De “mondkapjesschurft” is in opmars

De Beierse minister-president Markus Söder maakte er een begin mee in zijn deelstaat, de andere deelstaatleiders volgden tijdens de voorlaatste epidemie-bijeenkomst met de bondskanselier op 19 januari op: de FFP2-maskers vonden hun weg naar het dagelijks leven in Duitsland. En daarmee de “mondkapjesschurft”, wat niet een wetenschappelijk correcte, maar een passende term is voor wat er zich onder de verplichte muilkorf afspeelt.

Het lijkt erop dat dit probleem nu zodanige proporties heeft aangenomen dat zelfs de mainstream media zich genoodzaakt voelt erover te berichten, meldt PI-News.

Bij het dragen van het FFP2 mondkapje, dat veel nauwer aansluit dan het “alledaagse mondkapje”, verschuift door de afwezigheid van licht en frisse lucht het kiemenspectrum in het door het mondkapje bestreken huidgebied. Net als in de oksel, is het daar plotseling donker, warm en vochtig. De hoornlaag van de huid zwelt op, waardoor de micro-omgeving verandert. “Je kunt het je een beetje voorstellen als een biotoop die langzaam kantelt”, verklaart professor Philipp Babilas, dermatoloog bij het Huidcentrum Regensburg, in een interview met een Beiers dagblad.

De volgende stap zijn ontstekingen met jeuk in dit gebied, waarop de patiënt reageert door te krabben of te wrijven. Hierdoor wordt de huidbarrière opnieuw veranderd of zelfs selectief vernietigd. Dit heeft verdere gevolgen voor het huidmilieu en dus voor het kiemenspectrum. Bacteriën kunnen doordringen tot diepere huidlagen en zich daar vermenigvuldigen.

Bovendien leren we uit het interview dat het occlusie-effect (=zwelling van de huid door de ophoping van vocht) toeneemt naarmate het mondkapje vaker wordt aangebracht. Onder het mondkapje ontstaan omstandigheden zoals in een broeikas. De dermatoloog geeft toe dat dit natuurlijk botst met wat “onze taak” op dit moment is: ons beschermen met hoogwaardige mondkapjes.

Mensen met een gevoelige en/of voorbeschadigde huid hebben soms veel moeite met het dragen van de mondkapjes. Met crèmes en speciale oplossingen proberen dermatologen de beschadigde huid weer in het juiste evenwicht te brengen. Aangenomen mag worden dat vooral antibiotica- en cortisonenzalf voor dit doel worden gebruikt. Vettende crèmes ondersteunen de huid in haar strijd tegen de omstandigheden die haar door het mondkapje worden opgelegd.

Een andere “bouwplaats” naast het gebied rond de mond en neus dat door het mondkapje wordt bedekt, is het gebied achter het oor, dat het elastiek van het mondkapje moet verdragen. Hier ontstaan vaak irritaties en zelfs kleine scheurtjes in de huid, die er dan brandend rood uitziet. Ook hier is een medische therapie nodig, die uiteraard niet wordt vergemakkelijkt door het blijven dragen van het FFP2 mondkapje.

Bestaande huidziekten zoals acne of neurodermatitis worden evenmin verbeterd door de FFP2 mond-neusbescherming. Alleen door een aanhoudende en volhardende en consequente behandeling door een huidarts kan het mondkapje worden “volgehouden”, zoals de wetgever het wenst.

Degenen die menen dat een vrijstelling van de mondkapjesplicht in een dergelijk geval eigenlijk de meest redelijke oplossing zou zijn, vergissen zich echter. Volgens professor Babilas heeft hij nog geen enkele vrijstelling van de mondkapjesplicht gecertificeerd.

Infectieziekten autoriteit geeft toe: FFP-2 mondkapjes zijn een gevaar voor de gezondheid