Vijf maanden na de speciale militaire operatie – een samenvatting

Vijf maanden geleden, op 24 februari, is Rusland begonnen met wat zij een “speciale militaire operatie” (SMO) noemt. In heel eenvoudige bewoordingen is dit wat Rusland tot nu toe heeft bereikt: Oekraïne heeft ongeveer 20% van zijn grondgebied verloren, ongeveer 3 duizend steden en dorpen, de helft van het bruto nationaal product, en een derde van de steenkoolproductie. Het is de toegang tot de Zee van Azov volledig kwijtgeraakt, en het verkeer door de havens aan de Zwarte Zee is bevroren als gevolg van gevechten en ondermijning van waterwegen. Het aantal vluchtelingen is opgelopen tot 7 miljoen, schrijft Andrei op The Saker.

Maar deze feitjes beginnen nog niet eens het volledige verhaal te vertellen. Er zouden vele manieren zijn waarop dit verhaal verteld zou kunnen worden, maar om te beginnen wil ik een paar elementen van het officiële westerse narratief opnoemen, die u in het gezicht gewreven zijn en niemand met gezond verstand serieus zou nemen. Ik zal er een paar opnoemen, in willekeurige volgorde (en ik zal de meest idiote negeren, waaronder dat Poetin aan kanker sterft of erg ziek is (kijk hier voor 50 krantenkoppen hierover!) – dat is hij niet, tot groot chagrijn van de CIA – of dat Shoigu hem omver wil werpen).

“Rusland is de oorlog aan het verliezen, het is verslagen door de Oekraïnerazi’s bij Kiev, het heeft geen munitie en voorraden meer en staat op instorten”

Ten eerste, als u kijkt naar de grootte van de Russische troepenmacht die het Antonov vliegveld bij Kiev heeft ingenomen (één luchtlandingsregiment) en naar de grootte van de troepenmacht die over land naar dat vliegveld is opgerukt, dan kunt u zich er gemakkelijk van overtuigen dat deze troepenmacht niet bedoeld was om Kiev aan te vallen of binnen te vallen. Deze troepenmacht heeft precies gedaan waarvoor zij bedoeld was, zij heeft de Oekraïners gedwongen troepen te verplaatsen om Kiev te beschermen en heeft hen daardoor net lang genoeg vastgepind om luchtoverwicht te krijgen, de troepen in de buurt van en in de Donbass aan te vallen en af te snijden, de Oekraïense C4I te vernietigen en bijna de hele Oekraïense luchtmacht. Dit duurde slechts een paar dagen en toen die missie volbracht was, trokken die troepen zich terug, omdat zij letterlijk niets te winnen hadden door te blijven zitten. Als er al iets is, dan is het de Oekraïense kant die zonder wapens, voorraden en soldaten komt te zitten (daarover later meer). De Russen hebben alle vuurkracht die zij nog voor vele jaren hebben.

“Rusland heeft haar plannen en tactiek moeten wijzigen vanwege de zware verliezen die het Russische leger al vroeg in de operatie geleden heeft”

Eigenlijk zit hier wel een kern van waarheid in, maar niet de juiste verklaring. Zoals ik al verschillende malen heb gezegd, is de speciale militaire operatie “speciaal” omdat het een operatie is die geen gewone gecombineerde wapenoperatie is. De Russen begonnen de SMO met minder soldaten dan de tegenpartij, en zij gaven de voorkeur aan manoeuvres en lange-afstandsaanvallen boven het innemen en vasthouden van steden. Het allerbelangrijkste is dat de Russen heel bewust alles gedaan hebben wat zij konden om het aantal Oekraïense slachtoffers zo klein mogelijk te houden en de Oekraïense burgerinfrastructuur te behouden (in tegenstelling tot de “democratische” landen die eerst elektriciteitscentrales, bruggen, waterstations, enz. vernietigen om de burgerbevolking een maximum aan “shock and awe” toe te brengen!) De Russen hadden, laten we zeggen, Kiev gemakkelijk in Bagdad of Belgrado kunnen veranderen zoals onder de bommen van de VS/NAVO, maar zij kozen er bewust voor om zoveel mogelijk levens en burgerinfrastructuur te sparen, zelfs ten koste van levens van Russische soldaten.

Wat de Russen blijkbaar wel verrast heeft, is de bereidheid van de Oekraïense troepen in sommige steden om de Russische colonnes aan te vallen, ook al leken de plaatselijke autoriteiten de Russen te hebben laten weten dat hun stad, net als in, laten we zeggen, Kherson, geen weerstand zou bieden. Eenvoudig gezegd, zij kozen voor het model van Mariupol en niet voor het model van Kherson. Deze keuze werd vooral ingegeven door de zeer machtige nazi-doodseskaders, die in het beste geval iedereen die met Rusland onderhandelde zouden arresteren en in het slechtste geval gewoon ter plaatse zouden doodschieten. De Russen vonden een overvloed aan lijken van geëxecuteerde Oekraïense soldaten.

Maar ook dit vertelt niet het volledige verhaal.

De waarheid is dat Oekraïne volgens de wetten van de oorlogsvoering de oorlog in minder dan een week verloren heeft

Wat is mijn bewijs voor zo’n schijnbaar bizarre en over-de-top verklaring? Eenvoudig: sinds het begin van de SMO zijn de Oekraïners er niet in geslaagd ook maar één aanval of tegenaanval van operationeel niveau uit te voeren. Zij hebben hoogstens kleine aanvallen op tactisch niveau kunnen uitvoeren, waarvan de overgrote meerderheid vrijwel onmiddellijk mislukte, een paar binnen een paar dagen verslagen werden, en, wat van cruciaal belang is, geen enkele aanval heeft de Oekraïners het operationele initiatief gegeven. Niet één keer.

Wat is er dan wel gebeurd?

Als Kiev ook maar iets te zeggen had gehad, en als de Oekraïense leiders om hun land en volk hadden gegeven, dan hadden zij onmiddellijk om vrede gesmeekt. Maar Kiev heeft nooit enig gezag gehad en de hufters aan de macht geven geen moer om het Oekraïense volk.

In plaats daarvan waren het de VS die de Oekraïners opdroegen zich nooit over te geven of terug te trekken, ook al betekende dat enorme verliezen in zowel mankracht als vuurkracht. Het Westen, dat de Oekraïners bijna evenzeer veracht en haat als de Russen, vond het prachtig om te zien hoe de gehate Oekraïners en de gehate Russen elkaar afmaakten (nou ja, vooral de Russen deden het afmaken). Bovendien geloofden de leiders van het Westen, die militair incompetent zijn, blijkbaar dat het leveren van wapens, geld, instructeurs en speciale strijdkrachten aan de Oekraïners, zo niet het tij zou kunnen keren, dan toch Rusland voldoende zou kunnen afremmen om angst, onzekerheid en twijfels te zaaien in de Russische publieke opinie. Ook dat plan is spectaculair mislukt, Poetin is even populair als altijd, de 5e colonne en de 6e colonne in Rusland zijn de wanhoop nabij (velen emigreren) en de SMO heeft de volledige steun van de Russische natie.

Wat de veelbesproken “Russische plannen” betreft, die niemand gezien heeft, die zijn niet zoals het plan voor een gebouw. Zij liggen niet vast, maar zijn zeer flexibel en reactief, en in feite worden zij voortdurend aangepast en verfijnd in antwoord op de ontwikkelingen ter plaatse. Dus hoewel de Russen wel hoopten dat een groot deel/het grootste deel van Oost-Oekraïne het “Kherson-model” zou volgen, pasten zij zich snel aan aan de realiteit dat de VS en hun nazi-agenten in het Oekraïense leger Oost-Oekraïne zouden dwingen het “Mariupol-model” te volgen. Dus ja, operationele plannen zijn als water in een stroom, afhankelijk van de hindernissen die men tegenkomt, kunnen zij naar links gaan of zij kunnen naar rechts gaan om die hindernis te omzeilen, maar in beide gevallen gaan zij naar beneden richting oceaan. Het feit dat leunstoelstrategen verklaard hebben dat Rusland “van plan veranderd” is, bewijst alleen maar dat zij niet begrijpen hoe operationele planning werkt.

Laten we nu ingaan op twee kleinere, maar niettemin cruciale leugens die door sommigen over Rusland verteld worden:

“Er zijn geen Atlantische Integrationisten of Euraziatische Soevereinisten in Rusland”

Als er al iets is, dan heeft deze oorlog geleid tot een grote opschudding in de Russische samenleving, waar sommige lieden plotseling hun ware gevoelens lieten zien. De voorbeelden variëren van Russische journalisten die met een anti-oorlogsbord achter een nieuwslezer staan, tot de Russen in het buitenland die ermee instemden om Poetin en de SMO te veroordelen, of die aanvaardden om onder een neutrale of buitenlandse vlag aan verschillende evenementen deel te nemen, tot Dmitri Medvedev die nu 180 graden van toon verandert en zich als ultra-patriot profileert. Ik heb die voorbeelden opgesomd omdat ze in het Westen bekend zijn, maar binnen Rusland zijn er nog veel meer van dergelijke voorbeelden, ook onder zakenlieden en gekozen functionarissen. Tenslotte heeft zelfs Poetin zelf het bestaan van dergelijke interne vijanden van Rusland vermeld. Het feit dat Rusland nu de definitie van “landverraad” heeft uitgebreid, betekent dat pro-Amerikaanse agenten in Rusland nu een groot risico lopen voor hun activiteiten. Sommige 5e columnisten zijn reeds tot gevangenisstraffen veroordeeld. Wat de 6e columnisten betreft, zij haten Poetin nog steeds met een hartstocht en scanderen nog steeds hun “alles is verloren” mantra, maar (bijna) niemand neemt hen nog serieus.

De ironie wil dat de VS een crisis wilden creëren om Poetin omver te werpen, maar in plaats daarvan heeft deze crisis hem weer een boost in populariteit gegeven, ondanks een aantal zeer reële problemen (automobielsector, burgervliegtuigen, enz.).

Volgende,

“Poetin is een Israëlische stroman, hij werkt hand in hand met de Israëliërs”

In werkelijkheid is het vrij duidelijk dat de meest luidruchtige Russofoben in het Westen voor het overgrote deel Joden zijn, zowel binnen als buiten Israël. Gewoonlijk is het aangevoerde excuus dat er anti-Joodse pogroms in Rusland waren. Maar in werkelijkheid gebeurden al die pogroms in wat nu Oekraïne is, en toch is het vrij duidelijk dat zionistische en joodse organisaties in overweldigende meerderheid de kant van Kiev kiezen (ondanks het feit dat het heersende regime ontegenzeggelijk nazistisch is), en slechts heel weinig individuen de kant van Rusland kiezen (maar ze bestaan en mogen nooit over het hoofd gezien worden). Wat het Kremlin betreft, dat begint genoeg te krijgen van de Israëlische arrogantie in Syrië (ook al zijn de Israëlische luchtaanvallen ondoeltreffend en maken ze geen verschil voor de realiteit op de grond) en de Russen eisen nu dat de Israëliërs hun aanvallen op Syrië staken. De Israëli’s kunnen niet ophouden, om interne politieke en zelfs psychotherapeutische redenen, maar één van twee dingen zal waarschijnlijk gebeuren: de Israëlische aanvallen zullen nog nuttelozer en symbolischer worden, of Rusland zal een Israëlisch vliegtuig neerschieten.

Maar genoeg over Israël hier, dat is maar een klein onderdeel van het Anglo-Zionistische Rijk dat door de VS geleid wordt. Laten we het nu hebben over het optreden van het Westen in de afgelopen 5 maanden.

Hoe zit het nu met de VS/NAVO/EU in dit alles?

Allereerst wil ik duidelijk maken dat ik sterk geloof dat het Anglo-Zionistische Imperium op 8 januari 2020 gestorven is, toen het Iran toestond de CENTCOM bases te bombarderen zonder dat er ook maar één kogel werd teruggeschoten. Die dag heeft het Imperium de wereld laten zien dat het niet eens heeft wat nodig is om Iran aan te vallen. Wat de VS betreft, die zijn op 6 januari 2021 gestorven.

Herinnert u zich echter mijn voorbeeld hierboven waarin 5 vingers tegenover een vuist worden gesteld? Het Imperium zoals wij het kenden en de VS zoals wij het kenden zijn weliswaar gestorven, maar dat betekent niet dat de samenstellende delen ervan allemaal in het niets verdwenen zijn. Landen en Imperia hebben een momentum, net als de Titanic, wanneer zij dodelijk gewond zijn. Eenvoudig gezegd, het uiteindelijke proces van zinken heeft tijd nodig. Het Russische Rijk stierf in februari 1917, maar de burgeroorlog duurde tot 1923 (en ik zou zelfs willen beweren tot WO II).

Ten tweede zijn er twee totaal verschillende vlakken waarop het Westen (nou ja, eigenlijk de VS) besloten heeft om Rusland te bestrijden:

• Ten eerste verklaarde het een totale proxy-oorlog aan Rusland, maar slechts totaal kort van een directe oorlog militaire confrontatie met Rusland
• Ten tweede, een totale #cancelRussia in de PR/propaganda virtuele werkelijkheid. Deze infantiele acties (laatste voorbeeld hier) laten zien hoe gefrustreerd en machteloos het Westen werkelijk is.

Al jaren heb ik vele, vele malen verklaard dat Rusland en het Imperium opgesloten waren in een existentiële oorlog waaruit slechts één partij zou weglopen. Ik voegde er meestal aan toe dat deze totale oorlog ongeveer 80% informatief, 15% economisch en slechts 5% kinetisch was. Ik aarzel om hier cijfers te geven, maar ik zou zeggen dat na een zeer sterk succes in de eerste 2-3 maanden van de SMO, de informatieve oorlog die aanvankelijk door het Westen gewonnen was, nu aan het uitdoven is. De economische oorlog is massaal toegenomen, evenals de kinetische oorlog (zij het nog steeds bij proxy). Ik ben erg terughoudend om hier cijfers te geven, maar heel voorzichtig zou ik de huidige oorlog schatten als misschien 10% informatief, 50% economisch en misschien 40% kinetisch. Nogmaals, concentreert u zich alstublieft niet op deze zeer voorzichtige cijfers, het belangrijkste is dit: volgens president “Biden” is het doel van de VS om Rusland een strategische mislukking toe te brengen. Hetzelfde werd ook gezegd door de EU, Britse politici en zo’n beetje iedereen in het Westen.

Wat de demente Polen betreft, heeft een van hun voormalige presidenten en Nobelprijswinnaar verklaard dat hij de bevolking van Rusland wil terugbrengen tot 50 miljoen. Dan zijn er de Britten, die nog steeds “Great” willen zijn, of op zijn minst relevant, en die het hebben over “de vrije wereld leiden” tegen Rusland met zulke stellaire bondgenoten als Polen, de 3 dwergstaatjes en Banderastan.

En toch, laten we eens kijken naar de uitkomsten op drie niveaus:

• Militair: de beste proxy die de VS in de geschiedenis hadden (de Oekraïense strijdkrachten) wordt langzaam en onverbiddelijk vernietigd door ongeveer slechts 8-10 procent van de Russische strijdkrachten.
• Economisch: hoewel sommige sectoren in Rusland wel te lijden hebben gehad van de zogenaamde “sancties” (het zijn geen sancties, maar oorlogshandelingen en ruwe roof, alleen de VN-Veiligheidsraad kan wettelijke sancties opleggen), heeft Rusland het al met al geweldig gedaan, en lijkt het op weg te zijn naar economisch succes, doordat a) de meeste landen geweigerd hebben te gehoorzamen aan de eisen van Washington, en b) de Russische economie krachtig en reëel is, en niet virtueel zoals de westerse economieën. Het zal een paar jaar duren voor Rusland zich heeft aangepast, maar nu dit proces begonnen is, is het niet meer te stoppen.
• Propaganda: hier is het beeld vrij duidelijk: aan de ene kant hebben we de VS en zijn koloniën, dan een paar landen met comprador-elites die door de meeste mensen gehaat worden, en landen die Washington openlijk trotseren. Dit wordt het best uitgedrukt door deze kaart van het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken:

Een belangrijk kenmerk van de landen die in het rood op de onderste (realistische) kaart staan, is dat al deze landen twee cruciale factoren gemeen hebben: a) zij hebben (meestal) geen echte hulpbronnen (aangezien hun beschavingen altijd gebouwd zijn op imperialisme, kolonialisme en regelrechte roof) b) zij haten Rusland zo erg, dat zij bereid zijn maatregelen te nemen die zichzelf veel meer schaden dan dat zij Rusland schaden. Dit soort van haat doordrenkte waanzin doet mij denken aan een oude Sovjet-mop: “in een klein dorp ontdekt een inwoner een fles en als hij die opent, komt er een geest uit die zegt: omdat je mij bevrijd hebt, zal ik je één wens doen, met als enige voorwaarde dat je buurman het dubbele krijgt van wat jij zult krijgen. Daarop dacht de man een poosje na en antwoordde: steek alstublieft een van mijn ogen uit!”. Dat is de huidige geestesgesteldheid van de westerse “leiders”…

Dat is de kern-“filosofie” van de VS: vecht tegen Rusland tot de laatste Oekraïner, verleng de oorlog zo lang mogelijk, laat zoveel mogelijk van de civiele infrastructuur van Oekraïne vernietigen, ondermijn de status van de dollar, laat de wereldeconomie crashen, laat de EU economisch, sociaal en politiek crashen en branden, duw de Woke-agenda door ieders strot, zelfs als ze daarvan moeten kokhalzen en overgeven, en, last but not least, steek uw kop volledig in het zand en ontken de werkelijkheid in al haar aspecten.

Ja, het Westen is doordrenkt van rabiate haat en angst voor Rusland, dat het liever collectieve zelfmoord pleegt dan enige vorm van samenleving met een soeverein Rusland te aanvaarden.

De naar verhouding vage/ambigue/oblique slogan van Hitler, “Drang nach Osten”, is nu vervangen door een veel openhartiger en ondubbelzinniger #cancelRussia slogan. Hetzelfde idee, alleen veel meer “in your face”.

De waarheid is dat het grootste deel van het zogenaamde “Westen” in werkelijkheid door deze drie groepen wordt bestuurd, in volgorde van invloed:

1. De Amerikaanse Neocons
2. De Anglo-imperialisten
3. De comprador-heersende elites van de EU

Dit doet me erg denken aan een album van Roger Waters genaamd “Animals”, waarin hij onze moderne samenlevingen in drie archetypen verdeelt: honden, varkens en schapen. Het behoeft geen betoog dat de honden en de varkens de schapen opjagen, maar zodra er een (Russische) beer opduikt, staan ze machteloos tegen hem.

Dit kleine plaatje vertelt het ware verhaal over de Roebel die “in puin verandert”, zoals “Biden” beloofd had.

Dit is wat wij nu zien en wat waarschijnlijk tot ver in 2023 zal doorgaan. Het feit dat de economische oorlogsvoering tegen Rusland of de belofte van Wunderwaffen totaal mislukt is, zullen deze diep psychopathische en terminaal waanzinnige mensen nooit toegeven. En als zij niet tot in het oneindige kunnen dubbelen in hun daden, dan zullen zij zeker blijven dubbelen in hun retoriek, net zoals het orkest bleef spelen terwijl de “onzinkbare” Titanic aan het zinken was.

Toch ruikt tenminste een deel van de gewone mensen in het Westen de rozen, vandaar de sombere beoordeling van ALLE westerse politieke leiders. De vijandigheid van veel Amerikanen in de VS resulteert zelfs in opiniepeilingen waaruit blijkt dat velen van hen zich zouden willen afscheiden van de andere staten, in dit geval Trump-stemmers. Als men bedenkt dat Trump-stemmers in de regel veel vaderlandslievender zijn dan woke Amerikaanse “liberalen”, dan is dit veelzeggend. Maar ook ironisch: de VS wil Rusland uit elkaar halen en valt uiteindelijk zelf uit elkaar. Karma?

Niet alleen. Laten we eens kijken naar de kaart waarop te zien is welke landen Rusland wel en welke landen Rusland geen “sancties” oplegden:

Merk op dat zowat de hele groene zone bestaat uit landen die het Westen is binnengevallen, beroofd, verwoest, tot slaaf gemaakt, ondermijnd, met geweld bekeerd, gebombardeerd, economisch “gesanctioneerd” met blokkades en chantage (door middel van zogenaamde “secundaire sancties”, wat een eufemisme is voor chantage en afpersing) en waaraan, meer recentelijk, de volledige satanische waanzin van de Wokeness is opgelegd (vandaar de Amerikaanse ambassades die met “homopride” vlaggen wapperen). De bevolking van deze groene landen, die ik “Zone B” noem, weten hoe de vork in de steel zit, en zij haten en verachten vooral het Westen. En dat plaatst al hun comprador heersende elites in een zeer netelige situatie: hun Amerikaanse meesters willen dat zij Rusland de totale oorlog verklaren, terwijl hun bevolking overwegend sympathiseert met Rusland. Vroeger zou dit een no-brainer geweest zijn, Oom Shmuel met zijn door de CIA geleide doodseskaders, vliegdekschepen en schijnbaar oneindig vermogen om geld bij te drukken was voor deze comprador-elites van veel groter belang dan hun eigen bevolking. Maar nu de doodseskaders grotendeels vervangen zijn door uitgewokte feeën die alleen nog maar goed zijn in het neerschieten van ongewapende burgers, nu de Amerikaanse vliegdekschepen zelfs landen als Iran, de DVK of Venezuela niet echt meer bang maken, en nu het hele door het Westen gebouwde internationale economische en financiële systeem in elkaar aan het storten is, moeten deze comprador-elites veel en veel voorzichtiger worden, opdat zij niet net zo eindigen als de Amerikaanse stromannen in Bolivia: zonder macht en in de gevangenis. Zelfs Colombia lijkt langzaam weg te glijden, evenals Brazilië. En dan heb ik het nog niet eens over het absolute gebrek aan nut van mensen als Guaido, Tikhanovskaia of de “vrienden van Syrië”-bende (Maduro, Loekasjenko en Assad of doen het allemaal geweldig, dank u!).

Het schrift staat op de muur, en alleen zij die opzettelijk hun ogen sluiten zien het niet.

Blijft over de kwestie van de Amerikaanse Neocons.

Hoe zit het met de westerse heersende klassen, welke invloed, als die er al was, heeft de SMO op hen gehad?

Laten we eerst onze categorieën definiëren. In de EU hebben we niet echt een “heersende klasse”, we hebben alleen maar frontmannen (sorry! Ik bedoelde natuurlijk “frontpersonen”), marionetten, schijn-heersers zonder enige zeggenschap (Olaf Scholz en Josep Borrell zijn perfecte voorbeelden) . Er is geen Europees “defensiebeleid” of enig ander betekenisvol bewijs van zeggenschap op welk niveau dan ook. De EU is dood, dom en volledig in de macht van de Amerikaanse Neocons.

Ten tweede heersen in de VS de neocons, die de beide grote partijen in de VS volledig in handen hebben. En hoewel de basis van de GOP heel anders is dan die van de Dem, zijn hun leiders meestal onderling verwisselbaar. Ik zal ze dus als één geheel beschouwen.

Hun mentaliteit en wereldbeeld zijn vrij duidelijk: het zijn messiaanse supremacisten en beschouwen zichzelf oprecht als raciaal superieur aan de rest van de mensheid. De samensmelting van Anglo-imperialisme en Joods supremacisme heeft het monster opgeleverd dat wij nu kennen als “Neocons”. Deze lieden blinken uit in de kunst van het vergaren van macht, door haak of fraude. Zij beweren graag dat zij een superieure intelligentie hebben, maar in werkelijkheid is wat deze mensen onderscheidt niet hun hersencapaciteit, maar twee belangrijke aspecten van hun wereldbeeld: a) tribalisme en b) gedrevenheid. Eenvoudig gezegd, de meeste andere mensen hebben deze tribale “wij tegen zij” mentaliteit niet, en slechts een subsectie van gewone mensen is werkelijk gedreven om macht en invloed te verwerven. Vandaar dat de neocons van de VS, hoewel ze numeriek een kleine minderheid vormen, de VS volledig in hun macht hebben.

Hun psychologisch profiel is op zijn best narcistisch, en in de meeste gevallen volledig psychopathisch. Dat geeft hun ook een voordeel, vooral wanneer zij te maken hebben met zwakke, onwetende en gemakkelijk te beïnvloeden mensen. Maar wanneer zij een vastberaden tegenwerking ontmoeten, of dat nu door Rusland, Iran, de DVK of zelfs Hezbollah is, worden zij snel onwetend en hulpeloos. Kijk naar de uitdrukking van Blinken op de foto hierboven – dat is het gezicht van een lafaard en een loser. Hij had een fatsoenlijke kleermaker kunnen worden, maar in plaats daarvan werd hem gevraagd om het buitenlands beleid van de (nu vroegere) supermacht te leiden. Geen wonder dat hij alleen maar rampen en jammerlijke mislukkingen heeft voortgebracht.

Aanvankelijk waren de Amerikaanse neocons opgetogen over hun totale controle over Eltsin en de Russische liberalen, en vierden zij de overwinning. Toen ging er iets heel erg mis en plotseling werden zij geconfronteerd met een radicaal ander soort leider, één met de massale steun van het Russische volk. Bedenk hier dat Poetin een inlichtingenofficier was, gespecialiseerd in het Westen, dus een man die zijn vijanden heel goed doorhad. Bovendien was Poetin geduldig genoeg om te beseffen dat Rusland in de beginjaren van de confrontatie met het Westen niet in staat was om het Westen openlijk te trotseren, laat staan het militair te bestrijden. Daarom hield hij de strijdkrachten van de LDNR tegen om in 2014-2015 nog verder naar het westen op te rukken, ook al was het Oekraïense leger in wanorde. Hoewel hij wist dat de Oekraïners in die tijd in paniek en ongeorganiseerd waren, wist hij ook dat Rusland het niet op kon nemen tegen het geconsolideerde Westen. Dus deed Rusland tussen 2014 en 2018 een gigantische inspanning om het soort capaciteiten te ontwikkelen dat nodig was om het tegen de hele NAVO op te kunnen nemen en te winnen. Tegen de tijd van het Russische ultimatum aan het Westen afgelopen herfst, was Rusland er eindelijk klaar voor.

Merk op dat het Russische ultimatum niet zozeer een ultimatum aan Kiev was, als wel een rechtstreekse uitdaging aan de VS en de NAVO. De Neocons, dronken van hun bravoure en hun gevoel van raciale superioriteit, zeiden in feite tegen Rusland dat het de pot op kon, en dubbelden in hun retoriek. En toen Rusland zich ermee ging bemoeien, werden ze echt gek, vandaar hun suïcidale beleid tegenover Rusland sindsdien. Deze mensen gingen er ten onrechte van uit dat Rusland misschien (misschien!) de overhand zou krijgen over de Oekraïense strijdkrachten, maar zij vertrouwden erop dat Poetin het niet zou wagen om het geconsolideerde Westen openlijk te tarten. En toen Poetin dat wel deed, gingen zij in volle paniek, vandaar de onzin die wij dagelijks uit de westerse hoofdsteden horen.

Maar het werd nog erger. Verre van afgeschrikt te worden door de westerse beloften van vuur en zwavel, gingen de Russen toen over tot het methodisch vernietigen van de Oekraïense strijdkrachten. Ondanks het feit dat het Oekraïense leger de beste proxy-macht in de geschiedenis van de VS is, ondanks de MILJARDEN die elke maand aan het nazi-regime worden gegeven, ondanks allerlei leveringen van super-dooper Wunderwaffen, ondanks de economische oorlogsvoering, beukt Rusland nu dag na dag op de Oekraïense+westerse strijdkrachten in, en terwijl de VS de Oekraïners opdragen tot het einde te vechten en zich nooit meer terug te trekken, hebben de vele golven Volkssturm-versterkingen geen enkele invloed gehad op de Russische oorlogscapaciteiten. De VS hebben hun vazalstaten in Oost-Europa ook opgedragen hun grote voorraden wapens uit het Sovjettijdperk naar Oekraïne te sturen (meer dan 300 tanks alleen al uit Polen!), en Oekraïne-herdoopte Mi-24’s, Su-25’s en MiG-29’s zijn nog steeds bijna dagelijks in het Oekraïense luchtruim te zien, ondanks het feit dat bijna de hele Oekraïense luchtmacht in de eerste 3 dagen van de oorlog vernietigd is. Helikopters zijn gemakkelijk te verbergen, “Oekraïense” vliegtuigen stijgen op van bases in Polen en Roemenië, en toch lijken ze geen verschil te maken: voor de meesten is het een eenrichtingsmissie en dat weten ze. Maar het is goede PR, ook al kost het levens. Maar nu de toch al geringe geloofwaardigheid van de oude bedrijfsmedia in een vrije val is, leveren zelfs zulke PR-“overwinningen” nog maar heel weinig tractie op:

Het is ronduit komisch om de westerse landen (Duitsland, Italië en zelfs de VS) te horen zeuren dat hun wapenvoorraden uitgeput raken, terwijl al die werkelijk enorme leveringen sinds het begin van de gevechtshandelingen op de grond geen enkel verschil hebben gemaakt.

En toch hebben de (verhoudingsgewijs kleine, maar modernere) Russische luchtstrijdkrachten gedurende de afgelopen 5 maanden van gevechtshandelingen een luchtoverwicht bereikt en gehandhaafd. Dit is een uiterst alarmerend teken voor de strijdkrachten van de VS en de NAVO. Stelt u zich eens voor wat de volledige macht van de Russische strijdkrachten zou doen tegen de NAVO, als die ontketend zou worden!

Maar het wordt nog erger (voor het Imperium, wel te verstaan): er zijn alle tekenen en zelfs duidelijke boodschappen dat Poetin helemaal niet “bluft” en dat Rusland volledige escalatieheerschappij heeft over het Westen, maar het wordt nu wel heel duidelijk dat het Kremlin onder geen beding zal stoppen voor een totale overwinning, en als dat een kernoorlog betekent, dan zij het zo. En het Russische volk steunt deze houding met een overweldigende meerderheid.

Waarom?

Omdat het Russische volk nu EINDELIJK het ware gezicht van het Westen heeft gezien, het begrijpt nu dat dit niets anders is dan een voortzetting van WO II, en dat het bestaan zelf en de soevereiniteit van het Russische volk op het spel staan. Nogmaals, Poetin heeft het duidelijk gezegd: “als iemand een besluit neemt om Rusland te vernietigen, hebben wij het volste recht om terug te vechten. Ja, het zou een wereldramp zijn voor de mensheid en voor de wereld, maar als Russisch burger en hoofd van Rusland wil ik een vraag stellen: “Wat is het nut van de wereld zonder Rusland?”. Als dit slechts loze woorden waren, zoals wat Biden (met moeite) voorleest uit zijn teleprompter, dan zou dat één ding zijn, maar deze woorden moeten herinnerd worden in de context van de inzet van Avangards, Poseidons, S-500 en alle andere wapens en tactieken die Rusland ontwikkeld heeft, terwijl de Neocons, dronken van arrogantie, aan het stuur sliepen.

Dus nee, hoewel Poetin zelden dreigementen uit, bluft hij nooit.

Waar het op neerkomt is dit: iedereen die oprecht gelooft dat Rusland niet het hele Westen zal wegvagen als het ernstig bedreigd wordt, heeft een terminale waanvoorstelling, weet niets van de geschiedenis, en begrijpt de Russische mentaliteit niet. Zij zouden dat op eigen risico doen.

Als er één boodschap is die ik wil overbrengen aan iedereen die wil luisteren, dan is het deze: Poetin bluft niet, het Westen kan niet winnen, en de enige variabele hier is welke prijs het Westen bereid is te betalen voor zijn nederlaag.

Trouwens, ook de Chinezen beginnen hun buik vol te krijgen van de gekken in DC, kijk maar eens naar hun laatste verklaringen.

Zal iemand werkelijk actie ondernemen tegen de Neocons? Ik betwijfel het. Als er al iets is, dan heeft het hele Trump-debacle onomstotelijk bewezen dat de anti-neocons in de VS ofwel nep zijn, ofwel de wilskracht hebben van een kist gelei (dat geldt trouwens ook voor Tulsi Gabbard). Zullen de Neocons inzien dat, als zij blijven volharden in hun verdubbeling, zij persoonlijk en lichamelijk zullen sterven? Misschien. Uiteindelijk kunnen de VS het zich veroorloven om een totaal vernietigd Oekraïne en een niet minder totaal vernietigde EU te hebben. Nu het VK uit de EU is, kan het de Engelsen niet meer schelen, en oorlogen uitlokken in Europa is toch al een oude Britse traditie.

De echte terugslag van de arrogantie en onwetendheid van de Neocons is dat zij, verre van eerst met Rusland af te rekenen en met China als einddoel, sterk hebben bijgedragen tot een belangrijke versterking van de Russische, Chinese en Indische alliantie.

De Neocons zouden kunnen besluiten om Europa te laten branden, terwijl zij de controle houden over de VS, die, in tegenstelling tot de EU, over veel natuurlijke hulpbronnen beschikt en zo niet een wereldhegemoon, dan toch minstens een machtige natie zal blijven. In dat geval is hun plan eenvoudig: blijven aansturen op een maximale confrontatie en oorlog in Europa, maar kort om de VS te betrekken in een nucleaire uitwisseling met Rusland. De Britten op hun eiland zouden soortgelijke plannen kunnen hebben, alleen op kleinere schaal en met de vitale noodzaak om volledig op de steun van de VS te rekenen. In het “beste” geval (voor hen) zou het VK namens de VS de chaos in Europa in goede banen moeten leiden.

Ik denk trouwens dat de Neocons ook geen moer om Israël en het Israëlische volk geven. Evenmin geven de Anglische heersende “elites” ook maar iets om het volk van de VS of het VK. Als er één les is die wij uit de verschrikking van 9/11 moeten trekken, dan is het wel dat deze mensen niet zullen aarzelen om duizenden van “hun eigen mensen” te vermoorden, omdat zij in werkelijkheid, bij al het patriottische vlaggezwaai, alleen maar om zichzelf en hun macht geven.

De NAVO is een lachertje, en vroeg of laat zal Rusland de hele EU denazificeren, hetzij politiek en economisch, hetzij, als het niet anders meer kan, militair. Eerst zal de Oekraïne, dan de 3 dwergen +Polen gekken gedenazificeerd worden. Daarna zal de EU/NAVO aan de beurt zijn, te beginnen met Duitsland. Tegen die tijd zullen de VS een enorme economische, sociale en culturele ramp ondergaan hebben, die de huidige Amerikaanse politiek waarschijnlijk zal hervormen. Waar zullen de Neocons dan heen gaan? Ik weet het niet en eerlijk gezegd kan het me ook niet schelen. De Neocons zijn alleen maar gevaarlijk, net als een parasiet die de hersenen van een veel grotere gastheer binnendringt. Als de gastheer eenmaal neergeslagen is, kan de parasiet hem net zo goed laten vallen en een nieuwe gastheer zoeken. Op zichzelf is deze parasiet zwak en universeel verafschuwd.

Intussen kunnen de domme woke-schapen zich bezig houden met zich af te vragen of mannen wel kunnen baren of te beslissen of een “twerking” senator de vele problemen van de VS zal oplossen.

En hoe moet het nu verder?

Wel, tot nu toe zijn de leiders van de VS tenminste nog in volle “double down forever” modus, samen met hun vrijwillige slaven in Oost-Europa. Hun plan voor Rusland wordt het best gevisualiseerd met deze kaart: (bron)

Deze natte dromen omvatten zelfs de beruchte “Idel Oeral”, die door Alexander Solzjenitsyn aan de kaak gesteld werd in zijn artikelen tegen de al even beruchte  “captive nations law”. In feite heeft deze “wet” zijn oorsprong bij de CIA en nazi-Duitsland. We kunnen dus zeggen dat dit niets anders is dan “same old, same old again”. Hoewel niet helemaal, sommige dingen zijn veranderd.

Tijdens WO II begreep het Russische volk snel dat Hitler geen “bevrijder” was, net zomin als Napoleon vóór hem, en dat hij dat soort taal alleen gebruikte om te proberen de overwinning te behalen. Toen, tijdens de Koude Oorlog, was het gemakkelijk te geloven dat de vijand van het Westen het communisme was en zijn idee van universele bevrijding van het kapitalistische juk. Als Rusland zich van de CPSU zou ontdoen, zou het Westen zo’n vrij Rusland toch wel omhelzen?

Nope, precies het tegenovergestelde gebeurde: ondanks de “all you can eat” “vrijheden” van spijkerbroeken, fastfood, misdaad en pornografie, werd Rusland geplunderd en kwam het heel erg dicht bij een totale ineenstorting (alleen de 2e Tsjetsjeense oorlog met Poetin als opperbevelhebber voorkwam dat). In plaats van de beloofde “democratische hemel” werd Rusland diep ondergedompeld in de ergst denkbare soort kapitalistische hel.

Bovendien gaf de combinatie van een nogal onbekwame Sovjet-propagandamachine en een veel effectievere westerse propaganda veel Russen de illusie dat het Westen een groep vrije en welvarende naties was die alleen maar het beste voor Rusland wilden. De door het Westen geleide nachtmerrie van de jaren ’90 opende de ogen van sommigen, maar niet van allen. Evenals de apocalyps in het zogenaamde “onafhankelijke Oekraïne”. Maar het soort openlijke, directe en absolute haat tegen Rusland, Poetin en alles wat Russisch is, dat wij allemaal zien, heeft de overgrote meerderheid van de Russen ervan overtuigd dat wat het Westen eigenlijk wil, een “definitieve oplossing” is voor het “Russische probleem”, vergelijkbaar met wat het Papistenregime van Pavelic tijdens WO II voor de Serviërs wilde: ⅓ doden, nog eens ⅓ verdrijven en de overgebleven ⅓ “bekeren”.

Sommige dingen veranderen nooit, vooral niet in het Westen. De moslims hebben allemaal gelijk wanneer zij spreken van de “moderne kruisvaarders”!

Tot nu toe heeft Rusland alleen maar met enige verbazing, en zelfs geamuseerd, toegekeken hoe de EU economische, politieke en sociale zelfmoord pleegde zonder zelfs maar te proberen haar lot te verbeteren. Voor de mensen in Europa is er maar één ding belangrijker dan hun imperialistische en racistische mentaliteit: hun portemonnee. En die portemonnee doet behoorlijk pijn sinds de zelfvernietigende “sancties” tegen Rusland zijn ingevoerd. In Rusland wordt die houding aangeduid als een “kind dat zijn eigen oren bevriest om zijn oma kwaad te maken”: infantiel, zelfvernietigend en gewoonweg dom. Dit gezegd zijnde: hoeveel regimes (daarmee bedoel ik politieke systemen, in tegenstelling tot regeringen die specifieke personen zijn; als Truss bijvoorbeeld Johnson vervangt in het Verenigd Koninkrijk, zal dat een regeringsverandering zijn, maar geen regimewisseling) worden bedreigd door de ontevredenheid van de bevolking in de EU?

De trieste realiteit is dat geen enkele. O zeker, zij zijn immens impopulair, net zoals “Biden” dat is in de VS, maar het veranderen van de marionettenfiguurhoofden zal niets veranderen aan de regimes die aan de macht zijn (in feite door de VS gecontroleerde koloniale bezettingsregimes).

Het is dan ook waarschijnlijk dat Rusland de pijn-draaiknop heel wat tandjes hoger zal moeten zetten voordat de schapen in de EU of de VS tot bezinning komen. Ik denk dan in de eerste plaats aan economische maatregelen, maar als de 3 dwergen + Polen gekken iets heel stoms doen, zal Rusland niet aarzelen om militaire macht te gebruiken als/wanneer dat nodig is. Waar het op neerkomt is dit: Rusland moet het hele Europese continent denazificeren, en hoe meer landen te horen krijgen dat ze zich bij de NAVO moeten aansluiten, hoe meer kandidaten voor denazificatie Rusland zal hebben.

Het is onmogelijk de toekomst te voorspellen, er zijn op dit ogenblik gewoon te veel variabelen, maar ik zou de volgende voorzichtige stappen in de richting van escalatie willen voorstellen:

• Rusland zou geleidelijk ofwel kunnen weigeren haar grondstoffen aan Europa te verkopen, niet alleen gas en olie natuurlijk, maar ook al het andere dat Rusland in het verleden tegen zeer goede prijzen aan de EU verkocht en dat een sleutel was tot de rijkdom van de EU-landen. Dat zou dus een grootscheepse economische tegenaanval van Rusland tegen de EU zijn. Als een eerste stap zou Rusland ook kunnen eisen om voor alle uitvoer naar de EU alleen in Roebels betaald te worden.
• Rusland doodt nu al tientallen Poolse, Britse en andere huurlingen (pardon, “adviseurs” en “vrijwilligers”) in Oekraïne, maar de meeste van hen zijn lage militairen. Rusland zou kunnen besluiten om zich te richten op hogere rangen die betrokken zijn bij de oorlog tegen Rusland, met inbegrip van doelwitten in Kiev en elders. Tot nu toe heeft Rusland slechts een fractie van haar werkelijke vuurkracht ontketend, maar als de wapenleveranties van de VS/NAVO en de inzet van huurlingen toenemen, zal Rusland weinig keus hebben dan de pijn-draaiknop verder omhoog te draaien. En als de Polen, of de Baltische staatjes “vol uit hun dak gaan”, zullen aanvallen op doelen in die landen onvermijdelijk worden (Poetin heeft daar al voor gewaarschuwd toen hij het had over het treffen van de “beslissingscentra”).
• Tenslotte, als Rusland besluit dat genoeg genoeg is, zouden de eerste doelen van een Russisch militair antwoord op de VS/NAVO proxy-oorlog zijn het aanvallen van de VS/NAVO C4ISR-capaciteiten, waaronder AWACS/JSTARS-vliegtuigen, SIGINT-centra en satellieten.
• Op dit ogenblik vliegen deze VS/NAVO-vliegtuigen alleen langs het Oekraïense luchtruim en blijven zij buiten Oekraïne gestationeerd. Maar als, laten we zeggen, de VS/NAVO toch actief deelneemt aan een aanval op de Krim of de Krimbrug, dan zijn alle weddenschappen van de baan en zullen S-400’s en verschillende afstandswapens het woord doen.

Stel u even voor dat Rusland een Amerikaanse AWACS/JSTARS neerschiet, wat zal dan de reactie van het Westen zijn? En dan bedoel ik niet uitingen van verontwaardiging en haat, die zijn al maximaal en hebben echt geen effect op de Russen. Zouden de VS/NAVO proberen een Russisch vliegtuig neer te schieten? En wat zou de Russische reactie daarop zijn?

De waarheid is dat de VS/NAVO eenvoudigweg niet de middelen hebben om een landoorlog tegen Rusland te voeren. Het ontbreekt hen letterlijk aan alles wat nodig is om dat te doen. O zeker, zij hebben veel (meestal oude en subsonische) kruisraketten die zij op Rusland zouden kunnen afvuren, maar ook hier zou dat het Westen voor een dilemma stellen: als de aanvallen geen succes hebben (zoals in Syrië), wat dan te doen? En als deze aanvallen succes hebben, wat zouden de Russen dan doen? Hun eigen conventionele strategische afschrikkingscapaciteiten gebruiken om doelen in heel Europa en mogelijk zelfs de VS aan te vallen? En wat dan?

De waarheid is dat de keuze voor de Neocons binair is: ofwel de nederlaag in Europa aanvaarden en de VS als hun prijs en gastheer houden, ofwel sterven in een grote nucleaire confrontatie die miljoenen zal wegvagen (waar zij helemaal niets om geven), inclusief de Neocons zelf (waar zij heel veel om geven).

Proberen te redeneren met messiaanse, narcistische en waanzinnige racistische maniakken, of ze te overtuigen, is een gevaarlijke en meestal vergeefse taak. Daarom draait Rusland de pijn-draaiknop heel erg langzaam omhoog. Op dit ogenblik zijn de meeste inspanningen van het Kremlin niet eens gericht op het Westen, maar op het smeden van de kern van de toekomstige multilaterale wereld, de BRICS-landen en de BRICS-kandidaten (waaronder in de nabije toekomst mogelijk Iran, Argentinië, Egypte, Turkije, Saoedi-Arabië, Afghanistan, Mexico, Libanon en Indonesië). Rusland breidt ook zijn banden met Afrika en Latijns-Amerika uit. Ten slotte, maar daarom niet minder belangrijk, breiden Rusland, China en India hun banden en zelfs hun samenwerking voortdurend uit, vooral met China.

In dit verband zou ik de Neocons en hun marionettenregimes sterk willen aanraden om eens goed na te denken over de implicaties van de woorden van Poetin dat “Wij nog niet echt serieus aan iets begonnen zijn” (мы ещё всерьёз и не начинали). Dat is geen dreigement, maar een constatering van een feit. Of het Westen zal blijven doen alsof Rusland op instorten staat, of dat Poetin bluft, zal bepalen wat er verder zal gebeuren.

Op dit ogenblik, en precies zoals ik voorspelde dat zou gebeuren, heeft Rusland in feite elke vorm van dialoog met het Westen totaal opgegeven, aangezien het Westen in feite al zijn diplomatieke banden met Rusland heeft verbroken. Anders gezegd, Rusland handelt nu eenzijdig, zonder zich ook maar iets aan te trekken van het gejammer en de dreigementen van het Westen. In feite is de grimmige realiteit dat Rusland geen behoefte heeft aan het Westen, en het ook niet nodig heeft, vooral niet in een Westen dat collectieve zelfmoord probeert te plegen. Op dit ogenblik is het Westen vooral bezig de pijn-draaiknop op zichzelf omhoog te draaien, met weinig of geen Russische hulp. Maar dat wil niet zeggen dat Rusland die knop niet pro-actief hoger zal zetten als/waar nodig. En als de schapen in het Westen de voorkeur geven aan atletiekevenementen of schaaktoernooien zonder Russische deelname, laat ze dan gerust hun gang gaan, en maak zo die evenementen zinloos. Hetzelfde geldt voor alle #cancelRussia waanzin die er is, inclusief het vernielen van standbeelden en monumenten of het sanctioneren van Russische musici. De vermeende trotse en vrijheidslievende Oost-Europeanen schijnen vooral te genieten van hun “glorieuze overwinningen” op oude Sovjet standbeelden en monumenten. Ik zeg – laat ze maar, het heeft alleen maar hun onmacht en volslagen irrelevantie aangetoond. Als zij geen respect voor zichzelf hebben, waarom zou iemand anders dat dan wel hebben?

Zoals het spreekwoord zegt: “go woke, go broke”. Een passend grafschrift op de grafsteen van het Westen.

Wat Rusland betreft, haar echte toekomst ligt in het Zuiden, Oosten en Noorden. Zij heeft geen behoefte aan of nut voor het Westen. Bijna duizend jaar westers imperialisme loopt op de een of andere manier een schandelijke en zelfveroorzaakte dood tegemoet. Zoals ik reeds vele malen geschreven heb, was dat systeem levensvatbaar noch hervormbaar. Het zal ofwel sterven aan zijn eigen interne tegenstrijdigheden, of Rusland en China zullen het moeten afmaken. Zij hebben zeker de middelen daartoe, maar zullen niet direct handelen, tenzij zij geprovoceerd worden.

Maar dat is, mocht het gebeuren, nog een heel eind weg. Voorlopig gaan we een lange fase in (vele maanden waarschijnlijk) van geleidelijke verhoging van de pijnknop. Rusland zal de NAVO-troepen in de Oekraïne blijven vermalen en de economische realiteiten in het bewustzijn van de Europese schapen laten zinken.

Zoals velen in Rusland opmerken: “nu zal de russofobie tegen een hoge prijs komen”.

Ik ben het er volkomen mee eens.

Andrei

PS: het bovenstaande was een soort “vogelvlucht” waarin ik de belangrijkste ontwikkelingen van de afgelopen vijf maanden heb proberen weer te geven. Van nu af aan zal ik kortere, maar frequentere analyses van specifieke kwesties schrijven. Als u in dit verband vragen hebt of wilt dat ik in mijn toekomstige analyses een specifiek onderwerp aansnijd, laat het me dan weten in het commentaarveld. Dank u wel!

---

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Westerse militaire analisten, inclusief CIA, verdwaasd en verbijsterd

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: