Deze woensdag heeft de Zweedse Ylva Johansson (sociaal-democraten), de EU-commissaris die verantwoordelijk is voor migratiekwesties, het voorstel van de Unie voor nieuwe migratieregels gepresenteerd. Dat is onderverdeeld in drie hoofdpunten, waarbij de nadruk ligt op terugkeer, en dat landen die geen migranten willen opvangen op andere manieren kunnen bijdragen.
Voorafgaand aan de presentatie had Ylva Johansson duidelijk gemaakt dat niemand tevreden zal zijn. Tegelijkertijd werd beweerd dat de focus op terugkeer ligt. De landen die geweigerd hebben om migranten op te nemen, zullen echter wel tevreden zijn, omdat ze dat zullen kunnen blijven doen.
Volgens Johansson is er “een vrij sterke steun” onder Europese burgers om asielzoekers op te vangen en migranten te verwelkomen.
Hoe kunnen we de lidstaten zover krijgen dat ze de nieuwe regels accepteren, zo eiste ze dit streven eind vorig jaar met “verplichte solidariteit”. Maar de landen die geen migranten willen opvangen, zullen dit blijven vermijden, en zullen in plaats daarvan gedwongen worden om op andere manieren bij te dragen, bijvoorbeeld met personeel of financieel.
Drie hoofdpunten
Het nieuwe voorstel is gebaseerd op drie hoofdpunten.
Focus op terugkeer met effectievere uitzettingen van degenen die niet het recht hebben om in Europa te verblijven. Hierover moet reeds aan de buitengrens van de EU worden beslist.
De Dublinverordening, die al weinig werd toegepast, wordt geschrapt. In plaats van asiel aan te vragen in het eerste veilige land, wordt de zaak behandeld in het land waar een familieverbinding kan worden gevonden. Dit betekent op zijn beurt dat landen die al veel asielzoekers hebben ontvangen een grotere instroom zullen blijven hebben, iets wat wordt gecompenseerd met een “korting”.
Een verplicht solidariteitsmechanisme dat andere landen dwingt om te helpen wanneer een lidstaat onder grote druk staat. Landen die geen migranten willen ontvangen, kunnen in plaats daarvan helpen met personeel om de terugkeer te verwerken.
Voordat het voorstel eventueel doorgang kan vinden, moet het eerst door de lidstaten en het Europees Parlement worden goedgekeurd.
“Ik denk dat geen enkele lidstaat tevreden zal zijn, maar ik denk dat iedereen zal zien dat we een serieuze poging hebben gedaan om een evenwichtig voorstel te doen. Met dit voorstel hanteren we de migratie. We maken een onderscheid tussen degenen die het recht hebben om in de EU te blijven en degenen die dat niet hebben. Zij moeten terugkeren. We hebben een redelijke solidariteit tussen de lidstaten en de processen zullen sneller verlopen”, aldus de socialist Ylva Johansson.
Typisch EUSSR-gedrag : alléén maar eisen, eisen en eisen; en kan of wil een land géén “vluchtelingen” opnemen, dan moeten zij mee-betalen aan de terugkeer van niet-vluchtelingen. Hoeveel van dat soort is er in al die jaren dat dit nu al duurt, terug gestuurd ? Je hoort alleen : “Ze hebben geen paspoort, dus, ja, waarheen ?” Hebben ze wél een paspoort dan wil hun “vaderland” hen niet meer terug.
Opvangcentra aan de buitengrenzen van de EUSSR ? Die zijn er nu ook, daar loopt dat “vluchtelingen-leger” omheen en verspreidt zich over de EUSSR, zoals thans ook.
Gewoon de buitengrenzen sluiten, illegaal naar binnen willen ? Opsluiten, zónder énige kans op verblijf.