracht.

Maar Jan hoorde hem. Na een paar minuten kijken naar het interview met Dr. Kory op nieuwjaarsdagochtend, had ze genoeg gehoord. Haar vingers vlogen over een sms’je naar haar dochter, Haley: “Dit is het medicijn waar Michaels moeder aan moet …nu!!!!…Jij moet de leiding nemen over Nonnis genezing”.

Haley liet de tekst aan haar man zien. Maar Michael Smentkiewicz was niet geïnteresseerd. Hij was sceptisch. Een dokter die een “wondermiddel” voor COVID verkoopt op het internet klonk wel erg verdacht. “Dit kanaal zegt tegen je: ‘Je moet Ivermectin nemen’, maar je hebt mensen als QAnon, samenzweerders, die je vertellen wat je moet nemen”, zei hij. Hij en zijn zus gingen terug naar de parkeerplaats van het ziekenhuis om te bidden, en lieten een tros ballonnen, waaronder een roze hart, omhoog zweven naar het raam van hun moeder. Maar niets hielp. Uiteindelijk bekeek hij de video en vond Kory “ongelooflijk”, “met top geloofsbrieven, en zijn passie is waanzinnig”. Binnen een paar minuten “belde ik de Intensive Care en zei tegen de behandelend arts: ‘We willen dat mijn moeder deze medicatie krijgt'”.

De dokter zei nee. Ivermectine was niet goedgekeurd voor COVID-19, en “we experimenteren niet op onze patienten”. Maar Michael drong harder aan. “Ik ben een stier”, zegt hij. Na wat heen en weer gepraat, gaf een ziekenhuisadministrateur toestemming voor één dosis, 15 milligram Ivermectine. Minder dan vierentwintig uur later, “is mam van de beademing af”.

De verpleegsters waren geschokt. Michael was jubelend. De volgende dag zat zijn moeder in een stoel met hem te praten op Zoom. Maar toen ging Judy achteruit. Ze verplaatsten haar naar een hartafdeling, haar hart ging tekeer, en “ze ging bergafwaarts”, zegt Michael, en hij vroeg de dokter om nog een dosis Ivermectine. Deze keer was het “nee” van de dokter en de administratie definitief. Die dag nam de familie advocaat Ralph Lorigo uit Buffalo in de arm, die de video van Kory en de website van FLCCC bestudeerde en het ziekenhuis aanklaagde om hun moeder meer Ivermectine te geven.

Rechter Henry Nowak van het Hooggerechtshof van de staat New York stemde ermee in de zaak met spoed te behandelen als “een zaak van leven en dood”. Hij oordeelde dat een vrouw stervende was te midden van een pandemie zonder bekende behandeling voor COVID-19 en dat een veilig, reeds lang bestaand geneesmiddel haar “miraculeuze ommekeer” had beïnvloed, en beval het Millard Fillmore Suburban Hospital om Judith Smentkiewicz onmiddellijk vier extra doses Ivermectine te geven, volgens het voorschrift van haar huisarts.

Het ziekenhuis weigerde het bevel van de rechter uit te voeren. De advocaat van het ziekenhuis drong aan op een hoorzitting om zijn zaak te bepleiten dat geen enkele patiënt het recht heeft om zijn eigen medicijnen te kiezen. Het debat volgde terwijl Judy op sterven lag. “De wereld is gek geworden”, zegt Kory. Over de hele wereld vochten mensen voor hun leven, niet alleen tegen het Coronavirus, maar ook tegen hun nationale volksgezondheidsorganisaties, hun meest gerespecteerde ziekenhuizen en artsen die ze al lang vertrouwden, voor het recht om de kleine generieke pil te gebruiken die COVID-19 verslaat.

Dr. Manny Espinoza was stervende aan COVID-19 in zijn ziekenhuis in Texas toen zijn vrouw, Dr. Erica Espinoza, de dokters vroeg om als laatste redmiddel Ivermectine te proberen, en dit werd geweigerd. Erica huurde een reddingshelikopter om Manny naar het Houston ziekenhuis van FLCCC mede-oprichter Joseph Varon te brengen voor het goedkope pilletje dat haar man binnen vier dagen glimlachend overeind liet zitten en hun kinderen vertelde over het “wonder” dat zijn leven redde. “We zien dit elke dag”, zegt Dr. Varon. “Zij zeggen dat het een wonder is, ik zeg dat het de wetenschap is, maar het is de waarheid”. In Atlanta, Georgia, werd de vierentachtigjarige Lou Gossett Jr., de Oscarwinnende zwarte ster van An Officer and a Gentleman, ernstig ziek met COVID-19, uitgecheckt uit een ziekenhuis en was drie dagen verwijderd van het falen van zijn longen, zeiden de artsen, toen zijn zoon hem in contact bracht met een FLCCC-arts in Florida die hem Ivermectine gaf. Gossett herstelde snel en maakte een zeer korte film voor de FLCCC-artsen die eindigt: “Ik ben jullie allemaal erg dankbaar dat jullie letterlijk mijn leven hebben gered”.

In Cushing, Oklahoma (7.826 inwoners), zag Dr. Randy Grellner Kory’s getuigenis en begon zijn patiënten Ivermectin te geven, dat hij al jaren veilig gebruikte voor parasieten, voor COVID-19 omdat hij “moe was van het hartzeer…moe van de ellende…ik heb genoeg dood en wanhoop gezien”. In een paar weken tijd daalde de overspoelde kliniek van vijfentwintig nieuwe COVID-19 gevallen per dag naar twee. “Het eerste wat me verbaasde was hoe snel het herstel ging bij vijfenzeventig- en achtvijftigjarige mensen”, zegt Dr. Grellner. “Ik weet dat er controverse is. Ik heb geen politieke motivatie. Ik heb geen enkele wens, behalve om mannen en vrouwen weer bij elkaar te brengen. Als je problemen krijgt van een organisatie waar je voor werkt die zegt dat je het niet mag gebruiken, dan zou ik die organisatie in twijfel trekken. Als we niet doen wat het beste is voor de patiënt, dan moeten we een ander beroep zoeken”.

In Buffalo stemde de advocaat van het Millard Fillmore-ziekenhuis er na een veertig minuten durende hoorzitting over het lot van Judy Smentkiewicz mee in dat zij Ivermectine mocht innemen. Als de huisarts het recept leverde, en na veel gedoe (waaronder het ziekenhuis dat Ivermectine uit een ander ziekenhuis liet bezorgen). “Om elf uur die avond kreeg ze de tweede dosis Ivermectine toegediend”, zegt Lorigo. Ze begon onmiddellijk te verbeteren. Met nog drie doses Ivermectine, zegt hij, “is ze van de hartafdeling af, ze is terug op de COVID-afdeling, ze is genezen van COVID, ze is ontslagen”.

Een week later las Natalie Kingdollar, wier vijfenzestigjarige moeder Glenna Dickinson stervende was aan COVID-19 aan een beademing in het Rochester General Hospital – de dokters hadden alle behandelingsmogelijkheden uitgeput – het verhaal in de Buffalo News over Judy’s herstel, een levensreddende opflikkering in de mediaschaduw, en haalde de IC-artsen over om haar moeder Ivermectine te geven. Twaalf uur later, na één dosis van 12 mg die haar dochter voor drieëntachtig cent bij Walgreens had gekocht, waren Glenna’s vitale functies sterk verbeterd. Ze was “volledig stabiel en het ging veel beter”, zegt Lorigo. De beademing werd met 50% verminderd, ze hoefde haar niet meer van haar rug naar haar buik te draaien voor een betere zuurstoftoevoer, en ze verhuisde haar naar een “step down ICU”.

Glenna’s arts, die de Ivermectine voorschreef, is Thomas Madejski, internist en hoofdgeneesheer in het Medina Memorial Hospital, voormalig voorzitter van de New York State Medical Society, klinisch instructeur geneeskunde en farmacie aan de Universiteit van Buffalo, die in de Board of Trustees van de American Medical Association zit als expert in ouderengeneeskunde. Als medisch directeur van een verpleeghuis zegt hij dat hij met succes Ivermectine heeft gebruikt om COVID-19 onder bejaarde patiënten in drie districten in New York te bestrijden.

Dr. Madejski, die Glenna al veertien jaar behandelt, schreef een volledige kuur Ivermectine voor om de behandeling te voltooien, en werd afgewezen. De ICU artsen en Rochester General weigerden de medicatie toe te dienen omdat Ivermectin niet is goedgekeurd voor de behandeling van COVID-19 door de FDA (waarvan het budget, toevallig, voor 75 procent wordt gefinancierd door grote farmaceutische bedrijven). Een andere rechter van het hooggerechtshof van de staat, vertrouwend op de wetenschap van Pierre Kory en de FLCCC, beval het ziekenhuis om een handvol meer pillen te geven, volgens het recept van de dokter, en Glenna kwam van de beademing af en is nu thuis, genezen van COVID-19.

Een paar dagen voordat Judy werd ontslagen uit het ziekenhuis, interviewde de schrijver van dit verhaal haar zoon Michael over het blijde nieuws dat ze naar huis ging, maar hij zei dat de artsen nog een paar dagen wachtten omdat ze nog steeds een beetje “ademhalig” was. Na vele interviews met Pierre Kory gingen bij mij de alarmbellen rinkelen. Ik gaf het door aan Dr. Kory, die Michael Smentkiewicz belde, die de stem van de dokter hoorde en emotioneel werd. “Het is hem, het is de man”, zei hij, terwijl hij zijn telefoon uitstak voor de familie om te horen. “Luister naar zijn stem”. Kory leidde het revalidatiecentrum door het gecompliceerde stapsgewijze gebruik van corticosteroïden voor oudere COVID-19 patiënten, dat meer aandacht heeft dan de one-size-fits-all overheidsprotocollen, die veel onnodige sterfgevallen veroorzaken wanneer artsen op cruise control behandelen, zegt Kory. Na een maand in de revalidatie ging Judy gelukkig en gezond naar huis, naar haar kinderen en kleinkinderen.

Ze was nogal verbaasd toen ze van haar kinderen hoorde dat terwijl ze bewusteloos en bijna dood lag met COVID-19 ze een voorpagina verhaal werd in The Buffalo News en een Jeanne d’Arc figuur in een nieuwe revolutie, de grootmoeder die het eerste juridische gevecht won in de strijd voor Ivermectin. Het is een ongekende opstand voor burgerrechten van artsen, verpleegkundigen, wetenschappers, Nobelprijswinnende biologen, burgerrechtenactivisten en duizenden gewone mensen in heel Europa, Azië, Zuid-Amerika, Afrika, Canada en de Verenigde Staten die vechten tegen een wereldwijd, door big-data gedreven medisch establishment. Ze vechten voor de verloren kleine dingen, de kleine gegevens – de heiligheid van de arts-patiëntrelatie, het voortbestaan van de eed van Hippocrates en het belangrijkste burgerrecht, het recht op leven.

Kory wanhoopt soms aan de krachten tegen hem. “Ons kleine Ivermectin heeft zoveel grote vijanden”, zegt hij. “Het is David tegen tien Goliaths”. Maar het wordt bekend. Meer dan twintig landen, die ongeveer 20% van de wereldbevolking vertegenwoordigen, gebruiken Ivermectine, velen in hun nationale protocol. Elke dag lijkt Kory te horen van iemand als de arts uit Toronto, een Bulgaar, die Kory’s gegevens gebruikte om de ministers van Volksgezondheid in zijn thuisland ervan te overtuigen mee te doen. Kory praat elke dag met zijn groeiende groep van 17.000 volgers op Twitter, en zijn peer-reviewed rapport over Ivermectin is onlangs online geëxplodeerd als een van de meest besproken wetenschappelijke documenten ooit geplaatst op een totaal van zeventien miljoen getraceerd door Altmetric.

Elke woensdagavond speelt Kory de hoofdrol in een FLCCC webinar onder leiding van voormalig CBS-correspondent Betsy Ashton, dat een Ivermectin 60 Minutes is, waarbij Kory met het publiek praat en hun vragen beantwoordt. Onlangs meldde hij dat Mexico, het “licht en voorbeeld van de wereld”, afgelopen herfst een COVID-19 crisis zoals in India heeft opgelost door de bevolking te testen en te behandelen met Ivermectine, en nu een van de laagste ziekte- en sterftecijfers ter wereld heeft. Hij plaatste ook een interview met een prominente chirurg en ziekenhuis eigenaar in Visakhapatnam, India, die veel COVID-19 patiënten behandelt in de tragische huidige “COVID tsunami”, en gaf het hoopvolle nieuws door dat het All India Institute of Medical Sciences in New Delhi onlangs Ivermectine heeft goedgekeurd voor vroege en thuisbehandeling, “een spel wisselaar voor India en voor de wereld”, zei de chirurg. Ivermectine “redde India in 2020 nadat het in augustus officiële toestemming kreeg in Uttar Pradesh, gevolgd door vele andere staten”, schreef hij, maar vanaf januari met vele politieke veranderingen, “kreeg het slechte propaganda van big pharma en grote wetenschappers”, en veel artsen stopten met het gebruik ervan, waardoor preventie en thuisbehandeling instortten en de crisis van overbelaste ziekenhuizen en vele nodeloze sterfgevallen werd gevoed.

“We SMEKEN gezondheidsinstanties en media in andere landen”, schreef de Indiase arts, “om geen slechte propaganda te maken voor Ivermectine. Ivermectine redt India en Afrika”.

Toen hij het nieuws die avond meldde, sprak Kory zijn afschuw uit over “de arts-wetenschappers in de ivoren torens en de volksgezondheidsinstanties” die “het gewoon niet willen begrijpen;” het was nu aan de artsen om levens te redden omdat de wetenschappers “totaal geen idee hebben hoe deze ziekte te behandelen en wat te doen”. Zijn mentor kijkt naar de langere termijn. “Het meest trieste voor ons is dat we weten dat dit een verschil kan maken en levens kan redden”, zegt Marik, “en het lijkt erop dat niemand echt om ons geeft en naar ons wil luisteren”. Maar “we hebben het gevoel dat we niet het zwijgen kunnen worden opgelegd, dat kan gewoon niet, omdat je weet dat de waarheid uiteindelijk zal zegevieren”.

“Dit is hoe de wetenschap altijd vooruitgaat”, zegt Dr. Berkowitz, die hoop put uit het herstel van Judy Smentkiewicz. “Dit is wat dokter zijn is”, zegt hij. In de Talmoed staat: “Als je één leven redt, red je de hele wereld”.

---

Copyright © 2021 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Na invoering van Ivermectineplan in Mexico Stad verdwenen COVID-ziekenhuisopnames en -doden

Volg Frontnieuws op Telegram