De Grote Reset: De klok van de beschaving terugdraaien

De covid-19 pandemie kenmerkte zich door een ongekende samensmelting van de belangen van grote en machtige bedrijven met de macht van de staat. Democratisch verkozen politici in vele landen slaagden er niet in de belangen van hun eigen burgers te behartigen en hun eigen grondwetten en handvesten van rechten te handhaven. Meer bepaald steunden zij lockdown-maatregelen, vaccinmandaten, de afschaffing van allerlei vroegtijdige behandelingsmogelijkheden, de censuur van afwijkende meningen, propaganda, inmenging in de privésfeer van individuen, en de opschorting van verschillende vormen van vrijheid. Al deze beleidsvormen en maatregelen zijn centraal ontworpen door de sociale ingenieurs van de pandemie, schrijft Birsen Filip.

De globalisten, die geobsedeerd zijn door maatschappelijke controle, besloten van de pandemie gebruik te maken om hun autoritaire macht te vergroten. Prominent onder hen was, Klaus Schwab, oprichter en uitvoerend voorzitter van het Wereld Economisch Forum (WEF). In juni 2020 verklaarde hij dat “de pandemie een zeldzame, maar klein venster biedt om onze wereld te overdenken, te herdenken en te resetten.” Volgens hem moet “elk land, van de Verenigde Staten tot China, meedoen, en moet elke industrie, van olie en gas tot technologie, worden omgevormd.”

Het is geen geheim dat het WEF zich sinds de begindagen van de pandemie heeft toegelegd op een versnelde invoering van centrale planning voor de gehele wereldbevolking. Dit plan om een nieuwe wereldorde in te stellen, bekend als de Grote Reset, was een hoofdthema op de recente jaarvergadering van het WEF, die van 22 tot 26 mei in Davos, Zwitserland, werd gehouden.

Drastische veranderingen in de wereldorde zoals de Grote Reset gebeuren niet spontaan, maar worden ontworpen door wereldwijde beleidsmakers, waaronder invloedrijke miljardairs, politici, beroemdheden, bevooroordeelde academici, rijke filantropen, en de bureaucraten van internationale organisaties en instellingen. Dit soort mensen steunt de social engineering, omdat zij daardoor controle kunnen krijgen over de rijkdommen en natuurlijke hulpbronnen van de wereld, en hun vermogen om de maatschappij naar eigen goeddunken vorm te geven, kunnen versterken.

Evenals hun voorgangers in de geschiedenis zijn de sociale ingenieurs van het WEF van mening dat “er geen spontane, ongeleide activiteit mag zijn, omdat zij resultaten kan opleveren die niet te voorzien zijn en waarin het plan niet voorziet. Zij kan iets nieuws voortbrengen, waarvan men in de filosofie van de planner niet had kunnen dromen.”1

Uitgaande van de agenda van het WEF zal het voor de succesvolle voltooiing van de huidige industriële transformatie nodig zijn elk minuscuul aspect van het leven en het gedrag van de mens opnieuw te ontwerpen en te controleren, met inbegrip van de privésfeer van de individuen, de economie, de politiek en de maatschappelijke organisaties, zonder de mogelijkheid van vrijwillige en spontane samenwerking tussen individuen op basis van hun wil, waarden, gedachten en overtuigingen. Bijna twee eeuwen geleden werden wij gewaarschuwd dat, wanneer dit soort tirannieke macht slaagt, zij “bezig zal zijn met een veelheid van kleine” taken die “in het privé-leven doordringen,” gezinnen besturen, en de “daden” en “smaken” van individuen dicteren.”2

Enkele van de meest belachelijke controles die het WEF voorstelde waren het beperken van het wassen van spijkerbroeken tot “niet meer dan één keer per maand” en van “pyjama’s één keer per week”. Het WEF pleit ook voor het omvormen van hele voedselsystemen door de mensen aan te moedigen insecten te consumeren, met als argument dat “eiwitten uit insecten hoogwaardige eigenschappen hebben en gebruikt kunnen worden als alternatieve bron van eiwitten in de hele voedselketen, van voer voor de aquacultuur tot ingrediënten voor voedingssupplementen voor mensen en huisdieren.” Hervorming van het voedselsysteem zou ook inhouden dat men “kweekvlees” gaat eten, waarmee “vleesproduct bedoeld wordt dat gemaakt is door dierlijke cellen in een gecontroleerde laboratoriumomgeving te kweken.”

Het WEF is ook voorstander van de afschaffing van “autobezit,” want “betalen voor een ritje of een levering is even gemakkelijk als het tikken op een smartphone-app,” en “een voertuig huren” betekent dat “autoleningen en verzekeringsuitkeringen krimpen of verdwijnen.” Uiteindelijk wil de Grote Reset een wereld creëren waarin u tegen 2030 “niets meer bezit, en gelukkig zult zijn”, omdat de mensen geen privé-eigendom meer zullen bezitten en alles huren wat zij “in het leven nodig hebben.”

Deze premisse gaat echter voorbij aan het feit dat privé-bezit geassocieerd wordt met de vooruitgang van beschavingen, hogere stadia van materiële en morele ontwikkeling, en de ontwikkeling van het moderne gezinsleven. Het WEF-scenario zou ook afbreuk doen aan het gevoel van veiligheid, dat door het bezit van privé-eigendom wordt versterkt.

Wanneer de Grote Reset voltooid is, zal het denken en de besluitvorming van de mensen in wezen “voor hen gedaan worden door mensen zoals zijzelf, die zich tot hen richten of in hun naam spreken.”3 Een dergelijk “verlangen om de mensen een geloof op te dringen dat als heilzaam voor hen wordt beschouwd, is … niet iets nieuws of eigen aan onze tijd.”4 Maar, zoals verschillende totalitaire regimes in de geschiedenis hebben aangetoond, leidt de onderdrukkende centrale planning van de sociale ingenieurs ertoe dat de massa’s hun gevoel van autonomie, vrijheid, waardigheid, creativiteit en kracht verliezen. Ook gaat de stimulans verloren om de eigen toestand te verbeteren en bij te dragen tot de vooruitgang van de samenleving.5

Als de maakbaarheid van het WEF slaagt, dan zal men tegen 2030 niet meer op zichzelf, op gezinsleden, familieleden, vrienden of de gemeenschap kunnen rekenen. Dat komt omdat de aanhangers van elk absolutistisch regime willen dat tradities en gewoonten gecorrumpeerd worden, “herinneringen uitgewist, gewoonten vernietigd, … vrijheid, uit de wetten verjaagd.”6

Met andere woorden, zij willen een maatschappelijke orde ontwerpen waarin sympathie en onderlinge hulp overbodig worden en waarin iedere wereldburger even machteloos, arm en geïsoleerd is, zodat de mensen zich niet meer kunnen verzetten tegen de georganiseerde kracht van het wereldbestuur en voor hun overleving afhankelijk worden van regeringen en hun handlangers. Uiteindelijk zal niets de burgers meer beschermen, en zullen de burgers zichzelf niet meer beschermen.

De sociale ingenieurs van het WEF pleiten in wezen voor natuurlijke vrijheid, die de sterken in staat zou stellen hun macht uit te oefenen terwijl zij de zwakken onderwerpen. Daarmee roepen zij de wereld in feite op om in de ontwikkeling van de menselijke geschiedenis terug te keren in de richting van de herinvoering van feodalisme en slavernij. Men mag niet vergeten dat economische vrijheid, positieve vrijheid, politieke vrijheid, vrijheid van gedachte, vrijheid van meningsuiting en persvrijheid geen attributen zijn van de primitieve mens of van lijfeigenschap, maar producten zijn van de meest geavanceerde stadia van de samenleving.

Om preciezer te zijn, deze soorten vrijheid zijn het resultaat van de inspanningen van talloze denkers, sociale bewegingen, revoluties en oorlogen in de loop van de geschiedenis van de mensheid. De sociale ingenieurs zijn echter niet geïnteresseerd in de geschiedenis en de strijd van onze beschaving, omdat zij menen op alle gebieden deskundigheid te bezitten, en dat is de gedachtegang die aan de basis ligt van alle dictatoriale regimes.7 Zij denken niet dat de sociale techniek vreemd is aan de ware aard van de mens, ook al berust zij op “mechanische exactheid” en komt zij niet “voort uit de vrije keuze van de mens.”8 Verder gaan de voorstanders van de sociale techniek voorbij aan het feit dat “de vooruitgang van de mensheid, in vermogens van geest en hart, in welzijn en in techniek, in recht en moraal, noodzakelijkerwijs de deelname van de lagere klassen met zich meebrengt.”9

Wie gelooft dat de sociale ingenieurs van het WEF nobele bedoelingen hebben wanneer zij de Grote Reset ontwerpen en uitvoeren, moet acht slaan op de waarschuwing van President Franklin D. Roosevelt (1935), die (ironisch) verklaarde:

1. F.A. Hayek, The Road to Serfdom (1944; repr., New York: Routledge, 2006), p. 166.
2. Alexis de Tocqueville, Democracy in America: Historical-Critical Edition of “De la démocratie en Amérique,” ed. Eduardo Nolla and trans. James T. Schleifer, bilingual ed., 4 vols. (Indianapolis, IN: Liberty Fund, 2010), 1:223.
3. John Stuart Mill, On Liberty (Kitchener, ON: Batoche Books, 2001), p. 261.
4. Hayek, The Road to Serfdom, p. 168.
5. Hayek, The Road to Serfdom.
6. Tocqueville, Democracy in America, 2:156.
7. Hayek, The Road to Serfdom.
8. Wilhelm von Humboldt, The Limits of State Action. (1792; repr., Cambridge: Cambridge University Press, 1969).
9. Gustav Friedrich Schmoller, “Class Conflicts in General.” (American Journal of Sociology, Vol. 20, No. 4, 1915), p. 519.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

GREAT RESET DOSSIER

Ierse dokter onthult ‘Great Reset’ agenda achter Covid-hoax in indrukwekkende video

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: