Groene Wereldrevolutie: Greta wil nu het systeem omverwerpen!

Het publieke debat over een vermeende klimaatcrisis heeft het afgelopen jaar gedomineerd. Om in de aandacht te blijven, komen de boegbeelden van de klimaatbeweging echter met steeds waanzinnigere voorstellen – en vernietigen ze het eigenlijke idee van natuurbehoud alsmaar verder.

Greta Thunberg en Luisa Neubauer zijn terug: En ze hebben een onwereldse eis in hun bagage. Elk kind zou kunnen inzien dat de klimaatcrisis niet “binnen het huidige systeem” kan worden opgelost. Dit systeem is onherstelbaar, maar het is niet kapot, maar doet precies wat het moet doen. De enige oplossing is: “We hebben een nieuw systeem nodig!”. 

Naast haar plaatsbepaling, biedt ze meteen de veronderstelde oplossing aan – die uit de gebruikelijke lege woorden bestaat. Beperkte CO2-budgetten, een einde aan fossiele brandstoffen en de erkenning van de zogenaamde klimaatcrisis als crisis. Verder maatregelen die “de economische, racistische en genderongelijkheid verminderen”. Het Internationaal Gerechtshof moet ecocide als een strafbaar feit erkennen, zodat er eindelijk geen uitbuiting van de natuur meer in de wereld is, schrijft Alfons Kluibenschädl op Wochenblick.

Wacht eens even: hebben de Zweedse klimaatheilige en haar groene adjudant uit Duitsland, die de hele wereld rondvliegt, de behoefte aan een intacte natuur serieus verward met onderwerpen die anders alleen uit de mond van ultralinkse wereldverbeteraars komen op hun eeuwige zoektocht naar de “nieuwe mens”? Ja, dat hebben ze. Toegegeven, dit is niet langer verrassend, nadat ze al zijn gefotografeerd met boomkrakers die uitwerpselen gooien en delen van hun beweging al lang geleden als vanzelfsprekend deel hebben genomen aan andere ultralinkse demo’s.

Het speelveld werd door links overgenomen

Ik heb veel onzin gehoord in mijn leven – maar het geloof dat een of andere neomarxistische omverwerping ervoor zal zorgen dat onze kinderen nog steeds schone lucht zullen hebben om te ademen en helder water om te drinken is bijzonder krankzinnig. Maar ze komen er mee weg omdat linkse wereldverbeteraars de milieukwestie al jaren voor hun eigen doeleinden monopoliseren.

Hoe onrealistisch hun plannen ook zijn, hoe onhaalbaar en schadelijk hun oplossingen ook zijn: Ze blijven ongemoeid. Het maakt niet uit hoeveel duizenden ton gewapend beton er per windturbine wordt geproduceerd – en het maakt niet uit hoeveel je de helft van de wereld moet uitbuiten om de grondstoffen voor elektrische auto’s te verkrijgen. Conservatieven en rechtsen lieten de linksen de boter van hun brood nemen toen ze op zoek waren naar een nieuw speelveld – en vandaag de dag zijn ze hooguit toeschouwers op dit veld.

De groene ecologieleugen

Het behoud van de directe omgeving als levensbron is een vaderlandslievende houding – deze gedachte komt duidelijk voort uit de waarde-conservatieve denkwereld. En degenen die van hun vaderland houden, beschermen het ook elke dag. Ik breng mijn vakanties in de omgeving door, pendel met de trein naar het werk en koop boodschappen bij de lokale boer, slager en bakker. De limonade komt net als in de kindertijd uit de glazen retourfles – het lijkt een logisch gevolg.

Ook klimaatbewegingen prediken vandaag de dag deze alledaagse ecologie – en het is geen toeval dat ze spelen met de behoefte van mensen om een soort herbezinning te bieden van een hectische wereld die uit zijn voegen barst, die ze tegelijkertijd aanprijzen als dynamische vooruitgang. Daarmee missen ze zelf hun eigen aanspraken – groene politici en hun kiezers zijn statistisch gezien de grootste frequente vliegers. Hun levensstijl is kosmopolitisch en gericht op consumptie – een slechte voorwaarde.

Basisbehoeften als schakelhendel voor ideologen

Toch is het al lang bekend dat de Groenen en hun discipelen hun electorale successen altijd ontlenen aan een basisbehoefte aan thuisland en het milieu – en niet aan fantasieën over verbieden, een liefde voor abstracte kunst of het vooruitzicht op globalisme. En daar schuilt het echte gevaar. Want ze vermengen wat duidelijk wenselijk is – het behoud van natuur en cultuurgebieden – met hun eigen verwrongen ideologie.

Plotseling is het gebod aan de orde van de dag om zogeheten “klimaatvluchtelingen” te importeren en ons land te overbevolken. Ze gebruiken de mondiale schaal van het wereldklimaat om de afschaffing van alle grenzen en de natiestaat te eisen. En in plaats van de wereldwijde toeleveringsketens in het algemeen in te krimpen en de productie naar de regio te verplaatsen om de mensen meer aan hun land te binden, hebben ze vaak een verscheidenheid aan quasi-communistische sociale ordes in gedachten.

Dominantie van de interpretatie ook een strijd om de jeugd

Dat is vooral gevaarlijk omdat ze hier al hun metapolitieke kracht kunnen gebruiken om de jeugd aan zich te binden. Met het snoepgoed van de intacte natuur naar de donkere kant gelokt, worden ze daar overspoeld met linkse denkpatronen, waar ze aan het eind in het ergste geval weer naar buiten komen als een links-radicale zombie die universeel toepasbaar is voor hun talrijke linkse utopieën en ondernemingen.

Als we erkennen dat de jeugd een politiek kapitaal is, moeten we het gaan gebruiken en zo de toegang tot dit kapitaal voor deze mensen afsnijden. Voor Greta, Luisa en enkele anderen – die zeker ooit uit idealisme zijn begonnen – is het waarschijnlijk te laat. Voor uw 12-jarige dochter echter, die bij gebrek aan andere symbolen een afgod ziet voor het behoud van het bos en de weilanden naast de boerderij van opa, heeft de trein het station nog niet verlaten.

Greta’s netwerkers – veel miljardairs