Het lijdt geen twijfel dat toekomstige onbevooroordeelde historici de toespraak van de Russische president Vladimir Poetin over de terugkeer van de babybeertjes – Donetsk, Lugansk, Kherson en Zaporizhzhia – op 30 september zullen bestempelen als een mijlpaal in de roerige jaren twintig, schrijft Pepe Escobar.

De onderliggende eerlijkheid en duidelijkheid weerspiegelen zijn toespraak op de Veiligheidsconferentie van München in 2007, maar deze keer overstijgt hij grotendeels de opsmuk van het geopolitieke New Great Game.

Dit was een toespraak tot het collectieve Mondiale Zuiden. In een belangrijke passage merkte Poetin op dat “de wereld een periode van revolutionaire transformaties is ingegaan, die van fundamentele aard zijn. Er worden nieuwe ontwikkelingscentra gevormd, die de meerderheid vertegenwoordigen.”

Terwijl hij het directe verband legde tussen multipolariteit en versterking van soevereiniteit, voerde hij het helemaal door naar de opkomst van een nieuwe antikoloniale beweging, een turbo-versie van de Non-Aligned Movement van de jaren zestig:

“We hebben veel gelijkgestemden over de hele wereld, ook in Europa en de Verenigde Staten, en we voelen en zien hun steun. In verschillende landen en samenlevingen ontwikkelt zich al een bevrijdende, antikoloniale beweging tegen de unipolaire hegemonie. De kracht ervan zal alleen maar toenemen. Het is deze kracht die de toekomstige geopolitieke realiteit zal bepalen.”

De afsluiting van de toespraak ging echter over transcendentie – op spirituele toon. De laatste volledige alinea begint met “Achter deze woorden staat een glorieuze spirituele keuze.”

Commentaar: De volledige toespraak (Nederlands transcript) van Poetin is hier te vinden.

Het post-postmodernisme begint met deze toespraak. Hij moet met uiterste zorg worden gelezen, zodat de talloze implicaties ervan kunnen worden begrepen. En dat is precies wat een westerse smakeloze draai en een mand met vernederende bijvoeglijke naamwoorden nooit zullen toestaan.

De toespraak is een beknopte routekaart naar hoe we op dit gloeiende historische kruispunt zijn beland – waar, om Gramsci te overtreffen, de oude orde weigert haar dood te erkennen terwijl de nieuwe onverbiddelijk wordt geboren.

Er is geen weg terug. Het belangrijkste gevolg van een grotendeels gedocumenteerd feit – “er wordt een hybride oorlog gevoerd tegen Rusland omdat het de neokoloniale wereldorde in de weg staat” – is dat Rusland zich opmaakt voor een frontale botsing met het Imperium der Leugen.

Naast de Euraziatische grootmachten China en Iran. Imperiale vazallen zijn in dit geval hoogstens nevenschade.

Bovendien is het veelzeggend dat de toespraak van Poetin volgde op de toespraak van de Indiase minister van Buitenlandse Zaken, Dr. S. Jaishankar, die tijdens de Algemene Vergadering van de VN de “plundering van India door de koloniale macht” benadrukte.

De toespraak van Poetin en de vastberadenheid van Rusland om de – al dan niet hybride – oorlog tegen het collectieve Westen te voeren, vormen het macrobeeld.

  Wie heeft er eigenlijk geen raketten meer in Oekraïne?

Het microbeeld betreft de schommeling op de slagvelden in Oekraïne, en zelfs het opblazen van de Nord Stream en Nord Stream 2 pijpleidingen: een wanhopige zet, enkele dagen voor de uitslag van de referenda en de officiële erkenning daarvan op 30 september.

Waar is Osama als we hem nodig hebben?

Terwijl de werkhypotheses wervelen over hoe de aanslag is uitgevoerd, zijn een paar dingen heel duidelijk.

Rusland had absoluut geen motief om voor miljarden dollars aan energie-infrastructuur van Gazprom te vernietigen: ze konden het altijd gebruiken als pressiemiddel; en ze konden het gewoon uitschakelen – zoals ze deden, vanwege de demente sancties – en het gas omleiden naar Aziatische klanten.

Een Witte Huis dat wordt “geleid” door een seniele voorlezer van de autocue, die vastzit in een zwart politiek-economisch vacuüm, had waarschijnlijk geen flauw benul.

De hoofdverdachte is een malafide factie van de nationale veiligheid en het ministerie van Buitenlandse Zaken – onderdeel van wat in de Beltway bekend staat als The Blob. Noem ze Straussianen of neo-con fanatici, dit zijn de spelers die een Amerikaans buitenlands “beleid” voeren waarvan het centrale uitgangspunt de vernietiging van Rusland is – met de Europese “bondgenoten” als nevenschade.

Een onvermijdelijk – zeker onvoorzien – gevolg is dat in deze nieuwe wending in de oorlog van de economische corridors alle weddenschappen zijn afgesloten: geen enkele pijpleiding of onderzeese kabel, waar ook ter wereld, is nu nog veilig en kan bij vergeldingsacties in het geding komen.

Het opblazen van de twee pijpleidingen – NS en NS2 – is dus 9/11 in een nieuw jasje: Pijpleidingen terrorisme. Zonder een islamist met een Kalashnikov die zich in een Afghaanse grot verschuilt om de schuld op zich te nemen.

Bij de financiële verliezen zullen heel wat belangrijke spelers betrokken zijn. De aandeelhouders van Nord Stream AG zijn Gazprom (51%); Wintershall Dea AG (15,5%); PEG Infrastruktur AG, een dochteronderneming van E.ON Beteiligungen (15,5%); N.V. Nederlandse Gasunie (9%) en Engie (9%).

Dit is dus niet alleen een aanval op Rusland en Duitsland, maar ook op grote Europese energiebedrijven.

NS2 is een technisch wonder: meer dan 200.000 pijpsegmenten bedekt met 6″ beton, die elk 22 ton wegen, aangelegd op de bodem van de Oostzee.

En net toen het erop leek dat alles verloren was, bleek het, nou ja, niet echt. Het thema technisch wonder dook weer op: de pijpen zijn zo sterk dat ze niet gebroken zijn, maar slechts doorboord. Gazprom onthulde dat er een intacte streng van NS2 is die “mogelijk” kan worden gebruikt.

  NAVO-chef bezoekt Kiev om Zelensky te vertellen dat Oekraïne "in de NAVO thuishoort" -  "Wat?!" vroeg de Hongaarse premier Viktor Orbán op Twitter

Het komt erop neer dat wederopbouw mogelijk is, zoals de Russische vicepremier Aleksandr Novak benadrukte: “Er zijn technische mogelijkheden om de infrastructuur te herstellen, het vergt tijd en passende middelen. Ik weet zeker dat er passende mogelijkheden zullen worden gevonden.”

Maar eerst wil Rusland de daders definitief identificeren.

Henry Kissinger, slechte verliezer

Henry Kissinger, orakel van het Amerikaanse establishment en beruchte oorlogsmisdadiger, kon zijn kenmerkende Return of the Living Dead-act niet afleren door te zeggen dat Rusland “de oorlog al heeft verloren” omdat zijn vermogen om Europa te bedreigen met conventionele aanvallen, waarvan het decennialang of zelfs eeuwenlang had geprofiteerd, “nu aantoonbaar is overwonnen.”

Moskou “bedreigde” Europa niet met iets conventioneels of anderszins; het probeerde zaken te doen, en de Amerikanen blokkeerden dat met harde hand, en namen zelfs hun toevlucht tot pijpleidingen terrorisme.

Deze Amerikaanse tactische overwinning werd behaald in slechts zeven maanden en kostte bijna niets. De resultaten lijken indrukwekkend: de Amerikaanse hegemonie over het hele EU-spectrum is nu onbetwist, nu Rusland zijn economische invloed heeft verloren. Maar dat zal de vastberadenheid van Moskou – zoals benadrukt in de toespraak van Poetin – om de strijd tegen het Imperium en zijn vazallen tot het uiterste te drijven, alleen maar versterken.

Op het slagveld van Oekraïne betekent dit dat zij aan de onderhandelingstafel moeten worden gedwongen op Rusland’s voorwaarden. En hen vervolgens dwingen in te stemmen met een nieuwe Europese “ondeelbare veiligheidsregeling”.

En dan te bedenken dat dat allemaal bereikt had kunnen worden met een simpel telefoontje eind 2021, toen Moskou brieven naar Washington stuurde waarin een serieuze discussie werd voorgesteld.

In feite zijn het de VS die “de oorlog al hebben verloren”: minstens 87% van de wereld – waaronder vrijwel het hele Mondiale Zuiden – heeft al geconcludeerd dat dit een schurkenstaat is, zonder roer.

“Verliezen”, in de stijl van Kissinger, betekent ook dat Rusland in slechts 7 maanden 120.000 km2 – of 22% van het Oekraïense grondgebied – heeft geannexeerd, dat bijna 90% van het BBP produceert en meer dan 5 miljoen burgers telt. Onderweg hebben de geallieerde strijdkrachten het Oekraïense leger in feite vernietigd, wat ze 24/7 blijven doen; miljarden dollars aan NAVO-apparatuur; de ondergang van de meeste westerse economieën versneld; en het idee van Amerikaanse hegemonie verdampt.

Wat Stupidistan Unplugged betreft, gaat de Oscar naar minister Blinken, die het spel weggaf door te zeggen dat het opblazen van de twee pijpleidingen een “geweldige strategische kans” was.

Net zoals 9/11 een “geweldige strategische kans” was voor een willekeurige invasie/bombardementen/moord/plundering in het land van de islam.

  Wat zullen onze media en politici doen wanneer de overwinning van Rusland niet langer kan worden ontkend?

Shock’n Awe is terug

De EU is op weg naar een zekere handelsvernietiging. Vanaf nu zou elke mogelijkheid van energiehandel met Rusland het gevolg moeten zijn van de ineenstorting van zowel de NAVO als de EU. Dat kan gebeuren, maar het zal tijd kosten. Wat nu?

De EU kan niet vertrouwen op Azië: ver weg en onmogelijk duur in termen van LNG-liquefactie en hervergassing. Elke pijpleiding – bijvoorbeeld uit Kazachstan – zou door Rusland lopen of via Rusland uit China komen. Vergeet Turkmenistan; dat verscheept zijn gas al naar China.

De EU kan niet vertrouwen op West-Azië. Turk Stream is volgeboekt. De hele productie van de Perzische Golf is al gekocht. Als er al meer gas beschikbaar zou zijn – en dat is een grote “als” – dan zou dat een kleine hoeveelheid uit Azerbeidzjan zijn (en Rusland zou dat kunnen verstoren). Iran blijft gesanctioneerd door het Imperium – een fabelachtig schot in eigen doel. Irak en Syrië worden nog steeds geplunderd door de VS.

Dan blijft Afrika over – waar Frankrijk momenteel onverbiddelijk wordt weggeschopt, natie na natie. Italië kan uiteindelijk gas leveren aan de Duitse industrie vanuit Algerije, Libië en de velden tussen Cyprus en Israël. Er zal een waanzinnige stormloop plaatsvinden op gasvelden in de Sahara en gas in Centraal-Afrika – van Oeganda tot Zuid-Soedan.

De Oostzee mag dan een NAVO-meer zijn, maar Rusland zou gemakkelijk kunnen besluiten om golven te veroorzaken, bijvoorbeeld door LNG in binnenschepen naar Duitse havens te vervoeren via Kaliningrad – dat in de winter ijsvrij is. Als Litouwen zou proberen dit te blokkeren, zou de heer Khinzal de kwestie kunnen regelen door zijn visitekaartje te tonen. Rusland zou ook de Finse Golf kunnen gebruiken, geen probleem voor die enorme Russische ijsbrekers.

Dit betekent dat Rusland de concurrentie – in de vorm van absurd duur LNG uit de VS – gemakkelijk zou kunnen vernietigen. Petersburg naar Hamburg is immers slechts ongeveer 800 zeemijl; en van Kaliningrad slechts 400 zeemijl.

Het hele schaakbord staat op het punt radicaal veranderd te worden voor de komst van Generaal Winter. 9/11 leidde tot het bombarderen, de invasie en de bezetting van Afghanistan. Pijplijn 9/11 leidt tot een Shock’n Awe op de NAVO – in Oekraïne. Blowback is terug – met wraak.


Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

“Hunger Games” – dystopische filmficties zullen spoedig werkelijkheid worden



Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over:

Vorig artikelMigranten gehuisvest op luxe cruiseschip in Nederland glunderen op TikTok
Volgend artikelRusland annexeert illegaal zijn eigen land en volk, volgens westerse deskundigen
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

4 REACTIES

  1. EU en Oekraïne gaan strategisch partnerschap inzake grondstoffen aan – Hoofdinhoud
    Met dank overgenomen van Europese Commissie (EC), gepubliceerd op dinsdag 13 juli 2021, 9:00.

    Vandaag hebben de EU en Oekraïne een strategisch partnerschap inzake grondstoffen gelanceerd om te zorgen voor een betere integratie van de grondstoffen- en batterijwaardeketens. Vicevoorzitter Maroš Šefčovič en Denys Shmyhal, premier van Oekraïne, hebben ter ondersteuning van het partnerschap een memorandum van overeenstemming getekend tijdens de specifieke conferentie op hoog niveau.

    Het strategische partnerschap met Oekraïne zal activiteiten omvatten in de gehele waardeketen van zowel primaire als secundaire kritieke grondstoffen en batterijen, en in overeenstemming met de doelstellingen van het EU-actieplan inzake kritieke grondstoffen zal het de aanvoer van kritieke grondstoffen voor beide partijen diversifiëren, versterken en veiligstellen, wat van essentieel belang is voor de verwezenlijking van de groene en de digitale transities. Het partnerschap zal ook doorslaggevend zijn om het mondiale concurrentievermogen te behouden en de veerkracht van de industrie van de EU en Oekraïne te vergroten.

    De ondertekening van vandaag is het eerste concrete resultaat van de nauwere samenwerking tussen de Europese Unie en Oekraïne op het gebied van de Europese Green Deal en de industriestrategie. Het partnerschap bouwt voort op de wederzijdse inzet en belangstelling die tijdens de 7e zitting van de Associatieraad tussen de EU en Oekraïne op 11 februari 2011 zijn geuit.

    Concrete werkterreinen van het partnerschap

    Meer in het bijzonder zal het vandaag ondertekende strategische partnerschap gericht zijn op de ontwikkeling van drie belangrijke werkterreinen, zoals omschreven in het memorandum van overeenstemming.


    Ten eerste is het gericht op de onderlinge aanpassing van beleids- en regelgevingskaders voor mijnbouw, en met name de ecologische, sociale en governancecriteria voor alle activiteiten.

    Ten tweede is het partnerschap gericht op een betere integratie van de waardeketens van kritieke grondstoffen en batterijen om minerale hulpbronnen in Oekraïne op een duurzame en maatschappelijk verantwoorde manier te ontwikkelen. Daartoe zullen de Europese grondstoffenalliantie en de Europese alliantie voor batterijen worden gebruikt als platforms voor belanghebbenden uit de EU en Oekraïne, met inbegrip van financierings- en investeringsorganisaties, waar zij kunnen samenwerken en joint-ventureprojecten en andere zakelijke kansen kunnen ontwikkelen. Vicevoorzitter Šefčovič heeft daarom de toetreding van het Oekraïense ministerie van Ecologie en Natuurlijke Hulpbronnen tot de twee Europese industriële allianties formeel aanvaard.

    Tot slot bevordert het partnerschap met behulp van Horizon Europa ook nauwere samenwerking op het gebied van onderzoek en innovatie in zowel de grondstoffen- als de batterijwaardeketens.

    Daarnaast hebben de EU en Oekraïne een eerste routekaart goedgekeurd met concrete acties en gezamenlijke projecten ter bevordering van het strategisch partnerschap in de periode 2021-2022. Het zal met name bijdragen tot:


    de ontwikkeling van een koolstofarme strategie en een routekaart om de mijnbouw, de winning en de verwerking van grondstoffen in Oekraïne koolstofvrij te maken;

    de versterking van de duurzame en verantwoorde winning en verwerking van grondstoffen en batterijen in Oekraïne, door evenementen voor capaciteitsopbouw voor overheidsdiensten en trainingen voor bedrijven te organiseren;

    de digitalisering en versterking van het gegevensbeheer van Oekraïense minerale hulpbronnen/reserves door het creëren van een “data room” — een gegevensbank voor digitale geologische verslagen — en door het declassificeren en herbeoordelen van reserves van grondstoffen aan de hand van internationale normen;

    de bevordering van het gebruik van aardobservatieprogramma’s en teledetectie om de exploratie van nieuwe hulpbronnen te versterken en om de milieuprestaties van mijnen tijdens de exploitatie en na de sluiting te monitoren;

    de identificatie en uitvoering van joint-ventureprojecten voor industriële en investeringsactoren in de EU en Oekraïne door middel van platforms voor bedrijfsinvesteringen van de Europese industriële allianties.

    De EU en het ministerie van Ecologie en Natuurlijke Hulpbronnen zijn ook een samenwerking gestart op het gebied van technische bijstand van de EU als onderdeel van het strategische partnerschap. De EU heeft de steun in het kader van haar programma voor technische bijstand aan de Oekraïense regering en ondernemingen in 2021 met 750 000 EUR verhoogd. Vanaf 2022 is verdere substantiële steun voor capaciteitsopbouw, opleidingen en studies gepland.

    De Europese banken, met name de Europese Investeringsbank en de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, zullen ook financiële en investeringsinstrumenten gebruiken om concrete acties in het kader van het memorandum van overeenstemming en de routekaart te ondersteunen.

    Het huidige strategische partnerschap is ontwikkeld binnen het bestaande kader van de werkgroep grondstoffen van de industriële dialoog op hoog niveau tussen de EU en Oekraïne. Deze samenwerkingsstructuur zal ook worden gebruikt voor het monitoren en bespreken van kwesties die van belang zijn voor de uitvoering ervan. Er zal een tweejaarlijkse ministeriële bijeenkomst op hoog niveau plaatsvinden waar de partijen de balans van het strategische partnerschap kunnen opmaken, mogelijke nieuwe samenwerking kunnen bespreken en toekomstige routekaarten kunnen goedkeuren.

    Enkele reacties van commissarissen:

    Maroš Šefčovič, vicevoorzitter voor Interinstitutionele Betrekkingen en Prognoses: “Ik ben vereerd om namens de EU dit strategische partnerschap inzake grondstoffen en batterijen met Oekraïne te lanceren. Dit nieuwe hoofdstuk van de samenwerking tussen de EU en Oekraïne zal niet alleen onze politieke banden versterken, maar zal ook tal van kansen creëren voor de industrie in de EU en Oekraïne en uiteindelijk bijdragen tot het scheppen en behouden van lokale banen op toekomstgerichte gebieden, die nauw verband houden met de huidige groene en digitale transities.”

    Thierry Breton, commissaris voor Interne Markt: “Ik ben blij concrete resultaten van het actieplan inzake kritieke grondstoffen van de Commissie te zien. Dit partnerschap zal helpen de aanvoer van grondstoffen in de EU te diversifiëren en een aantal van de strategische afhankelijkheden die in de geactualiseerde strategie voor het industriebeleid zijn vastgesteld, aan te pakken. Het grote potentieel van de kritiekegrondstoffenreserves in Oekraïne, in combinatie met de behoefte om de winningsindustrie te moderniseren, geschraagd door een verbeterd wettelijk en administratief kader voor investeerders en de geografische nabijheid, vormt een solide basis voor een wederzijds voordelig partnerschap.”

    Olivér Várhelyi, commissaris voor Nabuurschap en Uitbreiding: “Dankzij het strategische partnerschap inzake grondstoffen en batterijen kunnen wij de economische banden die voortvloeien uit de associatieovereenkomst tussen de EU en Oekraïne, met inbegrip van de diepe en brede vrijhandelsruimte (DCFTA), versterken. Dit zal de veerkracht van de economie vergroten — een belangrijke doelstelling van het onlangs aangenomen economisch en investeringsplan voor het Oostelijk Partnerschap, en Oekraïne zal bij de uitvoering hiervan een belangrijke rol spelen.”

    Achtergrond

    Voor Europa is dit al het tweede partnerschap inzake grondstoffen dat onlangs is ondertekend, na het partnerschap met Canada dat op 15 juni 2021 werd ondertekend.

    In september 2020 heeft de Commissie een actieplan inzake kritieke grondstoffen bekendgemaakt om de huidige en toekomstige uitdagingen aan te pakken en heeft zij maatregelen voorgesteld om Europa minder afhankelijk van derde landen te maken. Daartoe wordt in het plan voorgesteld het aanbod uit zowel primaire als secundaire bronnen te diversifiëren, de hulpbronnenefficiëntie en de circulariteit te verbeteren en tegelijkertijd wereldwijd verantwoorde aankooppraktijken te bevorderen. Het actieplan heeft tot doel de transitie naar een groene en digitale economie te bevorderen en tegelijkertijd de veerkracht en open strategische autonomie van Europa op het gebied van de sleuteltechnologieën die voor deze transitie nodig zijn, te versterken.

    Evenzo heeft de Commissie in 2018 een strategisch actieplan voor batterijen aangenomen, dat een alomvattend kader vaststelt van maatregelen ter ondersteuning van alle segmenten van de batterijwaardeketen, na de oprichting van de Europese alliantie voor batterijen in 2017.

    Het strategische partnerschap tussen de EU en Oekraïne inzake grondstoffen en batterijen is het tweede strategische partnerschap dat door de EU is opgezet en zal bijdragen tot de verwezenlijking van de belangrijkste doelstellingen van het actieplan inzake kritieke grondstoffen. Daarnaast bouwt het partnerschap inzake grondstoffen en batterijen voort op het in 2016 met Oekraïne ondertekende strategisch energiepartnerschap, dat een belangrijke rol heeft gespeeld bij het samenbrengen van twee energiemarkten, het boeken van vooruitgang in de ontwikkeling van infrastructuur en de onderlinge aanpassing van de wettelijke kaders.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in