Weinig gifbekers zitten zo vol als degene die Emmanuel Macron aan Christophe Castaner overhandigd heeft. Minister van Binnenlandse Zaken is een van de meest uitdagende functies in de republiek. Het voormalige socialistische parlementslid heeft in de loop der jaren een beeld gecultiveerd van een politiek sterke man, in tegenstelling tot zijn voorganger, de kleine Gérard Collomb. Maar wat in de Nationale Assemblee voor hard doorgaat, zal de stoere jongens in de Franse binnensteden niet intimideren.
Tijdens zijn achttien maanden op de post was Collomb een ijverig minister, maar uiteindelijk werd de 71-jarige afgemat door de enorme omvang van zijn taak. Hij scheidde met een boodschap die zijn opvolger een paar slapeloze nachten zou moeten bezorgen.
Uitleggend dat hij de binnensteden van Marseille, Toulouse en Parijs had bezocht, zei Collomb:
“De situatie is erg moeilijk en de zinsnede ‘Reconquering the Republic’ is op zijn plaats omdat in deze districten de wet van de sterkste heerst, die van de drugsdealers en radicale islamisten, die de Republiek heeft verdrongen”.
Hij beëindigde zijn afscheid door zijn angst uit te drukken dat als er vandaag niet iets gedaan wordt, Frankrijk morgen met “immense problemen” zal worden geconfronteerd. In een van zijn laatste interviews met het weekblad L’Express ging hij dieper in op wat die problemen zullen zijn. Gevraagd of hij de angst van het hoofd van het Franse equivalent van MI5 deelde dat een burgeroorlog een reëel risico was, zei Collomb:
“Dat risico heb je altijd….het is geen fantasie, ook al houd ik niet van het gebruik van de term ‘burgeroorlog’.
De tragedie is dat dit geen nieuwe waarschuwing is. Frankrijk werd gealarmeerd voor wat Collomb omschrijft als de ‘ghettoïsatie’ van Frankrijk door de publicatie in 2002 van het boek ‘The Lost Territories of the Republic: antisemitisme, racisme en seksisme op scholen’. Een van de redacteuren was Barbara Lefebvre die, in plaats van te worden geprezen om haar eerlijk onderzoek, werd bestempeld als een islamofoob omdat ze het lef had om het onuitsprekelijke te zeggen.
In een interview met Le Figaro eerder deze maand, vergeleek Lefebvre Collomb met een kapitein die zijn schip verlaat terwijl het het rif nadert. Maar haar sterkste kritiek was voorbehouden aan Emmanuel Macron. De president, zei ze, lijkt “overweldigd door de realiteit van de breuken in Frankrijk”.
Deze breuken zijn niet het verzinsel van rechts. Twee bekende journalisten van de linkse krant Le Monde publiceerden een boek dat de omvang van de islamisering van Seine-Saint-Denis beschrijft, ten noorden van Parijs, waar de vakbonden nu georganiseerd zijn langs religieuze lijnen, buschauffeurs weigeren de handen van hun vrouwelijke collega’s te schudden en schoolmeisjes niet deelnemen aan zwemlessen.
Dan is er nog het endemisch geweld in Frankrijk: de veelvuldige hinderlagen op de hulpdiensten, de antisemitische moorden, de homofobe aanslagen, de seksuele intimidatie, het laatste zo erg dat er in Seine-Saint-Denis een regeling is ingevoerd waarbij vrouwen de buschauffeurs kunnen vragen zo dicht mogelijk bij hun huis te stoppen om de kans dat ze op straat worden aangerand te verkleinen.
De burgemeester van Parijs, Anne Hidalgo, mag dan wel zebrapaden schilderen in de regenboogkleuren van gay pride en opscheppen dat haar stad een “toevluchtsoord is dat de Republikeinse waarden van vrijheid, gelijkheid en broederschap omarmt”, maar ze kent, net als haar president, de bittere waarheid.
Deze realiteit werd verwoord in een open brief aan Macron door de moeder van Adrien Perez, die in juli buiten een nachtclub van Grenoble in een willekeurige aanval werd doodgestoken. Mevrouw Perez beschuldigt de president van het niet nakomen van zijn verplichting om zijn volk te beschermen en beëindigt haar brief met een koude bespotting van haar land, schrijvend:
Vrijheid: het verdween toen de staat niet in staat bleek de veiligheid van zijn burgers te garanderen.
Gelijkheid: het verdween toen de staat ermee instemde dat een moordende minderheid een terreurbewind kon voortzetten.
Broederschap: het verdween toen de staat toestond dat geweld de sociale relaties regeerde.
Barbara Lefebvre is van mening dat de situatie in Frankrijk nu zo slecht is dat het “omslagpunt dichtbij is, iedereen kan het voelen komen”.
Dit is wat Christophe Castaner in zijn eerste week van zijn nieuwe baan moet verteren – en niet te vergeten dat andere fikse dossier op zijn bureau met ‘immigratie’. De vraag is: zal Castaner de waarheid onder ogen zien? Of zal hij zich houden aan wat Lefebvre omschrijft als de “progressieve utopie” van zijn baas? Hij staat bekend als een Macron-loyalist’, wat niet veel goeds voorspelt, vooral in het licht van wat de president gisteravond in een televisie-interview zei. “De wereld breekt, er verschijnen nieuwe stoornissen en Europa stort zich bijna overal in de richting van extremen en maakt weer plaats voor nationalisme”, aldus Macron. “Degenen die niet zien wat er om ons heen gebeurt, zijn aan het slaapwandelen. Niet ik”.
Geen enkel land in West-Europa breekt zo snel en zo diep als Frankrijk, maar nationalisten hebben daar geen schuld aan. Toch weigert de president deze realiteit onder ogen te zien. Gerard Collomb sprak over de herovering van de Republiek, maar op dit moment gaat de verovering door, door degenen die van de Franse Republiek een islamitische willen maken.
Franse islamprofessor: Europa is op weg naar een burgeroorlog
Een burgeroorlog is onvermijdelijk, maar kan een omslag maken.
De vraag is: wat doet leger, vreemdelingen legioen?
Een coup détat door leger zou goed zijn; daarna voor eens en altijd opruimen.
Islam verbieden; moslims zonder werk–ook de vele échtgenotes” deporteren; blijvende moslims geen stemrecht, moskees en minaretten opblazen.
Stad voor stad zuiveren.
Misschien dat er dan nog wat te redden is.
Dan zit je toch met het probleem van de blanke collaborateurs die voor de moslims zullen kiezen. Die herken je niet zo goed. Die zijn vaak Roomser als de paus omdat ze met argusogen worden bekeken door de moslims. Want iemand die met de moslims opgaat maar zich dan niet aan de regels houdt en dus helemaal geen moslim blijkt te zijn, een huichelaar dus, die wordt door Allah nog erger gevonden dan een ongelovige. Een ongelovige weet niet beter. Die heeft nog een kans als hij ziet dat hij fout bezig is en het ware geloof aanneemt.
dit is verschrikkelijk wat hier is gebeurd ,het is genoeg dan maar oorlog dit pikken we niet meer we zijn met velen opruimen die hap en uitzetten overal ze denken dat ze alles kunnen doen maar genoeg is genoeg
Ik ben alleen bang dat ze beter bewapend zijn dan wij met ze alle.
Elke haathut is een wapen opslagplaats.
15 jarige lopen hier met een AK47 rond om hun tegenstanders uit te schakelen of beschieten huizen en winkelpanden.
Wat wij te voorschijn kunnen halen zijn misschien 30cm. lange keukenmessen en een paar hooivorken.
En dat gaan we niet winnen zo met waar wij mee aan komen.
Niemand durft het aan, of beter gezegd mag het aandurven om de waarheid te zeggen en te schrijven over deze pre – burgeroorlog , in Frankrijk. Zolang dat de oorzaak van de kanker niet mag bepaald worden, dient het tot niets om te blijven lullen over de huidige toestand. De oorzaak ligt bij “la gauche caviar…” met 2 partijen : de loge en het uitverkoren volk, die het Coudenhove Kalergi plan uitvoeren. Alles verloopt dus volgens het plan. En de meerderheid van de bevolking stemt daarvoor. Waarover komt men dan klagen ?? Trouwens deze burgeroorlog is nodig om Frankrijk om te bouwen tot een communistische NWO. Tel niet op de politie en het leger. Deze zullen enkel ingezet worden tegen de autochtonen die in het verzet gaan tegen de invasies. Zie het boek : Le Camp des Saints van Jean Raspail, waarin deze het voormelde scenario al 50 jaar geleden heeft beschreven. Deze 5de colonne is ook nodig om via de burgeroorlog meegesleurd te worden in de WO 3. Zie brief van A. Pike aan Mazzini. Tel ook niet op het overgrote deel van de bevolking.. die slaapt, en enkel zal ontwaken op een blauwe maandag in het bloed, als het te laat zal zijn.
triest