Het einde van de democratie: “Wat ik beschrijf is een militair bewind” (Nederlands transcript)

Als je wilt begrijpen hoe de democratie in de Verenigde Staten en de Europese Unie is geëindigd, bekijk dan dit interview met Tucker Carlson en Mike Benz. Het staat vol met de meest verbluffende onthullingen die ik in lange tijd heb gehoord, schrijft Dr. Robert W Malone.

De nationale veiligheidsstaat is de belangrijkste motor achter censuur en verkiezingsbemoeienis in de Verenigde Staten. “Wat ik beschrijf is een militair bewind,” zegt Mike Benz. “Het is de omkering van democratie.”

Ep. 75 The national security state is the main driver of censorship and election interference in the United States. “What I’m describing is military rule,” says Mike Benz. “It’s the inversion of democracy.” pic.twitter.com/hDTEjAf89T

— Tucker Carlson (@TuckerCarlson) February 16, 2024

Bekijk dat hierboven.

Ik heb ook een transcriptie van bovenstaand interview toegevoegd. In het belang van de tijd – dit is door AI gegenereerd. Er kunnen dus nog kleine foutjes in zitten – ik zal de tekst de komende twee dagen verder opschonen.

Opmerking: Tucker (die ik als een vriend beschouw) heeft me toestemming gegeven om de video hierboven en het transcript hieronder direct te uploaden – hij schreef vanmorgen in antwoord op mijn verzoek:

“Oh gosh, ik hoop dat je dat doet. Het is belangrijk”.

Eerlijk gezegd is het cruciaal dat deze video door zoveel mogelijk mensen wordt gezien.

Dus deel alsjeblieft dit video-interview en transcript.

Vijf punten die je misschien over het hoofd ziet;

Ten eerste – de Aspen Institute planning die hierin wordt beschreven doet me denken aan de Event 201 planning voor COVID.

Ten tweede – bij het lezen van de commentaren op Tucker’s originele post over “X” met dit interview, word ik getroffen door de parallellen tussen de pogingen om mij te delegitimeren en de nieuwe pogingen om Mike Benz te delegitimeren. Mensen moeten zich ervan bewust zijn dat dit soort delegitimeringstactieken een gebruikelijke reactie is van degenen achter de propaganda op iedereen die hun tactieken en strategieën onthult. De kern van deze tactiek is twijfel zaaien of de persoon in kwestie onbetrouwbaar is of een soort dubbelagent (gecontroleerde oppositie).

Ten derde – Mike Benz richt zich vooral op het censuuraspect van dit alles en duikt niet echt diep in het aspect van actieve propagandapromotie (PsyWar).

Ten vierde – Mike heeft het over het in kaart brengen van invloeden en tools voor het verwerken van natuurlijke taal die worden gebruikt, maar hij beschrijft niet de “Behavior Matrix” toolkit die het extraheren en in kaart brengen van emoties inhoudt. Als je hier wat verder in wilt duiken, ik heb dit laatste deel oktober 2022 behandeld in een substack essay getiteld “Twitter is een wapen, geen bedrijf“.

Ten vijfde – wat Mike Benz beschrijft is functioneel gezien een stille staatsgreep door het Amerikaanse leger en de Deep State. En ja, de vingerafdrukken van Barack Obama staan overal.

Weer een andere “samenzweringstheorie” wordt nu bevestigd.

Transcript van de video:

Tucker Carlson:

Het bepalende feit van de Verenigde Staten is vrijheid van meningsuiting. Voor zover dit land eigenlijk uitzonderlijk is, is dat omdat we het eerste amendement in de Bill of Rights hebben. We hebben gewetensvrijheid. We kunnen zeggen wat we echt denken.

Er is geen uitzondering voor haatzaaien, alleen omdat je een hekel hebt aan wat iemand anders denkt. Je kunt die persoon niet dwingen om stil te zijn, want we zijn burgers, geen slaven. Maar dat recht, dat grondrecht dat dit land maakt tot wat het is, dat recht waaruit alle rechten voortvloeien, verdwijnt in hoog tempo door censuur. De moderne censuur lijkt niet op eerdere censuurregimes in vorige landen en vorige tijdperken. Onze censuur wordt beïnvloed op basis van de strijd tegen desinformatie en misleiding. En het belangrijkste om te weten is dat ze overal zijn. En natuurlijk heeft deze censuur helemaal niets te maken met de vraag of wat je zegt waar is of niet.

Met andere woorden, je kunt iets zeggen dat feitelijk juist is en in overeenstemming met je eigen geweten. En in vorige versies van Amerika had je het absolute recht om die dingen te zeggen. Maar nu – omdat iemand ze niet leuk vindt of omdat ze onverenigbaar zijn met welk plan dan ook van de mensen aan de macht, kunnen ze worden aangeklaagd als desinformatie en kan je het recht worden ontnomen om ze persoonlijk of online te uiten. In feite kan het uiten van deze dingen een criminele daad worden en het is belangrijk om te weten dat dit niet alleen door de privésector wordt gedaan.

Deze inspanningen worden geleid door de Amerikaanse overheid, waar jij voor betaalt en die je in theorie bezit. Het is jouw regering, maar ze ontnemen je rechten op zeer hoge snelheid. De meeste mensen begrijpen dit intuïtief, maar ze weten niet hoe het gebeurt. Hoe gebeurt censuur? Hoe werkt het?

Mike Benz is, kunnen we met enig vertrouwen zeggen, de expert in de wereld over hoe dit gebeurt. Mike Benz had de cyberportefeuille op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij is nu uitvoerend directeur van de Foundation for Freedom Online, en we gaan een gesprek met hem hebben over een heel specifiek soort censuur. Trouwens, we kunnen je niet genoeg aanraden om Mike Benz te lezen als je wilt weten hoe dit gebeurt.

Maar vandaag willen we het hebben over een specifiek soort censuur en die censuur is afkomstig van het legendarische militair-industriële complex, van onze defensie-industrie en het establishment voor buitenlands beleid in Washington. Dat is nu belangrijk omdat we aan de vooravond staan van een wereldwijde oorlog en dus kun je verwachten dat de censuur drastisch zal toenemen. En daarom is hier Mike Benz, uitvoerend directeur van de Foundation for Freedom online. Mike, heel erg bedankt dat je bij ons bent en ik kan niet genoeg benadrukken hoe uitputtend en veelomvattend jouw kennis over dit onderwerp is. Het is bijna ongelooflijk. Kun je ons uitleggen hoe de gevestigde orde op het gebied van buitenlands beleid en defensieaannemers en Defensie en de hele cluster, de constellatie van defensiegerelateerde, publiekelijk gefinancierde instellingen, van ons hebben afgepakt?

Mike Benz:

Onze vrijheid van meningsuiting. Natuurlijk. Een van de makkelijkste manieren om het verhaal te beginnen is met het verhaal van internetvrijheid en het veranderde van internetvrijheid naar internetcensuur omdat vrije meningsuiting op het internet bijna vanaf het begin van de privatisering van het internet in 1991 een instrument van de staat was. We ontdekten al snel door de inspanningen van het Ministerie van Defensie, het Ministerie van Buitenlandse Zaken en onze inlichtingendiensten dat mensen het internet gebruikten om samen te komen op blogs en forums. En op dat moment werd het vrije woord meer dan wie ook gepromoot door het Pentagon, het ministerie van Buitenlandse Zaken en onze soort CIA uitgeknipte NGO blob architectuur als een manier om dissidente groepen over de hele wereld te ondersteunen om hen te helpen autoritaire regeringen omver te werpen, omdat ze in wezen het internet vrije woord aan het bouwen waren om een soort insta-regime veranderingsoperaties mogelijk te maken om de agenda van de Buitenlandse Politieke Inrichtingen van het Ministerie van Buitenlandse Zaken te vergemakkelijken.

Google is hier een goed voorbeeld van. Google begon als een DARPA-subsidie van Larry Page en Sergey Brin toen ze op Stanford promoveerden, en ze kregen hun financiering als onderdeel van een gezamenlijk CIA NSA-programma om in kaart te brengen hoe “vogels van een veer online samenkomen” door middel van zoekmachineaggregatie. Een jaar later lanceerden ze Google en werden ze een militaire aannemer. Snel daarna kregen ze Google Maps door de aankoop van een CIA-satellietsoftware en de mogelijkheid om het vrije woord op het internet te gebruiken als een manier om de staatscontrole over de media te omzeilen in plaatsen als Centraal-Azië en over de hele wereld, werd gezien als een manier om te kunnen doen wat vroeger werd gedaan vanuit CIA-stations of vanuit ambassades of consulaten op een manier die volledig werd opgevoerd. En alle internettechnologie voor vrije meningsuiting werd in eerste instantie gecreëerd door onze nationale veiligheidsstaat – VPN’s, virtuele privénetwerken om je IP-adres te verbergen, het dark web, om anoniem goederen te kunnen kopen en verkopen, end-to-end versleutelde chats.

Al deze dingen werden in eerste instantie opgezet als DARPA-projecten of als gezamenlijke CIA NSA-projecten om groepen te helpen die gesteund werden door inlichtingendiensten, om regeringen omver te werpen die een probleem vormden voor de regering-Clinton, de regering-Bush of de regering-Obama. En dit plan werkte op magische wijze vanaf ongeveer 1991 tot ongeveer 2014 toen de internetvrijheid en het nut ervan op de helling kwamen te staan.

Nu, het hoogtepunt van het soort internet vrije meningsuiting moment was de Arabische Lente in 2011, 2012 toen je dit één voor één had – alle vijandige regeringen van de Obama regering: Egypte, Tunesië, ze begonnen allemaal omver te worden geworpen in Facebookrevoluties en Twitterrevoluties. En het ministerie van Buitenlandse Zaken werkte nauw samen met de sociale mediabedrijven om de sociale media in die periodes online te houden. Er was een beroemd telefoontje van Jared Cohen van Google naar Twitter om hun geplande onderhoud niet uit te voeren zodat de favoriete oppositiegroep in Iran Twitter zou kunnen gebruiken om die verkiezingen te winnen.

Vrijheid van meningsuiting was dus om te beginnen een instrument van staatsdwang van de nationale veiligheidsstaat. Al die architectuur, al die NGO’s, de relaties tussen de techbedrijven en de nationale veiligheidsstaat waren al lang opgezet voor de vrijheid. In 2014, na de staatsgreep in Oekraïne, was er een onverwachte tegencoup waarbij de Krim en de Donbas zich afscheurden en ze zich afscheurden met in wezen een militaire achtervang waar de NAVO op dat moment zeer onvoorbereid op was. Ze hadden nog een laatste reddingsboei, namelijk de stemming over de annexatie van de Krim in 2014. En toen de inwoners van de Krim stemden voor aansluiting bij de Russische Federatie, was dat in de ogen van de NAVO de laatste druppel voor het concept van vrije meningsuiting op het internet – zoals zij het zagen. De fundamentele aard van oorlog veranderde op dat moment. En de NAVO verklaarde op dat moment iets dat ze eerst de Gerasimov doctrine noemden, die vernoemd was naar deze Russische militair, een generaal waarvan ze beweerden dat hij een toespraak hield waarin hij zei dat de fundamentele aard van oorlog was veranderd.

(De Gerasimov-doctrine is het idee dat) je geen militaire schermutselingen hoeft te winnen om Midden- en Oost-Europa over te nemen. Het enige wat je hoeft te doen is de media en het ecosysteem van de sociale media controleren, want dat is wat de verkiezingen controleert. En als je gewoon de juiste regering aan de macht krijgt, controleren zij het leger. Het is dus oneindig veel goedkoper dan het voeren van een militaire oorlog om simpelweg een georganiseerde politieke beïnvloedingsoperatie uit te voeren via sociale media en legacy media. Er was een industrie gecreëerd die het Pentagon, het Britse Ministerie van Defensie en Brussel omspande tot een georganiseerde politieke oorlogsvoering, in wezen infrastructuur die aanvankelijk was gestationeerd in Duitsland en in Centraal- en Oost-Europa om psychologische bufferzones te creëren, in feite om de mogelijkheid te creëren dat het leger samenwerkte met de sociale mediabedrijven om Russische propaganda te censureren en vervolgens om binnenlandse, rechts-populistische groepen in Europa te censureren die op dat moment aan politieke macht wonnen vanwege de migrantencrisis.

Dus had je de systematische aanvallen door ons ministerie van Buitenlandse Zaken, door onze inlichtingendienst, door het Pentagon op groepen als de Duitse AFD, het alternatief voor Deutsche Land daar en voor groepen in Estland, Letland, Litouwen. Toen Brexit in 2016 plaatsvond, was dat een crisismoment waarbij ze zich plotseling niet meer alleen zorgen hoefden te maken over Midden- en Oost-Europa. Het kwam westwaarts, dit idee van Russische controle over harten en geesten. En dus was Brexit in juni 2016. De maand daarop, op de conferentie van Warschau, wijzigde de NAVO formeel haar handvest om zich uitdrukkelijk te verbinden tot hybride oorlogsvoering als deze nieuwe NAVO-capaciteit. Dus ze gingen van in principe 70 jaar tanks naar deze expliciete capaciteitsopbouw voor het censureren van tweets als ze geacht werden Russische proxies te zijn. En nogmaals, het is niet alleen Russische propaganda, dit waren nu Brexit groepen of groepen zoals Mateo Salvini in Italië of in Griekenland of in Duitsland of in Spanje met de Vox Party.

En op dat moment publiceerde de NAVO witboeken waarin stond dat de grootste bedreiging voor de NAVO niet een militaire invasie van Rusland is. Het is het verliezen van binnenlandse verkiezingen in heel Europa aan al deze rechtse bevolkingsgroepen die, omdat ze meestal arbeidersbewegingen waren, campagne voerden over goedkope Russische energie in een tijd waarin de VS druk uitoefende op dit energiediversificatiebeleid. En dus maakten ze het argument na Brexit, nu zou de hele op regels gebaseerde internationale orde instorten tenzij de militairen de controle over de media zouden overnemen omdat Brexit aanleiding zou geven tot Frexit in Frankrijk met marinier Lapin net Brexit in Spanje met een Vox-partij tot Itexit in Italië, tot exit in Duitsland, tot Grexit in Griekenland, de EU zou uit elkaar vallen, dus de NAVO zou worden gedood zonder dat er ook maar één kogel was afgevuurd. En dat niet alleen, nu de NAVO weg is, is er geen handhavingsarm meer voor het Internationaal Monetair Fonds, het IMF of de Wereldbank. Dus nu zouden de financiële belanghebbenden, die afhankelijk zijn van de stormram van de nationale veiligheidsstaat, in feite machteloos staan tegenover regeringen over de hele wereld. Dus vanuit hun perspectief, als het leger niet zou beginnen met het censureren van het internet, zouden alle democratische instellingen en infrastructuur die de moderne wereld na de Tweede Wereldoorlog hebben doen ontstaan, in elkaar storten. Dus je kunt je de reactie wel voorstellen,

Tucker Carlson:

Wacht, vraag

Mike Benz:

Later. Donald Trump won de verkiezingen van 2016. Dus

Tucker Carlson:

Nou, je hebt net een opmerkelijk verhaal verteld dat ik nog nooit iemand zo helder en duidelijk heb horen uitleggen als jij net deed. Maar heeft iemand bij de NAVO of bij Buitenlandse Zaken even stilgestaan en gezegd, wacht eens even, we hebben zojuist onze nieuwe vijand geïdentificeerd als de democratie in onze eigen landen. Ik denk dat dat is wat je zegt. Ze waren bang dat de mensen, de burgers van hun eigen land hun zin zouden krijgen, en daar gingen ze oorlog tegen voeren.

Mike Benz:

Ja. Dit heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Koude Oorlog. De Koude Oorlog in Europa was in wezen een vergelijkbare strijd om de harten en geesten van mensen, vooral in Centraal- en Oost-Europa in deze soort bufferzones van de Sovjet-Unie. En vanaf 1948 werd de nationale veiligheidsstaat echt opgericht. Toen kwam de wet van 1947, die de Central Intelligence Agency oprichtte. Je had deze wereldorde die was gecreëerd met al deze internationale instellingen en je had de VN-verklaring over mensenrechten van 1948, die territoriale verwerving met militair geweld verbood. Je kunt dus niet langer een traditionele militaire bezettingsregering leiden op de manier waarop we dat konden in 1898, toen we bijvoorbeeld de Filippijnen innamen, alles moest gebeuren via een soort politiek legitimatieproces waarbij er een soort bekrachtiging kwam van de harten en geesten van de mensen in het land.

Vaak gaat het daarbij gewoon om marionettenpolitici die door ons ministerie van Buitenlandse Zaken worden klaargestoomd als opkomende leiders. Maar de strijd om de harten en geesten is iets dat we onszelf sinds 1948 een lange morele leiband hebben gegeven. Een van de peetvaders van de CIA was George Kennan. Dus 12 dagen nadat we de Italiaanse verkiezingen in 1948 hadden vervalst door stembussen te vullen en samen te werken met de maffia, publiceerden we een memo genaamd de Inauguratie van georganiseerde politieke oorlogvoering waarin Kennan zei: “Luister, het is een gemene oude wereld daarbuiten. Wij van de CIA hebben net de Italiaanse verkiezingen vervalst. We moesten wel, want als de communist zou winnen, zouden er misschien nooit meer verkiezingen zijn in Italië, maar het is echt effectief, jongens. We hebben een afdeling vuile trucjes nodig om dit overal ter wereld te kunnen doen. En dit is in wezen een nieuw sociaal contract dat we met het Amerikaanse volk aan het opbouwen zijn, want dit is niet de manier waarop we tot nu toe diplomatie hebben bedreven, maar het is ons nu verboden om de oorlogsafdeling in 1948 te gebruiken.”

Ze hernoemden het Ministerie van Oorlog ook naar het Ministerie van Defensie. Dus nogmaals, als onderdeel van deze diplomatieke aanval voor politieke controle, in plaats van dat het lijkt alsof het openlijke militaire controle is, maar wat er uiteindelijk gebeurde is dat we deze buitenlandse binnenlandse firewall creëerden. We zeiden dat we een afdeling met smerige trucs hadden om verkiezingen te manipuleren, om de media te controleren, om ons te bemoeien met de interne aangelegenheden van elk ander stuk vuil in het land.

Maar dit soort heilige grond waarin het Amerikaanse thuisland ligt, daar mogen ze niet opereren. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken, het Ministerie van Defensie en de CIA zijn allemaal uitdrukkelijk verboden om op Amerikaans grondgebied te opereren. Natuurlijk is dit zo ver bezijden de waarheid dat het niet eens grappig is, maar dat komt door een aantal witwastrucs die ze in 70 jaar hebben ontwikkeld.

Maar in wezen was er in het begin geen moreel dilemma met betrekking tot het creëren van de censuurindustrie. Toen het begon in Duitsland en in Litouwen en Letland en Estland en in Zweden en Finland, begon er een meer diplomatiek debat over te komen na Brexit, en toen werd het vol gas toen Trump werd gekozen. En het weinige verzet dat er was, werd weggespoeld door de toenemende verzadiging van Russiagate, waardoor ze zich in feite niet hoefden bezig te houden met de morele dubbelzinnigheden van het censureren van je eigen mensen.

Want als Trump een Russische bron was, had je niet echt meer een traditionele kwestie van vrijheid van meningsuiting. Het was een kwestie van nationale veiligheid. Het was pas nadat Russiagate in juli 2019 stierf, toen Robert Mueller zich drie uur lang in de getuigenbank verslikte en onthulde dat hij absoluut niets had. Na tweeënhalf jaar onderzoek vond de buitenlandse naar binnenlandse switcheroo plaats, waarbij ze al deze censuurarchitectuur, verspreid over het DHS, de FBI, de CIA, de DOD, de DOJ, en vervolgens de duizenden door de overheid gefinancierde ngo’s en huurlingenfirma’s uit de privésector, in feite allemaal van een buitenlands predikaat, een Russisch desinformatie predikaat naar een democratie predikaat overgingen door te zeggen dat desinformatie niet alleen een bedreiging is als het van de Russen komt, maar eigenlijk een intrinsieke bedreiging voor de democratie zelf.

En daarmee waren ze in staat om de hele gereedschapskist voor democratiebevordering en regimeverandering wit te wassen, net op tijd voor de verkiezingen van 2020.

Tucker Carlson:

Ik bedoel, het is bijna niet te geloven dat dit is gebeurd. Ik bedoel, mijn eigen vader werkte voor de Amerikaanse overheid in deze business in de informatieoorlog tegen de Sovjet-Unie en was daar een groot onderdeel van. En het idee dat een van deze middelen door de Amerikaanse regering tegen Amerikaanse burgers zou worden gebruikt, was denk ik absoluut ondenkbaar in pakweg 1988. En je zegt dat er echt niemand is geweest die bezwaar heeft gemaakt en dat het absoluut naar binnen is gekeerd om onze eigen verkiezingen te manipuleren en vervalsen zoals we dat in Letland zouden doen.

Mike Benz:

Ja. Nou, zodra het democratische predikaat was gevestigd, had je deze professionele klasse van professionele kunstenaars en agenten die regimewisselingen uitvoeren en dat zijn dezelfde mensen die beweerden dat we democratie naar Joegoslavië moesten brengen en dat is het predikaat voor het wegwerken van Milošević of elk ander land in de wereld waar we in principe regeringen omverwerpen om de democratie te behouden. Nou, als de bedreiging voor de democratie nu van eigen bodem komt, dan wordt dat, dan hebben deze mensen plotseling allemaal nieuwe banen aan de kant van de VS, en ik kan daar een miljoen voorbeelden van geven. Maar één ding over wat je net zei, dat is dat ze vanuit hun perspectief gewoon nog niet klaar waren voor het internet. 2016 was echt de eerste keer dat sociale media zo volwassen waren dat ze de bestaande media begonnen te overschaduwen. Ik bedoel, dit zat er al een hele tijd aan te komen. Ik denk dat mensen dit zagen groeien van 2006 tot 2016.

Internet 1.0 had niet eens sociale media van 1991 tot 2004, er was helemaal geen sociale media. 2004, Facebook kwam uit 2005, Twitter, 2006, YouTube 2007, de smartphone. En in die beginperiode van sociale media kreeg niemand abonnees op het niveau waarop ze daadwerkelijk concurreerden met oudere nieuwsmedia. Maar in de loop der tijd hebben zelfs deze dissonante stemmen binnen ons, ook al waren ze soms luid, nooit 30 miljoen volgers bereikt. Ze bereikten nooit een miljard impressies per jaar. Een ongecensureerd volwassen ecosysteem stelde burgerjournalisten en onafhankelijke stemmen in staat om de legacy nieuwsmedia te overtreffen. Dit veroorzaakte een enorme crisis, zowel in ons leger als in onze inlichtingendiensten. Ik zal je hier een mooi voorbeeld van geven in 2019 tijdens een bijeenkomst van het German Marshall Fund, een instituut dat teruggaat tot de VS, ik wil niet zeggen omkopen, maar in wezen de soft power economische soft power projectie in Europa als onderdeel van de wederopbouw van Europese regeringen na de Tweede Wereldoorlog, om hen in wezen te kunnen betalen met Marshall Fund dollars en dan in ruil daarvoor, waren ze in principe onder onze duim in termen van hoe ze wederopbouwden.

Maar het Duitse Marshall Fonds hield een bijeenkomst in 2019. Ze hielden er eerlijk gezegd een miljoen, maar dit was het moment waarop een viersterrengeneraal in het panel plaatsnam en de vraag stelde: wat gebeurt er met het Amerikaanse leger? Wat gebeurt er met de nationale veiligheidsstaat als de New York Times wordt gereduceerd tot een middelgrote Facebook-pagina? En hij stelde dit gedachte-experiment als voorbeeld van onze poortwachters, onze botsauto’s op de democratie in de vorm van een eeuwenoude relatie met bestaande media-instellingen. Ik bedoel, onze reguliere media zijn zelfs vanaf het begin in geen enkele vorm onafhankelijk van de nationale veiligheidsstaat, van het ministerie van Buitenlandse Zaken, van het oorlogsdepartement, je had de eerste, alle eerste omroepnieuwsbedrijven, NBC, ABC en CBS werden allemaal opgericht door het Office of War Information Veterans van het oorlogsdepartement in de Tweede Wereldoorlog.

Je had deze Operation Mockingbird relaties van de jaren 1950 tot 1970. Die gingen door met het gebruik van de National Endowment for Democracy en de privatisering van inlichtingencapaciteiten in de jaren 80 onder Reagan. Er zijn allerlei leeskamermemo’s van de CIA die je zelfs op cia.gov kunt lezen over die voortdurende mediarelaties in de jaren negentig. En zo had je altijd deze achterdeurrelatie tussen de Washington Post, de New York Times en alle grote omroepmediabedrijven. Rupert Murdoch en Fox maken hier trouwens ook deel van uit. Rupert Murdoch maakte deel uit van de National Endowment for Democracy Coalition in 1983, toen het een manier was om CIA-operaties op een eerlijke manier uit te voeren nadat de Democraten zo boos waren op de CIA voor het manipuleren van studentenbewegingen in de jaren ’70 van de vorige eeuw. Maar in wezen was er geen CIA tussenpersoon voor willekeurige verslagen van burgerjournalisten. Er was geen achtervang van het Pentagon.

Je kon een verhaal niet om zeep helpen. Je kon geen gunsten voor gunsten relatie hebben. Je kon geen toegang beloven aan een willekeurige persoon met 700.000 volgers die een mening had over Syrisch gas. Dit was geen probleem voor de beginperiode van sociale media van 2006 tot 2014 omdat er nooit dissidente groepen waren die groot genoeg waren om zelf een volwassen ecosysteem te hebben. En alle overwinningen op sociale media gingen in de richting van waar het geld was, namelijk van het ministerie van Buitenlandse Zaken en het ministerie van Defensie en de inlichtingendiensten. Maar toen die volwassenheid zich voordeed, had je na de verkiezingen van 2016 de situatie waarin ze zeiden: “Oké, nu zou de hele internationale orde wel eens teniet kunnen worden gedaan. 70 jaar verenigd buitenlands beleid van Truman tot Trump staat nu op het punt om doorbroken te worden.

En we hebben dezelfde analoge controlesystemen nodig. We moesten in staat zijn om botsauto’s op slechte verhalen of slechte politieke bewegingen te zetten via bestaande mediarelaties en contacten die we nu binnen de sociale mediabedrijven moeten leggen en consolideren. En de eerste voorwaarde daarvoor was Russiagate. Maar toen Russiagate doodging en ze een eenvoudig democratiebevorderend predikaat gebruikten, ontstond deze miljarden dollars kostende censuurindustrie die het militair-industrieel complex, de overheid, de private sector, de maatschappelijke organisaties en dan dit enorme spinnenweb van mediabondgenoten en professionele factcheckers samenbrengt die dienen als een soort schildwacht die elk woord op het internet in de gaten houdt.

Tucker Carlson:

Nogmaals bedankt voor deze bijna ongelooflijke uitleg over waarom dit gebeurt. Kunt u ons een voorbeeld geven van hoe dit gebeurt en er gewoon één uitkiezen uit, ik ken talloze voorbeelden van hoe de nationale veiligheidsstaat liegt tegen de bevolking, de waarheid in het echte leven censureert.

Mike Benz:

Ja, we hebben dus een afdeling van het ministerie van Buitenlandse Zaken die het Global Engagement Center heet en die is opgericht door ene Rick Stengel, die zichzelf beschreef als Obama’s propagandachef. Hij was in wezen de ondersecretaris voor public affairs, de verbindingsofficier tussen het ministerie van Buitenlandse Zaken en de mainstream media. Dus dit is in feite de exacte nexus waar overheidspraatjes over oorlog of over diplomatie of staatsmanschap worden gesynchroniseerd met de mainstream media.

Tucker Carlson:

Mag ik daar iets aan toevoegen als iemand die ik ken – Rick Stengel. Hij was op een gegeven moment een journalist en Rick Stengel heeft in het openbaar argumenten aangevoerd tegen het Eerste Amendement en tegen Vrije Meningsuiting.

Mike Benz:

Ja, hij schreef er een heel boek over en hij publiceerde een opiniestuk in 2019. Hij schreef er een heel boek over en hij maakte het argument dat we hier net hebben besproken, dat de grondwet in wezen niet was voorbereid op het internet en dat we het Eerste Amendement dienovereenkomstig moeten afschaffen. En hij beschreef zichzelf als een absolutist van de vrijheid van meningsuiting toen hij hoofdredacteur van Time Magazine was. En zelfs toen hij onder Obama op het ministerie van Buitenlandse Zaken zat, startte hij iets dat het Global Engagement Center heette. Dat was de eerste overheidscensuuroperatie binnen de federale overheid, maar het was gericht op het buitenland, dus het was oké. In die tijd gebruikten ze hiervoor de binnenlandse ISIS-dreiging. En dus was het erg moeilijk om tegen het idee te zijn dat het ministerie van Buitenlandse Zaken dit formele samenwerkingsverband zou hebben met elk groot techplatform in de VS, omdat er in die tijd ISIS-aanvallen waren en ons verteld werd dat ISIS aan het rekruteren was via Twitter en Facebook.

En dus werd het Global Engagement Center in het leven geroepen om het ministerie van Buitenlandse Zaken te laten samenwerken met de sociale mediabedrijven om in feite botsauto’s te zetten op hun vermogen om accounts te platformen. En een van de dingen die ze deden was het creëren van een nieuwe technologie, die Natural Language Processing wordt genoemd. Het is een kunstmatige intelligentie die machinaal leert om betekenis te creëren uit woorden om alles wat iedereen zegt op het internet in kaart te brengen en deze enorme topografie te creëren van hoe gemeenschappen online georganiseerd zijn, wie de belangrijkste invloeden zijn, waar ze het over hebben, welke verhalen opkomen of trending zijn en om dit soort netwerkgrafieken te kunnen maken om te weten op wie ze zich moeten richten en hoe informatie zich door een ecosysteem beweegt. En dus begonnen ze de taal, de voorvoegsels, de achtervoegsels, de populaire termen, de slogans waar ISIS-mensen het over hadden op Twitter in kaart te brengen.

Toen Trump in 2016 de verkiezingen won, verwachtte iedereen die op het ministerie van Buitenlandse Zaken werkte deze promoties naar de Nationale Veiligheidsraad van het Witte Huis onder Hillary Clinton, die ook minister van Buitenlandse Zaken was onder Obama, die eigenlijk het ministerie van Buitenlandse Zaken leidde. Maar deze mensen verwachtten allemaal promoties op 8 november 2016 en werden onherroepelijk op straat gezet door een man die volgens de New York Times op de dag van de verkiezingen een 20 tegen 1 underdog was. En toen dat gebeurde, gebruikten deze mensen van het ministerie van Buitenlandse Zaken hun speciale vaardigheden om regeringen te dwingen tot sancties. Het ministerie van Buitenlandse Zaken leidde de inspanningen om Rusland sancties op te leggen vanwege de annexatie van de Krim. In 2014 gaven deze diplomaten van Buitenlandse Zaken een internationale roadshow om Europese regeringen onder druk te zetten censuurwetten aan te nemen om de rechtse bevolkingsgroepen in Europa te censureren en als boemerangeffect bevolkingsgroepen te censureren die in de VS waren aangesloten.

Er waren dus mensen die rechtstreeks van het ministerie van Buitenlandse Zaken naar bijvoorbeeld de Atlanta Council gingen, die een belangrijke rol speelde bij de censuur tussen regeringen. De Atlanta Council is een groep die een van de grootste politieke sponsors van Biden is. Ze noemen zichzelf de denktank van de NAVO. Ze vertegenwoordigen dus de politieke census van de NAVO. En in veel opzichten, wanneer de NAVO acties van het maatschappelijk middenveld heeft die ze gecoördineerd willen hebben om te synchroniseren met militaire acties of regio’s, wordt de Atlantische Raad in wezen ingezet om consensus te bereiken en die politieke actie te laten plaatsvinden binnen een regio die van belang is voor de NAVO.

De Atlantische Raad heeft zeven CIA-directeuren in zijn bestuur. Veel mensen weten niet eens dat er nog zeven CIA-directeuren in leven zijn, laat staan dat ze allemaal in het bestuur zitten van één organisatie die een soort zwaargewicht is in de censuurindustrie. Ze krijgen jaarlijkse financiering van het Ministerie van Defensie, het Ministerie van Buitenlandse Zaken en CIA-knipsels zoals de National Endowment for Democracy.

De Atlantic Council heeft in januari 2017 onmiddellijk actie ondernomen om Europese regeringen onder druk te zetten om censuurwetten aan te nemen en zo een trans-Atlantische flanktank voor vrije meningsuiting te creëren, precies op de manier waar Rick Stengel in wezen voor pleitte om ons de Europese censuurwetten te laten nabootsen. Een van de manieren waarop ze dit deden was door Duitsland zover te krijgen dat het in augustus 2017 iets aannam dat Nets DG heette, wat in wezen het begin was van het tijdperk van geautomatiseerde censuur in de VS. Wat Nets DG vereiste was dat, tenzij sociale mediaplatforms een boete van 54 miljoen dollar wilden betalen voor elk geval van uiting, elke post die langer dan 48 uur op hun platform bleef staan en die was geïdentificeerd als haatzaaiende uiting, ze een boete zouden krijgen die in principe zou leiden tot een faillissement als je 54 miljoen zou optellen over tienduizenden posts per dag. En de veilige haven daar omheen was als ze op kunstmatige intelligentie gebaseerde censuurtechnologieën zouden inzetten, die ook weer door DARPA waren ontwikkeld om ISIS aan te pakken, om spraak automatisch te kunnen scannen en verbieden.

En dit leidde tot wat ik deze massavernietigingswapens noem. Dit zijn in wezen de mogelijkheden om tientallen miljoenen berichten te vernietigen met slechts een paar regels code. En de manier waarop dit gebeurt, is door het samenvoegen van twee ongelijksoortige studiegroepen. Er zijn de politieke en sociale wetenschappers die het voortouw nemen bij de vraag wat er gecensureerd moet worden, en er zijn de quants. Dit zijn de programmeurs, de computationele datawetenschappers, de computationele linguïstische universiteit.

Er zijn nu meer dan 60 universiteiten die subsidies krijgen van de federale overheid om het censuurwerk te doen en het censuurvoorbereidingswerk waarbij ze deze codeboeken maken van de taal die mensen gebruiken, net zoals ze dat deden voor Isis. Ze deden dit bijvoorbeeld met COVID. Ze maakten deze COVID-lexicons van wat dissidente groepen zeiden over mandaten, over maskers, over vaccins, over hooggeplaatste personen zoals Tony Fauci of Peter Daszak of een van deze beschermde VIP’s en personen wiens reputatie online beschermd moest worden.

En ze creëerden deze codeboeken, ze splitsten dingen op in verhalen. De Atlanta Council maakte bijvoorbeeld deel uit van een door de overheid gefinancierd consortium, het zogenaamde Virality Project, dat 66 verschillende verhalen in kaart bracht waar dissidenten het over hadden rond covid, alles van de oorsprong van COVID tot de werkzaamheid van vaccins. En toen hebben ze deze 66 claims uitgesplitst in alle verschillende feitelijke subclaims. En toen stopten ze deze in deze in wezen machine learning modellen om een constante wereld heat map te hebben van wat iedereen zei over covid. En wanneer er iets begon te gebeuren dat slecht was voor wat het Pentagon wilde of slecht was voor wat Tony Fauci wilde, waren ze in staat om tientallen miljoenen berichten te verwijderen. Ze deden dit bij de verkiezingen van 2020 met stembiljetten per post. Het was hetzelfde. Wacht,

Tucker Carlson:

Er is hier zoveel en het is zo schokkend. Dus je zegt dat het Pentagon, ons Pentagon, het Amerikaanse ministerie van Defensie Amerikanen censureerde tijdens de verkiezingscyclus van 2020?

Mike Benz:

Ja, ze deden dit door middel van de, dus de twee meest gecensureerde gebeurtenissen in de geschiedenis van de mensheid, zou ik zeggen tot nu toe, zijn de verkiezingen van 2020 en de COVID-19 pandemie, en ik zal uitleggen hoe ik daar ben gekomen.

De verkiezingen van 2020 werden dus bepaald door stembiljetten per post en ik ga niet in op de vraag of stembiljetten per post al dan niet een legitieme, veilige en betrouwbare vorm van stemmen zijn. Dat is een volledig onafhankelijk onderwerp vanuit mijn perspectief.

Dan de censuurkwestie, maar de censuur van stembiljetten per post is echt een van de meest bijzondere verhalen in onze Amerikaanse geschiedenis. Ik zou willen aanvoeren dat er een complot was binnen het ministerie van Binnenlandse Veiligheid. Dit gaat terug naar waar we het over hadden met het Global Engagement Center van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Je had deze groep binnen de Atlanta Council en de Foreign Policy Establishment, die in 2017 begon te pleiten voor de noodzaak van een permanent overheidsbureau voor binnenlandse censuur om te dienen als een quarterback voor wat zij noemden een alliantie voor de hele samenleving tegen verkeerde informatie, tegen desinformatie.

Dat betekent gewoon censuur. Om “mis-dis-info” tegen te gaan. Maar hun maatschappijbrede model stelde expliciet voor dat we alle middelen binnen de maatschappij moesten mobiliseren in een maatschappijbrede inspanning om online desinformatie te stoppen. Het was zo’n existentiële bedreiging voor de democratie, maar ze stelden in 2017 vast dat het binnen de overheid moest worden gecentreerd omdat alleen de overheid de macht en de dwingende dreigingsbevoegdheden en de vermeende autoriteit zou hebben om de sociale mediabedrijven te kunnen vertellen wat ze moeten doen om een door de overheid gefinancierde NGO Swarm op te kunnen roepen om die media surround sound te creëren om een AstroTurf-leger van feitencheckers te kunnen bewapenen en om al deze verschillende actoren van de censuurindustrie met elkaar in contact te kunnen brengen en met elkaar te verbinden tot een samenhangend geheel. En de Atlantic Council stelde aanvankelijk een blauwdruk voor met de naam Forward defense. “Het is geen aanval, het is voorwaartse verdediging” jongens.

In eerste instantie stelden ze voor om dit vanuit het Global Engagement Center van het State Department te doen, omdat ze daar zoveel mensen hadden die zo effectief waren in censuur onder Rick Stengel, onder de regering-Obama. Maar ze zeiden, oh, daar komen we niet mee weg. We hebben niet echt een basis voor nationale veiligheid en het wordt verondersteld een buitenlandse confrontatie te zijn. We kunnen dat haakje niet echt gebruiken, tenzij we een soort van nationale veiligheid hebben. Toen overwogen ze het te parkeren, de CIA, en ze zeiden, nou, eigenlijk zijn er twee redenen waarom we dat niet kunnen doen. Het is een buitenlandse organisatie en we kunnen niet echt een contraspionage dreiging creëren om het binnenlands te brengen. Bovendien hebben we tienduizenden mensen nodig die betrokken zijn bij deze operatie, die zich uitstrekt over het hele maatschappijmodel, en op die manier kun je niet echt een clandestiene operatie uitvoeren. Dus zeiden ze, oké, en de FBI dan?

Ze zeiden, nou, de FBI zou geweldig zijn, het is binnenlands, maar het probleem is dat de FBI verondersteld wordt de inlichtingentak van het ministerie van Justitie te zijn. En waar we hier mee te maken hebben zijn geen wetsovertredingen, het is in feite steun voor Trump. Of als een linkse volksmenner aan de macht was gekomen zoals Bernie Sanders of Jeremy Corbin, dan twijfel ik er niet aan dat ze dat in het Verenigd Koninkrijk zouden hebben gedaan. Ze zouden hem daar hetzelfde hebben aangedaan. Ze richtten zich op Jeremy Corbin en andere links-populistische NAVO-sceptische groepen in Europa, maar in de VS was het allemaal Trump.

En dus zeiden ze in wezen: “Nou, de enige andere binnenlandse inlichtingendienst die we in de VS hebben naast de FBI is het DHS. Dus we gaan in wezen de macht van de CIA nemen om buitenlandse mediaorganisaties op te tuigen en om te kopen, de macht die ze al hebben sinds hun geboorte in 1947. En we gaan dat combineren met de macht over de binnenlandse jurisdictie van de FBI door het bij het DHS onder te brengen. Dus DHS werd in principe gedeputeerd. Het kreeg de bevoegdheid via dit obscure kleine cyberbeveiligingsagentschap om de gecombineerde bevoegdheden te hebben die de CIA in het buitenland heeft met de jurisdictie van de FBI in eigen land. En de manier waarop ze dit deden, hoe een cyberagentschap, een obscuur klein cyberbeveiligingsagentschap deze macht kreeg, was door een grappige reeks wisselingen. Dit kleine ding genaamd CISA, noemden ze niet de Disinformation Governance Board. Ze noemden het niet het Censuur Agentschap. Ze gaven het een obscure kleine naam die niemand zou opvallen, genaamd het Cybersecurity and Infrastructure Security Agency (CISA), waarvan de oprichter zei, we geven zoveel om veiligheid, dat het twee keer in onze naam staat. Iedereen sloot zijn ogen en deed alsof dat het was. CISA werd in 2018 opgericht door het Actieve Congres vanwege de waargenomen dreiging dat Rusland de verkiezingen van 2016 had gehackt.

En dus hadden we de cyberbeveiligingsbevoegdheid nodig om daarmee om te kunnen gaan. En na een memo van de CIA op 6 januari 2017 en een uitvoerend bevel van het DHS op 6 januari 2017, waarin werd gesteld dat Rusland zich had bemoeid met de verkiezingen van 2016 en een mandaat van het DHS waarin werd gezegd dat verkiezingen nu kritieke infrastructuur zijn, had je deze nieuwe bevoegdheid binnen het DHS om te zeggen dat cyberbeveiligingsaanvallen op verkiezingen nu onze bevoegdheid zijn. En toen deden ze twee leuke dingen. Een daarvan zeiden ze, miss dis en Malformation online zijn een vorm van cyberaanval. Het is een cyberaanval omdat het online gebeurt. En ze zeiden, nou, eigenlijk is Russische desinformatie dat we eigenlijk de democratie en verkiezingen beschermen. We hebben geen Russisch predikaat nodig nadat Russiagate is gestorven. Dus zomaar, had je deze cyberbeveiligingsinstantie in staat om legaal het argument te maken dat je tweets over post-in stembiljetten als je het publieke geloof en vertrouwen erin ondermijnt als een legitieme vorm van stemmen nu een cyberaanval uitvoerde op de Amerikaanse kritieke infrastructuur door verkeerde informatie op Twitter te zetten en zomaar.

Tucker Carlson:

Wacht – met andere woorden, klagen over verkiezingsfraude is hetzelfde als het platleggen van ons elektriciteitsnet.

Mike Benz:

Ja, je zou letterlijk op je toiletbril kunnen zitten om half tien op een donderdagavond en tweeten, ik denk dat stembiljetten per post onwettig zijn. En dan kwam je in wezen in het vizier van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid, dat je classificeerde als een cyberaanval op de kritieke infrastructuur van de VS omdat je online verkeerde informatie verspreidde in de cybersfeer. En desinformatie is een cyberaanval op de democratie als het het vertrouwen van het publiek in onze democratische verkiezingen en onze democratische instellingen ondermijnt. Ze zouden democratische instellingen definiëren als iets anders dat een cyberaanval was om te ondermijnen en zie daar, de reguliere media worden beschouwd als een democratische instelling die later zou komen. Wat er uiteindelijk gebeurde was in de aanloop naar de verkiezingen van 2020, beginnend in april 2020, hoewel dit al eerder gebeurde, had je deze in wezen nooit Trump NeoCon Republikeinse DHS die samenwerkte met in wezen de NAVO aan de kant van de nationale veiligheid en in wezen de DNC, als je wilt, om de DHS te gebruiken als startpunt voor een door de overheid gecoördineerde massacensuurcampagne die elk sociaal media platform op aarde besloeg om de mogelijkheid om de legitimiteit van stembiljetten per post te betwisten, te verhinderen.

En zo hebben ze dit gedaan. Ze verzamelden vier verschillende instellingen. Stanford University, de Universiteit van Washington, een bedrijf genaamd Graphica en de Atlantic Council. Alle vier deze instituten, de centra daarbinnen waren in wezen Pentagon-knipsels die je had bij het Stanford Air Observatory. Het werd eigenlijk geleid door Michael McFaul, als je Michael McFaul kent. Hij was de Amerikaanse ambassadeur in Rusland onder de regering Obama en hij schreef persoonlijk een zeven stappenplan voor hoe je succesvol een kleurenrevolutie kunt organiseren. En een deel daarvan bestond uit het behouden van totale controle over de media en sociale media, het opvoeren van het maatschappelijk middenveld en het onwettig verklaren van verkiezingen. Let wel, al deze mensen waren professionele Rusland, Gators en professionele verkiezingsdelegitimisten in 2016, en daar kom ik zo op. Dus Stanford, het Stanford Observatorium onder Michael McFaul werd geleid door Alex Stamos, die voorheen een Facebook leidinggevende was die coördineerde met ODNI en met betrekking tot Russiagate de Russische propaganda bij Facebook neerhaalde.

Dus dit is in wezen een andere verbinding met de nationale veiligheidsstaat. En onder Alex Stamos bij Sanford Observatory werkte Renee Diresta, die haar carrière begon bij de CIA en het rapport schreef van de Senate Intelligence Committee over Russische desinformatie. Maar het volgende instituut was de Universiteit van Washington, wat in wezen de Bill Gates Universiteit in Seattle is, die wordt geleid door Kate Starboard, die in feite drie generaties militairen zijn die promoveerden in crisisinformatica, die in wezen sociale mediasurveillance deden voor het Pentagon en DARPA-financiering kregen en in wezen werkten met de nationale veiligheidsstaat, die vervolgens werd aangepast om stembiljetten per post in te sturen. Het derde bedrijf Graphica kreeg 7 miljoen dollar subsidie van het Pentagon en begon als onderdeel van het Minerva-initiatief van het Pentagon. Het Minerva initiatief is het Psychological Warfare Research Center van het Pentagon. Deze groep hield zich bezig met het bespioneren van sociale media en het in kaart brengen van verhalen voor het Pentagon totdat de verkiezingen van 2016 plaatsvonden, en toen werden ze omgevormd tot een samenwerkingsverband met het ministerie van Binnenlandse Veiligheid om 22 miljoen Trump-tweets te censureren, pro-Trump-tweets over post-in stembiljetten.

En dan de vierde instelling, zoals ik al zei, was de Atlantic Council die zeven CIA-directeuren in het bestuur heeft, dus de een na de ander. Het is precies wat Ben Rhodes tijdens het Obama-tijdperk beschreef als de blob, de Foreign Policy Establishment, het is elke keer het ministerie van Defensie, het ministerie van Buitenlandse Zaken of de CIA. En natuurlijk was dit omdat ze bedreigd werden door het buitenlands beleid van Trump, en dus terwijl veel van de censuur lijkt alsof het binnenlands komt, is het eigenlijk door onze buitenlandse afdeling van Dirty tricks, kleurenrevolutie blob, die professionele regeringstoppers waren die toen in feite werden neergedaald op de verkiezingen van 2020.

Nu deden ze dit, ze zeiden expliciet dat het hoofd van dit partnerschap voor verkiezingsintegriteit op band stond en mijn stichting heeft ze gefilmd, en het is afgespeeld voor het Congres en het maakt nu deel uit van de rechtszaak tegen Missouri Biden, maar ze zeiden expliciet op band dat ze waren opgezet om te doen wat de regering zelf niet mocht doen, en toen formuleerden ze een raamwerk met meerdere stappen om alle techbedrijven te dwingen censuuracties te ondernemen.

Ze zeiden op tape dat de techbedrijven het niet zouden hebben gedaan zonder de druk, waarbij ze dreigden met overheidsgeweld omdat ze de gedelegeerde arm van de overheid waren. Ze hadden een formeel partnerschap met het DHS. Ze waren in staat om de binnenlandse desinformatiecentrale van het DHS te gebruiken om onmiddellijk met de top van alle techbedrijven te praten over takedowns, en ze schepten op tape op over hoe ze de techbedrijven zover hadden gekregen om allemaal systematisch een nieuw verbod op het schenden van de servicevoorwaarden in te voeren, genaamd delegitimization, wat betekende elke tweet, elke YouTube video, elke Facebook post, elke TikTok video, elke discord posts, elke Twitch video, alles op het internet dat het vertrouwen van het publiek in het gebruik van stembiljetten, stembussen voor vervroegd stemmen of stembiljettabellen op de dag van de verkiezingen ondermijnt, was prima fascia een schending van de servicevoorwaarden onder dit nieuwe delegitimatiebeleid dat ze alleen maar aannamen omdat de overheid druk uitoefende op het partnerschap voor verkiezingsintegriteit, waar ze op band over opschepten, inclusief het netwerk dat ze gebruikten om dit te doen, en tegelijkertijd dreigden dat de overheid ze zou opheffen of dat de overheid zou stoppen met het verlenen van gunsten aan de techbedrijven als ze dit niet zouden doen, en ook met het opwekken van crisis-PR door samen te werken met hun mediabondgenoten.

En ze zeiden dat het DHS dat niet zelf kon doen. En dus zetten ze een constellatie op van het State Department, het Pentagon en IC-netwerken om deze censuurcampagne uit te voeren, die volgens hun eigen berekeningen alleen al op Twitter 22 miljoen tweets bevatte, en let wel, op slechts 15 platforms, Dit zijn honderden miljoenen berichten die allemaal werden gescand en verboden of afgeknepen zodat ze niet konden worden versterkt of in een soort beperkt vagevuur leefden of deze fricties hadden in de vorm van fact-checking labels waar je eigenlijk niet doorheen kon klikken of je moest, het was een ongemak om het te kunnen delen. Ze deden dit zeven maanden voor de verkiezingen omdat ze zich toen zorgen maakten over de vermeende legitimiteit van een overwinning van Biden in het geval van een zogenaamde Red Mirage Blue Shift gebeurtenis.

Ze wisten dat Biden mathematisch alleen zou winnen door een onevenredig gebruik van poststemmen door de Democraten. Ze wisten dat er een crisis zou komen omdat het er heel vreemd uit zou zien als Trump eruit zou zien alsof hij met zeven staten had gewonnen en drie dagen later zou blijken dat de verkiezingen waren verwisseld, ik bedoel, dat zou de verkiezingscrisis van de Bush Gore-verkiezing op een niveau van steroïden brengen waarvan de Nationale Veiligheidsstaat zei, nou, het publiek zal er niet op voorbereid zijn. Dus wat we moeten doen is dat we van tevoren het vermogen om de legitimiteit in twijfel te trekken, moeten voorspellen.

Tucker Carlson:

Uit, wacht, wacht, mag ik u vragen om daar te pauzeren? Belangrijke invloeden door, dus wat je zegt is dat ze de uitkomst van de verkiezingen al zeven maanden van tevoren wisten.

Mike Benz:

Het ziet er heel slecht uit.

Tucker Carlson:

Ja, Mike. Het ziet er inderdaad heel slecht uit.

Mike Benz:

En vooral als je dit combineert met het feit dat dit vlak na de afzetting is. De impeachment werd geleid door het Pentagon en de CIA. Het was Eric ? van de CIA, en het was Vindman van het Pentagon die de impeachment van Trump eind 2019 leidde over een vermeend telefoongesprek over het achterhouden van hulp aan Oekraïne. Ditzelfde netwerk, dat rechtstreeks voortkwam uit het hybride militaire censuurnetwerk van het Pentagon, dat werd opgericht na de eerste Oekraïnecrisis in 2014, waren de hoofdarchitecten van de Oekraïense afzetting in 2019, en kwamen vervolgens in wezen terug op steroïden als onderdeel van de verkiezingscensuuroperatie in 2020. Maar vanuit hun perspectief lijkt het zeker op de perfecte misdaad. Dit waren de mensen. Het DHS had op dat moment een groot deel van de Nationale Verkiezingsadministratie gefederaliseerd door middel van dit uitvoerend bevel van 6 januari 2017 van vertrekkende Obama. DHS had Jed Johnson, die in wezen alle 50 staten in een formeel DHS-samenwerkingsverband opnam. Het DHS had dus in veel opzichten tegelijkertijd de leiding over de administratie van de verkiezingen en de censuur van iedereen die de administratie van de verkiezingen in twijfel trok. Dit is net zoiets als de gedaagde van een rechtszaak aanstellen als rechter en jury van de rechtszaak. Het was

Tucker Carlson:

Zeer, maar je beschrijft geen democratie. Ik bedoel, je beschrijft een land waarin democratie onmogelijk is.

Mike Benz:

Wat ik in wezen beschrijf is een militair bewind. Ik bedoel, wat er gebeurd is met de opkomst van de censuurindustrie is een totale omkering van het idee van democratie zelf. Democratie ontleent haar legitimiteit aan het idee dat het geregeerd wordt met instemming van de mensen die geregeerd worden. Dat wil zeggen, het wordt niet echt geregeerd door een opperheer omdat de regering eigenlijk gewoon onze wil is, uitgedrukt door onze instemming met wie we stemmen. De hele push na de verkiezingen van 2016 en na Brexit en na een paar andere verkiezingen via sociale media die de verkeerde kant opgingen van wat het ministerie van Buitenlandse Zaken wilde, zoals de Filippijnse verkiezingen van 2016, was om alles wat we beschreven als de fundamenten van een democratische samenleving volledig om te draaien om de dreiging van vrije meningsuiting op internet aan te pakken. En wat ze in wezen zeiden, is dat we democratie moeten herdefiniëren van de wil van de kiezers naar de heiligheid van democratische instellingen en wie zijn de democratische instellingen?

Het leger, de NAVO, het IMF en de Wereldbank. Het zijn de mainstream media, het zijn de NGO’s, en natuurlijk worden deze NGO’s grotendeels gefinancierd door het ministerie van Buitenlandse Zaken of het Internationaal Strafhof. Het zijn in wezen alle elitaire instellingen die bedreigd werden door de opkomst van het binnenlands populisme die hun eigen consensus tot de nieuwe definitie van democratie uitriepen. Want als je democratie definieert als de kracht van democratische instellingen in plaats van een focus op de wil van de kiezers, dan blijft er in wezen niets anders over dan dat democratie gewoon de architectuur is voor het bereiken van consensus binnen de democratische instellingen zelf. En vanuit hun perspectief kost dat veel werk. Ik bedoel, de hoeveelheid werk die deze mensen doen. We noemden bijvoorbeeld de Atlantische Raad, een van die grote coördinatiemechanismen voor de olie- en gasindustrie in een regio, voor de financiële wereld en de JP Morgans en de BlackRocks in een regio, voor de NGO’s in de regio, voor de media in de regio, al deze mensen moeten een consensus bereiken, en dat proces kost veel tijd, veel werk en veel onderhandeling vanuit hun perspectief.

Dat is democratie. Democratie is de NGO’s zover krijgen dat ze het eens zijn met BlackRock, dat ze het eens zijn met de Wall Street Journal, dat ze het eens zijn met de gemeenschaps- en activistengroepen die aan boord zijn met betrekking tot een bepaald initiatief dat vanuit hun perspectief het moeilijke proces is om stemmen op te bouwen.

Aan het eind van de dag besluiten een aantal bevolkingsgroepen dat ze een vrachtwagenchauffeur die populair is op TikTok leuker vinden dan de zorgvuldig opgebouwde consensus van de militaire top van de NAVO. Vanuit hun perspectief is dat nu een aanval op de democratie, en dat is wat deze hele poging tot branding was. En natuurlijk heeft democratie weer dat magische predikaat van regimeverandering, waarbij democratie ons magische wachtwoord is om regeringen vanaf de grond omver te werpen in een soort kleurenrevolutieachtige poging om een democratisch gekozen regering van binnenuit omver te werpen, bijvoorbeeld zoals we deden in Oekraïne, Victor Jankovich was democratisch gekozen door het Oekraïense volk, of je hem leuk vindt of niet.

Ik geef niet eens een mening, maar het feit is dat we hem uit zijn ambt hebben gezet. We hebben 6 januari uit zijn functie ontheven, om eerlijk te zijn, ik bedoel met betrekking tot de, je had een ministerie gefinancierd rechtse sector schurken en 5 miljard aan maatschappelijk geld gepompt in dit omver te werpen democratisch gekozen regering in de naam van de democratie, en ze namen die speciale set van vaardigheden mee naar huis en nu is het hier, misschien potentieel om te blijven. En dit heeft de aard van het Amerikaanse bestuur fundamenteel veranderd vanwege de dreiging van een kleine stem die populair wordt op sociale media.

Tucker Carlson:

Mag ik u een vraag stellen? Dus in die groep van instellingen waarvan u zegt dat ze nu de democratie definiëren, de NGO’s buitenlandse politiek establishment, enzovoort, heeft u de mainstream media opgenomen. In 2021 brak de NSA in in mijn privé sms’jes, las ze en lekte ze naar de New York Times tegen mij. Dat is me vorige week weer overkomen en ik vraag me af hoe gebruikelijk het is dat de Intel-agentschappen samenwerken met zogenaamde mainstream media zoals de New York Times om hun tegenstanders te kwetsen.

Mike Benz:

Nou, dat is de functie van deze interstitiële door de overheid gefinancierde niet-gouvernementele organisaties en denktanks zoals bijvoorbeeld, we noemden de Atlantische Raad, dat is de denktank van de NAVO, maar andere groepen zoals het Aspen Institute, dat het leeuwendeel van zijn financiering krijgt van het ministerie van Buitenlandse Zaken en andere overheidsinstellingen. Het Aspen Instituut werd betrapt toen het hetzelfde deed met de Hunter Biden laptop censuur. Je had deze vreemde situatie waarbij de FBI voorkennis had van de op handen zijnde publicatie van het verhaal over de laptop van Hunter Biden, en dan op magische wijze houdt het Aspen Institute, dat in wezen gerund wordt door voormalige CIA-leden, voormalige NSA-leden, voormalige FBI-leden en dan nog een stel maatschappelijke organisaties allemaal een simulatie van massacensuur door belanghebbenden, een driedaagse conferentie, dit kwam naar buiten en yo Roth was erbij. Dit is een groot deel van het uitlekken van het Twitter-bestand en het is genoemd in meerdere onderzoeken van het Congres.

Maar op de een of andere manier kreeg het Aspen Instituut, dat in feite een aanhangsel is van de Nationale Veiligheidsstaat, precies dezelfde informatie die de Nationale Veiligheidsstaat bespioneerde om journalisten en politieke figuren te verkrijgen, en lekte het niet alleen, maar deed toen in feite een gezamenlijke gecoördineerde censuursimulator in september, twee maanden voor de verkiezingen om net als bij de censuur van de stembiljetten per post in een goede positie te zijn om iedereen te schermen die online een nieuwsbericht, wacht even, verspreidde dat nog niet eens was uitgekomen.

Tucker Carlson:

Het Aspen Instituut, dat trouwens, ik heb mijn leven doorgebracht in Washington. Het is een soort van, ik bedoel Walter Isaacson voorheen van Time Magazine leidde het, voormalig voorzitter van CNNI Ik had geen idee dat het deel uitmaakte van de nationale veiligheidsstaat. Ik had geen idee dat het gefinancierd werd door de Amerikaanse overheid. Dit is de eerste keer dat ik dat hoor. Maar ervan uitgaande dat wat je zegt waar is, is het een beetje vreemd of vreemd dat Walter Isaacson Aspens verliet om een biografie van Elon Musk te schrijven?

Mike Benz:

Nee? Ja, ik weet het niet. Ik heb dat boek niet gelezen. Van wat ik van mensen heb gehoord, is het een relatief eerlijke behandeling. Ik speculeer alleen maar. Maar ik vermoed dat Walter Isaacson met deze kwestie heeft geworsteld en misschien niet eens op één bepaalde plaats is gevallen, in die zin dat Walter Isaacson een serie interviews met Rick Gel heeft gedaan, eigenlijk met de Atlantic Council en in andere settings, waar hij Rick Gel specifiek interviewde over de kwestie van de noodzaak om het Eerste Amendement af te schaffen en de bedreiging die vrije meningsuiting op sociale media vormt voor de democratie. Op dat moment was ik erg bezorgd, dit was tussen 2017 en 2019 toen hij deze Rick Stangle interviews deed. Ik was erg bezorgd omdat Isaacson zich uitte in wat mij een zeer sympathieke kijk leek te geven op het perspectief van Rick Stengel over het doden van het Eerste Amendement. Nu heeft hij dat standpunt niet formeel onderschreven, maar het maakte me erg nerveus over Isaacson.

Maar wat ik moet zeggen is dat in die tijd denk ik niet veel mensen, sterker nog, ik weet dat vrijwel niemand in het land enig idee had hoe diep het konijnenhol ging als het ging om de opbouw van de censuurindustrie en hoe diep de tentakels waren gegroeid binnen het leger en de nationale veiligheidsstaat om het te ondersteunen en te consolideren. Veel daarvan kwam eerlijk gezegd pas vorig jaar aan het licht. Eerlijk gezegd werd een deel ervan in de schijnwerpers gezet door de overname door Elon Musk en de Twitter-dossiers en de Republikeinse omwenteling in het Huis die deze meervoudige onderzoeken mogelijk maakte, de rechtszaken zoals Missouri tegen Biden en het ontdekkingsproces daar en meerdere andere dingen zoals de Disinformation Governance Board, waarvan het interim-hoofd, het hoofd Nina Janowitz, haar start in de censuurindustrie kreeg van precies hetzelfde clandestiene censuurnetwerk van de inlichtingendienst dat werd opgericht na de situatie op de Krim in 2014.

Nina Janowitz, toen haar naam opdook in 2022 als onderdeel van de disinformatie bestuurscommissie, viel ik bijna uit mijn stoel omdat ik Nina’s netwerk op dat moment al bijna vijf jaar volgde toen haar naam opdook als onderdeel van de Britse binnenste clustercel van een kapotte clandestiene operatie om het internet te censureren genaamd het Integrity Initiative, dat was opgezet door het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken en werd gesteund door de Political Affairs Unit van de NAVO om datgene uit te voeren waar we het aan het begin van deze dialoog over hadden, de psychologische inenting van de NAVO en het vermogen om zogenaamde Russische propaganda of opkomende politieke groeperingen te doden die energierelaties met Rusland wilden onderhouden in een tijd dat de VS probeerde de Nord Stream en andere pijplijnrelaties om zeep te helpen. Nou,

Nou, Nina Janowitz maakte deel uit van deze groep, en wie was het hoofd nadat Nina Janowitz ten onder ging, dat was Michael Chertoff en Michael Chertoff leidde de Aspen Institute Cyber Group. En het Aspen Institute was vervolgens de censuur simulator voor het Hunter Biden laptop verhaal. En twee jaar later is Chertoff dan het hoofd van de disinformatie bestuurscommissie nadat Nina is gedwongen om af te treden.

Tucker Carlson:

Michael Chertoff was natuurlijk de voorzitter van de grootste militaire aannemer in Europa, BAE military. Dus het is allemaal met elkaar verbonden. Je hebt me zo vaak opgeblazen in dit gesprek dat ik direct na afloop een dutje moet doen. Dus ik heb nog twee vragen voor je, een korte, een iets langere korte. De ene is voor mensen die een uur verder zijn gekomen en meer willen weten over dit onderwerp. En trouwens, ik hoop dat jullie terugkomen wanneer jullie tijd hebben om verschillende aspecten van dit verhaal te onderzoeken. Maar voor mensen die zelf onderzoek willen doen, hoe is uw onderzoek hierover te vinden op internet?

Mike Benz:

Natuurlijk. Onze stichting is foundation for freedom online.com. We publiceren allerlei rapporten over elk aspect van de censuurindustrie, van waar we het over hadden met de rol van het militair-industrieel complex en de nationale veiligheidsstaat tot wat de universiteiten doen met, ik noem het soms digitaal MK Ultra. Er is gewoon het gebied van de wetenschap van censuur en het financieren van deze psychologische manipulatiemethoden om mensen tot andere geloofssystemen te bewegen, zoals ze deden met covid, zoals ze deden met energie. En elke gevoelige beleidskwestie is waar ze in wezen een ambitie voor hadden. Maar mijn website foundationforfreedomonline.com is dus één manier. De andere manier is gewoon op X. Mijn handle is @MikeBenzCyber. Ik ben daar erg actief en publiceer veel lange video’s en geschreven content over dit alles. Ik denk dat het een van de belangrijkste kwesties in de wereld van vandaag is.

Tucker Carlson:

Dat is het zeker. En dat leidt direct en naadloos tot mijn laatste vraag, die gaat over X. En ik zeg dit niet alleen omdat ik daar inhoud post, maar ik denk objectief gezien dat het het laatste grote platform is dat gratis is of een soort van gratis of meer gratis. Jij post er ook, maar we staan aan het begin van een verkiezingsjaar met een paar verschillende oorlogen die zich tegelijkertijd ontvouwen in 2024. Dus verwacht je dat dat platform gratis kan blijven voor de duur van dit jaar?

Mike Benz:

Het staat onder buitengewoon veel druk, en die druk zal blijven toenemen naarmate de verkiezingen naderen. Elon Musk is een zeer uniek individu, en hij heeft een unieke buffer, misschien als het gaat om de nationale veiligheidsstaat, want de nationale veiligheidsstaat is eigenlijk heel afhankelijk van de eigendommen van Elon Musk, of dat nu is voor de elektrische, de Groene Revolutie als het gaat om Tesla en de batterijtechnologie daar. Als het gaat om SpaceX, is het ministerie van Buitenlandse Zaken enorm afhankelijk van SpaceX vanwege de ongelooflijke pioniersrol en verzadigende aanwezigheid op het gebied van satellieten in een lage baan om de aarde, die in feite de basis vormen van ons telecomsysteem en dingen als Starlink. Er zijn afhankelijkheden die de Nationale Veiligheidsstaat heeft van Elon Musk. Ik weet niet zeker of hij zoveel onderhandelingsruimte zou hebben als hij de rijkste man ter wereld was geworden met een limonadestalletje en als de nationale veiligheidsstaat hem te hard aanpakt door zoiets als CFIUS in te roepen om sommige van deze eigendommen te nationaliseren.

Ik denk dat de schokgolf die dat zou teweegbrengen bij de internationale investeerdersgemeenschap onherstelbaar zou zijn in een tijd waarin we verwikkeld zijn in grootmachtconcurrentie. Dus proberen ze een soort van verandering van het bedrijfsregime teweeg te brengen door een reeks van dingen die een soort dood door duizend sneden op papier inhouden. Ik denk dat er zeven of acht verschillende onderzoeken zijn van het Ministerie van Justitie of de SEC of FTC naar eigendommen van Elon Musk die allemaal begonnen na zijn overname van X. Maar wat ze nu proberen te doen is wat ik de Transatlantische Flankaanval 2.0 noem. We spraken in deze dialoog over hoe de censuurindustrie echt is begonnen toen een stel bannelingen van het State Department die promoties verwachtten, hun speciale vaardigheden gebruikten om Europese landen te dwingen sancties tegen zichzelf uit te vaardigen, om hun eigen been af te snijden om zichzelf te spijten, om sancties tegen Rusland uit te vaardigen.

Ze gebruikten hetzelfde draaiboek om een roadshow voor censuur te houden in plaats van sancties. We zijn nu getuige van een trans-Atlantische flankaanval 2.0, als je wilt, omdat ze veel van hun federale overheidsbevoegdheden zijn kwijtgeraakt om dezelfde censuuroperatie uit te voeren die ze van 2018 tot 2022 hadden gedaan. Gedeeltelijk omdat het huis zich volledig tegen hen heeft gekeerd, gedeeltelijk door de media, gedeeltelijk omdat Missouri v Biden, die een slam dunk zaak won, in feite overheidscensuur verbiedt op het niveau van de rechtbank en het hof van beroep. Deze zaak ligt nu voor bij het Hooggerechtshof en ze zijn nu overgestapt op twee strategieën.

Eén daarvan is censuurwetten op staatsniveau. Californië heeft net een nieuwe wet aangenomen, die door de censuurindustrie van begin tot eind volledig is gesteund, ze noemen het platformverantwoordelijkheid en transparantie, die Elon Musk in feite dwingt om het soort narratieve cartografische gegevens te overhandigen die deze CIA-afleiders en Pentagon-cutouts gebruikten om deze massavernietigingswapens te maken, deze mogelijkheden om alles op grote schaal te censureren omdat ze alle interne platformgegevens hadden. Elon Musk nam dat weg.

Ze gebruiken wetten zoals deze nieuwe wet in Californië om dat open te breken. Maar de grootste dreiging op dit moment is de dreiging vanuit Europa met iets dat de EU Digital Services Act heet, die is bedacht in samenwerking met mensen als NewsGuard, dat een raad van bestuur heeft met Michael Hayden, hoofd van de CIA NSA en een viersterrengeneraal. Rick Stengel van het propaganda kantoor van het State Department zit in dat bestuur. Tom Ridge van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid zit in dat bestuur. Oh, en Anders Fogh Rasmussen – hij was de secretaris-generaal van de NAVO onder de regering-Obama. Dus je hebt de NAVO, de CIA, de vier sterren generaal van de NSA, het DHS en het ministerie van Buitenlandse Zaken die samenwerken met de EU om de censuurwetten op te stellen die nu de grootste existentiële bedreiging vormen voor X, afgezien van mogelijke boycots van adverteerders. Want desinformatie is nu bij wet verboden in de EU.

De EU is een grotere markt voor X dan de VS. Er zijn maar 300 miljoen mensen in de VS. Maar er zijn 450 miljoen mensen in Europa. X wordt nu gedwongen om te voldoen aan deze gloednieuwe wet die net dit jaar is geratificeerd, waarbij ze ofwel 6% van hun wereldwijde jaaromzet moeten afstaan aan de EU om hun activiteiten daar te kunnen voortzetten, of ze moeten in wezen het soort CIA-botsauto’s invoeren, als je wilt, die ik in de loop van dit artikel heb beschreven om een intern mechanisme te hebben om alles te sensoren wat de EU, die slechts een proxy is voor de NAVO, als desinformatie beschouwt. En reken maar dat je met 65 verkiezingen wereldwijd dit jaar elke keer kunt voorspellen hoe ze desinformatie gaan definiëren. Dus dat is het belangrijkste gevecht op dit moment, het omgaan met de trans-Atlantische flankaanval vanuit Europa.

Tucker Carlson:

Dit is een van de meest opmerkelijke verhalen die ik ooit heb gehoord en ik ben je dankbaar dat je het ons hebt verteld. Mike Benz, uitvoerend directeur van de Foundation for Freedom Online, en ik hoop dat we je weer zien in

Mike Benz:

Bedankt, Tucker.

Tucker Carlson:

Vrije meningsuiting is groter dan een persoon of een organisatie. Samenlevingen worden gedefinieerd door wat ze niet toestaan. Waar we nu naar kijken is de totale omkering van de deugd.

---

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Rusland veroordeelt Biden-regime wegens “vervolging” van Trump-aanhangers, politieke dissidenten

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: