Oostenrijk: Vrouw veroordeeld voor doodslag door grove nalatigheid omdat buurman zich met Corona infecteerde

De Coronawaanzin houdt maar niet op: omdat een man die aan kanker leed overleed aan de gevolgen van een longontsteking, stond zijn buurvrouw, door de media gebrandmerkt als een kwaadaardige “Corona-ontkenner”, opnieuw terecht. Ze zou de man hebben besmet met Corona en zo zijn dood hebben veroorzaakt. De districtsrechtbank van Klagenfurt heeft haar nu veroordeeld tot een voorwaardelijke straf en een boete voor doodslag door grove nalatigheid.

Omdat een “getuige-deskundige” op basis van “genetische analyses” beweerde dat het virus van de overleden kankerpatiënt (69) en dat van de vrouw “bijna 100 procent identiek” waren, zou de 54-jarige vrouw verantwoordelijk zijn voor zijn dood. De familie van de overledene beweerde dat de geïnfecteerde vrouw de man in de gang had ontmoet, schrijft Vanessa Renner.

De regionale rechtbank van Klagenfurt achtte het nu in tweede aanleg bewezen dat de vrouw de buurman in december 2021 infecteerde met Covid-19 en veroordeelde haar tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden en een boete van 200 dagtarieven van elk vier euro (dus in totaal 800 euro). Het vonnis is nog niet definitief, maar zorgt nu al voor opschudding op social media.

De rechter zou in haar vonnis hebben gezegd: “Het spijt me persoonlijk voor u – ik denk dat zoiets waarschijnlijk al honderden keren is gebeurd. Maar u hebt de pech dat een deskundige met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft vastgesteld dat het een infectie was die van u afkomstig was.” Dat zou genoeg zijn geweest voor een schuldig vonnis

De vrouw is jarenlang in de media belasterd als een “Corona-ontkenner”.

De zaak heeft een voorgeschiedenis: de nu 54-jarige was in juli 2023 al veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden – “wegens opzettelijk in gevaar brengen door overdraagbare ziekten.” Ze zou haar quarantaine hebben genegeerd en in december 2021 haar flat hebben verlaten. Ze zou het ook gewaagd hebben om met mensen te praten zonder een masker te dragen. De dood van de buurvrouw is nu apart berecht; ze was oorspronkelijk vrijgesproken van de aanklacht van onvrijwillige doodslag.

Niemand kan echter met betrekking tot de veelvuldig ontkrachte werking van maskers tegen virussen bewijzen dat het dragen van een gezichtsmasker iets zou hebben veranderd – maar de rechterlijke macht was daar in juli vorig jaar duidelijk niet in geïnteresseerd. Ondertussen sprak de vrouw het verhaal van de familie van de overledene tegen en meldde ze dat ze op dat moment te ziek was om uit bed te komen (ze beschouwde haar ziekte ook niet als corona, maar eerder als bronchitis, zoals ze elke winter had). Volgens de “Standard” was het een geval getuigenis tegen getuigenis. Men geloofde liever de zoon en schoondochter van de overledene.

Kritische waarnemers vermoeden dat dit gewoon een zaak was tegen een vermeende “Corona-ontkenner”, die mogelijk het lef had – ondenkbaar voor het Coronaregime – om voet te zetten in de gang buiten haar huis ondanks een positieve Coronatest. Zoals Der Standard meldt, beweren de zoon en schoondochter van de overledene dat de vrouw op 21 december 2021 in haar eigen deuropening (!) in de gang van het flatgebouw stond, tegenover de inmiddels overleden vrouw, en “er echt ziek uitzag.” Blijkbaar benaderden de twee de vrouw toen zelf en verlengden zo het gesprek en contact met haar – een zeer interessante zet, gezien het feit dat ze zogenaamd zo bezorgd waren omdat ze wisten hoe gevaarlijk een Covid-infectie kon zijn voor kankerpatiënten.

Met zulke gezellige familieleden lijkt het van buitenaf waarschijnlijker dat de twee het virus onbewust hebben geïntroduceerd. Met misschien een “contact” van een minuut in de gang, dat – vergeef me het cynisme – waarschijnlijk breder was dan een “babyolifant”, is een onmiddellijke besmetting meer dan onwaarschijnlijk (tenzij er bij die gelegenheid natuurlijk lichaamsvloeistoffen werden uitgewisseld). De beklaagde sprak dit verhaal echter tegen omdat ze die dag zo ziek was geweest dat ze niet kon opstaan of spreken. Ze werd echter niet geloofd.

Zonder de onderbouwing van het coronanaratief, dat op zijn laatst door de RKI-protocollen afdoende is weerlegd, wordt de absurditeit van de beschuldigingen meer dan duidelijk. Als de dame met haar jaarlijkse bronchitis bijvoorbeeld in december 2019 een pakje had opgehaald uit de gang voor haar deur en toevallig een ernstig zieke buurman had ontmoet, zou iemand er dan aan gedacht hebben om haar te beschuldigen en te veroordelen als hij na de ontmoeting ziek was geworden? Is de echte misdaad van deze vrouw misschien gewoon dat ze zich niet voldoende in paniek heeft laten brengen door politici en daarmee de toorn van narratieve gelovigen heeft opgewekt? Haar eigen arts (!) had tegenover de politie zijn verontwaardiging uitgesproken over het feit dat ze ooit had gezegd dat ze zich “zeker niet zou laten opsluiten” nadat een sneltest op haar positief was uitgevallen. Der Standard vindt dit “twijfelachtig”. Anderen vinden het twijfelachtig of mensen zich kritiekloos mogen laten opsluiten omwille van tests die geen echte betekenis hebben wat betreft ziekte en virale belasting.

Corona die de rechtsstaat aantast?

Deze zaak roept veel vragen op. Hoe kan een “genetische analyse” bewijzen wie wie heeft geïnfecteerd en wanneer? Was het misschien de postbode die de twee “besmette” brieven bezorgde? Waarom wordt het vermeende “contact” op de gang voldoende geacht? Werden er bij de beoordeling deskundigen geraadpleegd om duidelijkheid te krijgen over de waarschijnlijkheid van virusoverdracht via aërosolen in een dergelijke omgeving?

De deskundige die de PCR-monsters van de vrouw en de man zou hebben onderzocht, beweerde dat het DNA van het virus bijna 100% overeenkwam en verklaarde dat dit “zeer zeldzaam” was omdat “coronavirussen zeer snel veranderen”. Op dit punt voelt een kritische wetenschapper een vergissing. Een cynicus zou zich kunnen afvragen: hoeveel zorgvuldigheid werd hier betracht nadat een duidelijke criticus van de regering het doelwit was geworden?

Wat was de gezondheidstoestand van de kankerpatiënt? Als de stelling dat de infectie van de buurvrouw “bewezen” was kritiekloos werd aanvaard – is de vrouw dan ook schuldig aan zijn kanker, de stressvolle behandeling die dit meestal met zich meebrengt en de verwoestende gevolgen van eventuele chemotherapie en bestraling voor het immuunsysteem? Als de vrouw echt voor haar eigen deur stond: is het haar schuld dat haar buurman juist op dat moment langskwam met zijn familieleden op sleeptouw, die haar naar eigen zeggen zelf in gesprek brachten?

Stierf de man echt “aan” of “met” het coronavirus? Was Covid-19 de bewezen oorzaak van de longontsteking of leed de man aan een slechte algemene gezondheid, zwakte, dysfagie (moeite met slikken) en een neiging tot aspiratie, wat vaak leidt tot longontsteking? Heeft de forensische geneeskunde gedifferentieerd (met een medische achtergrond moet men zich eerder afvragen: beweert de forensische geneeskunde hier werkelijk perfect te kunnen differentiëren)?

Voor de bevolking zijn dergelijke oordelen geen signaal dat vertrouwen wekt – integendeel. Je moet je afvragen of je straks voor de rechter staat als je verkouden naar de apotheek gaat om keelpastilles te kopen en daar een zieke tegenkomt die kort daarna kan overlijden. Het criminaliseren van infecties en het openen van je eigen voordeur criminaliseert het dagelijks leven. Dit leidt tot absurde schuldverdelingen, permanente paniek over ziekte en de mogelijke gevolgen ervan, drijft mensen uit elkaar en bevordert verdere verdeeldheid in de samenleving. Dat kan niemand willen.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Constant ziek – Pandemie van de gevaccineerden?

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: