VS zien in toetreding Finland tot NAVO omsingeling van Rusland

De nationale vlag van Finland is dinsdag voor het eerst gehesen op het hoofdkwartier van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie in Brussel, dat tevens de 74e verjaardag van het westerse bondgenootschap markeerde. Het betekent voor Finland een historische verzaking aan zijn neutraliteitspolitiek, schrijft M.K. Bhadrakumar.

Zelfs propagandistisch kan niemand zeggen dat Finland een veiligheidsdreiging van Rusland heeft ondervonden. Dit is een daad van ongemotiveerde kwaadaardigheid jegens Rusland van de kant van de NAVO, die natuurlijk steevast het imprimatur van de VS draagt, terwijl het aan het wereldpubliek wordt voorgesteld als een soevereine keuze van Finland tegen de achtergrond van de Russische interventie in Oekraïne.

In wezen kan dit alleen maar worden beschouwd als de zoveelste zet van de VS, na de sabotage van de Nord Stream-gaspijpleidingen afgelopen september, met de opzettelijke bedoeling om de betrekkingen van Rusland met Europa te compliceren en voor de nabije toekomst onuitvoerbaar te maken.

Anderzijds zal dit ook het veiligheidslandschap van Europa nog onzekerder maken en het nog afhankelijker maken van de VS als leverancier van veiligheid. De algemene verwachting is dat de toetreding van Zweden tot de NAVO nu zal volgen, mogelijk op tijd voor de top van het bondgenootschap in Vilnius in juli.

In feite hebben de VS ervoor gezorgd dat de kern van de patstelling tussen Rusland en het Westen – namelijk de uitbreiding van de NAVO tot aan de Russische grenzen – een voldongen feit is, ongeacht het mislukken van hun proxy-oorlog in Oekraïne tegen Rusland.

In reactie op deze ontwikkeling waarschuwde de woordvoerder van het Kremlin, Dmitry Peskov, dinsdag dat het Finse NAVO-lidmaatschap Rusland zal dwingen “tegenmaatregelen te nemen om onze eigen tactische en strategische veiligheid te waarborgen”, aangezien de militaire toenadering van Helsinki een “escalatie van de situatie” en een “aantasting van de veiligheid van Rusland” betekent.

Op 4 april verklaarde het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken dat Moskou “gedwongen zal zijn vergeldingsmaatregelen van zowel militair-technische als andere aard te nemen om bedreigingen van onze nationale veiligheid een halt toe te roepen.”

Het NAVO-lidmaatschap van Finland zou de frontlijn van de NAVO met Rusland met 1300 kilometer verlengen (de lengte van de grens die Finland met Rusland deelt), waardoor de druk op de noordwestelijke regio’s van Rusland zal toenemen. Wees niet verbaasd als er op een gegeven moment NAVO-raketten naar Finland worden gestuurd, waardoor Rusland geen andere keuze heeft dan zijn kernwapens in de buurt van de Baltische regio en Scandinavië in te zetten.

Het volstaat te zeggen dat de militaire confrontatie tussen de NAVO en Rusland verder zal verslechteren en dat de kans op een nucleair conflict toeneemt. Het is moeilijk voor te stellen dat Rusland er niet in zal slagen zijn second strike-capaciteit koste wat het kost te behouden of te voorkomen dat de VS nucleaire superioriteit verwerven, en het mondiale strategische evenwicht te handhaven.

De nadruk zal eerder liggen op de verbetering van defensieve nucleaire capaciteiten dan op conventionele krachten, waardoor Rusland gedwongen wordt zijn nucleaire kracht te tonen. Rusland heeft zijn afschrikmiddel al eerder ingezet door tactische kernwapens in Wit-Rusland in te zetten als reactie op de onverantwoorde beslissing van het VK om munitie met verarmd uranium aan Oekraïne te leveren. Het is überhaupt zeker dat Rusland ook in het Oekraïne-conflict zal verdubbelen.

Ondertussen hebben de VS al lang tactische kernwapens ingezet in Europese landen, waaronder België, Duitsland, Italië, Nederland en Turkije, wat betekent dat de VS hun tactische kernwapens al lang voor de deur van Rusland inzetten, wat een aanzienlijke bedreiging vormt voor de nationale veiligheid van Rusland. De inzet van Rusland in Wit-Rusland is bedoeld om mogelijke provocaties van de VS af te schrikken en te anticiperen op wat er gaat gebeuren.

De geografische ligging van Wit-Rusland is zodanig dat als daar Russische tactische kernwapens worden ingezet, dit een enorm strategisch afschrikkend effect zal hebben op verschillende NAVO-landen, zoals Polen, Duitsland, de Baltische staten en zelfs de Noordse landen. Er ontstaat een vicieuze cirkel die de nucleaire wapenwedloop doet escaleren en uiteindelijk uitmondt in een doemsituatie die niemand wil zien.

Het grote plaatje is dat de VS, terwijl ze heel goed weten dat de situatie uiterst gevaarlijk kan worden, niettemin meedogenloos druk blijven uitoefenen op Rusland met het doel hun hegemoniale systeem te bestendigen. De strategie van Ronald Reagan om extreme druk uit te oefenen om de voormalige Sovjet-Unie te verzwakken en uiteindelijk ten val te brengen, is opnieuw aan het werk.

Dit alles zou onmiddellijk negatieve gevolgen hebben voor het conflict in Oekraïne. Het is duidelijk dat Washington niet langer streeft naar vrede in Oekraïne. In de strategische calculus van de regering-Biden betekent een overwinning van Rusland in Oekraïne dat de NAVO verliest, wat het transatlantisch leiderschap en de wereldwijde hegemonie van de VS blijvend zou schaden – eenvoudigweg ondenkbaar voor het establishment in Washington.

De stap van de VS en de NAVO om Finland (en Zweden) over te halen lid te worden van de NAVO heeft ongetwijfeld ook een geo-economische dimensie. De secretaris-generaal van de alliantie, Jens Stoltenberg, verklaarde onlangs: “Als Finland en Zweden tot de alliantie toetreden, zal de NAVO meer mogelijkheden hebben om de situatie in het hoge noorden onder controle te houden”. Hij verklaarde dat “deze beide landen moderne strijdkrachten hebben die in staat zijn juist in de barre omstandigheden van het hoge noorden te opereren.”

De VS hopen dat de “expertise” om in Arctische en subarctische omstandigheden te opereren die Zweden en Finland in het bondgenootschap kunnen inbrengen, van onschatbare waarde is als een potentiële spelbreker wanneer zich een grimmige strijd ontvouwt om de controle over de enorme bodemschatten die in het Verre Noorden liggen, waar Rusland tot nu toe een voorsprong heeft gestolen.

Nu het poolijs in het noordpoolgebied met ongekende snelheid smelt, beschouwen ’s werelds grootste spelers de regio als een nieuw “niemandsland” dat voor het grijpen ligt. In een aantal recente rapporten wordt gemeld dat er stappen worden ondernomen voor de integratie van de luchtmachten van vier Noordse landen – Denemarken, Noorwegen, Finland en Zweden – met een onverhulde anti-Russische oriëntatie.

In militaire termen wordt Rusland gedwongen de zware financiële last te dragen van een 360 graden beoordeling van zijn nationale veiligheidsagenda. Rusland heeft geen bondgenootschappelijk systeem dat zijn militaire middelen aanvult. In een belangrijke aankondiging in februari heeft het Kremlin, gehoor gevend aan de strohalmen in de wind, alle verwijzingen naar de zogenaamde Arctische Raad uit zijn Arctisch beleid geschrapt en benadrukt dat de Russische Arctische belangen voorrang moeten krijgen en dat het moet streven naar een grotere zelfredzaamheid voor zijn Arctische industriële projecten.

Het herziene Arctische beleid roept op tot de “ontwikkeling van betrekkingen met buitenlandse staten op bilaterale basis, … met inachtneming van de nationale belangen van de Russische Federatie in het Noordpoolgebied”. Dit kwam dagen nadat een ambtenaar van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken verklaarde dat samenwerking met Rusland in het Noordpoolgebied nu vrijwel onmogelijk is.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Wat niemand u vertelde over Oekraïne – Mindblowing!

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: