‘Pandemie’ narratief voorbij… volgende valse vlag in Oekraïne?

De afgelopen week heeft de wereld toegekeken hoe het nu al twee jaar durende COVID-19 narratief van de mainstream media bijna op slag ineenstortte.

Met een timing die niet minder dan verdacht genoemd kan worden, kondigden Ierland en Groot-Brittannië in dezelfde week dat het World Economic Forum zijn virtuele Davos Agenda evenement hield, de plotselinge en onmiddellijke beëindiging aan van vrijwel alle Covid-maatregelen en riep de Wereldgezondheidsorganisatie op tot het beëindigen van Covid-gerelateerde reisbeperkingen, waarbij de organisatie ook verklaarde dat het einde van de ‘pandemie’ wellicht in zicht is, in schril contrast met een recente aankondiging dat zo’n voorspelling voorbarig was, schrijft Gavin O’Reilly.

De jaarlijkse top van het World Economic Forum in 2022, die in mei wordt gehouden en de eerste persoonlijke bijeenkomst van het forum sinds 2019 is, heeft als thema “Working Together, Restoring Trust” (Samenwerken, herstel van vertrouwen); de optimisten onder ons kunnen zeggen dat de mondiale elite heeft geaccepteerd dat het wereldwijde groeiende besef van de machtsgreep van het bedrijfsleven op het openbare leven die de afgelopen twee jaar heeft plaatsgevonden, evenals de gestage opmars naar een digitaal ID-systeem zoals beoogd in Klaus Schwab’s concept van de vierde industriële revolutie via het gebruik van vaccinpaspoorten, zo wijdverbreid is geworden dat het niet langer haalbaar is om het huidige COVID-19 medianarratief voort te zetten.

Het plotse laten vallen van COVID-19 door de bedrijfsmedia is echter ook een geschikt moment om onmiddellijk de aandacht te verleggen naar iets anders – een mogelijk dreigende valse vlag aanval in Oekraïne, gebruikt als voorwendsel voor de door het Westen gesteunde regering van Kiev om een aanval te lanceren op de afgescheiden pro-Russische republieken Donetsk en Luhansk in het oosten van het land, en zo een gewapend conflict te ontketenen tussen Oekraïne en Moskou, een conflict dat een grote kans heeft op wereldwijde gevolgen.

Sinds eind november promoten de westerse media, in een gesloten front, het narratief dat Rusland een “dreigende” militaire invasie van zijn kleinere westerse buurland plant – terwijl Kiev onder controle is gekomen van de door de VS en de EU gesteunde regeringen van Petro Porosjenko en Volodymyr Zelenski, sinds de door de CIA en MI6 georkestreerde Euromaidan-kleurrevolutie van 2014, die werd ontketend als reactie op het feit dat toenmalig president Viktor Janoekovitsj in november 2013 een handelsovereenkomst met de EU opschortte ten gunste van nauwere banden met Moskou.

Hoewel het enige “bewijs” dat de afgelopen twee maanden voor een dergelijke invasie is geleverd, de legitieme verplaatsing van Russische troepen binnen de eigen grenzen van Rusland is, blijven de door de neocon beïnvloede westerse media volhouden dat een Russische invasie van Oekraïne slechts een kwestie van dagen verwijderd is – op een manier die niet verschilt van hun eerdere beweringen dat Saddam Hussein in de aanloop naar de door de VS geleide invasie van Irak in 2003 het vermogen had om binnen 45 minuten massavernietigingswapens te lanceren.

De beweringen over een Russische invasie in Oekraïne komen ook op een moment van bredere spanningen in Oost-Europa, nu de Russische president Vladimir Poetin, samen met zijn Wit-Russische tegenhanger en enige Europese bondgenoot Alexander Loekasjenko, ervan wordt beschuldigd dat hij de Europese Unie probeert te destabiliseren door een opeenhoping van migranten uit Afrika en het Midden-Oosten aan de grens tussen Wit-Rusland en Polen. Het feit dat veel van die migranten op de vlucht zijn voor de oorlogen en kleurenrevoluties die door de VS-NAVO-hegemonie aan beide regio’s worden opgelegd, wordt door de westerse media gemakshalve genegeerd.

Mocht er echter binnenkort een valse vlag aanval worden gelanceerd om een conflict tussen Moskou en Kiev uit te lokken, dan zou dat een tactiek zijn met recent eerder gebruik door de regimewiselingslobby die, net als een theoretische oorlog tussen Rusland en Oekraïne, ook bijna uitmondde in een bredere gewapende confrontatie tussen Moskou en de NAVO.

In 2017 en 2018 werden twee chemische aanvallen uitgevoerd op respectievelijk de Syrische stad Khan Shaykhun en de stad Douma. Beide aanvallen werden door het Westen toegeschreven aan de met Moskou geallieerde regering van Bashar al-Assad en beide leidden tot kruisraketten en luchtaanvallen van de VS op Syrische regeringsdoelen – waarbij een grootschalige militaire interventie op het nippertje uitbleef.

Het gebruik van een provocatie met chemische wapens werd vorige maand nog als zodanig geschetst door de Russische minister van Defensie, Sergej Sjoigu – een aanval onder valse vlag waar de westerse mainstream media, met het plotseling laten vallen van het COVID-19 narratief, binnenkort misschien in plaats daarvan hun aandacht op zullen richten.

Copyright © 2021 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Hoe een oorlog met Rusland eruit zou zien

Volg Frontnieuws op Telegram