Dugin ziet bij de oude Indo-Europese culturen de apollinische denkvorm of “logos” domineren. Die gaat uit van de hemelgod(en) en de rangorde van de standen. De Indo-Europeanen waren nomaden en vanaf het tweede millennium voor Christus vestigden ze zich in de vruchtbare gebieden van de Zwarte Zee en de Balkan. De Thraciërs zijn een voorbeeld, schrijft gastauteur Teraspol.
Apollo, Cybele en Dionysus
In een vorig artikel bekeken we de denkvormen in de VS, Frankrijk en Groot-Brittannië. Voor de VS zie: Alexander Dugin: De denkvormen in de VS – Frontnieuws
Daar bestonden oude “matriarchale” landbouwsamenlevingen die de moedergodin vereerden. Dit is de Magna Mater of Grote Moeder Cybele zoals de Grieken haar noemden. De Thraciërs ontwikkelden daarbij de Dionysus-figuur. Hij was de “go-between” tussen de hemelgodencultus en de aardecultus. Dit is de dionysische “logos” beschreven door Nietzsche in zijn boek over de Griekse tragedie (1872).
Een belangrijke opmerking over de dionysische vorm. Bij de Indo-Europeanen is het dionysische niet stabiel, dat is het grote verschil met China. In het artikel over het oude Frankrijk zagen we dat het dionysische vrij goed geïntegreerd was dankzij de goed opgenomen Keltische erfenis. In Groot-Brittannië was dat anders, daar was het Keltische (vrij dionysisch) en het Germaanse (sterk apollinisch) weinig geïntegreerd, wat tot bipolaire spanning en vlucht in expansie (Britse rijk en de opvolging de VS) leidt. Dit is de link: Alexander Dugin: Denkvormen in Frankrijk, Duitsland en Groot-Brittannië – Frontnieuws
De gele draak
Wat heeft China daarmee te maken? Het model van Dugin met de drie conflicterende vormen of “logoi” die in de mentaliteit van de volkeren voorkomen, geeft een afdoend antwoord.
De Chinese cultuur is vrij uniek omdat daar niet één logos de andere domineert maar er in feite maar één logos is. Dat is de dionysische, de “go-between”. De Chinezen leven in de tussenwereld. Het apollinische (bovenaardse of “yang”) en het cybelische (onderaardse of chtonische of “yin”) bestaan maar ze zijn niet zelfstandig. Ze zijn maar momenten in een niet aflatende golfbeweging. De code van die beweging is de Tao. Een code waar aarde, hemel en tussenwereld zich naar richten. Dat wordt geïllustreerd door de rol van de draak.
Apollo zie je vaak afgebeeld in gevecht met de slang of draak. Die draak staat voor de duistere wereld die Apollo wegduwt en afsluit. De draak hier is een negatief symbool.
Cybele wordt ook vaak afgebeeld met wilde dieren aan haar zijde of met een slang. Die slang is haar partner maar ook soms haar nakomeling. De slang werd in verband gebracht met de mysterieuze vruchtbaarheid. Als de bevruchting plaatsgevonden heeft, verdwijnt die weer onder de aarde. Het “mannelijke” heeft dan zijn rol vervuld. Hier is de slang geen negatief symbool.
De draak in China is niet een negatief symbool en ook niet een chtonisch symbool zoals bij Cybele. De Chinese draak heeft vleugels gekregen zoals een vogel en een onderlichaam van een slang. Die hoort dus thuis in de tussenwereld tussen het hemelse en onderaardse.
Er zijn draken in vijf kleuren wat overeenkomt met de vijf deugden, de vijf elementen (water, aarde…) en de vijf klassieke dynastieën (Han, Tang..). De voornaamste is wel de gele draak die verband houdt met de vruchtbare gele aarde (slib van de Gele Rivier) van China. Die staat ook in relatie met de mythologische “gele keizer”.
Communistisch China
Dat alles geldt voor het klassieke China. Wat met het communistische China? Het communisme is uiteraard niet dionysisch maar wel cybelisch. Het is gebaseerd op het materialisme van de moderne periode, het ontketenen en harnassen van alle materiële krachten. Daarin verschilt het communisme niet van het moderne liberalisme.
Liberalisme, communisme maar ook fascisme wellen op uit dezelfde cybelische bodem. Die bodem is vrij gemaakt vanaf de Renaissance met de doorbraak van de moderne periode. In de klassieke wetenschap naar Aristoteles zijn de lichamen op weg – hoe chaotisch ook – naar hun doel en het centrum (de godheid..) blijft in rust. In de moderne wetenschap zijn er geen doelen, er is geen centrum en ook geen einde in het heelal. Trajecten kunnen berekend worden en ketens van oorzaken worden nagegaan maar finale doelen zijn er niet.
Het krasse van communisme en fascisme is dat ze een tijd lang de belofte konden overbrengen dat ze de modernisering beter zouden uitvoeren dan het klassieke liberalisme. Bij de fascisten ten bate van de eigen door anderen verongelijkte volksnatie, bij de communisten ten bate van de grootste sociale klasse, de loonwerkers of het proletariaat.
Communisme en fascisme zijn echter bijna overal dood gelopen, de ene in 1945, de andere in 1989. Het liberalisme is alleen overgebleven, het is het default besturingsprogramma van elke moderne maatschappij geworden. U kunt links liberaal of rechts liberaal zijn naarmate u meer de nadruk legt op LGTB of “wet en orde” maar u kunt niet “niet-liberaal” zijn, dan bent u achterlijk en moet u geweerd worden uit de sociale media.
Boerensocialisme
Hoe zit het met China? Het unieke van het Chinese communisme is dat het steunde (en nog deels steunt) op de omvangrijke boerenklasse, er was in 1949 nog geen omvangrijk stedelijk proletariaat. Lenin en Stalin dwongen destijds tientallen miljoenen mensen om in nieuwe steden te gaan wonen, de industriële groeipolen. Liberalen, communisten en fascisten concentreren de mensen graag in grote steden, ze zijn meer ontworteld, minder onder invloed van godsdienst en traditionele gebruiken en dan ook makkelijker te manipuleren.
Volgens mijn bescheiden mening kan China zich harmonischer ontwikkelen dan vele andere landen, zowel stad als platteland, vruchtbare en weinig bevolkte berg- en woestijngebieden. Harmonie sluit aan bij hun dionysische traditie, bij hun confucianisme en taoïsme. Kunnen ze zo het cybelische van de modernisering in bedwang houden?
Leuk schrijfsel om te lezen op een maandagmorgen maar toch teveel los zand. De link tussen het spirituele en culturele die de ziel van een volk vormt wordt genegeerd, laten we het “mentaliteit” noemen. Zo heeft in de 18de eeuw, de Duitse, Germaanse cultuur een hoogstaand niveau bereikt boven de anderen (Frans, Angelsaksisch, Russisch) dat het economisch gewinsysteem daaraan ondergeschikt is. Het is natuurlijk klaar dat de bijvb. de Amerikaanse coboy-mentaliteit het best gedijt met het liberalisme. De Duitse discipline en precisie gedijt met fascisme. Maar de schrijver zet hier de zaken op zijn kop. En hoe het Jodendom dat allemaal doorkruist wordt weg gelaten. Spijtig want de Joden met de Chinezen zou anders wel interessant zijn.
U bent benieuwd naar de rol van de joden in China. Ze zijn al 1400 jaar aanwezig en hebben zakelijke relaties dus lang voor Marco Polo. Maar hun invloed is gering. Joden zijn monotheïsten en Chinezen zijn niet monotheïstisch (maar ook niet polytheïstisch). Joden, moslims en christenen concurreren op levensbeschouwelijk gebied, joden en Chinezen niet.
Bedankt voor de aanvulling.
FABULOUS ARTIKEL DANK DANK DANK 🤗🤗🤗🤗♥️🇷🇺♥️🌹🌹🌹.🌟🌟🌟🌟🌟… Direct opslaan om te Herlezen en te Herlezen 🔝🔝🔝❗
SOCIALISM AND COMMUNISM is THE CREATION OF THE JESUITS and VATICAN ILLUMINATI.
https://reformedmalaya.blogspot.com/2014/08/socialism-and-communism-is-creation-of.html#0ZCu8dGXiuqQrOue.99
Dit is iets wat iedereen zou moeten weten.