De Amerikaanse Arctische Strategie beweert dat milieuveranderingen en geopolitieke dynamiek in de Arctische regio de veiligheidsrisico’s vergroten. Maar net als in andere regio’s waar die door de VS geopolitiek omsingeld zijn, rechtvaardigen de VS hun militariseringsinspanningen uitsluitend als reactie op “bedreigende acties van rivaliserende mogendheden.”
Het Amerikaanse Ministerie van Defensie heeft een nieuw document uitgebracht met de titel Arctische Strategie 2024, schrijft Erkin Oncan.
Het document legt uit hoe “milieuveranderingen” het Noordpoolgebied beïnvloeden en wat dit betekent voor “de veiligheid van de VS..
De Amerikaanse onderminister van Defensie Kathleen Hicks presenteerde het 28 pagina’s tellende document tijdens een briefing op het Pentagon.
Hoewel Hicks haar briefing baseerde op het klassieke Amerikaanse narratief van “verdediging” voor de VS en regionale landen, bevatten de briefing en het rapport zelf belangrijke hints over mogelijke Amerikaanse acties in de regio.
“De Amerikaanse Arctische regio is cruciaal voor de verdediging van ons vaderland, de bescherming van de Amerikaanse nationale soevereiniteit en de handhaving van onze defensieverdragen,” begon Hicks. Ze merkte op dat smeltend ijs als gevolg van klimaatverandering nieuwe zeeroutes opent, die weliswaar “nieuwe kansen” bieden voor handelsroutes, maar ook risico’s met zich meebrengen “voor naties die voorheen beschermd werden door de ontoegankelijkheid van de regio.”
Nadruk op China en Rusland
Hicks benadrukte ook de toegenomen aanwezigheid van de Volksrepubliek China (PRC) in het Noordpoolgebied en haar operaties met de Russische marine.
Hicks omschreef de positie van China als “zorgwekkend” en gaf commentaar op de aanwezigheid van Rusland door te zeggen: “Het zou Amerikaanse en geallieerde gebieden in gevaar kunnen brengen.”
Hicks vermeldde dat Rusland militaire faciliteiten uit het Sovjettijdperk in het Noordpoolgebied heeft heropend en zei: “Rusland blijft een acute bedreiging vormen voor de veiligheid en stabiliteit in de regio, door zijn militaire infrastructuur in het Noordpoolgebied uit te breiden en buitensporige aanspraken te maken op Arctische wateren.”
Over de samenwerking tussen China en Rusland, die ze omschreef als een “bedreiging,” voegde Hicks eraan toe:
“We hebben een groeiende samenwerking gezien met China die Rusland’s Arctische energiegebruik en gezamenlijke militaire oefeningen voor de kust van Alaska aanzienlijk financiert. Deze activiteiten, die allemaal mogelijk worden gemaakt door snel opwarmende temperaturen en dunner wordend ijs als gevolg van klimaatverandering, zijn toegenomen.”
De oplossingen die in het document worden voorgesteld zijn “het verbeteren van de capaciteiten van de gezamenlijke strijdkrachten, meer samenwerking met bondgenoten en partners en het handhaven van de Amerikaanse aanwezigheid in het Noordpoolgebied.”
Met andere woorden, de VS zegt: “Ga door met het uitbreiden en vergroten van de militaire aanwezigheid.”
Hicks’ aanpak, omschreven als “observeren en reageren,” zal zich manifesteren als meer inlichtingen-, surveillance- en verkenningsactiviteiten, samenwerking met bondgenoten en afschrikkingsinspanningen.
“Iedereen heeft een rol”
Vice-minister van Defensie voor Arctische aangelegenheden en wereldwijde veerkracht Iris Ferguson verklaarde: “We willen ervoor zorgen dat we de juiste communicatiearchitectuur hebben voor nauwkeurige waarneming, bevelvoering en controle.”
Ferguson benadrukte ook: “Het gebruik van tactieken en uitrusting is een voorwaarde voor zowel succes als overleving in de unieke Arctische omgeving. Daarom is een van de prioriteiten van mijn kantoor ervoor te zorgen dat de gezamenlijke strijdkrachten zijn uitgerust en voorbereid,” benadrukkend dat ‘iedereen een rol heeft’ tegen de toenemende samenwerking tussen Rusland en China.
Volgens Amerikaanse functionarissen houdt het waarborgen van “stabiliteit” in het Noordpoolgebied, zoals gedefinieerd in Amerikaanse termen, in dat de militaire aanwezigheid in de regio toeneemt, samen met gezamenlijke oefeningen, war games en militaire training die in de regio worden gehouden.
Amerikaanse militaire aanwezigheid in en rond het Noordpoolgebied
Hoewel de VS in hun Arctische strategie de nadruk leggen op “verdediging,” is hun militaire kracht in en rond het Noordpoolgebied aanzienlijk. Sinds de Koude Oorlog hebben de VS de landen die ze “bondgenoten” noemen, gebruikt als wapendepots en militaire bases.
Laten we eens kijken naar de bekende militaire punten van de VS in het Noordpoolgebied en de omliggende landen:
- In Noorwegen, onder het U.S. Marines Prepositioning Program, worden zware wapens en uitrusting vooraf opgeslagen voor snelle inzet in “tijden van crisis.”
- De Varanger basis in Noorwegen dient als een belangrijk logistiek en trainingscentrum voor de Amerikaanse mariniers, terwijl de VS militaire materiaaldepots heeft in Trondheim. Deze punten zijn uitgerust met marinetroepen, gepantserde voertuigen, artilleriesystemen en luchtverdedigingssystemen.
- De Keflavik Basis in IJsland wordt gebruikt door NAVO-missies en de Amerikaanse luchtmacht.
- De Thule luchtmachtbasis in Groenland, die onderdak biedt aan een Amerikaans waarschuwingssysteem voor ballistische raketten, wordt ook gebruikt voor ruimtebewakingsactiviteiten.
- Op Eielson Air Force Base in Alaska staan F-16 en F-35 gevechtsvliegtuigen paraat, terwijl Fort Greely beschikt over verdedigingssystemen tegen ballistische raketten.
- Daarnaast worden in Alaska grootschalige militaire oefeningen gehouden onder de namen Northern Edge en Noble Defender, samen met de Arctic Challenge Exercise met NAVO-bondgenoten.
Russische Arctische macht
Net als de VS heeft ook Rusland een uitgebreide militaire aanwezigheid in het Noordpoolgebied.
Tot de militaire punten in het Noordpoolgebied behoren de Northern Clover, de meest noordelijke militaire basis van Rusland op het eiland Kotelny, met luchtverdedigingssystemen en radarfaciliteiten; Nagurskoye, de grootste Russische militaire luchtmachtbasis in het Noordpoolgebied; de Rogachevo Air Base op Novaya Zemlya; Severomorsk, de hoofdbasis van de Russische Noordelijke Vloot; en de Moermansk Base, het centrum van de Noordelijke Vloot. Daarnaast behoren ook de luchtmachtbasis Tiksi, de nieuw gebouwde bases Sabetta en Nagurskoye op het schiereiland Yamal tot deze militaire punten.
Maakt China geen deel uit van het Noordpoolgebied?
China’s groeiende aanwezigheid in het Noordpoolgebied bestaat voornamelijk uit marine- en wetenschappelijke onderzoeksschepen die gericht zijn op onderzoek.
Naast deze schepen die zeeroutes en natuurlijke hulpbronnen onderzoeken, behoren China’s beroemde ijsbrekerschepen die worden gebruikt om over de Arctische gletsjers te navigeren tot de “zorgen” van het Atlantische front.
Verwacht wordt dat China zijn invloed in het Noordpoolgebied zal uitbreiden op basis van de zich ontwikkelende militaire samenwerking met Rusland.
Aan de andere kant beschouwt China het Noordpoolgebied als “het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid” en is het al lange tijd actief in het Noordpoolbeleid, in tegenstelling tot wat de VS beweert dat “China geen belanghebbende is in de regio.”
China stelde in 2010 voor om de zeegebieden buiten de exclusieve economische zones (EEZ’s) op te nemen in het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid. Voor China heeft het Noordpoolgebied ook een economische betekenis, zoals de route van de “Polar Silk Road.”
Maar maakt China, zoals de VS beweert, geen deel uit van het Noordpoolgebied?
Laten we eens wat leerzame historische gegevens op een rijtje zetten:
- In 1925 sloot China zich aan bij het Verdrag van Spitsbergen, dat de soevereiniteit van Noorwegen over de Arctische archipel van Spitsbergen erkent en oproept tot demilitarisering van de archipel. Sinds de jaren 1920 heeft China zich meer ingespannen om het Noordpoolgebied te verkennen en zijn activiteiten uit te breiden.
- In 1996 werd China lid van de Internationale Arctische Wetenschapscommissie.
- Sinds 1999 voert het land wetenschappelijk onderzoek uit in het Noordpoolgebied met zijn onderzoeksschip Xue Long (Sneeuwdraak).
- In 2004 bouwde China het Arctic Yellow River Station in Ny Alesund in de Spitsbergen-archipel.
- Volgens het witboek van 2018 waarin de strategie voor het Noordpoolgebied wordt beschreven, had China eind 2017 acht wetenschappelijke expedities in de Noordelijke IJszee uitgevoerd en 14 jaar lang onderzoek gedaan op basis van het Yellow River Station.
- China was ook het eerste Aziatische land dat als gastheer optrad voor de Arctic Science Summit Week, een conferentie op hoog niveau over Arctische kwesties, en werd in 2013 geaccrediteerd waarnemer bij de Arctic Council.
- In officiële documenten stelt China dat het “prioriteit geeft aan wetenschappelijk onderzoek naar Arctische kwesties, het belang van milieubescherming en internationale samenwerking benadrukt” en bepleit dat het Noordpoolgebied “het welzijn van de mensheid als geheel” betreft, samen met de kustlanden.
Gaat het alleen om China en Rusland?
Hoewel de Amerikaanse Arctische Strategie beweert dat milieuveranderingen en geopolitieke dynamiek in het Noordpoolgebied de veiligheidsrisico’s vergroten, rechtvaardigen de VS hun militariseringsinspanningen uitsluitend als reactie op “dreigende acties van rivaliserende mogendheden,” net als in andere regio’s waar ze geopolitieke omsingeling hebben toegepast.
De strategische investeringen van de VS en de groeiende militaire infrastructuur met “geallieerde strijdkrachten” creëren echter een veel meer uitgesproken militaire aanwezigheid in de Arctische regio.
De dreiging die door de VS wordt genoemd, is de toenemende militair-economische samenwerking van twee grootmachten in de Arctische regio en de mogelijke schade die deze samenwerking kan toebrengen aan de Amerikaanse hegemonie. Een van de belangrijkste redenen voor deze dreiging is de mogelijke opening van nieuwe handelsroutes.
Samenvattend kan worden gezegd dat de ontwikkelingen die specifiek zijn voor het Noordpoolgebied zich voordoen in de context van de “grote afrekening” die volgens velen op het punt staat te beginnen.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Wat kots ik toch van dat klote amerika, overal komt je die smerige oorlogshitsers tegen. Alle oorlogen uit het verleden zit wel een VS vinger in, maar o wee je mag er niets over zeggen, want het is altijd verdediging van de wereld vrede en democratie. Kijk in de vs zelf, een grote tering zooi, maar naar buiten toe doen alsof het een geweldig land is. zou er nog niet dood gevonden willen worden!
Levend ook niet.
Gewoon helemaal nooit, niet!!!!
D,
Je beledigd hiermee de indianen, de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika. Die hebben buiten Noord-Amerika nooit oorlog gevoerd. Je kan het beter over de Angelsaksen hebben, die al meer dan 2000 jaar huishouden in een wereld, zoals wij mensen, die kennen. De Verenigde Staten bestonden toen niet, en is nu een vazal van de koning van Engeland. ( Het werkelijke kwaad) Wij mensen, worden geknecht door de 5 Eye landen, die eeuwen terug, een verbond zijn aangegaan met elkaar, en een pact met de Zionisten (vul zelf in) hebben gesloten. Het Jodendom heeft hier niks mee te maken. Frankrijk heeft verschillende keren in de geschiedenis geprobeerd om in het verbond van de 5 Eye landen opgenomen te worden. Ze zullen nooit opgenomen worden, omdat de 5 Eye landen de werkelijke Deep State is. En heel ver op de achtergrond zien de Luciferianen, (Lichtbrengers of de gevallen engelen) dat het tijdperk van de Angelsaksen ten einde loopt, en dus het Imperium implodeert, waaruit een nieuwe wereld ontstaat. Dat kan nog lang duren, maar wij mensen zitten er al geruime tijd in, ”na het vallen van de muur”, in de verandering. Een goede tekst voor alle pessimisten die hier op Front nieuws constant liggen te trollen. Geschiedenis is een machtig wapen, die alles vanzelf weer op zijn plaats zet. Hoe het ook afloopt. Hier is een oud verhaal, wat altijd weer terug keert:
Nadat de geest is afgeschaft, wordt Lucifer (de abstracte idealist) beschouwd als het goede, en
Ahriman (de kille realist) als het slechte. de polarisatie tussen die twee word steeds groter en ze bestrijden elkaar steeds heviger. De fans van lucifer, die over een buitengewoon groot ego beschikken en zichzelf zien als de vertegenwoordigers van alles wat goed, waar en mooi is, kijken met afschuw en walging naar de volgelingen van Ahriman, die geen bootschap hebben aan de mooie woorden van de gutmenschen. Deze Luciferianen hebben we weer volop aan het werk kunnen zien tijdens de voorbije tijd, en het is lichtjes verbijsterend om al die haat, walging en minachting te horen uit de mond van mensen die er van overtuigd zijn louter liefde en vrede te belichamen. Tja, Lucifer is zo vol van zichzelf dat het niet eens in hem opkomt dat hij misschien niet is wat hij denkt te zijn.
Democratie = Zever – dekmantel voor Alles wat het Kwaad= …
US= oorlog stokers een te mijden volk ooit stuurde Europa zijn criminelen naar ginder en ze hebben gekweekt als konijnen het is en blijft crapuul.
oooooooooooooooooo wat zijn de kauwgom vreters bang brrrrrrrrrrrrrrr ja nu krijgen zij weerstand van de vrije wereld en niet van arme lande die zij leeg geplunderd hebben net als de eu vk enz en word er echt geschoten op ze ja dat is andere koek
Het waarborgen van “stabiliteit” van de Amerikanen ja dat kennen we maar al te goed, oorlogen en ellende trappen zijn ze goed in !!
Yankee Go Home !!! En blijf daar !!