Russische televisie over de “pijnlijke dood” van de Europese economie

De Europese economie sterft een pijnlijke dood, aldus de Russische televisie, nu bedrijven op zoek gaan naar nieuwe productielocaties en de middenklasse het niet redt.

Het verval van Europa is een triest schouwspel, waar de Europa-correspondenten van de Russische televisie met ongeloof en afschuw naar kijken. In Rusland hoopten velen tot het einde toe dat het gezond verstand zou zegevieren in Europa en dat de Europese staten zich in hun eigen belang zouden losmaken van de VS. Dit is niet gebeurd en momenteel leiden de EU-Commissie en de regeringen van de EU-lidstaten hun economieën – en daarmee de bescheiden welvaart van de bevolking – naar de slachtbank in het belang van de VS, schrijft Thomas Röper.

De verslagen van de Europa-correspondenten van de Russische televisie waren een jaar geleden nog kritisch, maar er was nog hoop dat de mensen in Europa op tijd zouden begrijpen dat vazalschap aan de VS het einde van de Europese welvaart zal betekenen. Inmiddels is duidelijk geworden dat dit een illusie was, een naïeve hoop, en de verslagen van Russische correspondenten schommelen nu tussen bittere ironie en meewarig ongeloof over wat er in de EU gebeurt. Zo ook deze zondag toen de Russische televisie het verslag van de correspondent over de politieke gebeurtenissen in Europa van vorige week toonde, dat ik heb vertaald.

Begin van de vertaling:

Dagen van toorn in Europa. Vakbonden in de Oude Wereld hebben dit weekend besloten protesten te organiseren tegen de recorddaling van de levensstandaard. Bijna 100.000 mensen gingen in Rome de straat op omdat ze niet blij zijn dat de regering het regime in Kiev steunt met geld en niet hen. De demonstranten eisten een einde aan de wapenleveranties aan Oekraïne, die Europa al 20 miljard euro hebben gekost.

In Polen, waar de reële lonen met 14 procent het sterkst zijn gedaald in de EU, verzamelden boze demonstranten zich in het centrum van Warschau. De demonstranten staken kolenwagens in brand om de aandacht te vestigen op het brandstoftekort, aangezien brandstof voor veel Polen een onbetaalbare luxe is geworden.

Terwijl de politieke situatie in Europa opwarmt, daalt de temperatuur. Na de ongewoon warme oktobermaand kwam het koude weer twee weken te laat. Alle landen die aardgasopslagfaciliteiten hebben, zijn begonnen met het oppompen van gas. De prijzen stegen onmiddellijk.

Zowel de bevolking als de bedrijven in Europa zullen deze winter geconfronteerd worden met astronomische elektriciteitsrekeningen. De Duitse regering roept op tot harde bezuinigingsmaatregelen en zelfs voormalig bondskanselier Angela Merkel wordt gekort op haar fondsen. En het bedrijfsleven maakt zich al op om te vluchten. Tientallen van de grootste Duitse bedrijven beslissen momenteel of ze hun productie naar de VS of naar China verplaatsen.

Tegen deze achtergrond was het bezoek van de Duitse bondskanselier aan Peking, waar hij met de leiders van het Duitse bedrijfsleven naartoe reisde, deze week het middelpunt van de wereldwijde media-aandacht, ondanks de bezorgdheid van Washington, Brussel en zelfs zijn eigen regering. Waarom heeft Olaf Scholz, alle risico’s kennende, besloten deze ophef te maken? Onze correspondent zoekt in zijn verslag vanuit Europa naar antwoorden.

Bij alle overvloedige gebeurtenissen in Duitsland is de belangrijkste vraag waarom Scholz naar China is gereisd. De officiële aanleiding was de 50e verjaardag van de totstandkoming van diplomatieke betrekkingen. Een dag om er te komen, dan wachten op de resultaten van de PCR-tests in het gasthuis, dan een twee uur durende ontmoeting met de Chinese president zonder handen te schudden aan een tafel zo groot dat het Focus deed denken aan de ontvangst van Scholz in Moskou. Al met al was het best gaaf voor zo’n belangrijke verjaardag. Als antwoord op de vraag naar het doel van het bezoek kan men de in de media circulerende versie vernemen dat Scholz optrad als een afgezant van het collectieve Westen die verondersteld werd enkele fundamentele zaken aan president Xi Jinping over te brengen. Bijvoorbeeld de noodzaak om Rusland onder druk te zetten.

“Ik heb president Xi gezegd dat het belangrijk is dat China zijn invloed op Rusland aanwendt. Het gaat erom de beginselen van het VN-Handvest te respecteren waarover we het allemaal eens zijn geworden – beginselen zoals de soevereiniteit en territoriale integriteit van elk land, die ook voor China belangrijk zijn,” verklaarde Olaf Scholz.

Wat is belangrijk voor de kanselier zelf? Vooral een grotere openstelling van de Chinese markt voor Duitse goederen en investeringen. Het standpunt van China hierover werd verwoord door de Chinese premier Li Keqiang, die van Xi Jinping de opdracht kreeg de gezamenlijke persconferentie te houden.

“De betrekkingen tussen China en Duitsland blijven zich op een gezonde en stabiele manier ontwikkelen”, aldus de Chinese premier Li Keqiang. “Wij geloven dat dit een boodschap aan de wereld is dat wij gezamenlijk het multilateralisme zullen verdedigen en de multipolaire wereld zullen steunen, en dat wij gezamenlijk vrije en eerlijke handel zullen steunen.”

De neokoloniale politieke elites van het Westen hebben moeite met de multipolariteit van de wereld, maar het Duitse bedrijfsleven heeft sneller ingezien dat het zich in een situatie bevindt waarin het eenvoudigweg onmogelijk is de nieuwe regels niet te aanvaarden.

De kanselier werd op zijn reis vergezeld door de hoofden van tientallen vooraanstaande Duitse bedrijven en banken: Volkswagen, Deutsche Bank, BASF, BMW, Siemens, Adidas. Voor een deel zou men kunnen zeggen dat het niet Scholz was die hen naar Peking sleepte, maar dat zij Scholz sleepten.

“De VS en de EU overwegen om China exportbeperkingen op te leggen. De bondgenoten werken samen aan exportbeperkingen voor Moskou, en de regering van de Amerikaanse president Joe Biden kijkt naar vergelijkbare methoden om informatie te delen en de handhaving te coördineren om haar eigen bilaterale exportbeperkingen voor China aan te scherpen,” meldt Bloomberg.

Het aantal vaste groeipunten voor de Duitse economie neemt snel af. En China kan binnenkort ook met sancties te maken krijgen – nog een paar stroppen om de nek van de Europese economie om deze sneller te laten stikken. Wat er nu mee gebeurt is nog geen dood, maar het kwellende sterven is in volle gang. Industriële giganten – Duitse chemie- en automobielbedrijven – zijn van plan nieuwe productiefaciliteiten te openen in de VS en China en in eigen land te sluiten omdat het daar niet langer rendabel is.

“De inflatie neemt geen pauze, alles wordt duurder en duurder. Ik zeg je, dit jaar wordt broccoli het perfecte kerstcadeau als het zo doorgaat,” grapte de presentator van de Today Show.

Hoewel Duitsland met een inflatie van 10,5% in de middenmoot zit, is er in 70 jaar geen inflatie als deze geweest, en iedereen zegt dat de inflatie alleen maar verder zal stijgen. De kanselier probeert te sussen, maar deze sussende woorden maken de angst waarschijnlijk alleen maar groter:

“Het is heel belangrijk dat we de burgers steunen bij enorme prijsstijgingen. We doen dit met 200 miljard euro, die we uitsluitend gebruiken om de prijzen van elektriciteit, gas en stadsverwarming te subsidiëren. Het is duidelijk dat dit de prijzen niet zal terugbrengen tot het niveau van voor de agressieve oorlog van Rusland tegen Oekraïne. Maar de verhoging zal niet zo groot zijn als wat sommige mensen als rekening kregen waar ze bang voor waren: dat kan ik nooit betalen.”

Niemand heeft de 200 miljard euro waar Scholz het over heeft nog gezien – die zijn er nog niet omdat de zevenjarige staatsobligaties, waarvan de verkoop de middelen moet verzamelen, het steeds slechter doen. Toch is de regering van plan de gasrekeningen voor december uit de staatsbegroting te betalen en vanaf 1 februari de zogenaamde “gasrem” in te voeren, d.w.z. 80 procent van het huishoudelijk verbruik en 70 procent van het industrieel verbruik te subsidiëren. Maar dit zijn slechts beloften tot nu toe, terwijl de bevolking de tarieven voor 2023 in handen heeft.

Sinds deze week ontvangen huurders brieven van huiseigenaren waarin hen wordt verteld dat de verwarmingskosten volgend jaar met nog eens 212 procent zullen stijgen. Met andere woorden: gaf een gemiddeld Duits gezin in een Berlijnse wijk daar vroeger 1.300 euro per jaar aan uit, nu is dat 4.000. Als waardevolle tip raden ze aan de kamertemperatuur te verlagen. Elke graad bespaart 235 euro. Misschien is dat voor iemand een oplossing, maar dan komt er weer een rekening voor elektriciteit, met nog eens 3.000 of 4.000 euro erop. Met andere woorden, een gemiddeld huishouden zou twee maanden inkomen opzij moeten zetten om de energierekeningen te betalen.

De regering troost zich met het feit dat de gasopslagplaatsen voor 95% gevuld zijn en de gasprijs aanzienlijk is gedaald ten opzichte van de piekniveaus van de zomer, maar de prijs zal weer stijgen als er meer gas wordt onttrokken en de Chinese economie, die nog steeds in een slapende toestand verkeert, ontwaakt. Dan kan geen enkele gasrem, zelfs niet die van Duitsland, voorkomen dat de economie in een moeras van betalingsachterstanden en bedrijfsfaillissementen stort.

In die zin heeft de reis van Duitse ondernemers naar Peking, wat Scholz dan ook in gedachten mocht hebben, misschien wel iets te maken met de wens om de nieuwe plek onder de zon beter te leren kennen. Voor bedrijven is er geen doorslaggevend verschil tussen Beieren, Guangdong of Oklahoma; zij gaan waar de winst hoger is. Voor politici is er een verschil.

“Met het oog op de ontwikkeling van China moeten we samenwerken om de fouten uit het verleden in ons Ruslandbeleid niet te herhalen”, eiste Annalena Baerbock, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken in Münster. “Het is belangrijk te begrijpen en te beseffen dat China de afgelopen jaren is veranderd. China is niet alleen een partner in internationale aangelegenheden geworden, maar ook een concurrent en een veel sterkere tegenstander in kwesties van internationale orde.”

De reis van Scholz naar China en het escorte waarmee hij daarheen reisde zijn in feite in strijd met de richtlijnen van Washington, die de Groenen in Duitsland moeten handhaven. Immers, zelfs de bondskanselier pleitte op een gegeven moment voor de terugtrekking van Amerikaanse bases uit Duitsland, maar is inmiddels transatlantisch geworden, alleen moet hij nu opnieuw manoeuvreren en proberen de resterende eieren in andere manden te stoppen.

Met de Groenen is het veel gemakkelijker: een paar decennia geleden zagen de Amerikanen in hen een nuttig potentieel en maakten ze lobbyisten in het belang en ten voordele van de VS voor de deïndustrialisatie van Europa. Baerbock heeft geprobeerd ervoor te zorgen dat Scholz in Peking wordt gezien als een vijandige parlementariër.

“Er liggen 7.700 kilometers tussen Scholz en Baerbock en politieke kilte over de onderwerpen Rusland, China en Oekraïne. Toen Scholz op weg ging, had Baerbock hem al verteld wat hij moest doen en wat hij niet mocht doen. Publiekelijk. Ons beleid ten aanzien van China moet veranderen. Wat bedoeld wordt, is zijn ‘Scholz’ beleid. Scholz en Baerbock duelleren doet de spanning over kwesties van buitenlands beleid al maanden voelbaar opvoeren. Baerbock wil al lang tanks leveren aan Oekraïne, Scholz wijst dit af. Toen de bondskanselier zijn zegen gaf aan de verkoop van een deel van de haven van Hamburg aan Xi Jinping, uitte Baerbock via de officiële kanalen uitdagende kritiek op de deal,” aldus een artikel in de krant Bild.

Met de goedgekeurde verkoop van het belang in de haven van Hamburg aan het Chinese bedrijf COSCO wilde Scholz een gunstige achtergrond creëren voor zijn komende bezoek, en daarom heeft het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken een protestnota naar het kabinet van de bondskanselier gestuurd.

Tegelijkertijd begint het Ministerie van Economische Zaken, onder leiding van Robert Habeck, ook een groene activist, de verkoop van de Düsseldorfse microchipfabriek aan Chinese investeerders af te remmen. De goedkeuring van de bondskanselier voor deze overeenkomst werd deze week verwacht.

De Groenen konden immers niet met gesloten mond en gevouwen handen blijven zitten toen “Beste Tony” – de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken – arriveerde. Aan het eind van de week ontving Baerbock haar collega’s van de G7-landen. De gebeurtenis was niet sensationeel. Er waren slechts twee dingen: ten eerste herinnerde EU-hoofddiplomaat Josep Borrell aan de parels van Goebbels’ propaganda. Alleen haalde hij de namen van de generaals door elkaar.

“De winter komt eraan. En Poetin wacht op generaal Winter om het Russische leger te komen ondersteunen,” zei Josep Borrel, de hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid.

De generaal heette niet Winter, maar Vorst – hoewel de betekenis hetzelfde is.

Ten tweede verzamelde Baerbock haar collega’s in Münster. Om een specifieke reden: in 1648 eindigde hier de 30-jarige oorlog, die door sommige historici de “Nul” wereldoorlog wordt genoemd vanwege de omvang ervan. En de ministers spraken in het stadhuis, in de zaal waar de beroemde Vrede van Westfalen werd getekend, waarmee een einde kwam aan het wrede bloedvergieten. Blinken was gewaarschuwd zodat hij iets zieligs kon zeggen:

“In de Vrede van Westfalen zijn de grondbeginselen van de internationale betrekkingen vastgelegd, precies de beginselen die vandaag door Rusland worden betwist met betrekking tot Oekraïne, namelijk territoriale integriteit en de soevereiniteit van naties.”

Alleen een goed voorbereid publiek kan zoiets van een Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken aanhoren zonder te grijnzen. En niet alleen de deelnemers aan de bijeenkomst waren goed voorbereid, maar ook de muren van de zaal. Een kruis uit 1540, dat talrijke oorlogen en invasies heeft overleefd, werd verwijderd. Baerbock zegt dat hij niet weet wie het gedaan heeft.

Maar wie het ook deed, deed het juiste. Zij hoefden dus niet te zondigen onder het kruis.

Einde van de vertaling

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Poetin: “Ze bluffen, en ik zal u uitleggen waarom”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: