Pepe Escobar: Poetin laat de Kursk-bom vallen – Alliantie tussen Rusland en Noord-Korea schokt Trump

In een recent interview analyseert de bekende geopolitieke journalist Pepe Escobar de laatste ontwikkelingen rond de bevrijding van de Russische regio Koersk en de verrassende militaire samenwerking tussen Rusland en Noord-Korea. De focus ligt daarbij ook op de tegenstrijdige uitspraken van Donald Trump over het buitenlands beleid en de toenemende mondiale polarisatie tussen het Westen en de landen van het Mondiale Zuiden. Escobar bekritiseert het gebrek aan geopolitiek inzicht van Trump, belicht de diplomatieke strategie van Rusland en China en ordent de nieuwe allianties in de aanloop naar de komende BRICS-top in Rio de Janeiro.

Spreker: Nieuwsrubriek / Presentator

Rusland heeft bekendgemaakt dat het Koersk volledig heeft bevrijd. In een verklaring van generaal Gerassimov staat dat soldaten en officieren van het Koreaanse Volksleger schouder aan schouder met Russische soldaten hebben gevochten en de Oekraïense invasie hebben afgeslagen. Ze zouden daarbij blijk hebben gegeven van grote professionaliteit, standvastigheid, moed en heldhaftigheid.

Ook al behoort Noord-Korea niet tot de BRICS, we weten dat de BRICS een economisch beschermingsschild heeft gevormd voor de DVK (Noord-Korea) om haar economische voortbestaan te verzekeren. Lange tijd werd gezegd: Noord-Koreaanse troepen zijn daar – Rusland zweeg hierover. Op de dag van de bevrijding kondigde Rusland dit aan – terwijl er tegelijkertijd onderhandelingen met de VS gaande waren.

Donald Trump (fragment)

“Er is geen reden waarom Poetin raketten op burgergebieden, steden en dorpen afvuurt. Dat doet me geloven dat hij de oorlog helemaal niet wil beëindigen. Misschien wil hij me alleen maar aan het lijntje houden. Dit moet anders worden opgelost – met banken en secundaire sancties.”

Pepe Escobar:

Het verhaal dat Trump zich zorgen maakt over dode soldaten in Oekraïne is volslagen onzin. Hij rept met geen woord over de tienduizenden dode Palestijnse burgers – slachtoffers van de genocide door zijn vrienden. Het Mondiale Zuiden doorziet dit. Rusland bombardeert geen burgerdoelen – Trump wordt duidelijk verkeerd geïnformeerd door zijn mensen bij de CIA, het Pentagon en de Veiligheidsraad.

Trump leest niet, dat weten we. Zijn aandachtsspanne bedraagt maximaal tien seconden per onderwerp. Slechts weinig mensen dringen tot hem door. Hij begrijpt niets van geopolitiek, hij is geen strateeg. Zijn uitspraken zijn gebaseerd op spontane ingevingen – of dromen om 3 uur ’s nachts in bed. Daaruit probeert hij politiek te maken, maar het blijft fragmentarisch.

Hij wil koste wat kost de nieuwscyclus domineren – het liefst elk uur. Diplomatie wordt dan ondergeschikt gemaakt aan zijn behoefte om de krantenkoppen te halen – met de meest schandalige uitspraak of een post op social media.

Als het gaat om het beheersen van het narratief is hij ongeëvenaard – maar dat betekent niet dat hij complexe geopolitieke processen begrijpt. Het is alsof hij een eenmansband is met één hit. En zelfs die kent hij niet, anders had hij niet geluisterd naar de drie idioten die hem overhaalden om de importheffingen in te voeren – Navarro, Bannon en die andere, laten we ze de ‘drie stooges’ noemen.

Moderator:

Velen dachten dat Trump met ‘vrede door kracht’ een ommezwaai in het buitenlands beleid zou inluiden. In plaats daarvan zien we tegenstrijdigheden: het ene moment dreigt hij Poetin, het andere moment lijkt hij verzoenend. Hoe zie jij dat?

Pepe Escobar:

Door de bevrijding van Koersk heeft Rusland aangegeven dat het vooruitgang boekt – het wint. Trump heeft daar niets tegenin te brengen. Hij spreekt zichzelf voortdurend tegen, doet een uitspraak en zegt tien seconden later het tegenovergestelde.

We mogen niet vergeten dat Rusland en China rationele spelers zijn. Als Trump beweert dat hij met de Chinezen praat, zegt Peking onmiddellijk: “Dat is een leugen.” Rusland reageert nauwelijks – ze handelen alleen op basis van feiten. Zoals Gerassimov vandaag: “Koersk is bevrijd.” Punt.

Poetin zou kunnen zeggen: de NAVO en MI6 dachten dat ze ons 76.000 dode Oekraïners konden opdringen om ons grondgebied te stelen – en kijk wat er met hen is gebeurd. Dat is de boodschap achter de verklaring van Gerasimov.

Ook Iran is bereid om te onderhandelen – zolang rechten en veiligheid worden gerespecteerd. Khamenei heeft dat zelfs aan Trump geschreven. Maar wat hebben we aan de Amerikaanse kant? Een circus.

Trump begrijpt noch de achtergronden, noch de redenen voor de “speciale operatie”. En het land dat de oorlog is begonnen, wil nu optreden als bemiddelaar – absurder kan het niet.

Hij vecht tegelijkertijd op drie fronten in het buitenlands beleid – zonder uitzicht op succes:

1. Met Rusland: Trump erkent nu misschien eindelijk dat de Krim Russisch is – een enorme stap. Misschien erkent hij straks ook de Donbass. Maar Moskou wil geen bevroren front – het wil een langetermijnoplossing.
2. Met China: heeft hij vanaf het begin verprutst door zijn manier van ‘diplomatie bedrijven’.
3. Met Iran: als je een land voortdurend met bombardementen dreigt, krijg je geen deal – zeker niet als je de laatste hebt gebroken.

Trump ligt ook onder vuur in de binnenlandse politiek – hij wordt van alle kanten belaagd en we weten dat hij in zulke situaties niet functioneert.

Bij het zogenaamde “Kellogg-plan” was het eerst: de facto erkenning van de Krim, daarna: Donbass nooit. Voortdurend heen en weer. Geen consensus, geen strategie.

Moderator:

En de aankondiging van de samenwerking met Noord-Korea?

Pepe Escobar:

Dat was een bom. Rusland heeft officieel bevestigd dat Noord-Koreaanse troepen betrokken waren bij de bevrijding van Koersk – ook als adviseurs, op de achtergrond, maar ze waren er wel.

Dat is een militair bondgenootschap. Rusland kondigt zulke dingen niet aan – ze handelen en zeggen het pas als het afgerond is. Iedereen die het forum in Vladivostok heeft gevolgd, wist dat er militaire samenwerking met Noord-Korea werd voorbereid. Nu is het realiteit.

Dat betekent: een direct militair front tussen Moskou en Pyongyang – enorm.

Presentator:

En de VS reageren met oude denkpatronen?

Pepe Escobar:

Natuurlijk. Een denktank van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken noemt Rusland, China, Iran en Noord-Korea een “as van agressors”. Belachelijk. Rusland, China en Iran hebben bij de IAEA duidelijk verklaard hoe het verder moet met het JCPOA – met diplomatie en realisme. Dat is geen agressie, maar logica.

Maar in Washington noemen ze alles wat niet Amerika-vriendelijk is een ‘bedreiging’. Nu Noord-Korea daar duidelijk bij hoort, is de paniek compleet.

Presentator:

En de situatie rond de BRICS?

Pepe Escobar:

De komende drie maanden voor de BRICS-top in Rio zullen doorslaggevend zijn. China wil van de BRICS een verenigde geo-economische macht maken – met voorstellen voor hervorming van het IMF, tegenmaatregelen tegen Amerikaanse importheffingen, enz.

Als dat lukt, staat de unipolaire wereld van de VS tegenover 80% van de wereldbevolking. Dan wordt het een frontale botsing.

We bevinden ons momenteel in een geopolitiek “interregnum”. Het kan alle kanten opgaan. Trump zou tot bezinning kunnen komen, maar reken daar niet op.

Via Uncutnews.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

“Ze kussen mijn kont” – Trump drijft de spot met Europa’s zorgen over de handelsoorlog

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: