Ik zal proberen dit eenvoudig te houden. Het is een complexe vraag, maar het is iets waar we over moeten nadenken als de wereld een nucleaire holocaust wil vermijden. Het komt neer op drie mogelijkheden:
- Onvoorwaardelijke overgave.
- Onderhandelde regeling.
- Langdurig conflict en uitputting, d.w.z. een patstelling.
Vanuit het perspectief van Rusland is de militaire operatie in Oekraïne geen oorlog. Oorlog betekent het vernietigen van de vijand – fysiek, materieel en politiek. Ondanks de beweringen in de Westerse propaganda heeft Rusland geen massale burgerslachtoffers gemaakt. Rusland heeft niet geprobeerd om Westerse ISR-platforms, Oekraïense overheidsinfrastructuur of Oekraïense politieke functionarissen te vernietigen. Kortom, Rusland heeft slechts een paar van zijn militaire kaarten uitgespeeld. Ten oorlog trekken betekent dat je er helemaal voor gaat, schrijft Larry Johnson.
Oekraïne en zijn NAVO-bondgenoten hebben een diametraal tegenovergestelde mening – dit is een Russische aanvalsoorlog. In tegenstelling tot Rusland heeft Oekraïne niet alleen zijn bevolking van militair geschoolde mannen gemobiliseerd, maar ook jongeren onder de 18 en mannen tussen de 45 en 65 in uniform gestoken en het kanonnenvoer naar voren gestuurd. Het vermogen van Oekraïne om de oorlog voort te zetten is volledig afhankelijk van geld en wapens die door de Verenigde Staten en andere NAVO-lidstaten worden geleverd. Zonder buitenlandse steun kan Oekraïne geen moderne industriële oorlog blijven voeren.
Laten we daarom enkele cruciale feiten nog eens op een rijtje zetten:
- Oekraïne lijdt verwoestende militaire verliezen en heeft geen getrainde reservemacht die het naar het slagveld kan sturen.
- Oekraïne heeft geen levensvatbare luchtmacht met gevechtsvliegtuigen.
- Oekraïne heeft geen voorraad tanks, voertuigen, artillerie, artilleriegranaten.
- Oekraïne heeft geen veilige trainingsfaciliteiten/bases op zijn eigen grondgebied en is afhankelijk van andere NAVO-landen om training te geven. (Dit betekent dat de training beperkt en niet gestandaardiseerd is).
- Het Oekraïense tegenoffensief, dat de Russische Surovikin verdedigingslinies moest doorbreken, is mislukt en Oekraïne mist de gevechtskracht om de aanvallen te laten escaleren.
- Rusland daarentegen beschikt over een groot aantal getrainde troepenreserves, artilleriemunitie, artillerie (mobiel en vast), kruisraketten, drones, meer dan duizend gevechtsvliegtuigen, aanvalshelikopters en enorme luchtverdedigingssystemen.
- Rusland is zelfvoorzienend wat betreft kritieke natuurlijke hulpbronnen die nodig zijn om zijn defensie-industrieën te bevoorraden.
- Rusland is niet langer afhankelijk van het Westen voor handel en zijn economie groeit ondanks de Westerse economische sancties.
Veel Westerse analisten houden vol dat de situatie in Oekraïne een patstelling is en stellen dat de oorlog met Rusland zich nog jaren zal voortslepen. Onzin. Gezien de hierboven geschetste feiten vallen de voordelen volledig aan de Russische kant van het grootboek. Oekraïne heeft op dit moment geen enkel voordeel ten opzichte van Rusland. Naar mijn mening is het onwaarschijnlijk dat de Russisch/Oekraïense oorlog tot een patstelling zal leiden.
Hoe zit het met een onderhandelde regeling? Mogelijk, maar elke overeenkomst zal op Russische voorwaarden zijn. Rusland zal aandringen op internationale erkenning van de Krim, Kherson, Zaporizhzhia, Donetsk en Luhansk als permanente delen van Rusland. Hier valt niet over te onderhandelen. De politieke leiders van Oekraïne blijven volhouden dat dit een non-starter is. Met andere woorden, er ligt geen deal in het verschiet.
Dan blijft de derde mogelijkheid over: onvoorwaardelijke overgave. Het Oekraïense leger nadert een breekpunt vanwege de toenemende verliezen. Oekraïne heeft geen kader van getrainde reserves in de coulissen klaarstaan om naar het front te snellen om de inspanningen voort te zetten om de verdedigingslinies van Rusland te doorbreken. Oekraïne wordt geconfronteerd met een situatie zoals die waarmee de confederale generaal Robert E. Lee bij Appomattox werd geconfronteerd. Het belegerde leger van Lee wilde de strijd tegen het Noorden nog steeds voortzetten, maar ondanks hun geestdrift ontbrak het hen aan logistiek en mankracht om door te gaan. Lee zag de nutteloosheid van de situatie in en ging akkoord met de genereuze voorwaarden die generaal Ulysses Grant aanbood. Ik denk dat het moment nadert waarop de Oekraïense generaal Zaluzhny voor een soortgelijk moment van de waarheid komt te staan.
Ik denk dat het meest waarschijnlijke scenario een grote breuk is tussen Zaluzhny en zijn militaire bevelhebbers over de vraag of de oorlog moet worden voortgezet. De wens van de Oekraïners om te vechten is geen substituut voor het hebben van de nodige wapenvoorraden en, nog belangrijker, getrainde troepen om die wapens te gebruiken. Op dit moment heeft Oekraïne geen levensvatbare manier om militaire operaties vol te houden zonder gegarandeerde steun van de NAVO.
De joker in deze berekeningen is de NAVO. In het ergste geval besluiten de Verenigde Staten of andere NAVO-leden om in te grijpen door hun eigen troepen naar Oekraïne te sturen. Dit zal het einde betekenen van de “Speciale Militaire Operatie” en het begin van een volwaardige oorlog tussen de NAVO en Rusland.
Als u geïnteresseerd bent in een deel van de “wetenschap” over het beëindigen van oorlogen, geef ik hieronder links naar enkele academische inspanningen over dit onderwerp. Sommige conclusies onderschrijf ik niet en ik ben het er ook niet mee eens, maar ik dacht dat het nuttig materiaal zou zijn voor diegenen die dieper op het onderwerp willen ingaan.
Why Wars End: CASCON’s Answers from History
How Wars End: The Role of Negotiation (A Harvard Course)
Algemeen wordt gedacht dat oorlogen eindigen na een beslissende militaire strijd die uitmondt in een beslissende overwinning – de ene kant geeft zich over en de andere kant komt als overwinnaar uit de strijd. De recente geschiedenis wijst er echter op dat de zaken meestal veel gecompliceerder liggen: onderhandelingen tussen de strijdende partijen spelen vaak een cruciale rol bij het beëindigen van een gewapend conflict. Denk maar aan Korea, Vietnam, Bosnië, Afghanistan en Irak. Deze leesgroep zal de rol van onderhandelingen bij het beëindigen van oorlogen onderzoeken.
How Wars End (een boek van Dan Reiter)
Dan Reiter legt uit hoe informatie over gevechtsresultaten en andere factoren een oorlogvoerende natie kunnen overhalen om meer of minder te eisen in vredesonderhandelingen, en waarom een land kan weigeren om te onderhandelen over beperkte voorwaarden en in plaats daarvan hardnekkig de absolute overwinning nastreeft als het vreest dat zijn vijand een vredesakkoord zal verbreken. Hij zet de theorie volledig uiteen en toetst deze vervolgens op meer dan twintig gevallen van oorlogsbeëindigend gedrag, waaronder beslissingen tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, de twee wereldoorlogen en de Koreaanse Oorlog. Reiter helpt enkele van de meest blijvende puzzels in de militaire geschiedenis op te lossen, zoals waarom Abraham Lincoln de Emancipatie Proclamatie uitvaardigde, waarom Duitsland in 1918 zijn aanval in het Westen hernieuwde nadat het in het Oosten vrede had gesloten met Rusland, en waarom Groot-Brittannië weigerde om naar vredesvoorwaarden met Duitsland te streven nadat Frankrijk in 1940 was gevallen.
How Does It End? What Past Wars Tell Us about How to Save Ukraine (een CSIS-paper)
De tijd voor crisisdiplomatie is nu gekomen. Hoe langer een oorlog duurt zonder concessies van beide partijen, hoe groter de kans dat hij escaleert in een langdurig conflict. Ondanks de moed van het Oekraïense volk tegenover de Russische agressie, is dat een gevaarlijk vooruitzicht. De vluchtelingencrisis zal groeien. Er zullen meer burgers sterven. Rusland zal nog paranoïde en irrationeler worden. Naast straffen hebben Russische functionarissen ook een haalbare diplomatieke uitweg nodig die tegemoet komt aan de zorgen van alle partijen.
Sommige landen lijken onder een soort vloek te leven.
Men kan zich afvragen of het mogelijk is dat een onrecht dat tegen één persoon is begaan, een heel land kan treffen.
Beste john,
Een mini voorbeeld zagen wij met de moord op Pim Fortuyn.
Het is niet zo dat heel Nederland in een crisis danwel oorlog werd gestort.
De schok echter was in heel het land merkbaar.
Het geluk/pech daarbij was de verdeeldheid van het volk .m.b.t. pro/anti Fortuyn.
De reeds brandende lont kwam bij het kruidvat aan nadat Ferdinand van Hongarije werd vermoord.
met als gevolg WW1
Een verborgen doel van de Amerikaanse architecten van deze oorlog is deindustrialisatie en daarmee verpaupering van Europa. Zodra ‘mission accomplished’, gaat de stekker eruit..
NATO INTERVENTIE ongetwijfeld ! Westerse landen hebben niets meer te verliezen, de louter op schulden gebaseerde ‘welvaart’ is totaal onhoudbaar geworden , heb vandaag nog ergens een artikel gelezen over de waanzinnige private en publieke schuldenberg in de US, in de meeste EU landen hetzelfde ,ons ‘welvarend’ land Belgie bv geniet nu van 500 000 langdurige werklozen , dwz al meerdere of zelfs tientallen jaren aan het sociaal infuus(= 11miljard /jaar) komt daarbij de vrijgevigheid ten opzichte van nieuwkomers , Hoerkraieners (en vele anderen) krijgen leefloon + accomodatie, de officiele vriendjespolitiek corruptie, onbetaalbare pensioenen en dokterskosten etc ….Geen probleem zeker eeh ?! Wacht maar, in tegenstelling tot wat men probeert te verkondigen zal de inflatie nog exponentieeel aantrekken de komende maanden, het tegengestelde zou inderdaad n economisch wonder zijn….zal dus niet gebeuren ! Zoals ik al zei : NIKS MEER TE VERLIEZEN, behalve schulden dan, WO3 KOMT ER AAN FOLKS !
…..oh fuck! ….. géén langdurig werklozen maar ZIEKEN, een Europees record trouwens….maar dat zijn ook werklozen, dus het totaalplaatje is NOG erger alles wel beschouwd !
Hoi,
Klopt allemaal en ook weer helemaal niet (smile). Ligt er maar aan met welke bril je het bekijkt. Het probleem is dat we met zijn allen op deze aardkloot teveel produceren. Het systeem is echter gebaseerd op schaarste wat er niet is. Daarom al die idiote wetten. Een heel simpele is, is een komkommer te krom mag ie niet verkocht worden.
Daarom zien we steeds de afgelopen decennia meer oorlog, is vernietiging dus meer nodige schaarste. Recent de injecties als ”cherry on top”. De heer Larouche was in mijn optiek het beste alternatief voor dit alles (voormalig presidentskandidaat in de VS welke in de bak eindigde) en stelde, laten we gewoon de ruimte verkennen om dat probleem van overvloed op te lossen.
Helaas verloor hij dat gevecht tegen de gevestigde orde. We zitten dus weer in de fase van vernietiging en dan gaan we weer opbouwen. Bezigheidstherapie voor de meute om het maar zo te zeggen.
Groeten,
Hugo
Niet akkoord, sorry; wc papier(fiat money) gaat de wereld problematiek niet langer oplossen, het heeft 50 jaar gewerkt maar nu is het SCHLUSS !
het probleem is dat de oorlog altijd door de belastingbetaler betaald wordt en de opbouw daarna OOK . De winst gaat in de zakken van de rijken (privé)
dus zoals altijd de kosten voor de gemeenschap de winst privé
onvoorwaardelijke overgave–arresteren nazis–demilitairiseren–land herverdelen–Banderastan zoals het was in 1919; Kiev plus wat omgeving. De rest verdelen.
Met elke vredesdeclaratie wordt het zaad geplant van de volgende oorlog.
Een oorlog is geen schaakspel. De wereldgeschiedenis is het grote schaakspel en elke zet is een oorlog, een overwinning van een vakje of een offer.
Een oorlog is ook zelden veroorzaakt door wat er in de geschiedenis boeken staat. Oorlogen worden lang van tevoren gepland. Net zoals er nagedacht wordt over een zet. Degene die de zet doet is ook niet de pion of het stuk.
De aanleiding is vaak een voorwendsel. De Lusitana, de golf van Tonkin, de moord op een aartshertog door een partizaan, babies uit de couveuse, WMD’s, gifgas aanval, Pearl Harbor, de brandstichting van de Reichstag, de inval in Polen (Pruisen en Silezië)… Allemaal nep.
Evenzo is het einde nep. Denk maar aan Versailles en Jalta. In 1919 ging het kersverse land Polen (afgesnoept van Oostenrijk en Duitsland) even snel op rooftocht in Wit Rusland, Oekraïne en Litouwen. Na Jalta waren wij Indonesië kwijt en bleven alleen Amerika, Engeland en Frankrijk over als koloniale grootmachten. Ook de beloftes aan het einde van de koude oorlog ‘niet 1cm voor nato’ was nep. De Minsk accoorden waren nep (Merkel gaf het toe, net als Hollande). Putin gaat hier deze keer niet meer intrappen.
De spelers zijn nooit zichtbaar. En ze hebben veel tijd en een lange adem. Maar de speeltijd is beperkt en het eindspel komt eraan, ook al is de wedstrijd al lang geleden beslist met een koninginoffer.