Op 19-21 mei 2023 vindt in Hiroshima, Japan, de G7-top plaats. Het is nu al duidelijk dat die zal plaatsvinden in een sfeer van westers exceptionalisme, zoals blijkt uit de resultaten van de laatste ministeriële bijeenkomst in de stad Karuizawa, waar hoge diplomaten van de G7 hun standpunt over een aantal kwesties kenbaar maakten. Deze omvatten afkeuring van een aantal landen, evenals duidelijk ongefundeerde verklaringen die werden afgelegd in de hoop punten te scoren bij vertegenwoordigers van andere landen, omdat het vertrouwen in het collectieve Westen snel afneemt, schrijft Leonid Savin.
Dit alles kwam tot uiting in een lang communiqué van twintig bladzijden van de ministers van Buitenlandse Zaken van de G7-landen (+ vertegenwoordiger van de EU), dat op 18 april werd gepubliceerd.
Er zij op gewezen dat de ministers van Buitenlandse Zaken van Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, alsmede de hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie, hebben verklaard zich te zullen inzetten voor “de handhaving en versterking van een vrije en open, op de rechtsstaat gebaseerde internationale orde” – een systeem dat na de Tweede Wereldoorlog is ontstaan, na de ineenstorting van de USSR sterk is versterkt en grotendeels wordt gedomineerd door de Verenigde Staten. Tot voor kort bleef het vrijwel onaangetast, maar de verschuiving naar multipolariteit holt de fundamenten ervan stap voor stap uit.
In een paniekerige poging om zijn hegemonie te behouden, verzint Washington steeds meer manieren en redenen om dit unipolaire en parasitaire model te rechtvaardigen, en zijn satellieten worden gedwongen eraan bij te dragen, zelfs als het hun niet ten goede komt.
De Japanse minister van Buitenlandse Zaken Yoshimasa Hayashi zei tegenover de pers uitdrukkelijk dat een van de verbintenissen van de G7 erin bestaat “zich krachtig te verzetten tegen unilaterale pogingen om de status quo waar ook ter wereld te wijzigen,” wat het gewenste doel is van China en Rusland, die werken aan de totstandbrenging van één economische ruimte voor een multipolaire wereldorde.
Wat de verschillende problemen en bedreigingen betreft, zetten westerse politici Rusland bovenaan de lijst, waarbij zij zelfs melding maakten van “het gebruik van voedsel- en energiebronnen als wapens.. Hoewel het het Westen was dat sancties oplegde, de Nord Stream-pijpleiding opblies en een aantal verboden oplegde voor diverse producten uit Rusland. Het is duidelijk dat het Westen, geleid door de VS, alle gebieden die het tot zijn beschikking heeft, inclusief het humanitair recht, als wapen gebruikt. En met behulp van zijn media probeert het agressieve propaganda te voeren, waarbij veel van de informatie grove desinformatie is.
De Indo-Pacific regio en de activiteiten van de ASEAN worden op de tweede plaats genoemd, maar vrij kort.
En dan gaat het rechtstreeks naar China, dat net als Rusland wordt beschuldigd van vernietiging.
De G7 maakt zich zorgen over escalatie en spanningen rond Taiwan, maar ook over andere kwesties. Sommige bepalingen zijn echter peremptoir geformuleerd: “afzien van dreigementen, dwang, intimidatie of het gebruik van geweld. Wij blijven ernstig bezorgd over de situatie in en rond de Oost- en Zuid-Chinese Zee. …Er is geen wettelijke basis voor China’s expansieve maritieme aanspraken in de Zuid-Chinese Zee.”
China wordt gevolgd door Noord-Korea, waarbij niet alleen wordt gesproken over kernwapenprogramma’s en ballistische raketten (waartoe Noord-Korea als soevereine mogendheid alle recht heeft), maar ook over een “humanitaire crisis” in het land en “systematische schendingen van de mensenrechten.” Deze passage heeft duidelijk het karakter van inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van het land.
De leiders van Myanmar, Afghanistan en Iran worden met evenveel verve veroordeeld. Iran wordt ook beschuldigd van “destabiliserende activiteiten, waaronder de overdracht van ballistische raketten, alsmede onbemande luchtvaartuigen (UAV’s), d.w.z. drones, en aanverwante technologieën aan statelijke en niet-statelijke actoren.” Ook de steun van Iran aan Rusland en natuurlijk de aanhoudingen in het land zelf worden veroordeeld.
Een enorm stuk is gewijd aan ontwapening, die de G7 zogenaamd steunt. Waarom dan de NAVO uitbreiden en wapens leveren aan het regime in Kiev en Taiwan? Ook nogal hypocriet is de verklaring over het volgen van de VN-regels, inclusief besluiten van de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad. De G7 heeft duidelijk een kort geheugen – de invasie van Irak in 2003 door de VS, gesteund door Groot-Brittannië, werd uitgevoerd zonder toestemming van de VN. Net als het bombarderen en bezetten van Afghanistan, waarvoor de VS en hun handlangers zich twintig jaar later in schaamte hullen.
Interessant is dat China onmiddellijk reageerde op dit communiqué. Tijdens zijn reguliere persconferentie zei de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Wang Wenbin dat de bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken van de G7 “zich op grove wijze heeft gemengd in de interne aangelegenheden van China en China op kwaadaardige wijze heeft belasterd en in diskrediet gebracht.” En het communiqué zelf weerspiegelt de “arrogantie, vooroordelen en doelbewuste wens van de groep om China te blokkeren en in toom te houden. Wij betreuren en verwerpen dit en hebben een krachtige demarche ondernomen bij het gastland Japan.”
De minister zei dat de G7 narratieven probeert te manipuleren om het publiek te misleiden. Zij kan in geen geval namens de internationale gemeenschap spreken.
Wang Wenbin wees ook op de schijnbare tegenstrijdigheden in het G7-document en gaf eerlijke typeringen: “De G7 plaatst zichzelf op de stoel van de rechter en maakt baldadige opmerkingen over het strategische veiligheids- en wapenbeheersingsbeleid van andere landen, terwijl het internationale nucleaire ontwapenings- en non-proliferatiesysteem voortdurend ondermijnd wordt. Hoe kan een dergelijk gedrag het vertrouwen van de internationale gemeenschap winnen? De VS beschikken over het grootste en meest geavanceerde kernwapenarsenaal ter wereld. Zij hebben zich teruggetrokken uit verdragen en organisaties voor wapenbeheersing, volgen een beleid van eerste gebruik van nucleaire afschrikking, blijven hun nucleaire triade verbeteren, versterken en proberen regelingen voor het delen van kernwapens te kopiëren, en bevorderen de voorwaartse inzet van strategische strijdkrachten. De VS zijn het meest ontwrichtende element en de grootste bron van risico’s voor de internationale vrede en veiligheid geworden. Bovendien dragen de VS en het VK openlijk onderzeebootreactoren en hoogverrijkt uranium voor kernwapens over aan Australië, wat ernstige risico’s voor nucleaire proliferatie inhoudt en in strijd is met het doel van het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens (NPV).
Ik wil benadrukken dat Japan, dat het roulerende voorzitterschap van de G7 bekleedt, een zeer hypocriete beleidspositie heeft ingenomen op het gebied van wapenbeheersing. Japan heeft zichzelf lange tijd gekenmerkt als slachtoffer van kernexplosies en voorstander van een kernwapenvrije wereld. Maar in feite zit Japan comfortabel onder de nucleaire paraplu van de VS en is het tegen en belemmert het het afzien van het eerste gebruik van kernwapens door de VS. Sommige Japanse politici suggereren zelfs de mogelijkheid van nucleair delen met de VS. Bovendien heeft de Japanse regering de internationale publieke belangstelling genegeerd door door te gaan met het lozen van met kernenergie besmet water uit Fukushima in de oceaan. Deze stap heeft het onvoorspelbare risico van nucleaire besmetting opgelegd aan mensen over de hele wereld.
Wij roepen de G7 nogmaals op om andere landen niet langer zwart te maken en niet langer aan te zetten tot antagonisme en confrontatie. Zij moeten nadenken over hun eigen strategisch veiligheidsbeleid, de relevante internationale wapenbeheersingsverplichtingen serieus nakomen en hun verantwoordelijkheid nemen voor de wereldvrede en -veiligheid.”
De kritiek van China kwam goed van pas. Want bij de opbouw van een multipolaire wereld moeten de mythen en valse narratieven van het collectieve Westen worden ontkracht.
Is de G7 trouwens echt “groot”? Toen deze club werd opgericht, was het aandeel van deze landen in de wereldeconomie immers heel verschillend. En nu is het BBP van China bijna gelijk aan dat van de VS, en hebben de andere G7-leden samen ongeveer hetzelfde BBP als de Volksrepubliek China. We moeten waarschijnlijk een nieuwe term invoeren, “Gierige 7”, want die komt overeen met de werkelijkheid, het kan niet groot zijn in de echte zin, en de afkorting blijft hetzelfde.
Missen nog wel een paar nutsie vlaggen in dat rijtje.
G7, de verzameling van de 7 landen met de hoogste openbare schuld.(relatief t.o.v. hun bnp)
Italie dat volledig overeind gehouden wordt door de ECB (Draghi kocht tegen alle verdragen in massaal italiaanse bedrijfsobligaties op om het zowel privaat als staatsfailliete Italie overeind te houden) hoort helemaal niet thuis in een G7, maar zoals altijd is politiek belangrijker geworden dan feiten.
De Grootheidswaanzinnige 7.
Japan en oorlogs en andere misdaden..gaan de Niet-Westerse wereld beschuldigingen van..wat ? Vrij willen zijn ?? Deze moordenaars hebben ooit 300.000 Chinese burgers afgeslacht waarbij de officieren weddenschappen aangingen hoeveel mensen ze kunnen doden met hun Katana’s..in één stad hé en dan spreken we niet eens over het aantal verkrachtingen op hun bezette gebieden in WW2..half Azië was het slachtoffer toen…in Oekraïne zijn ze er nog jaloers op.. immers Nazisme en de rode zon hadden de zelfde ideeën.. bondgenoten in die tijd…G-moordenaars..🤬