Terugslag: De enorme tol van de Gaza-oorlog op de Israëlische economie

Op 6 november publiceerde de Financial Times een buitengewoon onderzoek naar de verwoestende economische tol van Israëls oorlog tegen Gaza – de impact ervan weerklinkt in persoonlijke financiën, banenmarkten, bedrijven, industrieën en de Israëlische regering zelf, schrijft Kit Klarenberg.

De FT meldt dat de oorlog “duizenden” bedrijven heeft ontwricht en geteisterd, velen balanceren op de rand van de afgrond en hele sectoren zijn in een ongekende crisis gestort.

Gegevens van het Israëlische Centraal Bureau voor de Statistiek onthullen een sombere realiteit – één op de drie bedrijven heeft de deuren gesloten of werkt op 20 procent van de capaciteit sinds Operatie Al-Aqsa Flood op 7 oktober begon en een gat sloeg in het Israëlische nationale vertrouwen.

Meer dan de helft van de bedrijven kampt met een inkomstenverlies van meer dan 50 procent. De zuidelijke regio’s, het dichtst bij Gaza, zijn het zwaarst getroffen: twee derde van de bedrijven is gesloten of functioneert “minimaal”.

De crisis wordt nog verergerd door het Israëlische ministerie van Arbeid, dat meldt dat 764.000 burgers, bijna een vijfde van de Israëlische beroepsbevolking, werkloos zijn vanwege evacuaties, sluitingen van scholen waardoor ze de zorg voor kinderen op zich moeten nemen, of oproepen voor militaire reservetaken.

De tol voor de handel en het toerisme van Tel Aviv

Bloomberg becijferde maandag de economische impact van de militaire oorlog van Tel Aviv: de Gaza-oorlog heeft de Israëlische economie tot nu toe bijna 8 miljard dollar gekost, met nog eens 260 miljoen dollar verlies met elke dag die voorbijgaat.

Ondanks deze nijpende situatie blijft premier Benjamin Netanyahu, die sterk afhankelijk is van de steun van rechtse, ultra-zionistische politieke groeperingen, volharden in het toewijzen van “enorme bedragen” aan niet-essentiële ideologische en koloniale projecten, waarmee hij afwijkt van het typische economische protocol in oorlogstijd.

Netanyahu heeft een recordbedrag van 14 miljard shekels ($3,6 miljard) gereserveerd voor de vijf politieke partijen waaruit zijn coalitieregering bestaat, waarvan een groot deel bestemd is voor religieuze scholen en de ontwikkeling van illegale Joodse nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever.

In een bittere ironie van de oorlog tegen Gaza zijn meerdere Israëlische bouwprojecten tijdelijk tot stilstand gekomen omdat ze voornamelijk afhankelijk waren van de uitbuiting van Palestijnse arbeiders. De FT meldt dat zionisten “van streek zijn bij de aanblik van Arabische arbeiders die zwaar gereedschap vasthouden,” dus “willen ze daar geen Palestijnse arbeiders hebben.” Dergelijke rechteloosheid komt ondanks het feit dat veel bedrijven moeten smeken om donaties om te kunnen overleven.

Neem Atlas Hotels, een boutique keten die zijn 16 vestigingen verspreid over de apartheidsstaat openstelde voor evacués die “ontheemd” waren door Palestijnse vrijheidsstrijders. Uit wanhoop smeekten ze leveranciers, buitenlandse contacten, klanten en zelfs hun eigen personeel om financiële steun.

Een hooggeplaatste leidinggevende die door de FT werd ondervraagd, gaf openlijk toe dat als dergelijke inkomsten uitbleven, het gedaan was met het bedrijf. Aangezien de Israëlische consumentenbestedingen sinds het begin van de oorlog drastisch zijn gedaald, geldt dit ongetwijfeld ook voor veel bedrijven die afhankelijk zijn van discretionaire bestedingen om te overleven.

Toerisme, een potentiële economische reddingslijn, biedt weinig respijt voor Tel Aviv. Uit cijfers van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESD) blijkt dat internationale reizen slechts 2,8% bijdragen aan het Israëlische BBP en goed zijn voor 230.000 banen, iets meer dan 6% van de totale beroepsbevolking.

Ondanks aanhoudende pogingen in 2022 om het toerisme nieuw leven in te blazen, was er in oktober een enorme daling van 76 procent op jaarbasis. Het begin van de Al-Aqsa Flood heeft het reizen verder gedecimeerd, met dagelijkse vluchten van en naar Ben Gurion Airport die van 500 naar slechts 100 daalden.

Daarentegen waren er in oktober 2022 meer dan 370.000 internationale aankomsten. Nu het einde van de oorlog niet in zicht is en de zionistische kolonisten zelf massaal op de vlucht slaan, lijkt het onwaarschijnlijk dat Tel Aviv snel weer een populaire vakantiebestemming zal worden.

De economische oorlog

De economen in Tel Aviv zijn niet ongevoelig voor de catastrofe die zich voltrekt. 300 economen spoorden Netanyahu en zijn ministers van Financiën op 1 november aan om “tot bezinning te komen” vanwege de “zware klap die Israël heeft gekregen.”

Volgens hen vereist de ramp “een fundamentele verandering in de nationale prioriteiten en een massale herverdeling van fondsen om de oorlogsschade, de hulp aan slachtoffers en het herstel van de economie aan te pakken.” In reactie hierop beloofde de premier stoutmoedig om een “economie onder wapens” te creëren:

Ondanks dergelijke retorische bombast zijn er voldoende aanwijzingen dat de zionistische staat net zo gevaarlijk misleid is over zijn economische duurzaamheid als over zijn militaire dapperheid. Rapporten gepubliceerd door Tel Aviv’s Start-Up Nation Policy Institute (SNPI) “denktank” onthullen een grimmig vooruitzicht.

Slechts twee weken nadat de Al-Aqsa Flood uitbrak, publiceerde de organisatie een studie over de schade aan de Israëlische technologiesector, ooit een bron van nationale trots en vreugde en een graadmeter voor de welvaart van het land in het algemeen. De bevindingen waren grimmig.

Zelfs in dat vroege stadium voorspelde SNPI op basis van haar onderzoek een snel naderende “economische crisis waarvan de kracht nog onbekend is.” In totaal meldde 80 procent van de Israëlische techbedrijven schade als gevolg van de verslechterende “veiligheidssituatie” in het land, terwijl een kwart “dubbele schade” noteerde, zowel op het gebied van human resources als op het gebied van het verkrijgen van investeringskapitaal.

Bij meer dan 40 procent van de techbedrijven werden investeringsovereenkomsten uitgesteld of geannuleerd, en slechts 10 procent “slaagde er überhaupt in om ontmoetingen met investeerders te hebben.” Het rapport concludeerde:

Een andere reden voor het falen van de Israëlische techsector, niet genoemd door SNP – maar wel onderzocht door The Cradle op 13 oktober – is de onthulling van de kwetsbaarheden van Tel Aviv’s elektronische surveillance- en oorlogssystemen door Al-Aqsa Flood.

In dat rapport werd geconcludeerd dat de operatie van het Palestijnse verzet “waarschijnlijk zou leiden tot een significante achteruitgang in het wel en wee van Israëls cyberbeveiligingssector”, aangezien het een ernstige en mogelijk fatale klap betekent voor het merk “Startup Nation”, dat sterk leunt op cyberbeveiliging. De daaropvolgende gebeurtenissen hebben deze voorspelling bevestigd.

“Scherpe schommelingen”

Op 2 november publiceerde SNPI nog een studie waarin de historische economische weerbaarheid van Israël tegen veiligheidscrises wordt onderzocht op basis van gegevens van “belangrijke gevechtsgebeurtenissen van de afgelopen twintig jaar”, met name Operation Protective Edge in 2014.

Hoewel SNPI toegaf dat de recente gebeurtenissen “natuurlijk” hadden geleid tot “grote bezorgdheid bij buitenlandse investeerders, partners en klanten” van Israëlische bedrijven, schetste het een optimistischer beeld dan voorheen, door te suggereren dat Tel Aviv “in het verleden heeft bewezen dat het in staat is om dit soort crises te boven te komen en… er sterker uit tevoorschijn te komen.”

Dit optimistische oordeel is gebaseerd op het feit dat de aanval op Gaza in 2014 slechts 0,3% van het Israëlische BBP kostte, of ongeveer 8 miljard shekels in het geld van vandaag. Bovendien heeft die militaire inspanning de financiële markten niet blijvend verstoord of “scherpe schommelingen” veroorzaakt in de aandelenbeurs van Tel Aviv op korte of lange termijn. SNPI concludeerde dat dezelfde impact, of het gebrek daaraan, kan worden verondersteld met betrekking tot de huidige Operatie Zwaarden van IJzer tegen Gaza.

Maar de ongekende omvang van de Al-Aqsa Flood, die de mobilisatie van 360.000 Israëlische troepen noodzakelijk maakte, naast de intensivering van de militaire schermutselingen aan het noordelijke front met Libanon’s Hezbollah, en de aanhoudende economische verwoestingen, stellen de toepasbaarheid van het Protective Edge scenario op de proef. In 2014, 7 werden slechts 5.000 soldaten gemobiliseerd in een militaire actie van de Israëlische bezettingsmacht die slechts 49 dagen duurde.

Netanyahu wekt op zijn minst retorisch de indruk Hamas te willen elimineren en een einde te willen maken aan de heerschappij van de beweging in Gaza, ook al zijn deze doelen tot nu toe nog lang niet bereikt. Er zijn ook ondubbelzinnige aanwijzingen dat de VS en Groot-Brittannië uit zijn op een langdurig proxy-conflict met gevolgen, niet alleen in Palestina, maar in heel West-Azië. Deze onheilige drie-eenheid staat misschien wel op het punt om een ondraaglijk pijnlijke les te leren over de werkelijke, hedendaagse grenzen van hun macht.

Operatie Al-Aqsa Flood heeft verrassende successen geboekt, die de gevestigde veiligheidsmaatregelen op de proef stellen en mogelijk het begin inluiden van een grotere ontrafeling van het zionistische project. De risico’s voor Israël zijn nog nooit zo groot geweest. De koloniale economie van Tel Aviv, die afhankelijk is van de onderwerping van de Palestijnen, kan een hachelijke toekomst tegemoet gaan en mogelijk de volgende dominosteen zijn die valt in dit zich ontvouwende scenario.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

ISRAËL CONFLICT DOSSIER

Is er een Palestijnse genocide in de maak of een Israëlische nederlaag?

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: