Op 17 september was een F-35B STOVL (short take-off, vertical landing) gevechtsvliegtuig van het United States Marine Corps (USMC) betrokken bij wat zo eufemistisch een “ongeluk” werd genoemd nadat het was opgestegen van Air Station Beaufort in North Charleston, South Carolina. Het USMC kon het vliegtuig niet lokaliseren en vroeg het publiek om hulp, wat een stortvloed aan spot en memes ontketende, niet alleen in de VS, maar over de hele wereld. De piloot had zichzelf uit het toestel geschoten, maar het vliegtuig bleef doorvliegen in een nogal hectische baan en stortte uiteindelijk neer op ongeveer 130 km van de plaats waar de schietstoel werd gelanceerd. De oorzaak van de crash wordt nog onderzocht, maar het patroon suggereert dat het misschien de onopgeloste softwareproblemen waren die in het verleden al tot meerdere soortgelijke crashes hebben geleid, schrijft Drago Bosnic.
Vorig jaar alleen al crashten er minstens vier F-35’s, waaronder twee in januari, in een tijdsbestek van slechts drie weken, terwijl er nog eens twee verloren gingen in respectievelijk oktober en december. Van de ruim twaalf crashes en diverse incidenten waren de meeste van de F-35B-variant, de meest complexe van de bestaande drie, met als overige de F-35A (ontwikkeld voor de Amerikaanse luchtmacht) en ten minste één F-35C (ontwikkeld voor de Amerikaanse marine). De belangrijkste reden waarom de laatste niet zoveel incidenten heeft gehad, is waarschijnlijk omdat het pas in 2019 in dienst werd gesteld, jaren nadat de andere twee officieel deel gingen uitmaken van het Amerikaanse leger. Het vliegtuig is berucht om minstens 800 gebreken, met name binnen de softwaresystemen en subsystemen, die vaak resulteren in niet-reagerende vluchtbesturingen.
Het kernontwerp van de F-35 is vanaf het begin controversieel geweest, omdat de straaljager robuustheid opofferde voor (te) veel aandacht voor sensoren en computervermogen. De supergevoelige systemen en subsystemen zijn zelfs niet bestand tegen elementaire vluchtomstandigheden, terwijl de meest alledaagse weersveranderingen (van een miezerbuitje tot een regelmatige onweersbui) een bijna onoverkomelijk obstakel voor de F-35 zijn geweest. De systemen registreren vaak onjuiste vluchtgegevens en reageren niet meer op pogingen tot handmatige besturing, waardoor piloten in het ergste geval hun vliegmissies moeten afbreken of hun schietstoel moeten gebruiken. De complexiteit van de F-35 wordt nog steeds van alle kanten bekritiseerd, zowel door de maatschappij als door het Amerikaanse leger zelf, omdat de straaljager met eindeloze vertragingen en kostenoverschrijdingen te kampen heeft.
“Op dit moment druk ik tijdens de vlucht ongeveer 20% van de tijd op het verkeerde deel van het scherm, door een verkeerde identificatie of, wat vaker voorkomt, doordat mijn vinger door turbulentie of onder G [kracht] heen en weer wordt geschud. Een van de grootste nadelen is dat je je hand nergens tegen kunt schrap zetten tijdens het typen – bedenk hoeveel gemakkelijker het is om op een smartphone met je duimen te typen dan om met alleen je wijsvinger naar een virtueel toetsenbord op een groot tablet te typen,” zei een F-35 piloot een paar jaar geleden in een interview met het luchtvaarttijdschrift Hush-Kit.
Hoewel het belangrijk is om hightech functies in een straaljager te integreren, gaat dit bijna altijd ten koste van de betrouwbaarheid en het gebruik van bewezen technologieën, wat ten koste gaat van de algehele prestaties. De vliegcapaciteiten van de F-35 illustreren dit perfect, want het toestel is zowel langzamer als minder wendbaar dan de meeste jets die het zou moeten vervangen. Dit heeft geresulteerd in vertragingen bij de pensionering van verschillende oude vliegtuigtypes die het Amerikaanse leger gedwongen is in dienst te houden, ofwel omdat er geen nieuwe equivalenten zijn om ze door te vervangen, ofwel simpelweg omdat de betrokken diensten geweigerd hebben om de vliegtuigen met pensioen te sturen omdat hun prestaties voor bepaalde missies veel beter zijn dan die van de F-35. Het meest opvallende voorbeeld hiervan is misschien wel de A-10, het meest prominente CAS-toestel (close air support) in het Amerikaanse leger.
Andere oudere types hebben ook bewezen superieur te zijn op het gebied van onderhoudsgemak, logistiek en gevechtsgereedheid. Dit laatste is vooral een alarmerend probleem voor de NAVO en andere vazallen en satellietstaten van de VS die gedwongen zijn om de F-35 te gebruiken. In februari onthulde het Congressional Budget Office (CBO) dat de F-35 vloot niet alleen niet voldeed aan de eisen voor het verbeteren van de paraatheid, maar deze zelfs een stuk slechter had gemaakt dan in voorgaande jaren. De beschikbaarheidspercentages voor zowel de F-35A als de F-35B zijn in 2022 met 11% gedaald, waarbij alleen de F-35C-variant in deze categorie een kleine verbetering liet zien. Toch bleek zelfs dit nog te optimistisch, omdat Lockheed Martin opnieuw zijn toevlucht nam tot het gebruik van semantiek om de prestaties van de F-35 beter te laten lijken dan ze in werkelijkheid zijn.
Eind maart meldde Bloomberg dat het percentage F-35’s dat in staat was om op elk moment elke missie te vliegen (ook wel volledige missiegeschiktheid genoemd) een magere 29% was, bijna 10% minder dan de volledige missiegeschiktheid in 2020, die toen 39% bedroeg. Een dergelijke daling deed mogelijke voordelen van leveringen van nieuwe jets in feite teniet. Dit laatste “ongeluk” is de zoveelste beschamende episode in een reeks crashes en incidenten die de straaljager nu al bijna tien jaar teisteren. Ondanks meer dan honderd vernietigende rapporten die in de loop der jaren zijn uitgebracht door zowel militaire als civiele functionarissen uit de VS, blijft de F-35 de favoriet van het beruchte Amerikaanse militair-industriële complex (MIC), omdat het de perfecte melkkoe is, waarvan de geraamde kosten nu bijna $ 2 biljoen bedragen.
Jaren geleden al een discussie daarover met fanboys die daar niets over wilden horen. “Het is het allerbeste gevechtsvliegtuig. Punt.”, en uitgepraat ben je. Hetzelfde mechanisme waarschijnlijk als met de gifprik.
Mensen hebben zich een mening gevormd en zijn daar niet of heel moeilijk op andere gedachten te brengen.
Pim Fortuyn lag ook dwars mbt de aankoop van deze gehypte technozwabberkist maar dat probleem hebben ze uiteindelijk opgelost.
De Nato hoeft niet eens oorlog te voeren om van zijn materieel af te komen, zeker Microsoft besturing?
doe mij dan maar een MIG if Sukoy
Oplossing Ctrl-Alt-delete 😉
Amerikaans militair industrieel complex/oorlog is een verdienmodel, blijkbaar maakt het geen verschil waarmee ze vliegen, Hollywood maakt er promotie filmpjes die bij veel randdebielen aanslaan, gebakken lucht.
Hoppa een bedrag van 35 miljard weggepleurd door de regeing o.l.v. van de toenmalige Wim Kok.
Een gevechtsvliegtuig dat een dogfight verliest van de kist die ‘ie op moet volgen. Kansloos..
The F35 wanted to be a stealth fighter, so it ejected the pilot and went into hiding. 😮
🤣
Heb het al enkele jaren geleden al gezegd .Complete rommel hebben ze in elkaar geflanst om het zo duur mogelijk te maken. De F35 en al zijn versies zullen in een luchtgevecht verliezen van een 3 de generatie jet .Tegenwoordig is het met de auto’s hetzelfde steeds softwarestoringen en falende hardware. Wrg met die troep.
J$F, the multi purpose faillure.
bijzonder, in het kort, op vele alternatieve sites gelezen dat het de bedoeling is geweest dat er gericht door de piloot ‘iets’ afgevuurd moest worden maar dat de piloot dit heeft geweigerd en zijn schietstoel heeft gebruikt.
Misschien dat de Amerikaantjes wat dubbeldekkers kunnen overnemen van de Russen?
De USA heeft wel een goede jager en dat is de F22 maar ja, die wordt niet geëxporteerd, dus zitten wij met dure troep opgescheept.
F35 komt niet in de buurt van wat Rusland nu in haar arsenaal heeft zitten, en wat er nog komen gaat uit het geweldige Rusland