Niet sedert de herhaalde mislukkingen van Wile E Coyote om de Road Runner te vangen, hebben wij debacles gezien zoals die welke zich nu in het VK en Europa ontvouwen als gevolg van hun misplaatste poging om Rusland te vernietigen. De economie van Duitsland staat aan de rand van de afgrond. Met een economie die afhankelijk is van de invoer van olie en gas uit Rusland, vond de Duitse premier Olaf Scholz het een prima idee om zich af te snijden van zijn voornaamste leverancier. Wat kan daar mis mee gaan? schrijft
Europa probeert Rusland te straffen
In Nederland heeft de regering een economische oorlog verklaard aan haar boeren (ingegeven door de wens van de regering om groen te gaan) en is tot haar verbazing tot de ontdekking gekomen dat boeren voedsel produceren. Wie had dat kunnen weten? Kijk maar eens in de schappen van de supermarkt:
Ze wilden groen gaan, maar krijgen nu honger. Blijkbaar komen alle levensmiddelen niet verpakt van Amazon.
Laat het maar aan Boris Johnson (geen familie) van het V.K. over om de grootste clownsshow in het circus op te voeren. De Britse economie staat op het punt de ondergang van de Titanic na te spelen:
Het VK glijdt af naar een recessie. Nog maar zes maanden geleden werd een sterk herstel verwacht, maar de gevolgen van de pandemie, de langzame terugkeer naar de arbeidspatronen van vóór de Covid en de snel stijgende inflatie als gevolg van de invasie van Oekraïne hebben de economie onder druk gezet.
Vorige week waarschuwde de gouverneur van de Bank of England, Andrew Bailey, dat de Britten waarschijnlijk met een diepere en langere recessie te maken zullen krijgen dan andere grote geïndustrialiseerde landen. Hij zei ook dat de inflatie heviger en hardnekkiger zou zijn.
In plaats van zich op thuis te concentreren en te proberen tenminste de schijn op te houden dat hij de toenemende politieke problemen probeert aan te pakken, heeft Boris zijn frequent flier account aangevuld met reisjes naar Kiev om daar rond te hangen met zijn nieuwe oogappel, Zelensky de komiek. Al deze verwaarlozing van het thuisfront door Johnson heeft vandaag tot een hoogtepunt geleid, nu hij geconfronteerd wordt met een tsunami van ontslagnemende leden van zijn kabinet. Laat het maar aan Boris over om een geweldige imitatie van Helen Keller te doen, want hij weigert halsstarrig om de dramatisch afkalvende steun te erkennen of de oproepen van zijn eigen ploeg om af te treden te horen. Hij strompelt voort, althans voorlopig, nukkig en koppig. Wij hebben dit niveau van zelfbedrog niet meer meegemaakt sinds Hitler zich in zijn bunker verschanste en denkbeeldige divisies verplaatste om te proberen de Sovjets tegen te houden.
Boris waant zich, volgens de pers, een reïncarnatie van Winston Churchill. Dat betekent dat wij nog een medaille voor zelfbedrog kunnen toevoegen aan de lijst van prestaties van Johnson tijdens zijn ambtsperiode. Het lijkt erop dat B.J. zich laat leiden door een van de iconische citaten van Churchill, “Nu is dit niet het einde. Het is zelfs niet het begin van het einde. Maar het is, misschien, het einde van het begin.” Nieuwsflits voor Boris – dit is het einde van de lijn. Het is tijd voor u om te gaan.
Rusland en de oorlog in Oekraïne zijn de onderstroom van alle politieke chaos die zich in het Verenigd Koninkrijk en de rest van Europa ontwikkelt. De hooggespannen hoop dat strenge economische sancties Poetin op de knieën zouden krijgen, bleek het eerste grote sprookje van de 21e eeuw te zijn. Poetin en de Russen doen het prima. Het is de Europese partij die zich, zoals het geval was met Wile E Coyote, onsterfelijk maakt.
Als de Europese economie zou zoemen als een Ferrari op de snelweg, dan zou het Europese publiek, vooral de Britten, bereid zijn de leugens en incompetentie van hun leiders te negeren. Maar de Ferrari zit zonder benzine en zit vast in de woestijn. Dat zorgt niet voor gelukkige, geduldige kiezers. Zij hebben de neiging een beetje rumoerig en onhandelbaar te worden wanneer zij van een avondmaal moeten afzien.
Ik stel me voor dat Vladimir Poetin afgestemd is op Sky News, in een grote leunstoel zit, een zak popcorn naar binnen werkt en een paar biertjes naar binnen schrokt, terwijl hij naar de Boris Johnson show kijkt, die zichzelf opnieuw heeft uitgevonden als kapitein van de Titanic. Boris bindt zich vast aan de mast. Hij zal met het schip ten onder gaan.
Wat de situatie voor Johnson nog ingewikkelder maakt, is de verslechterende situatie in Oekraïne. Sir Hew Strachan heeft in de Daily Telegraph deze ontnuchterende beoordeling gegeven:
Maar wat betreft de eisen die Oekraïne nu stelt, heeft de NAVO weinig meer geboden dan warme woorden. Daarmee heeft zij de voortdurende kloof blootgelegd tussen het inzicht van het bondgenootschap in zijn eigen veiligheid en de onmiddellijke behoeften van Oekraïne.
De tijd staat niet aan Oekraïens kant. Het land verliest levens en lijdt onder directe verwoestingen: voor Kiev zijn de economische kosten ernstiger en dringender dan voor Rusland. De NAVO gedraagt zich echter zoals zij ooit de Taliban argumenteerde – alsof Rusland de horloges heeft maar de NAVO de tijd. Het schijnt niet te beseffen dat de NAVO geen tijd meer heeft als Oekraïne vóór de volgende zomer verslagen wordt.
Tegen die tijd zal het bondgenootschap, in het beste geval, de Oekraïners de uitrusting en de opleiding hebben gegeven waarmee zij tegenaanvallen kunnen uitvoeren. Maar de strategie van de NAVO hangt af van de veerkracht van Oekraïne in de komende winter – en van de veerkracht van zijn eigen electoraat.
Hier is mijn voorspelling – eind augustus zullen Boris Johnson en Olaf Scholz niet meer in functie zijn en zal Vladimir Poetin er goed voor staan.
Het Russische leger vernietigde de Tornado-bases van buitenlandse huursoldaten en nazi’s, Amerikaanse M777-houwitsers en andere belangrijke doelen
Het Russische leger zet een speciale militaire operatie voort in Oekraïne. De vijand lijdt in alle richtingen aanzienlijke verliezen.
In het gebied van n. Bereznegovatoe dorp, Mykolaiv regio, als gevolg van brandschade aan de posities van het 99e gemechaniseerde bataljon van de 61e infanterie jagersbrigade van de strijdkrachten van Oekraïne, meer dan 75 nationalisten en ongeveer 30 gepantserde voertuigen en voertuigen werden vernietigd.
In de regio Zelenodolsk in de regio Dnepropetrovsk trof een uiterst nauwkeurig wapen van de Russische lucht- en ruimtevaarttroepen het tijdelijke inzetpunt van het nationale Tornado-bataljon.
Meer dan 40 militanten en tot 10 eenheden wapens en militair materieel werden vernietigd.
Wegens zware verliezen en desertie worden de onderafdelingen van de 127e Territoriale Defensiebrigade in Charkov aangevuld met gevangenen die hun straf hebben uitgezeten in de justitiële inrichtingen van de stad.
Als gevolg van de aanval van de Russische luchtmacht op de posities van het artilleriebataljon van de 72e gemechaniseerde brigade van de strijdkrachten van Oekraïne in het gebied van n. Het dorp Soledar vernietigde meer dan 30 procent van het leger en legde de meeste artilleriestukken buiten werking.
Bron: https://rusvesna.su/news/1657273094
Naar aanleiding van dit artikel en de grote aandeel van Rusland en Wit-Rusland in de wereld kunstmest productie is de volgende nieuwsbrief van de Macro econoom Maarten Verheyen wellicht de moeite van het lezen waard:
Sri Lanka heeft een ESG-score van 98. Een voorbeeld voor ons allen. ESG staat voor environmental, social en governance. Kortom: duurzaamheid.
Een onophoudelijke strijd tegen de CO2-uitstoot … een ongezonde focus op gendergelijkheid in plaats van competenties en uiteraard ellenlange discussies over ‘diversiteit’.
Een score van 98 op 100 betekent dat het land volledig gestuurd werd op basis van deze principes. Ze hebben ‘ESG’ volledig omarmd als dé weg vooruit voor het land.
We weten inmiddels hoe duurzaam deze ESG-principes zijn. Het land kwam de voorbije dagen zonder geld te zitten en is niet meer in staat om voldoende energie, voedsel en medicijnen te importeren. De woedende massa bestormde vervolgens het presidentieel paleis en staken de woning van de premier in brand.
Hoe is het zover kunnen komen? Sri Lanka maakte vele vergissingen maar twee ervan duwden het land over de ravijn.
De strenge coronamaatregelen betekenden een enorme klap voor de toerismesector. Toerisme is levensbelangrijk voor Sri Lanka en maakt meer dan 12% van het BNP uit.
Maar de nagel aan de doodskist van het Zuid-Aziatische eiland bleek toch wel de beslissing om de landbouw 100% duurzaam te maken.
Vanaf begin 2021 waren meststoffen verboden waardoor boeren het met een veel kleinere opbrengst moesten stellen. De gemiddelde inwoner van het land eet 100 kilo rijst per jaar en op een gegeven moment volstond de eigen productie niet meer om alle monden te voeden. Sri Lanka moest plots graan importeren uit India en werd zo blootgesteld aan de enorme prijsstijgingen van rijst op de wereldmarkt.
Tot overmaat van ramp beschikte men ook amper over buitenlandse deviezen. Het aantal toeristen was namelijk met 90% gedaald waardoor de valutareserves zienderogen geslonken waren. Eens de centen op zijn, volgt de totale ineenstorting.
Sri Lanka hanteerde de Davos-blueprint en implementeerde de recepten van het Westen. De sukkelaars dachten dat het hen rijkdom zou brengen, maar zitten enkele jaren later reeds compleet aan de grond. Met een hoge ESG-score oogst je misschien respect van de globale elite, maar je voedt er geen bevolking mee. De waanzinnige ESG-regels zijn hét symbool van centrale planning en in Sri Lanka weten ze nu dat het de snelste manier is om je land over de afgrond te duwen.
Zal men in de EU inzien dat dit beleid desastreuze gevolgen heeft? Zal men inzien dat we best de boeren gerust laten en hen laten boeren? Zal men inzien dat ook wij op weg zijn naar een complete ineenstorting van onze systemen als we zo verder doen?
Natuurlijk niet. Onze Europese leiders zijn arrogant, onwetend en elitair. Zij, en enkel zij, hebben de wijsheid in pacht. Zij weten alles over alles en vertellen vervolgens hoe de boer moet boeren, de bank moet bankieren en de bakker moet bakken. Iedere beslissing die ze nemen, zorgt voor grotere problemen en brengt ons weer een stap dichter bij de diepe val die ons te wachten staat