Postbiologisch, postmaterieel, postlogisch. Voor linkse mensen is de mensheid dat allemaal al lang geleden geworden. Mensen worden niet langer beperkt door de wetten van de biologie, de grenzen van de materie en de beperkingen van de logica. Daarom houden linkse mensen vol dat de hersenen van alle menselijke groepen, zwarten en blanken, mannen en vrouwen, absoluut identiek zijn wat betreft hun capaciteiten en potentieel. Ja, het is waar dat verschillende groepen mensen in zeer verschillende fysieke of sociale omgevingen hebben geleefd en aan zeer verschillende evolutionaire druk hebben onderworpen geweest, maar wat dan nog? Het menselijk brein is al vele millennia geleden losgekomen van de biologie en bestaat nu in een immaterieel rijk waar het de louter alledaagse materie naar eigen goeddunken kan vormgeven.
“Gevuld met onheilspellende voorgevoelens”
Dat is wat linkse mensen denken. En zo veroordeelde de joodse libertariër Murray Rothbard (1926-95) hun krankzinnige ideologie:
De egalitaire opstand tegen de biologische realiteit, hoe belangrijk ook, is slechts een onderdeel van een diepere opstand: tegen de ontologische structuur van de werkelijkheid zelf, tegen de “organisatie van de natuur”; tegen het universum als zodanig. De kern van het egalitaire links is de pathologische overtuiging dat er geen structuur van de werkelijkheid bestaat; dat de hele wereld een tabula rasa is die op elk moment in elke gewenste richting kan worden veranderd door louter de uitoefening van de menselijke wil – kortom, dat de werkelijkheid onmiddellijk kan worden getransformeerd door de loutere wens of gril van mensen. (“Egalitarianism as a Revolt Against Nature”, Modern Age, herfst 1973)
Libertarisme is een sterk joodse beweging die al lang actief of onbedoeld samenwerkt met links, maar Rothbard raakte in dat artikel de kern van links. Linkse mensen geloven inderdaad dat de “werkelijkheid” kan worden ‘getransformeerd’ door “wens of gril”. Maar wat gebeurt er als de realiteit zich verzet en weigert te worden veranderd? Al tientallen jaren lang oefenen linkse mensen hun wil uit om de lage positie van zwarten in westerse samenlevingen te veranderen. Maar zwarten blinken nog steeds voornamelijk uit in moord, zedendelicten en belastingontduiking, niet in wiskunde, wetenschap en belastingbetalen. Als “het louter uitoefenen van de menselijke wil” het enige is dat telt, hoe kan deze schokkende ongelijkheid dan nog steeds bestaan? schrijft Tobias Langdon.
Voor links is het antwoord duidelijk: omdat de kwaadaardige wil van racisten de welwillende wil van linkse mensen tenietdoet. Daarom is het voor links zo belangrijk om racisme te bestrijden en racisten het zwijgen op te leggen. Maar als ik ‘voor links’ zeg, bedoel ik ‘voor de hele mainstream politiek’. In Groot-Brittannië werd het onderliggende linksisme van de mainstream politiek volledig duidelijk in 1968, toen een storm van hysterie en schande losbarstte over de hoofd van de vooraanstaande conservatieve politicus Enoch Powell (1912-1998). Wat was zijn misdaad? Hij had gewezen op de voor de hand liggende toekomstige gevolgen van massale immigratie van niet-blanken naar Groot-Brittannië:
Als ik naar de toekomst kijk, word ik vervuld van een onheilspellend gevoel. Net als de Romeinen zie ik “de Tiber schuimen van het bloed”. Dat tragische en hardnekkige fenomeen dat we met afgrijzen gadeslaan aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, maar dat daar verweven is met de geschiedenis en het bestaan van de Verenigde Staten zelf, komt hier op ons af door onze eigen wil en onze eigen nalatigheid. Het is zelfs al bijna zover. In cijfers uitgedrukt zal het nog voor het einde van de 20e eeuw Amerikaanse proporties aannemen. Alleen doortastend en dringend optreden kan dit nog voorkomen. Of de publieke opinie bereid is om dat optreden te eisen en af te dwingen, weet ik niet. Ik weet alleen dat het een groot verraad zou zijn om dit te zien en te zwijgen. (Enoch Powell’s speech,Powell, 20 april 1968)
De “Romein” waar Powell naar verwees was de grote dichter Virgil (70-19 v.Chr.), die deze regels schreef in de Aeneis:
Ostia iamque domus patuere ingentia centum
sponte sua, vatisque ferunt responsa per auras:
“O tandem magnis pelagi defuncte periclis!
Sed terrae graviora manent. In regna Lavini
Dardanidae venient; mitte hanc de pectore curam;
sed non et venisse volent. Bella, horrida bella,
et Thybrim multo spumantem sanguine cerno.” (Latijnse tekst van boek VI van De Aeneis)
Toen openden zich de honderd poorten en alle deuren,
Zich plotseling openend, onthulden ze de tempel,
En door de lucht klonk het antwoord van de Sibylle:
“O, bevrijd van de gevaren van de oceaan, maar tevergeefs,
Er wachten nog ergere rampen op het land.
Twijfel niet; de zonen van Troje zullen de kust van Lavinium bereiken
En heersen in Latium; zo hebben de schikgodinnen bepaald.
Maar zij zullen hun komst betreuren. Er staan hen ellende te wachten,
oorlogen, woeste oorlogen, zie ik, en de Tiber schuimt van het bloed.” (Vertaling door Edward Fairfax Taylor, 1907)
Powell was zeer bedreven in de klassieke literatuur en werd overladen met academische onderscheidingen voordat hij de politiek inging. Maar hij sloot zich niet aan bij het verraad dat hij daar aantrof, en bleef loyaal aan de gewone blanken die hem hadden gekozen. In zijn toespraak sprak hij de waarheid over niet-blanke immigratie en gaf hij uiting aan de mening van de blanke meerderheid. Dat is precies waarom de vijandige elite van Groot-Brittannië hysterisch en met schande op zijn woorden reageerde. De Times van Londen, zogenaamd een bastion van het Britse conservatisme en een waakzame bewaker van het nationale belang, veroordeelde hem voor het houden van een “kwaadaardige toespraak” en zei: “Dit is de eerste keer in onze naoorlogse geschiedenis dat een serieuze Britse politicus op zo’n directe manier een beroep doet op rassenhaat.” Dat is een typisch linkse reactie op de discussie over de raciale realiteit. Linkse mensen gaan niet in op feiten of logica, maar nemen onmiddellijk hun toevlucht tot verbale of fysieke aanvallen.
Edward Heath (1916-2005), toenmalig leider van de zogenaamde Conservatieve Partij, reageerde ook op een typisch linkse manier. Hij ging niet in discussie of debat: hij defenestreerde. De dag na de toespraak gooide hij Powell uit zijn schaduwkabinet. Maar terwijl de elite verontwaardigd reageerde, reageerden de gewone blanken in Groot-Brittannië met instemming. Uit een nationale opiniepeiling bleek dat 74% van het land het eens was met de toespraak, terwijl slechts 15% het oneens was. Vooral de blanke arbeidersklasse schaarde zich achter Powell en beschouwde hem als “de eerste Britse politicus die echt naar hen luisterde”. Havenarbeiders en vleesdragers in Londen marcheerden ter ondersteuning van Powell, tevergeefs in een poging om invloed uit te oefenen op de politieke mainstream die zogenaamd hen en hun belangen vertegenwoordigde. Ook gewone leden van de Conservatieve Partij waren het overweldigend eens met Powell. Een andere vooraanstaande figuur in de partij erkende later dat Powell “met een verpletterende meerderheid” zou hebben gewonnen als hij zich kandidaat had gesteld voor het leiderschap van de partij en vervolgens “met een nationale verpletterende meerderheid” zou hebben gewonnen bij algemene verkiezingen.
DINO = Democracy In Name Only
Kortom, na zijn profetische toespraak werd Powell de populairste politicus van Groot-Brittannië. En Groot-Brittannië was zogenaamd een democratie. Powell verwoordde de mening van de meerderheid van de kiezers, maar die mening werd nooit omgezet in beleid. Waarom niet? Het antwoord ligt voor de hand: omdat Groot-Brittannië in 1968 een DINO was, een democratie in naam alleen. Ten tijde van Powells toespraak was Roy Hattersley (geboren in 1932) een vooraanstaand politicus in de zogenaamde Labourpartij, die was opgericht om op te komen voor de blanke arbeidersklasse. Maar die partij was al lang een vijand van de arbeidersklasse geworden. Hattersley veroordeelde Powells toespraak samen met de rest van de vijandige elite, hoewel hij heel goed wist dat de Labour-kiezers overweldigend achter Powells woorden stonden. Met andere woorden, Hattersley verraadde de gewone blanken die hem hadden gekozen en hem een leven in luxe en rijkdom hadden bezorgd. Hij heeft openlijk gepocht over zijn verraad in de Guardian:
Hoe moeten politici zich gedragen als ze, na te hebben geluisterd, tot de conclusie komen dat ze het fundamenteel oneens zijn met wat ze hebben gehoord? Had ik in 1964 moeten pleiten voor wat een duidelijke meerderheid van mijn kiezers, en het grootste deel van het land, ongetwijfeld wilde: de repatriëring van alle immigranten uit het Gemenebest [d.w.z. niet-blanken]? [Zijn antwoord: “Nee, nooit.”] (“Politics should be guided by principles, not populism,” The Guardian, 5 mei 2013) … Gedurende het grootste deel van mijn 33 jaar in Westminster heb ik weerstand kunnen bieden aan de eisen van [mijn kiezers] over de grote kwesties van het nationale beleid – anders had ik mijn eerste tien jaar doorgebracht met verzet tegen alle immigratie uit het Gemenebest en mijn laatste met oproepen tot terugtrekking uit de Europese Unie. (“Ideology’s our life, Esther,” The Guardian, 31 juli 2013)
Dat was Groot-Brittannië in de jaren zestig: een DINO, oftewel Democracy In Name Only (democratie in naam alleen). In 2025 is Groot-Brittannië meer dan ooit een DINO. Dat geldt ook voor Amerika, Duitsland, Frankrijk en de rest van het Westen. Henry Ford zei ooit dat zijn klanten hun auto in elke gewenste kleur konden krijgen, zolang die maar zwart was. Mainstream politici in het Westen geloven dat kiezers elk soort grensbeleid kunnen krijgen dat ze willen, zolang het maar gepaard gaat met een eindeloze en steeds toenemende migratie van niet-blanken uit de meest corrupte, door misdaad geteisterde en door ziekte geteisterde landen op aarde.
Met andere woorden, mainstream politici zijn verraders. Enoch Powell was geen verrader, maar een profeet. Daarom reageerde de vijandige elite van Groot-Brittannië zo hysterisch en met zoveel minachting op zijn toespraak. Powell verwoordde de wil van het volk en voorspelde een burgeroorlog als de wil van het volk zou blijven worden gedwarsboomd. De vijandige elite reageerde luid en duidelijk: zij zou de wil van het volk blijven dwarsbomen en koers blijven varen naar een burgeroorlog. In 1968 was een burgeroorlog het voor de hand liggende eindstation van het etnisch verrijkte Groot-Brittannië, maar alleen een ketter als Powell durfde dat te zeggen. In 2025 is een burgeroorlog veel dichterbij en kan zelfs een respectabele academicus dat zeggen. Dit is de biografie van een respectabele academicus aan het King’s College London (KCL):
Professor David Betz behaalde zijn BA en MA aan de Carleton University in Ottawa en zijn PhD aan de Universiteit van Glasgow. Hij trad onmiddellijk na het behalen van zijn PhD in 2002 in dienst bij de afdeling. Zijn belangrijkste onderzoeksinteresses zijn opstanden en contra-opstanden, informatieoorlogvoering en cyberoorlogvoering, propaganda, civiel-militaire betrekkingen en strategie, en in het bijzonder historische en hedendaagse vestingwerken. Hij was de academisch directeur van de War Studies Online MA gedurende de eerste vijf jaar. (Professor David J. Betz aan het KCL)
En dit is wat professor Betz heeft gezegd in een artikel met de ongezouten titel “Civil War Comes to the West” (Burgeroorlog komt naar het Westen):
De grootste bedreiging voor de veiligheid en welvaart van het Westen komt vandaag de dag niet uit het buitenland, maar uit zijn eigen ernstige sociale instabiliteit, structurele en economische achteruitgang, culturele verdroging en incompetentie van de elite, die tot burgeroorlog leiden. Het is van cruciaal belang om de oorzaken hiervan te begrijpen en te anticiperen op het waarschijnlijke verloop en de strategische logica van de gewelddadige uitbarstingen van burgerconflicten die aan de horizon van het Westen dreigen. […]
Fractievorming is een andere belangrijke zorg, maar extreem heterogene samenlevingen zijn niet vatbaarder voor burgeroorlog dan zeer homogene samenlevingen. Dit wordt toegeschreven aan de hoge ‘coördinatiekosten’ tussen gemeenschappen in de eerste categorie, die de vorming van massabewegingen tegengaan. Het meest instabiel zijn matig homogene samenlevingen, vooral wanneer er een verandering wordt waargenomen in de status van een titulaire meerderheid of een significante minderheid die over de middelen beschikt om zelfstandig in opstand te komen. In samenlevingen met veel kleine minderheden daarentegen kan ‘verdeel en heers’ een effectief mechanisme zijn om de bevolking onder controle te houden.
Naar mijn mening is er geen goede reden om de hoofdlijnen van de bestaande theorie over de oorzaken van burgeroorlogen, zoals hierboven beschreven, te bekritiseren. De vraag is veeleer of de aanname dat de omstandigheden die westerse landen traditioneel buiten het kader van de analyse van mensen die zich bezighouden met grootschalige en aanhoudende uitbarstingen van gewelddadige burgerlijke onrust hebben geplaatst, nog steeds geldig is.
Het bewijs wijst er sterk op dat dit niet het geval is. Al aan het einde van de Koude Oorlog was er een aantal mensen die vreesden dat de cultuur die dat conflict had ‘gewonnen’, zelf begon te versnipperen en te degenereren. In 1991 betoogde Arthur Schlesinger in The Disuniting of America dat de ‘cultus van etniciteit’ de eenheid van die samenleving in toenemende mate in gevaar bracht. Dit was vooruitziend. […]
Ter afsluiting van dit hoofdstuk kan worden gesteld dat alle westerse landen een generatie geleden nog grotendeels als samenhangende naties konden worden beschouwd, met elk een groter of kleiner gevoel van gemeenschappelijke identiteit en erfgoed. Nu zijn het daarentegen allemaal onsamenhangende politieke entiteiten, een puzzel van concurrerende identiteitsgebaseerde stammen, die grotendeels in vrijwel gesegregeerde ‘gemeenschappen’ leven en steeds duidelijker en gewelddadiger strijden om de slinkende maatschappelijke hulpbronnen. Bovendien zitten hun economieën vast in een structurele malaise die volgens verschillende deskundige waarnemers onvermijdelijk zal leiden tot een systeemineenstorting.
De intimiteit van een burgeroorlog, de politieke intensiteit ervan en het fundamenteel sociale karakter ervan, plus de acute toegankelijkheid van de zwakke punten van iedereen aan alle kanten, kunnen deze oorlogen bijzonder wreed en verderfelijk maken. De Russische Burgeroorlog die volgde op de bolsjewistische revolutie in 1917 is een bijzonder goed voorbeeld. Het is een vorm van oorlog waarin mensen ruwe wreedheid en fanatisme ondergaan, niet om wat ze hebben gedaan, maar om wat ze zijn. […]
Identiteitspolitiek kan worden gedefinieerd als politiek waarin mensen met een bepaalde raciale, religieuze, etnische, sociale of culturele identiteit de neiging hebben hun eigen specifieke belangen of zorgen te behartigen zonder rekening te houden met de belangen of zorgen van een grotere politieke groep. Het is openlijk postnationaal. Het is vooral dit dat burgerconflicten in het Westen naar mijn mening niet alleen waarschijnlijk, maar praktisch onvermijdelijk maakt.
Het bijzondere van het hedendaagse westerse multiculturalisme, in vergelijking met andere heterogene samenlevingen, is drieledig. Ten eerste bevindt het zich in een ‘sweet spot’ met betrekking tot theorieën over de oorzaken van burgeroorlogen, met name omdat het vermeende probleem van coördinatiekosten wordt verminderd in een situatie waarin blanke meerderheden (die in sommige gevallen snel op weg zijn naar een grote minderheidsstatus) naast meerdere kleinere minderheden leven.
Ten tweede wordt tot nu toe een soort ‘asymmetrisch multiculturalisme’ in praktijk gebracht, waarbij voorkeur voor de eigen groep, etnische trots en groepsolidariteit – met name bij het stemmen – aanvaardbaar zijn voor alle groepen behalve blanken, voor wie dergelijke zaken worden beschouwd als uitingen van een supremacistische houding die haaks staat op de sociale orde. (“Civil War Comes to the West,” Military Strategy Magazine, jaargang 9, nummer 1, zomer 2023); mijn nadruk
In 1968 voorspelde Enoch Powell een burgeroorlog en werd hij uit de mainstream politiek verdreven. In 2023 voorspelde David Betz ook een burgeroorlog, maar hij werd niet uit de mainstream academische wereld verdreven. In plaats van hem te veroordelen en zijn carrière te ruïneren, gaf links er de voorkeur aan hem te negeren. Zijn fascinerende en inzichtelijke artikel werd niet vermeld in linkse bolwerken als de New York Times en Guardian. De Guardian heeft Betz echter in een recent artikel van zichzelf herhaald, hoewel de krant zich daar niet van bewust was. H.P. Lovecraft zei dat het meest barmhartige in de wereld het onvermogen van de menselijke geest is om verbanden te leggen tussen de inhoud ervan. Ik zeg dat het meest lachwekkende in de wereld het onvermogen van linkse mensen is om verbanden te leggen tussen de inhoud van hun eigen media. Het volgende artikel is wat ik een Guardianista Ganzenstap noem, omdat het onbedoeld en onbewust de ideeën van schuimbekkende fascisten aan de uiterste rechterkant ondersteunt:
Buitenlandse indringers: van vraatzuchtige slakken tot Zika-virusmuggen, waarom biologen zich zorgen maken
Sommige niet-inheemse dieren of “aliens” worden opzettelijk in het wild uitgezet, andere komen per ongeluk mee op schepen, vliegtuigen, auto’s, treinen en zelfs plastic in de oceaan. Hoe dan ook, sommige worden “invasieve uitheemse soorten” die het natuurlijke evenwicht van ecosystemen verstoren, inheemse soorten en habitats bedreigen en de biodiversiteit aantasten. In Noord-Ierland onderzoeken onderzoekers van de faculteit Biologische Wetenschappen van de Queen’s University Belfast de mechanismen van deze invasies van exoten, in de hoop dat door een beter begrip en een betere voorspelling ervan, enkele van de gevaarlijkste invasies in de toekomst kunnen worden beperkt.
Wildpopulaties verschuiven van nature hun verspreidingsgebied, maar menselijke activiteiten versnellen het tempo van biologische invasies, zoals Dr. Ross Cuthbert, bioloog aan de Queen’s University, uitlegt: “Mensen kunnen heel snel overal ter wereld naartoe reizen. We verplaatsen dingen verder, sneller en vaker dan ooit tevoren. We verbinden veel regio’s die historisch gezien nooit een ecologische band hebben gehad.” Cuthberts onderzoek richt zich op het voorspellen van de impact van invasieve soorten, die niet alleen het milieu, maar ook de economie en de gezondheid van mensen kunnen beïnvloeden.
Wat schade en beheer betreft, kosten invasieve uitheemse soorten nu al miljarden per jaar en volgens Cuthbert zou dat bedrag kunnen oplopen tot vele biljoenen. Invasieve soorten kunnen gewassen, bossen en visserijen vernietigen en evenveel schade aanrichten als overstromingen en stormen. Ze vormen ook een gezondheidsprobleem omdat ze ziekten kunnen introduceren. De Aziatische tijgermug verspreidt zich door de klimaatverandering noordwaarts over Europa. Hij is aangetroffen in Kent, een relatief warme regio met drukke transportverbindingen, waaronder de Kanaaltunnel. Cuthbert verwacht dat deze mug zich in de komende decennia in het Verenigd Koninkrijk zal vestigen: “Het is een vector van dengue, chikungunya en zika – deze muggen bijten mensen zeer vaak.” (“Alien invaders: from voracious snails to Zika-virus mosquitoes, why biologists are worried,” The Guardian, 24 januari 2025)
Linkse mensen beseffen niet dat dezelfde algemene principes en logica die gelden voor “buitenlandse indringers” in het dierenrijk ook gelden voor migranten uit de derde wereld in het Westen. Net zoals muggen veel mensen bijten, zijn migranten uit de derde wereld veelvuldige roofdieren van blanken. Net zoals buitenaardse diersoorten ecosystemen vernietigen, vernietigen migranten uit de derde wereld westerse samenlevingen. Linkse mensen weigeren dat te begrijpen of te accepteren. Ze weigeren ook de duidelijke implicaties te begrijpen van verhalen zoals deze in hun eigen media:
Eénjarigen onder de slachtoffers van verkrachting tijdens burgeroorlog in Soedan, zegt VN
Waarschuwing: dit artikel bevat details over seksueel geweld die sommige mensen als schokkend kunnen ervaren
Gewapende mannen verkrachten en misbruiken kinderen van slechts één jaar oud tijdens de burgeroorlog in Soedan, aldus Unicef, het kinderfonds van de VN. Massaal seksueel geweld is alom gedocumenteerd als oorlogswapen in het bijna twee jaar durende conflict in het land. Maar het rapport van Unicef is het eerste gedetailleerde verslag over de gevolgen van verkrachting voor jonge kinderen in Soedan.
Een derde van de slachtoffers waren jongens, die doorgaans met “unieke uitdagingen” worden geconfronteerd bij het melden van dergelijke misdrijven en het zoeken naar de hulp die ze nodig hebben. Unicef zegt dat, hoewel er sinds begin 2024 officieel 221 gevallen van kinderverkrachting zijn gemeld, het werkelijke aantal waarschijnlijk veel hoger ligt.
Soedan is een sociaal conservatief land waar een enorm maatschappelijk stigma slachtoffers en hun families ervan weerhoudt om over verkrachting te praten, net als de angst voor vergelding door gewapende groeperingen. Het rapport van Unicef biedt een schokkend beeld van het misbruik van kinderen in de burgeroorlog in het land.
Het meest schokkende is misschien wel dat 16 van de slachtoffers jonger waren dan vijf jaar, waaronder vier baby’s. Unicef zegt niet wie verantwoordelijk is, maar andere VN-onderzoeken wijzen de paramilitaire Rapid Support Forces (RSF) aan als verantwoordelijke voor het merendeel van de verkrachtingen. Volgens deze onderzoeken gebruiken RSF-strijders seksueel geweld om burgers te terroriseren en oppositie tegen hun opmars te onderdrukken.
De RSF, die deze oorlog voert tegen zijn voormalige bondgenoten, de Sudanese strijdkrachten, ontkent elke vorm van wangedrag. “De omvang van het seksueel geweld dat we in Soedan hebben gedocumenteerd is schokkend”, zei Mohamed Chande Othman, voorzitter van de VN-onderzoekscommissie, toen het vorige rapport in oktober werd gepubliceerd.
Volgens bewijsmateriaal dat door internationale mensenrechtenorganisaties is gepresenteerd, werden slachtoffers in het bolwerk van de RSF in Darfur vaak het doelwit omdat ze zwarte Afrikanen waren in plaats van Arabieren, kennelijk met het doel hen uit Soedan te verdrijven. (“ One-year-olds among those raped during Sudan civil war, UN says,” BBC News, 4 maart 2025)
De burgeroorlog in Soedan is een oorlog tussen zwarten en Arabieren. Zoals de grote Chateau Heartiste vaak zei: “Diversiteit + nabijheid = oorlog.” Niet-blanken zoals zij stromen natuurlijk al tientallen jaren met miljoenen tegelijk naar het Westen. Maar de linkse mensen die de stroom uit conflictgebieden zoals Soedan steunen, weigeren te accepteren dat deze stroom onvermijdelijk zal leiden tot de gruweldaden die we nu in regio’s zoals Soedan zien. Het heeft zelfs al geleid tot de gruwelen die we in Soedan zien. Een etnische verrijker genaamd Zakarya Etarghi, “die in Soedan is geboren”, verkrachtte en verbrijzelde de schedel van een blanke vrouw in 2019. Het slachtoffer zei dat haar ervaring was alsof ze “in een horrorfilm terecht was gekomen.” Talloze andere blanken in het Westen hebben hun leven zien veranderen in een horrorfilm dankzij de migratie uit de derde wereld.
De verkrachtingsbendes van Rotherham en het bloedbad in Southport zijn twee voorbeelden van vele. Maar terwijl linkse activisten luidkeels hun bezorgdheid uiten over het welzijn van vrouwen en meisjes, steunen zij tegelijkertijd de migratie uit de derde wereld, waardoor vrouwen en meisjes nog meer en nog erger geweld ondervinden. Dat BBC-artikel over de burgeroorlog in Soedan had een opvallende waarschuwing: “Waarschuwing: dit artikel bevat details over seksueel geweld die sommige mensen als schokkend kunnen ervaren.” Maar dezelfde linkse mensen die “geschokt” zijn door “details over seksueel geweld” in Soedan, werken ook onvermoeibaar aan het vergroten van seksueel geweld in het Westen.
Dat is ironisch. Het is ook krankzinnig. En het is kwaadaardig. Ik heb al eerder gezegd dat links niet zozeer als een ideologie moet worden beschouwd, maar als een criminele samenzwering of een geestesziekte. De criminele samenzwering wordt geleid door de linkse elite, terwijl de geestesziekte welig tiert onder lumpen-linksen en met name in linkse groeperingen als Antifa. Het kwaadaardige links en het krankzinnige links hebben de wind gezaaid met etnische verrijking. Het hele Westen zal binnenkort de storm van een burgeroorlog oogsten.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Duitse politicus waarschuwt: “Europa is op weg naar een burgeroorlog”
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Zo’n kleine 20 jaar geleden was het links/liberale credo sterk in zwang dat de maatschappij maakbaar was/is, zeker maar het pakte anders uit dan de mensen van linkse signatuur ooit zullen toegeven dat ruim 6.000.000 mensen van allochtone afkomst in mijn vaderland wonen, de grote steden waarvan meer als de helft van buitenlandse afkomst is, just saying.
https://www.frontnieuws.com/regimewisseling-betekent-meer-migranten-voor-het-westen/#comment-387465
Er wordt nooit gedacht over de evolutie en de evolutionaire verschillen tussen mensen, die uit specifiek verschillende achtergronden komen en miljoenen jaren kunnen afwijken. Ze denken dat ze met hun schoolsysteempje alles en iedereen kunnen vormen, ‘de maakbare mens’. Dat is de kern, waarom de ziel essentieel is, die van leven tot leven meegaat. Oppervlakkige mensen begrijpen dat niet.
Over meerdere generaties zie je de overlevingsstrategie die puur opportunistisch is en die zelfs sterker wordt bij migranten.
Het is het gebrek van de onderlinge competitie die gerationaliseerd wordt in een mondiaal systeem.
De uiterlijke verschillen overbruggen is een kick, zien wat er gebeurt in de kooi, experimentje. Iedereen heeft toch een partner, troel nodig; de subtielere verschillen waarin de evolutionaire eigenheid van een ziel wordt uitgedrukt, die door vervlakking niet genoteerd wordt, gaan juist achteruit waardoor er geen evolutie meer is, integendeel.
Relaties bestaan op meerdere niveaus. Ziel, persoonlijkheid, mentaal, astraal, fysiek (5).
Het komt zelden voor dat twee mensen op meerdere niveaus contact met elkaar contact hebben zelfs in een huwelijk, dat alles wordt teruggebracht tot puur animale drift op fysiek niveau. Dat ligt ten grondslag aan het consumerisme.
Er is nog een groep relaties waarin op geen ENKEL niveau contact tussen elkaar bestaat, ik maak soms innerlijk even contact met iemand met een immigranten achtergrond generaties terug en ik zie NIEMAND behalve een fundamentalistische vader of (weer een) geile blonde vrouw. Het zijn relaties die politiek bepaald zijn. Honderd procent egoïsme. Of moet ik zeggen astralisme?
ik geloof niet in links en rechts.
Ik geloof in de happy few en kansarmen.
Als morgen de hele happy few negroide is worden de blanken degenen die uitblinken in moord, zedendelicten en belastingontduiking.
Powell roept wel :
“Als ik naar de toekomst kijk, word ik vervuld van een onheilspellend gevoel. Net als de Romeinen zie ik “de Tiber schuimen van het bloed”. Dat tragische en hardnekkige fenomeen dat we met afgrijzen gadeslaan aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, maar dat daar verweven is met de geschiedenis en het bestaan van de Verenigde Staten zelf, komt hier op ons af door onze eigen wil en onze eigen nalatigheid. Het is zelfs al bijna zover. In cijfers uitgedrukt zal het nog voor het einde van de 20e eeuw Amerikaanse proporties aannemen. Alleen doortastend en dringend optreden kan dit nog voorkomen. Of de publieke opinie bereid is om dat optreden te eisen en af te dwingen, weet ik niet. Ik weet alleen dat het een groot verraad zou zijn om dit te zien en te zwijgen. (Enoch Powell’s speech,Powell, 20 april 1968)”
Waar hij gelijk in heeft is dit gedeelte :
Komt op ons af door onze eigen wil en onze eigen nalatigheid.
En daar komen mensen als Merkel om de hoek kijken.
Maar ook de economische oorlogen die het westen in andere werelddelen heeft gevoerd zorgen voor dit fenomeen.
Door deze oorlogen gecreeerde stuurloze gewelddadige landen waar de verliezers de veiligheid van het westen zoeken bepakt met al hun religieuze denkbeelden die niet passen bij de westerse cultuur.
En dan maar hopen dat degenen die naar het westen komen de goeien zijn.
En nu zijn de rapen gaar.
De vraag is of die rapen per ongeluk gaar geworden zijn of dat het de bedoeling was.
Maar of de wereld daar ooit achter komt ?
De grootste kolonie houders en slavenhouders,
Worden nu onder de voet gelopen door de bewoners van die koloniën….!!!!
Ze komen halen wat van hun door de eeuwen heen is gestolen….!!!!
Eeuwen hebben Westerse elite alles wat ze tegen kwamen geplunderd…..!!!!
“EN NU VERBAASD ZIJN DAT ZE TERUG GEPAKT GAAN WORDEN”……!!!!!
Het volk dat in het westen woonde, tijdens de koloniale bezettingen door hun land.
Hebben geen idee hoeveel “VUILIGHEID” door die blanken zijn uitgehaald in hun kolonies..!!
Verkrachtingen bij de lopende band….!!!
Lees eens een paar boeken over Belgen in Congo, en uitlezen hè, ook al wordt je misselijk tijdens het lezen over wat er geschreven staat.
En dan te bedenken dat Engeland de meeste Kolonies over de hele Wereld bezat..!!
Ik zou tegen Engeland willen zeggen, “MAAK JE BORST MAAR NAT”……..!!!!!!!
Eindelijk iemand die de Vreselijke Waarheid zegt.. bedankt vriend 👍✍️..
inderdaad wat koning L.2 daar laten doen heeft is een grote schande.
hij beschouwde Congo als zijn eigendom .
had ooit een boek met de namen en wat ze deden (bedrijven) in Congo .
ong 6000 personen die de Congo leegplunderden.
ook de missionarissen en kloosterzusters speelden hun rol , zogenaamd ONDER wijs waar ze de bevolking leerden om onderdanig te zijn anders zou god hun straffen.
westerse landen geven steun zoals Frankrijk ja 10 miljard , maar stelen aan de andere kant 150 miljard , nu zijn ze met hun kloten het land uitgeschopt.
omdat Poetin hun heeft wakker gemaakt en hun gezegt heeft dat het moet stoppen .
vandaar de grote koleire van Macron naar Poetin.
Hier zit wel wat in. Welke mensen in concreto bij deze misstanden van Belgisch-Congo betrokken waren is een raadsel, vooral als je bedenkt dat karma en reïncarnatie de rollen omdraait van dader en slachtoffer. In ieder geval is er een subcultuur ontstaan waaraan door talloze mensen gerefereerd wordt, vermengd met de slachtofferrol van de Joden, en door hen die in geen enkel opzicht geleden hebben als onderdaan onder een koloniaal regime. De praktijk van afgehakte handen in Congo die inmiddels afgezaagd klinkt was niet representatief voor het hele koloniale imperium van de Britten.
Deze barbaarsheid was typisch voor de Belgen. De Britten hebben een eind gemaakt aan de barbaarsheid in India dat een vrouw leven verbrand werd samen met de overleden echtgenoot.
Zo grof als de oude Belgen in Congo tekeer zijn gegaan was volgens mij het dieptepunt van het kolonialisme.
JA wij ook, maar dat soort sadisme? Ik weet het niet. In ieder geval niet institutioneel.
Lin ks is een extreme hersenafwijking , ze zijn niet meer instaat zelfstandig na te denken !
hersenen links of rechts , als het in de politiek gebruikt word is het enkel om te stelen van de burgers.
ik heb maar de hersenen van een klein vogeltje en dat probeer ik maximaal te gebruiken.
ik hoef niet te stelen maar heb in mijn leven heel veel gestolen , maar enkel met mijn ogen.
niet om te bluffen maar ik kan een huis bouwen volledig afgewerkt zonder dat ik een vakman nodig heb , enkel iemand voor de dingen die je niet alleen kan , kan mijn wagen herstellen , en kan tuinieren
wat moet ik nog meer hebben.