“In tegenstelling tot wat de meeste mensen geloven, bestaan er geen pathogene virussen. De beweringen over het bestaan van virussen en virusziekten berusten op een historische misinterpretatie.” ∼ Dr. Stefan Lanka, PhD
Het ingewikkelde web van extracellulaire vesikels, exosomen en virussen
Virologen verwarren misschien normale en vaak heilzame bestanddelen van onze cellen met ziekteveroorzakende virussen, schrijft een Biomedische wetenschapper.
Cellen geven extracellulaire membraandeeltjes af, dat zijn lipide blaas-omhulde structuren van 50 tot 100 nm groot, die eiwitten en RNA bevatten. Nog niet zo lang geleden werden deze afgedaan als “vuilnis” of “celstof” en kregen zij niet veel aandacht.
Onlangs echter is gebleken dat deze extracellulaire blaasjes (EV’s) belangrijke biologische functies hebben en zowel structureel als functioneel lijken zij verdacht veel op “virussen”. Sommige EV’s bevatten “virale” eiwitten en delen van “viraal” genetisch materiaal. Sommige wetenschappers geven zelfs toe dat het bijna onmogelijk is EV’s van virussen te onderscheiden en dat het onmogelijk is ze in het lab fysisch van elkaar te scheiden.
Op identieke wijze als bij de “virale” biogenese worden sommige van deze blaasjes binnen de cellen geproduceerd, en wanneer ze uit de cel vrijkomen worden ze “exosomen” genoemd, terwijl andere zich van het celmembraan afknellen en in het algemeen “microvesikels” worden genoemd. De algemene term EV’s wordt gebruikt om te verwijzen naar elk membraanblaasje van een type dat extracellulair vrijkomt.
EV’s variëren sterk in grootte, structuur en biogenese, wat bij sommige wetenschappers tot verwarring leidt omdat verschillende studies verschillende structuren behandelen, maar ze met dezelfde naam aanduiden. Deze verscheidenheid van EV’s kan ook de verklaring zijn voor de grote verscheidenheid van rollen die aan hen worden toegeschreven in de normale celfunctie en bij ziekten.
Virologen beweren dat EV’s fundamenteel verschillen van virussen omdat EV’s zich niet repliceren. Replicatie maakte vroeger deel uit van de definitie van een “virus”, maar moderne virologen hebben zich van deze strikte definitie van een virus gedistantieerd door de termen “niet-infectieus” en “defect” virus in te voeren.
“Tenzij meer specifiek gedefinieerd, is het momenteel vrijwel onmogelijk om EV’s die virale eiwitten, gastheer-eiwitten en virale genomische elementen dragen, specifiek te scheiden en te identificeren van omhulde virale deeltjes die dezelfde moleculen dragen. Niettemin kunnen high-throughput methodes om afzonderlijke nanodeeltjes te analyseren in de toekomst het onderscheid tussen verschillende deeltjes in het EV-virus continuüm vergemakkelijken.” Esther Nolte-’t Hoena, Tom Cremera, Robert C. Gallob, en Leonid B. Margolisc (Extracellulaire vesikels en virussen: zijn zij nauwe verwanten?)
In wezen is dit een bekentenis dat virologen momenteel geen virussen van EV’s kunnen scheiden, maar dat zij hopen “in de toekomst” over de technologie te beschikken om dat wel te kunnen. Dit stelt het hele gebied van de virologie tot op dit ogenblik ter discussie.
Er zijn vele manieren waarop EV’s op “virussen” lijken. De meeste EV’s zijn <300 nm groot, wat toevallig ook de grootte is van een typisch RNA-virus. EV’s zijn omgeven door een lipidemembraan dat celmembraan-eiwitten bevat, wat net zoiets is als een “omhuld virus”. EV’s en veel “virussen” worden op precies dezelfde manier gevormd in het endosomale systeem of aan het plasmamembraan. EV’s en “virussen” binden zich beide aan de membranen van andere cellen, dringen die binnen door fusie of endocytose, en brengen in die cellen specifieke reacties op gang. EV’s en “virussen” dragen beide genetisch materiaal dat de cellulaire functies in de ontvangende cellen kan veranderen.
Het is duidelijk dat het verschil tussen EV’s en virussen nogal vaag is:
“In dit Perspectief suggereren wij dat bij retrovirusinfecties een verscheidenheid van uiteenlopende blaasjes vrijkomt, zodat er aan het ene uiterste EV’s zijn die geheel uit gastheercel-componenten bestaan en aan het andere replicatie-geschikte virussen. Tussen deze uitersten bevinden zich niet-replicerende deeltjes die zowel als defecte virussen beschouwd kunnen worden, als EV’s die verschillende hoeveelheden virus-specifieke moleculen bevatten. In tegenstelling tot echte virussen veroorzaken EV’s die virale proteïnen en fragmenten van het virusgenoom bevatten uiteraard geen uitbraken en epidemieën.” Esther Nolte-’t Hoena, Tom Cremera, Robert C. Gallob, en Leonid B. Margolisc (Extracellulaire vesikels en virussen: zijn zij nauwe verwanten?)
De grote onbeantwoorde en ongestelde vraag is; veroorzaken “virussen” werkelijk uitbraken en epidemieën? Er is een verrassend gebrek aan bewijs voor overdraagbaarheid en virulentie met betrekking tot veronderstelde virale ziekten.
Sommige wetenschappers beweren dat de activiteit van EV beperkt is tot activiteit binnen hetzelfde organisme, terwijl een kenmerkende eigenschap van “virussen” overdracht tussen organismen is. De aanwezigheid van EV’s in sperma en moedermelk suggereert dat positieve functionele overdracht tussen organismen waarschijnlijk is.
Het Virus is onze vriend
De meeste mensen weten dat wij miljarden bacteriën in ons spijsverteringsstelsel en op onze huid hebben, maar wat de meesten niet weten is dat wij ook gastheer zijn van een zeer groot aantal “virussen”. Dit menselijke virus ondermijnt het idee dat virussen ziekteverwekkers zijn:
“De maagdarmkanalen van zoogdieren zitten vol met virussen. Tot nu toe is er weinig bekend over hoe deze virussen hun gastheren beïnvloeden, maar alleen al hun aantal en verscheidenheid doen vermoeden dat zij belangrijke functies hebben.” ∼ Marilyn Roossinck, PhD
Een in 2017 gepubliceerde studie met de titel “The blood DNA virome in 8,000 humans” testte op “virale” DNA-sequenties in het bloed van meer dan 8000 gezonde mensen, met verbazingwekkende resultaten.
Zij identificeerden 94 verschillende bekende “virussen” die in de proefpersonen aanwezig waren. Verbazend genoeg omvatte dit vermeende virale ziekteverwekkers zoals HIV, hepatitis B, en het papillomavirus (wratten). Het is belangrijk op te merken dat geen van deze mensen op dat moment aan een besmettelijke ziekte bleek te lijden.
Alleen al het bestaan van het menselijke virus wijst erop dat “virussen” geen schadelijke, ziekteveroorzakende microben zijn, maar eerder verkeerd begrepen of gekarakteriseerde, natuurlijke bestanddelen van onze biologische opmaak:
“Wij weten al heel lang dat mensen de hele tijd geïnfecteerd worden met virussen en bacteriën, en dat zij dan niet ziek worden. Nu hebben wij wetenschappelijk bewijs dat niet elke virusinfectie slecht is, maar zelfs goed kan zijn voor de gezondheid, net zoals wij weten dat veel bacteriële infecties goed zijn voor het behoud van de gezondheid.” ∼ Ken Cadwell, PhD
De simplistische kiemtheorie van ziekten houdt de farmaceutische industrie in business. Als zou blijken dat “virussen” en andere microben geen ziekte veroorzaken, zou dat miljarden aan winstderving betekenen voor de farmaceutische bedrijven die vaccins en andere geneesmiddelen ontwikkelen.
“Het woord, virus, roept de associatie op van ziekte en sterfte, maar die slechte reputatie is niet universeel verdiend. Virussen kunnen, net als bacteriën, belangrijke nuttige microben zijn in de menselijke gezondheid en in de landbouw.” ∼ Professor Marilyn Roossinck
Gezonde darmbacteriën helpen bacteriële infecties te voorkomen die maag- en darmziekten veroorzaken, maar overmatig antibioticagebruik kan deze beschermende bacteriën doden, wat tot maag- en darmziekten leidt. Norovirus-infectie bij muizen herstelt de normale functie van de lymfocyten van het immuunsysteem en de normale morfologie van de darm. Dit staat in schril contrast met de gastro-intestinale ziekte die het naar men zegt bij de mens veroorzaakt.
Weerstand van het immuunsysteem tegen Listeria monocytogenes en Yersinia pestis (pest) kan bij muizen worden opgewekt door gamma-herpesvirussen. Aangezien mensen deze virussen vaak bij zich dragen is het denkbaar dat soortgelijke voordelen ook aan mensen worden verleend. Latente herpesvirussen stimuleren ook de natuurlijke killercellen, een belangrijk bestanddeel van het immuunsysteem, die tumorcellen doden.
Het maagdarmkanaal van de mens zit vol “virussen”, maar er is weinig bekend over hoe deze virussen hun gastheren beïnvloeden. Alleen al het aantal en de verscheidenheid van deze virussen doet vermoeden dat zij belangrijke functies hebben. Zo zouden virussen die bacteriën infecteren (bacteriofagen) de expressie kunnen moduleren van bacteriële genen die betrokken zijn bij de spijsvertering.
Uit recent onderzoek blijkt dat deze bacteriofagen aan de slijmvliezen van veel dieren kleven. Slijmvliezen zijn de toegangspunten voor veel bacteriële ziekteverwekkers, wat betekent dat bacteriofagen deel zouden kunnen uitmaken van de eerste verdedigingslinie tegen binnendringende schadelijke bacteriën.
Andere nuttige virussen zijn de retrovirussen die zich lang geleden permanent in het genoom hebben gevestigd (volgens virologen). De zoogdiergenen voor syncitine, essentieel bij het tot stand komen van de placenta, zijn retrovirale genen die in het zoogdiergenoom werden opgenomen. Verontrustend is dat de spike-eiwitsequentie die in de “covid”-injecties gebruikt wordt, sequentiehomologie gemeen heeft met syncitine, wat belangrijke gevolgen kan hebben voor de menselijke vruchtbaarheid.
“Virussen zijn zonder enige twijfel de coolste dingen die ik ooit ben tegengekomen. Zij doen werkelijk verbazingwekkende dingen met zeer weinig genetische informatie. Ik heb me altijd een beetje gestoord aan de slechte kritiek die ze krijgen, dus het was voor mij heel opwindend om het goede te vinden.” ∼ Professor Marilyn Roossinck
Virussen vervullen ook allerlei nuttige functies voor planten. Sommige virussen kunnen sommige planten droogte- of koudetolerant maken, wat nuttig zou kunnen worden voor de uitbreiding van het areaal van gewassen.
De verrassende gezondheidsvoordelen van mazelen
Mazelen is op de markt gebracht als een dodelijke infectie en blijkbaar is de enige oplossing voor deze dodelijke plaag een wijdverspreide vaccinatie. Voordat er vaccins tegen mazelen beschikbaar kwamen, werd mazelen algemeen beschouwd als een natuurlijk overgangsritueel dat nodig was om het immuunsysteem te versterken.
De waarheid is dat mazelen en andere kinderziekten waarschijnlijk beschermen tegen levensbedreigende aandoeningen als kanker en hartziekten. Meer dan een dozijn aandoeningen schijnt door natuurlijke blootstelling aan de mazelen te worden verzacht. Sommige daarvan, zoals malaria en bloedkanker, zijn zeker veel levensbedreigender dan mazelen.
Waarom is mazelen van een goedaardige en misschien noodzakelijke ervaring in de kindertijd veranderd in een vermeende dodelijke aandoening?
Het mazelenvaccin faalt al vele jaren. Uitbraken van mazelen zijn het bewijs van een falend vaccin, niet van het falen van vaccineren. In China bijvoorbeeld zijn er uitbraken van mazelen in bevolkingsgroepen waar tot 99% van de bevolking tegen mazelen gevaccineerd is.
De vaccinbedrijven, de regeringen en de media geven allemaal “het slachtoffer de schuld” in plaats van het falende vaccin. Zij geven de schuld aan de lage vaccinatiegraad en dringen aan op meer vaccinaties en boosters voor een meestal meegaand publiek. Klinkt dat bekend?
Een baanbrekende studie, gepubliceerd in het tijdschrift Atherosclerosis, getiteld, “Association of measles and mumps with cardiovascular disease: The Japan Collaborative Cohort (JACC) Study,” onthult dat infectie met mazelen en bof (vooral in het geval van beide infecties) geassocieerd is met een lager risico op sterfte door atherosclerotische hart- en vaatziekten.
Volgens de hygiënehypothese zou het onderdrukken van natuurlijke microbiële blootstellingen met kunstmatige, toegediend via onnatuurlijke routes zoals injecties, samen met hulpstoffen en biologische stoffen waaraan ons lichaam niet eerder is blootgesteld, leiden tot immunologische onevenwichtigheid of disfunctie. Dit zou een hele reeks negatieve downstream-effecten kunnen hebben, waaronder hart- en vaatziekten.
Het onderzoek naar de potentiële gezondheidsvoordelen van natuurlijke mazelen is overtuigend. Mazelen is niet de dodelijke plaag die men ons zegt dat hij is. Deze karakterisering dient de bedrijfswinsten en bevordert een gezondheidsbeleid dat onze lichamelijke integriteit in gevaar brengt.
De ontdekking van de cruciale rol van het microbioom in de menselijke gezondheid en ziekte is problematisch voor de simplistische kiemtheorie en de vaccinagenda. “Virussen” hebben een zeer belangrijke rol gespeeld bij het ontstaan van het menselijk genoom, waarbij tot 13% van ons genoom uit “virale” sequenties bestaat. Wij bestaan uit veel meer “kiemen” dan werkelijke menselijke cellen.
De logica dat ziektekiemen uitwendige dodelijke vijanden zijn waartegen wij ons moeten wapenen is onhoudbaar en intellectueel failliet, want wij zijn meer ziektekiemen dan mensen en dat geldt ook voor “virussen”. Wij moeten het echt over het virus hebben.
Referenties:
1) Hoen, E. et al. Extracellular vesicles and viruses: Are they close relatives?. June 27, 2016. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4995926/.
2) Cadwell, K., The virome in host health and disease. May 19, 2016. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4578625/.
3) Marilyn J. Roossinck. Move over bacteria! Viruses make their mark as mutualistic microbial symbionts. Journal of Virology, 2015; JVI.02974-14 DOI: 10.1128/JVI.02974-14
4) Moustafa, A. et al, The blood DNA virome in 8,000 humans. March 22, 2017. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28328962/.
5) Science Daily, Viruses: You’ve heard the bad; here’s the good. April 30, 2015. https://www.sciencedaily.com/releases/2015/04/150430170750.htm
6) Kernbaur, E. et al, An enteric virus can replace the beneficial function of commensal bacteria. November 19, 2014. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4257755/.
7) Kubota Y et al Association of measles and mumps with cardiovascular disease: The Japan Collaborative Cohort (JACC) study 2015 Aug;241(2):682- .atherosclerosis.2015.06.026. Epub 2015 Jun 18.
8) GreenMedInfo, Health Benefits of Measles Infection. https://www.greenmedinfo.com/keyword/health-benefits-measles-infection.
Het virus dat de wereld om zeep helpt heet de dollar
Mooi duidelijk artikel over de zogenaamde “besmettelijkheid” en andere sprookjes over “virussen”:
https://mask-covid.info/wp-content/uploads/2020/12/The-Contagion-Myth-Notes-Synopsis-1.pdf