Washington Post: “Voor sommigen in de NAVO is het beter dat de Oekraïners blijven vechten, en sterven, dan dat er vrede komt”

De westerse geldschieters van Oekraïne hebben toegezegd de beslissingen van Kiev te zullen respecteren bij een regeling om een einde te maken aan de oorlog met Rusland, maar nu er grotere wereldveiligheidsvraagstukken op het spel staan, zijn er grenzen aan het aantal compromissen dat sommigen in de NAVO zullen steunen om de vrede te winnen.

[…] Hoewel de ambtenaren van de regering-Biden sceptisch blijven over de vraag of de onderhandelingen van de Oekraïense regering met Rusland snel tot een overeenkomst zullen leiden, zeggen zij dat zij overwegen hoe een regeling — of een einde aan de gevechten, hoe dat ook moge gebeuren – van invloed zal zijn op de veiligheid van de NATO naties.

[…] Zelfs een Oekraïense belofte om niet tot de NAVO toe te treden – een concessie die Zelensky in het openbaar heeft gedaan – zou voor sommige buurlanden een reden tot bezorgdheid kunnen zijn. Dat leidt tot een ongemakkelijke realiteit: voor sommigen in de NAVO is het beter dat de Oekraïners blijven vechten, en sterven, dan dat er een vrede komt die te vroeg komt of tegen een te hoge prijs voor Kiev en de rest van Europa.

“Velen van ons hebben, en dat is absoluut menselijk, de wil om te zien dat de oorlog zo snel mogelijk eindigt, dat de mensen niet lijden, niet sterven, en dat er geen bombardementen zijn,” zei een hooggeplaatste Europese diplomaat die, net als anderen, op voorwaarde van anonimiteit sprak om openhartig over gevoelige veiligheidskwesties te praten. “Er is een ongelukkig dilemma. Het probleem is dat als het nu ophoudt, er een soort tijd is voor Rusland om zich te hergroeperen, en het zal opnieuw beginnen, onder dit of een ander voorwendsel. Poetin is niet van plan zijn doelen op te geven.”

Hoewel NAVO-functionarissen zeggen dat zij niet proberen Kiev de voorwaarden van een mogelijke deal op te leggen, hebben sommige Westerse functionarissen Oekraïne een analyse gegeven van de opties van het land en de mogelijke uitkomsten in verband met de onderhandelingen en de oorlog.

De landen van het bondgenootschap – en vooral de Verenigde Staten, gezien de omvang van hun militaire hulp aan Oekraïne – hebben misschien op een indirecte, misschien onbedoelde manier hun grootste invloed uitgeoefend door te beslissen welke wapens zij al dan niet aan Oekraïne zullen leveren. Die beslissingen hebben een directe invloed gehad op de situatie op het slagveld en, op hun beurt, op de houding van de Oekraïense regering tegenover de vredesbesprekingen.

Oekraïne heeft gezegd dat het, in ruil voor het opgeven van zijn NAVO-aspiraties, juridisch bindende veiligheidsgaranties van de Verenigde Staten en anderen zou willen hebben om het te verdedigen als het aangevallen zou worden. Een Amerikaanse ambtenaar zei dat het Amerikaanse leger niet is geraadpleegd over hoe westerse veiligheidsgaranties voor Oekraïne eruit zouden zien. De functionaris zei dat er onder hooggeplaatste militaire leiders niet veel animo was voor zo’n idee.