Als de Verenigde Staten en hun NAVO lakeien echt een directe oorlog met Rusland willen vermijden, dan weten ze wat ze moeten doen: stoppen met het bewapenen van het reactionaire regime in Kiev en serieus aan de slag gaan met diplomatie, schrijft Finian Cunningham.
Dit krankzinnig gevaarlijke conflict zou nu kunnen eindigen.
Deze week werd de Russische hoofdstad aangevallen door een zwerm militaire drones. De Russische autoriteiten beweerden dat de onbemande luchtvaartuigen allemaal neergeschoten of elektronisch onklaar gemaakt waren, maar niet zonder dat sommige luchtvaartuigen schade aanrichtten aan burgerflats.
Bijna vier weken geleden werd een dubbele droneaanval uitgevoerd op het senaatsgebouw van het Kremlin, vlakbij de woning van president Vladimir Poetin.
Moskou is nog nooit op zo’n symbolische manier aangevallen sinds de Grote Patriottische Oorlog, toen de Sovjet-Unie voor de poorten van de hoofdstad tegen Nazi-Duitsland vocht.
Elders in de Russische Federatie hebben Oekraïense drones grote Russische olie- en gasinstallaties aangevallen, evenals militaire luchtmachtbases diep op Russisch grondgebied. Volgens de laatste berichten worden Russische kinderen geëvacueerd uit de westelijke regio’s Belgorod en Bryansk vanwege de voortdurende zware beschietingen door Oekraïense troepen. In deze regio’s zijn ook commando-achtige invallen geweest van militanten die gebruik maakten van door Amerika geleverde pantservoertuigen. Het CIA-mediafront Radio Free Europe is duidelijk opgetogen over de vermeende verzwakking van het Russische moreel.
Rusland wordt stapsgewijs onderworpen aan een steeds agressievere tuchtiging, die in perspectief gezien een schokkende poging is om de existentiële belangen van het land aan te vallen. Moskou heeft gewaarschuwd dat zijn nationale defensiedoctrine het gebruik van kernwapens toestaat als zijn existentiële belangen worden bedreigd. De VS en haar NAVO-partners zijn op provocerende wijze bezig om het conflict in Oekraïne om te vormen tot een bedreiging van de existentiële belangen van Rusland. De agressie wordt volledig gestuurd en opgevoerd door Washington en zijn NAVO-handlangers, in het bijzonder Groot-Brittannië.
Het bijna 15 maanden durende conflict in Oekraïne lijkt oncontroleerbaar af te stevenen op een rechtstreekse oorlog tussen de Verenigde Staten en Rusland, de twee grootste kernmachten ter wereld. Rusland wilde dit conflict niet. Zijn voorstellen voor diplomatie en dialoog over de geopolitieke veiligheidszorgen als gevolg van de NAVO-uitbreiding werden door Washington en zijn Europese volgelingen van de hand gewezen in de weken voordat de oorlog in Oekraïne op 24 februari vorig jaar uitbrak.
We moeten duidelijk zijn: het is aan Washington om de afglijding naar een wereldcatastrofe een halt toe te roepen.
De regering van president Joe Biden liegt schaamteloos tegen het Amerikaanse publiek en behandelt de Russen als dwazen. Na de laatste drone-aanvallen op Moskou herhaalden het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken de misleidende mantra dat Washington Oekraïense aanvallen binnen Rusland niet “mogelijk maakt of aanmoedigt”.
Washington reageert schijnbaar gefrustreerd op Oekraïne vanwege het “onverbeterlijke” gebruik van Amerikaanse wapens om doelen te raken diep binnen het vooroorlogse Russische grondgebied. (Dat wil zeggen, buiten het schiereiland de Krim en de pas gefederaliseerde Russische gebieden Donbass, Zaporozhye en Kherson).
Dit heeft ertoe geleid dat sommige commentatoren denken dat het regime in Kiev ” losgeslagen” is ten opzichte van zijn Amerikaanse en NAVO-sponsors.
Ted Snider schreef deze week voor het Libertarian Institute: “Oekraïne streeft nu zijn eigen veiligheidsbelangen na op een manier die buitengewoon gevaarlijk is voor de veiligheidsbelangen van de VS. De Verenigde Staten lijken de controle over Kiev kwijt te zijn en Oekraïne streeft nu zijn eigen doelen na op een manier die de Amerikaanse doelen negeert door het gevaar te vergroten dat de NAVO in een oorlog met Rusland betrokken raakt.”
In hetzelfde artikel beweerde Snider dat de verklaarde Amerikaanse doelen tweeledig waren: het verdedigen van de soevereiniteit van Oekraïne en het vermijden van een directe oorlog met Rusland.
De trieste realiteit is dat veel Amerikanen die anti-oorlog zijn en kritiek hebben op het roekeloze beleid van de regering Biden in Oekraïne, niet volledig lijken te begrijpen hoe diep de snode betrokkenheid van Washington gaat. Het doel van de Verenigde Staten is niet om Oekraïne te verdedigen of een directe oorlog tegen Rusland te vermijden. Het doel is om Rusland met alle middelen te verslaan, om een regimeverandering teweeg te brengen en om Rusland te onderwerpen aan het Westerse kapitalisme, zoals in de jaren 90 onder Jeltsin. Het draait allemaal om hegemoniale agressie en dominantie, een beleid dat ook gericht is op China.
Met andere woorden, het kernprobleem is niet een of ander misplaatst beleid van de regering Biden in Oekraïne. Het probleem is de fundamentele en niet aflatende voorwaarde van Amerikaanse wereldwijde hegemoniale ambities. Dat komt op zijn beurt weer voort uit de aard van het Amerikaanse bedrijfskapitalisme en zijn nieuwste versie als bedrijfsfascisme (zij het met een pseudo-liberaal imago en lexicon).
Oekraïne en het conflict daarin zijn slechts een tijdelijk middel tot een groter doel voor het Amerikaanse imperialisme.
Toegegeven, de meeste figuren in de Amerikaanse machtsstructuur geven er ongetwijfeld de voorkeur aan om een directe oorlog met Rusland te vermijden uit pragmatisme en zelfbehoud, niet uit principe. Zij geven de voorkeur aan hybride oorlogsvoering met een lage intensiteit en veel geweld op afstand, tot aan de “laatste Oekraïner”. Maar het probleem van het aanwakkeren van agressie, hoe heimelijk ook, is dat het onvermijdelijk het risico met zich meebrengt dat het uitmondt in een totale oorlog, zoals de huidige dynamiek aantoont.
De regering Biden en het establishment voor buitenlands beleid, de CIA en de imperiale planners van de Deep State kunnen niet doen alsof ze agnostisch staan tegenover Oekraïense aanvallen op Rusland. De VS en haar NAVO handlangers hebben het Kievse regime bij elke stap de facto in staat gesteld en aangemoedigd om de vijandelijkheden met Rusland te laten escaleren. Dat was de missie sinds de door de CIA gesteunde staatsgreep in Kiev in 2014.
Nog maar kort geleden, zo lijkt het, was het controversieel om het neonazistische leger in Oekraïne iets anders te sturen dan helmen en infrarood nachtkijkers. Daarna gingen de voorraden naar “dodelijke wapens”, langereafstandsraketten, drones, tanks voor op het slagveld, artilleriegranaten met verarmd uranium en F-16 gevechtsvliegtuigen die nucleair bewapend zijn.
U kunt een russofoob regime niet tot de tanden toe bewapenen en dan later omkeren en doodleuk beweren dat u de militaire tactiek van het regime om raketten en drones op burgercentra in Rusland af te vuren, niet steunt. Het is even beledigend als dubbelzinnig.
Na de drone-aanvallen op Moskou merkte president Biden deze week op dat Washington nu overweegt om het ATACMS langeafstandsraketsysteem aan Oekraïne te leveren. Dit wapen heeft een bereik van 300 kilometer, meer dan het dubbele van de reeds door de VS geleverde HIMARS-raketten.
Ondanks de cynische ontkenningen en dubbelhartigheid escaleert Washington bewust de agressie tegen Moskou met zijn beleid om zijn marionettenregime in Kiev te bewapenen. De dubbelhartige Amerikanen weten heel goed dat dit corrupte en gewetenloze regime schijnbaar vrome publieke oproepen om “niet binnen Rusland toe te slaan” zal negeren.
De Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, heeft de VS en de NAVO gewaarschuwd dat ze “met vuur spelen”. Zeker gezien het feit dat het regime in Kiev niet op hol geslagen is; integendeel, het doet waarvoor het bewapend is.
Washington zou de lont uit het kruitvat kunnen halen door de wapenleveranties aan Oekraïne stop te zetten en een zinvolle diplomatie met Rusland aan te gaan om de veiligheidsproblemen op de lange termijn aan te pakken. Niet alleen met Rusland, maar ook met China. Waarom zijn de Verenigde Staten en hun NAVO lakeien zo afkerig van diplomatie en geopolitieke betrokkenheid? Het verdorven onophoudelijke verlangen van het Westen naar oorlog en conflicten, naar het aanwijzen van vijanden en het constant demoniseren van anderen is veelzeggend.
Maar Washington kiest niet voor de verstandige optie van vrede en diplomatie omdat het gefixeerd is op hegemoniale machtsbelangen. Die weg leidt alleen maar tot oorlog en spelen met vuur. Het dilemma van Moskou is hoe het zijn westerse agressor kan laten zien dat spelen met vuur betekent dat je je brandt – zonder een catastrofale Derde Wereldoorlog uit te lokken.
Zo kun je zien hoe ver onze westerse politici van ons,burgers afstaan.
Wat hadden we ook al weer gestemd met het Ukraine verdrag?
Geen militaire steun aan Ukraine in geval van conflict.
Precies zelenski.
In 2019 gekozen voor een pas naar de vrede.
Moet je nou kijken.
Het is stuitend om zobeel arrogantie mee te maken.
Hoop dat wanneer,de Russen hard uiy zullen halen.
Is het nou een x afgelopen met het gedonder om Rusland op te delen?
Nog ff en de joenaaithetsteeds deelt zichzelf op.
Daar heb je Biden de oude seniele man die elke keer valt, “de onstandvastige president” haha.
Ook als hij zijn nek breekt,zal dat niet veel helpen.
Zetten ze er weer en andere pion neer.
Maar ondertussen slaan die Russen wel alles stuk,
net als in WOII is hier england weer de war-monger.
Die smerige pleurisbanken hebben nooit genoeg.
We hebben een ru vo lu tie nodig,als we ooit van deze ratten af willen komen.
Maar dat is ijdele hoop ben ik bang.