Toen de regering-Obama op 21 februari 2014 haar putsch in Kiev uitvoerde, begrepen zij, de Duitse bondskanselier Angela Merkel en hun Britse en Franse tegenhangers dat hen een lange oorlog te wachten stond. Merkel heeft dat toegegeven; de Britten en Fransen hebben hun macht verloren en zijn vervangen door opvolgers die ongeduldig zijn om zo mogelijk propagandaoverwinningen te boeken – en niet te snel op het slagveld te verliezen als dat niet lukt, schrijft John Helmer.
Tegen december 2021 dachten Amerikaanse functionarissen dat ze bijna klaar waren om hun oorlog uit te breiden, de Krim en de Donbass te heroveren en de Russische troepen een zodanige slagveld nederlaag toe te brengen dat er chaos zou ontstaan en vervolgens een regimewisseling in Moskou. Deze berekening is de reden waarom de VS en de NAVO de onderhandelingen over de voorwaarden van het kleine pact, de Minsk-akkoorden van 2015, en vervolgens het grotere pact voor Europa van december 2021 – een idee dat de Russen ondeelbare soevereiniteit, de Amerikanen wederzijdse veiligheid, de Europeanen non-agressie noemden – afwezen.
Een snelle preventieve verdediging en preventieve oorlog was een idee van president Vladimir Poetin. Het werd geneutraliseerd in de operatie in Kiev tijdens de eerste maand van de campagne vorig jaar. Het doel was toen niet om de stad te veroveren, maar om een Oekraïense regimewisseling op gang te brengen, en vervolgens onderhandelingen. Toen de gesprekken in Istanboel begonnen, bleef de groep Zelensky intact en begon de lange oorlog. Dit was toen de verwachting van de Russische generale staf. Dat is het nog steeds.
Lang betekent jaren.
Lang genoeg in de berekening van de VS om president Joseph Biden niet te laten sterven vóór zijn herverkiezing in november 2024. Dit is het enige oorlogsslachtoffer waar de VS zich in de nabije toekomst zorgen over maken; het verklaart waarom er geen Amerikaanse anti-oorlogsbeweging van enige betekenis is en kan zijn. So far, so good – de dood van Biden is afgewend ten koste van minstens 250.000 Oekraïense gevechts- en burgerdoden, plus Polen, Duitsers, Fransen, Britten enzovoort. Maar deze cijfers tellen niet in Washington, want Biden verslaat momenteel elke potentiële presidentskandidaat van de Democratische of Republikeinse Partij bij de verkiezingen van volgend jaar. Uit peilingen blijkt dat Amerikaanse kiezers die negatief staan tegenover Biden, zijn optreden in de oorlog tegen Rusland in de Oekraïne positiever en minder negatief beoordelen dan al zijn andere beleid.
Dit is niet alleen gordijnen voor de mobilisatie van anti-oorlogskiezers in de VS. Het maakt de recente verklaringen van Donald Trump dat hij, als hij wordt verkozen, de oorlog “niet langer dan in één dag” zal stoppen tot een wanhopige, cynische poging, niet om Amerikaanse stemmen, maar om steun van het Kremlin voor zijn kandidatuur te winnen
De Russische generale staf rekent de lengte van de oorlog als de tijd die zij wil besteden aan de vernietiging van alle Oekraïense strijdkrachten ten oosten van de rivier de Dnjepr, en aan de instelling van een gedemilitariseerde zone ten westen van de nieuwe Russische grens van de Donbass, zo diep dat artillerie en andere aanvalsvormen van de NAVO buiten bereik zijn. Lang genoeg ook om elk nieuw NAVO-wapensysteem dat door de VS en de NAVO is beloofd, vervoerd of ingezet op Oekraïens grondgebied, te vernietigen.
De Chinese regering en president Xi Jinping rekenen de lengte van deze oorlog nog langer. Zij zien de versnelling van de Amerikaanse economische oorlogsvoering en sancties tegen hen; nieuwe inzet van strijdkrachten rond de grenzen van China; en de uitbreiding van Amerikaanse wapenplatforms zoals Japan, Zuid-Korea en Australië zullen het patroon volgen dat al tegen Rusland is ingezet. Alleen door de overwinning van Rusland op het slagveld en de terugtrekking van de NAVO naar de ondergrondse bunkers in Lvov kan China veilig zijn voor Xi’s Centrale Militaire Commissie, die ook tijd nodig heeft om te oefenen, te plannen, te testen en opnieuw te plannen.
Dit alles werd zeer goed begrepen tijdens de besprekingen tussen Xi en Poetin en hun staf in Moskou vorige week. De gesprekken waren een succes omdat geen van beide partijen nu haast heeft en dat ook zei. De onderhandelingen over Oekraïne, zei Poetin in zijn afsluitende verklaring in het Kremlin, zullen beginnen “wanneer het Westen en Kiev er klaar voor zijn. Tot nu toe hebben we die bereidheid van hun kant echter niet gezien.” Xi antwoordde in zijn verklaring in het Kremlin dat zijn timing langer is dan dat. “Wij…staan stevig aan de goede kant van de geschiedenis,” zei Xi.
Dat de oorlogsvoerders van de regering Biden en hun propagandaorganen dit niet inzien, kan worden verontschuldigd. Zolang Biden niet sterft, blijven ze erop vertrouwen dat het veld voor hen is, of in ieder geval de verkiezingsklok.
Minder goed te praten is dat de anti-oorlog Amerikanen – oude militairen als Douglas Macgregor; oude professoren als John Mearsheimer; oude andersdenkenden als Noam Chomsky en Daniel Ellsberg; oude journalisten als Seymour Hersh – niet goed lezen wat de wijzers op de Russisch-Chinese klok aangeven. Omdat dit een lange oorlog is, komen ze tijd te kort.
Voorlopig hebben Biden en zijn ambtenaren een anti-oorlogsbeweging in de VS geneutraliseerd, en een einde gemaakt aan de Europese pogingen tot een onderhandelingsregeling zonder slagveld-nederlaag en Oekraïense capitulatie – dat was de Scholz-Macron-Sunak formule van “vredesbesprekingen voor wapens” die werd voorbereid tijdens lunchbijeenkomsten in de maand februari.
Deze formule werd geschrapt nadat Scholz op 3 maart naar een privé-vergadering met Biden in Washington was gevlogen. Het negen regels tellende communiqué van het Witte Huis ging niet vergezeld van een verklaring van de Berlijnse kanselarij. In plaats daarvan had Scholz een dag eerder alle onderhandelingen over een Oekraïense regeling van de hand gewezen. “Je kunt niet onderhandelen met een pistool tegen je hoofd, behalve over je eigen onderwerping,” zei hij tegen de Bondsdag. Het pistool en de onderwerping waar Scholz het over had, waren volgens hem Russisch, maar voor Duitsland Amerikaans.
Na de sessie met Biden meldde de Duitse staatsradio dat Scholz zei dat het “echt belangrijk is dat we [samen] hebben gehandeld en ook belangrijk dat we de boodschap afgeven dat we dat zullen blijven doen zolang dat nodig is.”
Parallel aan het neutraliseren van de Duitse en andere Europese weerstand tegen de oorlog, overtuigt Biden de Amerikaanse kiezers ervan dat zij niet aansprakelijk zijn als hij de oorlog blijft leiden zoals hij heeft gedaan.
BIDEN GOEDKEURING BEOORDELING ALGEHELE, INDIVIDUELE BELEIDSGOEDKEURING BEOORDELINGEN
BIDEN’S VERNIETIGING VAN DE DEMOCRATISCHE EN REPUBLIKEINSE OPPOSITIE VOOR 2024
GUNSTIGE BEOORDELING VAN PRESIDENTSKANDIDATEN, BIDEN VERSUS DE REST
Het succes van Biden bij het voeren van de grootste oorlog in Europa sinds 1945 zonder binnenlandse aansprakelijkheid – zonder dat zelfs de Amerikaanse kiezers het merken – is uitzonderlijk. In de laatste peiling van het Pew Research Center over de onderwerpen die Amerikanen vrijwillig als hun prioriteit beschouwen, kwam de oorlog tegen Rusland in de Oekraïne niet voor in de top 21 van onderwerpen.
Amerikaanse critici van het oorlogsbeleid en voorstanders van onderhandelingen zijn het erover eens dat het Russische leger de oorlog aan het winnen is, en dat het Kremlin politiek gezien snel genoeg in een positie zal zijn om de voorwaarden voor de Oekraïense en Amerikaanse capitulatie te dicteren. Zij verschillen in hun mate van vijandigheid of sympathie voor het Russische beleid; zij zijn terughoudend in het onderschrijven van de mogelijkheid dat Rusland de VS en de NAVO in Europa verslaat en pleiten in plaats daarvan voor een regeling om die uitkomst te voorkomen.
Zij zien echter niet in dat de onverschilligheid van de Amerikaanse kiezers voor de oorlog, de risico’s en de kosten ervan, het teken aan de wand is. Het is daarom onduidelijk tot wie de critici denken dat zij hun boodschap richten – en wie er eigenlijk luistert. Douglas Macgregor, gepensioneerd kolonel van het Amerikaanse leger en voormalig ambtenaar van de Trump-regering, lijkt zijn standpunten te richten tot de concurrerende kandidaten van de Republikeinse partij voor het presidentschap.
Video van Macgregor (rechts) van 13 januari 2023. Zijn laatste schriftelijke commentaar, 14 maart 2023: “In tegenstelling tot de onhandige en ideologisch gedreven buitenlandse politiek en uitvoering van de Sovjet-Unie, heeft het hedendaagse Rusland vakkundig steun gecultiveerd voor zijn zaak in Latijns-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en Zuid-Azië. Het feit dat de economische sancties van het Westen de Amerikaanse en Europese economie hebben geschaad en de Russische roebel hebben veranderd in een van de sterkste valuta’s van het internationale systeem, heeft het aanzien van Washington in de wereld nauwelijks verbeterd… Washington weigert een stap terug te doen ten aanzien van de kwaadaardige en stompzinnige eisen van de regering Biden voor een vernederende Russische terugtrekking uit Oost-Oekraïne voordat vredesbesprekingen kunnen plaatsvinden. Toch moet hij genomen worden. Hoe hoger de rente stijgt en hoe meer Washington in binnen- en buitenland uitgeeft om de oorlog in Oekraïne voort te zetten, hoe dichter de Amerikaanse samenleving bij interne politieke en sociale onrust komt. Dit zijn gevaarlijke omstandigheden voor elke republiek.” Bron: https://www.theamericanconservative.com
John Mearsheimer is hoogleraar internationale betrekkingen aan de Universiteit van Chicago. Zijn kritiek op de Amerikaanse strategie dateert de oorlog tegen Rusland als slechts tien jaar oud – vanaf de putsch in Kiev van 2014. Hij negeert het bewijs van de Amerikaanse strategie, militaire plannen en geheime operaties om Rusland in Europa te vernietigen sinds 1945, en meer recent, de Brzezinski-Carter-plannen van 1977-80, gevolgd door de Team B-plannen van de Reagan-regering, en vervolgens de Clinton-plannen voor Rusland.
Mearsheimer lijkt niet te begrijpen dat al deze plannen door zowel ambtenaren als kiezers zijn opgevat als Amerikaanse overwinningen. In plaats daarvan verklaart Mearsheimer dat de uitbreiding van de NAVO een vergissing is geweest. Hij gelooft niet hetzelfde van het behoud van de Amerikaanse controle over Europa, met name Duitsland. De huidige oorlog ziet hij niet als “existentieel” voor beide partijen. Misschien weten universiteitsstudenten in Chicago dit niet.
Er is al genoeg gerapporteerd over Seymour Hersh’s verslag van een versie van de Central Intelligence Agency (CIA) van de aanval op de Nord Stream gaspijpleidingen afgelopen september. Zonder enige kritiek of wijziging van zijn verhaal te accepteren, is Hersh zijn oorspronkelijke beweringen blijven herhalen. De herhaling is een methode van Substack om hun producten te gelde te maken. Volgens de Substack presentaties van Hersh’s werk sinds zijn oorspronkelijke Nord Stream rapport op 8 februari, heeft zijn betaald abonnement 113.000 bereikt. Bij een vergoeding van gemiddeld 5 tot 10 dollar per maand heeft Hersh met zijn Nord Stream verhaal tussen de 565.000 en 1,1 miljoen dollar verdiend. Na aftrek van de commissie voor Substack en de productiekosten, heeft Hersh tussen 200.000 en 600.000 dollar voor zichzelf verdiend.
In de onderzoeksjournalistiek is dit even uitzonderlijk als het succes van Biden bij het voeren van de oorlog waar Hersh geld aan verdient.
Maar de waardering van elk nieuw stuk van Hersh geeft aan dat de belangstelling van de lezers sinds 8 februari afneemt. Zoals andere bekende onderzoeksjournalisten die op Substack publiceren hebben ontdekt, zijn zij, om hun inkomsten op peil te houden, verplicht nieuwigheden te blijven drukken om nieuwe abonnees aan te trekken en het aantal verlengingen op peil te houden – dat blijkt herhalingsmateriaal te zijn. Het is het journalistieke equivalent van een Ponzi scheme.
“Biden en Scholz hadden een ontmoeting van 80 minuten, waarbij een groot deel van de tijd geen assistenten aanwezig waren. Er zijn sindsdien geen verklaringen of schriftelijke afspraken openbaar gemaakt door beide regeringen, maar mij is verteld door iemand met toegang tot diplomatieke inlichtingen dat er een discussie was over de ontmaskering van de pijpleiding en, als gevolg daarvan, werden bepaalde elementen in de Central Intelligence Agency gevraagd om in samenwerking met de Duitse inlichtingendienst een cover story voor te bereiden die de Amerikaanse en Duitse pers zou voorzien van een alternatieve versie voor de vernietiging van Nord Stream 2. In de woorden van de inlichtingengemeenschap moest het agentschap “het systeem pulseren” in een poging om de bewering dat Biden opdracht had gegeven tot de vernietiging van de pijpleidingen te ontkrachten.” Bron: https://seymourhersh.substack.com/
Substack beweert nu dat Hersh meer dan 113.000 abonnees heeft; de veel kleinere aantallen die worden geregistreerd als artikelviews en likes doen twijfelen aan dit aantal.
Van de twee critici van de oorlog in de categorie publieke intellectuelen is Daniel Ellsberg het meest vijandig tegenover het Russische beleid, en het minst goed geïnformeerd over wat het is. Noam Chomsky is relatief beter geïnformeerd; beiden pleiten voor het beleid van de VS uit onwetendheid over het Russische beleid, en ontkenning van de onverschilligheid voor beide aan de kant van de meeste Amerikanen.
Het afscheidsinterview van de New York Times met Ellsberg, waarbij het stuk door een redacteur van de krant wordt gekwalificeerd als “opinie”. “70 jaar lang hebben de VS vaak het soort onterechte dreigementen met kernwapens voor eerste gebruik geuit die Poetin nu in Oekraïne doet. Wij hadden dat nooit mogen doen, en Poetin zou dat nu ook niet moeten doen. Ik vrees dat zijn monsterlijke dreiging met een kernoorlog om de Russische controle over de Krim te behouden geen bluf is. President Biden voerde in 2020 campagne met de belofte dat hij een beleid van geen eerste gebruik van kernwapens zou afkondigen. Hij zou zich aan die belofte moeten houden, en de wereld zou van Poetin dezelfde toezegging moeten eisen.”
Video-interview van Noam Chomsky van 18 februari 2023. “Er zijn echte successen geboekt voor het officiële beleid om Rusland ernstig te verzwakken. Zoals veel commentatoren hebben besproken, voor een fractie van hun kolossale militaire budget, degraderen de VS, via Oekraïne, de militaire capaciteit van hun enige tegenstander in deze arena aanzienlijk, geen geringe prestatie. Het is een bonanza voor belangrijke sectoren van de Amerikaanse economie, waaronder de fossiele brandstoffen en de militaire industrie.”.
De nieuwe aanval op Poetin met arrestatiebevelen van het Internationaal Strafhof (ICC) in Nederland is begonnen met de Britse aanklager Karim Ahmad Khan en de Poolse rechter Piotr Hofmanski.
Al meer dan een jaar probeert Khan aanklachten in te dienen tegen Russische oorlogsmisdaden op basis van beschuldigingen die door de regering in Kiev bij het ICC zijn ingediend. De VS en andere NAVO-bondgenoten hebben hun beschuldigingen gesteund. Maar de VS, Rusland en Oekraïne hebben het Statuut van Rome tot oprichting van het ICC niet ondertekend. Desondanks geeft het handvest van het hof Khan en Hofmanski de bevoegdheid om zaken aan te spannen uit welke bron dan ook.
Rusland heeft gereageerd met een formele waarschuwing aan het hof om zijn jurisdictie niet onrechtmatig uit te breiden. “Het Hof kan geen vordering in behandeling nemen, zelfs niet in het stadium van voorlopige maatregelen, zonder zich er eerst van te vergewissen dat het bevoegd is. Zoals het Hof herhaaldelijk heeft verklaard, “is een van de fundamentele beginselen van zijn statuut dat het niet kan beslissen over een geschil tussen staten zonder de instemming van die staten met zijn jurisdictie.”
Op 16 maart 2022 kondigde Khan publiekelijk aan “dat er een redelijke basis is om aan te nemen dat in Oekraïne zowel vermeende oorlogsmisdaden als misdaden tegen de mensheid zijn gepleegd met betrekking tot de gebeurtenissen die reeds tijdens het voorlopig onderzoek door het Bureau zijn beoordeeld. Gezien de uitbreiding van het conflict in de afgelopen dagen, is het mijn bedoeling dat dit onderzoek ook betrekking zal hebben op alle nieuwe vermeende misdaden die onder de jurisdictie van mijn Bureau vallen en die door een partij bij het conflict op enig deel van het grondgebied van Oekraïne worden gepleegd.” Na twaalf maanden van dit “onderzoek” kondigde Khan vorige week arrestatiebevelen aan.
Khan heeft de beschuldiging van oorlogsmisdaden tegen kinderen voor de “onwettige deportatie” en “onwettige overbrenging” van kinderen “uit bezette gebieden van Oekraïne naar de Russische Federatie (krachtens artikel 8, lid 2, onder a), punt vii) en artikel 8, lid 2, onder b), punt viii), van het Statuut van Rome) ten laste gelegd en Hofmanski heeft deze bekrachtigd.” De beschuldigingen werden gedaan in een persbericht van Khan en een videoclip van Hofmanski op 17 maart.
Van links naar rechts: Karim Ahmad Khan; zijn broer Imran Ahmad Khan; Pjotr Holfmanski. Over de aanklacht, het proces en de veroordeling van Imran Khan wegens aanranding van een 15-jarige jongen in 2008 is hier bericht. Imran Khan werd in mei 2022 voor 18 maanden naar de gevangenis gestuurd en vervolgens op 22 februari 2023 vervroegd voorwaardelijk vrijgelaten; hij had de helft van zijn straf uitgezeten. Op dezelfde dag, 22 februari 2023, diende Khan zijn formele verzoek in voor de arrestatiebevelen van de rechtbank wegens oorlogsmisdrijven tegen kinderen tegen president Poetin en de Russische commissaris voor de rechten van kinderen, Maria Lvova-Belova.
De openbare aanklager, de rechter en de rechtbank hebben tot dusver geen formele aanklacht ingediend. Zij hebben het aantal en de namen van de vermeende betrokken kinderen of hun families niet genoemd; de locatie van de vermeende misdrijven in wat Hofmanski “door Oekraïne bezette gebieden” noemde; of de bron van hun bewijsmateriaal dat Poetin en Lvova-Belova in verband brengt met de kinderen. Hofmanski beweerde dat “de inhoud van de bevelen geheim is om [de] slachtoffers te beschermen”, ondanks zijn erkenning dat de kinderen nu in Rusland wonen.
De bewoordingen van het Statuut van Rome, waarin de elementen van de nieuwe vermeende misdaden worden uiteengezet, kunnen hier worden gelezen. Khan en Hofmanski hebben de eis in het statuut van het “bestaan van een gewapend conflict” genegeerd: dat begon in de Donbass met Oekraïense militaire aanvallen op voorzieningen voor kinderen, acht jaar voor de vermeende Russische misdrijven.
De geheimzinnigheid van de nieuwe actie van het ICC staat in contrast met de publieke steun van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en Jill Biden, de vrouw van de Amerikaanse president, aan een Oekraïense vrouw, Julia Payevska, die door de Russische autoriteiten wordt beschuldigd en gevangengezet voor de ontvoering van twee kinderen en de moord op hun ouders tijdens de belegering van de Azovstal-fabriek in Mariupol. De versie van de Amerikaanse staatsmedia over de zaak Payevska kunt u hier lezen. Over de toekenning van de Amerikaanse regering aan Payevska op 6 maart jl. 2023, klik hier om de uitgave van het State Department en de bekrachtiging van haar acties door de Oekraïense regering te lezen.
Ook in directe tegenstelling tot de beweringen van Khan en Hofmanski nam de Duitse president Frank-Walter Steinmeier direct deel aan de verwijdering naar Duitsland van 120 Joodse weeskinderen uit het Mishpacha [“Familie”] Weeshuis in Odessa in maart 2022, kort na het begin van de speciale militaire operatie.
President Steinmeier (midden) op de bijeenkomst van de Joodse Chabad-organisatie ter gelegenheid van de verhuizing van de kinderen uit Odesa naar Berlijn op 7 maart. Klik om meer te lezen.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
VIDEO: Oekraïense troepen op het slagveld brengen de nazigroet
Welkom in de Truman show!
https://cdn.jwplayer.com/previews/76Fl8erY