Wat gebeurt er in Rusland na De Langste Dag?

De eerste schets van de buitengewone gebeurtenissen die op De Langste Dag – zaterdag 24 juni – in Rusland plaatsvonden, leidt ons naar een heel nieuw blik wormen.

De Mondiale Meerderheid wil heel graag weten wat er daarna gebeurt. Laten we de belangrijkste stukken op het schaakbord bekijken, schrijft Pepe Escobar.

Minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov komt meteen ter zake: hij heeft iedereen eraan herinnerd dat de modus operandi van de Hegemon is om couppogingen te steunen wanneer hij er baat bij heeft. Dit sluit aan bij het feit dat de FSB actief onderzoekt of en hoe Westerse inlichtingen betrokken waren bij De Langste Dag.

President Poetin had niet duidelijker kunnen zijn:

Het collectieve Westen – van minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken tot aan beneden – probeerde verwoed afstand te nemen, zelfs toen de CIA via haar handelsmerk, de Washington Post, lekte dat ze op de hoogte waren van “de opstand”.

De agenda was pijnlijk duidelijk: Kiev die op alle fronten verliest, zou ritueel begraven worden door muur-tot muur vullende berichtgeving over de nep Russische “burgeroorlog”.

Er is nog geen rokend pistool. Maar de FSB volgt verschillende aanwijzingen om aan te tonen hoe de “opstand” door de CIA/NAVO in scene is gezet. De spectaculaire mislukking maakt de komende NAVO-top van 11 juli in Vilnius nog gloeiender.

De Chinezen komen, net als Lavrov, ook ter zake: de Global Times beweerde dat het idee dat “de opstand van Wagner het gezag van Poetin zou verzwakken, wensdenken van het Westen is,” waarbij het “sterke afschrikkingsvermogen” van het Kremlin zijn gezag nog versterkt. Dat is precies de lezing van de Russische straat.

De Chinezen kwamen tot hun conclusie na een cruciaal bezoek van onderminister van Buitenlandse Zaken Andrei Rudenko, die op zondag 25 juni prompt naar Peking vloog. Zo werkt het ijzersterke strategische partnerschap in de praktijk.

“De opstand” als P.R.-stunt

Rostislav Ischenko heeft misschien wel de beste verklaring tot nu toe gegeven voor het reilen en zeilen van De Langste Dag.

De Mondiale Meerderheid zal blij zijn dat het theatrale optreden van Prighozin het collectieve Westen uiteindelijk verdwaasd, verward en verbrijzeld achterliet: was het niet de bedoeling dat het hele gebeuren totale chaos zou veroorzaken in de Russische samenleving en het leger?

Zelfs terwijl de neppe, bliksemsnelle “muiterij” aan de gang was, ging Rusland door met het verpletteren van de troepen van Kiev – die overigens kraaiden dat de belangrijkste fase van het “tegenoffensief” precies op 24 juni ’s nachts werd gelanceerd. Dat was, voorspelbaar, weer een bluf.

Terug naar de Russische straat. “De opstand” – ingebouwd in een zeer ingewikkeld complot – werd uiteindelijk alom geïnterpreteerd als gewoon weer een militaire demonstratie (door ceremoniemeester Prighozin, niet door de overweldigende meerderheid van de Wagner-soldaten). “De opstand” bleek een Westerse P.R.-stunt te zijn, een serie (uiteindelijk vervaagde) foto’s voor wereldwijde consumptie.

Maar nu wordt het allemaal veel ernstiger.

Lavrov wees opnieuw op de rol die de immer zelfingenomen Le Petit Roi, Emmanuel Macron, samen met de Verenigde Staten speelt: “Macron zag in de ontwikkelingen duidelijk een kans om de dreiging te realiseren dat Oekraïne Rusland een strategische klap zou toebrengen, een mantra waaraan NAVO-leiders hebben vastgehouden.”

Dus net als Kiev en de collectieve westerse media, voegde Lavrov eraan toe, blijft Macron deel uitmaken van één “machine” die tegen Moskou werkt. Dat sluit aan bij Poetin, die over de interventie van Macron op zondag zei dat “de hele militaire, economische en informatiemachine van het Westen tegen ons in beweging is gezet.”

En dat is een feit.

Inzetten op een “langdurige economische blokkade”

Een ander feit maakt de onheilspellende wolken aan de horizon nog onheilspellender.

Terwijl niemand oplette, vond er precies op de noodlottige 24 en 25 juni een mini-congres van nationale veiligheidsfunctionarissen plaats in Kopenhagen.

Er werd gesproken over “vrede in Oekraïne”. De voorzitter was niemand minder dan de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Jake Sullivan.

Aanwezig bij de vergadering waren Brazilië, Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Denemarken, India, Canada, Saoedi-Arabië, Turkije, Zuid-Afrika, Japan, Oekraïne – en de spreekwoordelijke eurocraat van de niet-soevereine EU.

Let op de G7 meerderheid, zij aan zij met drie BRICS en twee aspirant BRICS+ leden.

“Vrede in Oekraïne” betekent in deze context het zogenaamde 10-punten “Zelensky-vredesplan”, dat een totale Russische strategische nederlaag inhoudt – compleet met het herstel van Oekraïne binnen de grenzen van 1991 en de betaling van kolossale “herstelbetalingen” door Moskou.

Geen wonder dat China er geen deel van uitmaakte. Toch waren er drie BRICS – noem ze de zwakste schakels – aanwezig. BRICS en BRICS+ aspirant-leden vormen de zes “swing states” die door de Hegemon meedogenloos het hof zullen worden gemaakt en/of zullen worden onderworpen aan hardcore hybride oorlogen om zich te “gedragen” als het om Oekraïne gaat: Brazilië, India, Zuid-Afrika, Turkije, Saoedi-Arabië en Indonesië.

Dan is er nog het 11e sanctiepakket van de EU, dat de economische oorlog tegen Rusland naar een heel nieuw niveau tilt, zoals de waarnemend permanent vertegenwoordiger bij de EU, Kirill Logvinov, heeft verklaard.

Logvinov legde uit hoe “Brussel van plan is om zoveel mogelijk landen in deze oorlog mee te slepen (…) Er is een duidelijke verschuiving van een mislukte blitzkrieg, waarvan gezegd werd dat deze gericht was op het toebrengen van onherstelbare schade aan Rusland, naar een spel met meerdere zetten met als doel het instellen van een soort langdurige economische blokkade tegen ons land.”

Dat is onvervalst Hybride Oorlogsterrein – en de belangrijkste doelwitten zijn de zes “swing states”.

Logvinov merkte op dat “de EU altijd de voorkeur geeft aan chantage en dwang. Aangezien de EU voor veel landen de grootste economische partner blijft, evenals een bron van investeringen en een financiële donor, heeft Brussel duidelijk genoeg invloed om druk uit te oefenen. De strijd van de EU tegen het omzeilen van sancties zal dus naar verwachting langdurig en compromisloos zijn.”

Dus welkom bij extraterritoriale sancties, EU-stijl, waarbij bedrijven uit derde landen op de zwarte lijst worden gezet die “verdacht” worden van wederuitvoer van verboden goederen naar Rusland of die betrokken zijn bij oliehandel zonder rekening te houden met het zogenaamde Russische olieprijsplafond.

Plezier in de Wit-Russische zon

Wat wordt de volgende rol van de hoofdrolspeler in De Langste Dag (en zelfs daarvoor) tussen zoveel goedkope sensatie? En doet dat ertoe?

Chinese geleerden herinneren ons er graag aan dat tijdens de perioden van onrust in China – bijvoorbeeld aan het einde van de Han- en Tang-dynastieën – de reden altijd was dat krijgsheren de bevelen van de keizer niet opvolgden.

De Janitsaren van het Ottomaanse Rijk – hun Wagner in die tijd – waren bedoeld om de Sultan te beschermen en zijn oorlogen te voeren. Uiteindelijk bepaalden zij wie er sultan werd – net zoals legionairs van het Romeinse Rijk uiteindelijk bepaalden wie er keizer werd.

Chinees advies is altijd vooruitziend: Pas op hoe u uw soldaten gebruikt. Zorg ervoor dat ze geloven in waar ze voor vechten. Anders zullen ze zich tegen u keren en bijten.

En dat brengt ons bij Prighozin die zijn verhaal opnieuw verandert (hij is een specialist op dit gebied).

Hij zegt nu dat 23-24 juni slechts een “demonstratie” was om zijn ongenoegen te uiten. Het belangrijkste doel was om de superioriteit van Wagner over het Russische leger te bewijzen.

Nou, dat wist iedereen: de soldaten van Wagner vechten al meer dan 10 jaar dag in dag uit in Libië, Syrië, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Oekraïne.

En daarom kon hij opscheppen dat “Wagner 700 km oprukte zonder enige weerstand te ondervinden. Als Rusland hen had gevraagd om vanaf het begin de leiding over de oorlog te hebben, dan zou die in de nacht van 24 februari 2022 voorbij zijn geweest.”

Prighozin zinspeelt ook op een deal met Wit-Rusland – het leggen van extra oorlogsmist rond een mogelijke overdracht van Wagner onder Wit-Russische jurisdictie. De NAVO is al bij voorbaat doodsbang. Verwacht nog meer stijgende militaire budgetten – die volgende maand tijdens de top in Vilnius zullen worden opgelegd.

Er worden al kampen gebouwd in Wit-Rusland, in de regio Mogilev, om onderdak te bieden aan minstens 8.000 Wagner-strijders – volgens “Vyorstka” (“Indeling”).

Het echte verhaal hierachter is dat Wit-Rusland al een tijdje een mogelijke aanval van het rabiate Polen verwacht. Tegelijkertijd zou Moskou, naast het feit dat het de NAVO in een extra freakout-modus stuurt, kunnen overwegen om een nieuw front te openen tussen Lviv en Kiev.

Wagner in Wit-Rusland is volkomen logisch. Het Wit-Russische leger is niet bepaald sterk. Wagner beveiligt het westelijke front van Rusland. Dat zal de NAVO flink dwarszitten – ook figuurlijk – en hen dwingen om nog meer astronomische bedragen uit te geven. En Wagner kan de luchthavens in Wit-Rusland vrolijk gebruiken om zijn – omgedoopte – activiteiten in West-Azië en Afrika voort te zetten.

Alles wat er sinds De Langste Dag is gebeurd, maakt deel uit van een nieuwe dramatische plotwending in een lopende serie – veel aangrijpender dan wat Netflix ook zou kunnen bieden.

Maar wat de meerderheid van de Russische publieke opinie echt lijkt te verwachten is niet nog een kluchtige Ride of the Valkyrie. Ze verwachten een serieuze drainage van het Sovjetstijl bureaucratische moeras, en een echte inzet om deze “bijna-oorlog” zo snel mogelijk tot een logisch einde te brengen.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Pepe Escobar: Het Amerikaanse schuldenimperium stevent af op instorting

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: