Het machtige Estland… wil werkelijk de Oostzee “sluiten” voor de Russische Oostzee Vloot

“Tallinn en Helsinki hebben gesproken over de integratie van kustraketartillerie die de twee NAVO-leden in staat zouden stellen de Russische marine in de Golf van Finland te blokkeren, zo heeft de minister van defensie van Estland vrijdag aangekondigd. Dit zou de Oostzee veranderen in een “NAVO-binnenzee,” zei de ambtenaar, die opmerkingen herhaalde die eerder door Poolse en Litouwse leiders zijn gemaakt. “Wij moeten onze kustverdediging integreren. Het vliegbereik van Estse en Finse raketten is groter dan de breedte van de Finse Golf,” zei de Estse minister van Defensie Hanno Pevkur tegen de Finse krant Iltalehti. De Finse MTO85M kustraketten hebben een bereik van meer dan 100 kilometer. De Golf is ongeveer 82 kilometer in doorsnee van Helsinki naar Tallinn. Estland is van plan later dit jaar Israëlische Blue Spear raketten aan te schaffen, die een bereik hebben van bijna 300 kilometer.” – RT

Deze uitspraken zijn niet verwonderlijk voor mensen die de militaire “educatie” van de NAVO hebben doorlopen, en die niet begrijpen dat de oorlog de meest democratische procedure is, wat inhoudt dat de vijand ook inspraak heeft, schrijft Smoothiex12. De vijand is natuurlijk Rusland. We moeten meteen beginnen met het feit dat Pevkur jurist is, maar ook met dit:

Dit is het bereik zoals gemeten vanaf de hoofdbasis van de Russische Baltische Vloot in Baltiysk (Kaliningrad Oblast), terwijl dit vanaf Kronstadt is:

Zoals u zelf kunt zien, kunnen de moderne Russische oorlogsschepen van de Baltische Vloot elk oppervlaktedoel raken, niet alleen in de gepresenteerde gebieden, maar OVERAL in de Oostzee, zelfs zonder hun pieren te verlaten, want de reikwijdten van de moderne Russische anti-scheepsraketten liggen allemaal ver boven de 550 kilometer, en als Estland of Finland Baltiysk of Kronstadt willen aanvallen – veel geluk, want het is algemeen bekend dat de beste luchtverdediging ter wereld bestaat uit vriendelijke tanks op de vijandelijke vliegvelden en raketposities. Maar laten Estland en Finland zich, al is het maar voor even, belangrijk voelen, vooral na het inzetten van wat neerkomt op de good ol’ Israëlische Gabriel-raket, nu in zijn vijfde iteratie met allerlei toeters en bellen als zoeker. Het is echter nog steeds een subsonische raket (beweegt trager dan de geluidssnelheid, het machgetal lager dan 1,0).

Dus, als Estland zoiets als dit wil meemaken, wat een Solntsepyok-levering is:

Naast vele andere dingen, waarom zou Estland het niet proberen en zien wat er gebeurt. Dat is immers wat hun eigenaars in D.C. willen. Nah, ik hou u voor de gek. In verwant nieuws:

“Soldaten van een Amerikaanse Luchtaanvalsdivisie die eind juli in Europa aankwam, worden naar NAVO-leden in Oost-Europa gezonden om de oostflank van de militaire alliantie te helpen beschermen, zo kondigde de Amerikaanse missie bij de NAVO donderdag aan, nu Rusland de bezorgdheid aanwakkert dat zijn oorlog zich tot buiten Oekraïne zou kunnen uitbreiden. De missie zei dat bijna 2400 soldaten naar de NAVO-leden Roemenië, Bulgarije, Hongarije en Slowakije zouden worden gestuurd om “onze bondgenoten gerust te stellen, en onze tegenstanders af te schrikken.”

Het Kremlin is in paniek, knipoog, knipoog. Intussen verklaarde Peskov (in het Russisch) dat de fabriek in Oekraïne voor de productie van TB-2 Bayraktar onbemande luchtvaartuigen, als ze klaar is, gedemilitariseerd zal worden. Zoals u misschien al geraden hebt, kan die fabriek vanuit elke richting en van elke afstand gedemilitariseerd worden. Een feit dat de Estse minister van Defensie blijkbaar niet kan vatten.

Over echte oorlog

Ik benadruk non-stop, het gebrek aan begrip aan Amerikaanse zijde – en dan bedoel ik professionals, geen “journos”- van echte oorlog met gelijken of beter dan gelijken vijand. Welnu, vorige maand heeft Task and Purpose daar het bewijs van geleverd.

“De oorlog tussen Oekraïne en Rusland is een onderwerp van belang geworden voor Amerikaanse militairen en veteranen, maar de gevolgen van het conflict kunnen de Amerikaanse militaire gemeenschap doorkruisen op manieren die onverwacht zijn en waar wij niet op voorbereid zijn. Er kan een psychologische gezondheidscrisis dreigen voor Amerikaanse vrijwilligers die uit Oekraïne terugkeren. … De overlevende vrijwilligers die ongedeerd thuiskomen, kunnen bij hun terugkeer nog steeds met ontberingen te maken krijgen. Verslaggevers ter plaatse hebben rechtstreekse citaten van Amerikaanse strijders gegeven, en het is duidelijk geworden dat de vrijwilligers te maken zouden kunnen krijgen met een uniek soort psychologische gezondheidscrisis die zelden gezien is na de conflicten in Irak en Afghanistan. De eerste reden daarvoor is de woestheid van de oorlog. Deze oorlog is niet zoals Irak of Afghanistan. De gevechten zijn heviger, en de vrijwilligers zien meer gevechten dan ooit tevoren, terwijl zij minder voordelen hebben die het leger van de V.S. vroeger kon bieden (b.v. geen luchtoverwicht).” 

Ik ga hier een stukje verder en zal er aan toevoegen, dat zelfs hun ervaringen niet volledig zijn, omdat zij nog steeds niet te maken hebben gekregen met een volledige vuurimpact, waarmee zij te maken hadden kunnen krijgen in het geval dat het volledige vermogen van de Russische strijdkrachten in stelling gebracht zou worden. Zoals non-stop verklaard wordt, wordt een groot deel van de gevechten gedaan door milities van de LDNR, waarbij enkele Russische grondeenheden betrokken zijn, terwijl de voornaamste Russische strijdkrachten geconcentreerd zijn op het Zuiden en Noorden om ervoor te zorgen dat de VSU een manoeuvre van strijdkrachten wordt ontzegd.

Zoals een niet nader genoemde Amerikaanse vrijwilligersbron ter plaatse verklaarde:

“In deze oorlog vechten de Amerikanen tegen de Europeanen. In de conflicten van de Global War on Terror hebben de Amerikanen geprofiteerd van een in-group/out-group-verschijnsel. Met andere woorden, zij hebben zich psychologisch gemakkelijk van de vijand kunnen onderscheiden. Dat is gunstig voor oorlogsvoerders, want het is gemakkelijker een vijand te ontmenselijken als hij er niet uitziet of zich niet gedraagt zoals u. Toen wij in het Midden-Oosten of Noord-Afrika vochten, was het misschien mogelijk een dissociatie te creëren omdat de vijand “niet is zoals wij”. In Oekraïne is dat niet het geval. Deze situatie wordt geïllustreerd in een ander vermeend citaat van een Amerikaanse vrijwilliger ter plaatse: “Het voelt alsof mijn dagen geteld zijn en ik zou graag een paar dingen willen zeggen. Over mij. Voormalig militair. Veteraan uit Afghanistan. Gevechtservaring. Drie dagen geleden zat ik in een loopgravenlinie te luisteren naar artillerie. Ik begon na te denken over het perspectief van de vijand. Op een paar honderd meter afstand zitten de Russen. Die maken dezelfde onzin mee als ik… Ik heb al eerder lijken gezien. Dode Taliban. Dode Afghaanse burgers. Maar die cultuur was zo ver weg en anders dan de onze, dat ik me er niet echt mee kon identificeren. Ik zag een aantal dode Russen op een rij langs de weg liggen en ik was geschokt. Ik dacht: ‘Die kerels zouden ik kunnen zijn.'”

In overeenstemming met de Westerse “elites” ZIJN Russen GEEN Europeanen en zijn ze iets heel anders en dus is het allemaal goed, zoals gezien wordt door “geleerden” als Anatol Lieven, en vele anderen. Terwijl James Clapper helemaal denkt dat Russen genetisch beschadigd zijn. Deze man mist natuurlijk één punt – de Russen, in de eerste plaats de milities van de LDNR, “leven door de bullshit heen”, zij weten heel goed waarom en tegen wie zij vechten. Men kan gerust zeggen dat deze VS-veteraan niet weet wat hij in Oekraïne aan het doen is, maar de Russen zijn zich uiterst bewust van hun doelstellingen in deze SMO. En de schrijver van het stukje wijst erop:

“Moreel letsel treedt op wanneer een individu een gebeurtenis meemaakt of er getuige van is, die in strijd is met zijn morele kernwaarden of overtuigingen. Moreel letsel kan, net als PTSD, blijvende emotionele littekens achterlaten. In een situatie waarin oorlogsvoerders niet in staat zijn zich psychologisch van de vijand te distantiëren (b.v. Amerikanen die tegen Russen vechten), kan de kans om moreel letsel op te lopen groter zijn.”

Ja, het is moreel letsel, maar laat het maar aan de Amerikaanse media over om ervoor te zorgen dat de Russen worden afgeschilderd als Untermenschen en vijand van het gecombineerde Westen. Neonazi’s uit Oekraïne zijn echter vrienden van de VS, en dienen om als vuilnis te worden opgebruikt, want Buitenlandse Zaken zit, naast velen, vol met oorlogsmisdadigers. Maar ja, moderne oorlog leren ze niet in de VS, en daarom verkeren de Verenigde Staten in de positie waarin ze nu verkeren. Het is geen goede positie, om het zacht uit te drukken.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Ursula von der Leyen: “Bereid zijn om voor het Europese perspectief te sterven”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: