Een aantal van de nieuwe Oekraïense soldaten weigert op de vijand te schieten. Anderen, volgens commandanten en medestrijders, hebben moeite om wapens in elkaar te zetten of om elementaire gevechtsbewegingen te coördineren. Sommigen zijn zelfs weggelopen van hun post en hebben het slagveld helemaal verlaten.
Terwijl Oekraïne doorgaat met zijn invasie in de Russische Koersk-regio, verliezen zijn troepen nog steeds kostbaar terrein langs het oostfront van het land – een grimmige erosie die militaire commandanten deels wijten aan slecht getrainde rekruten van een recente mobilisatiecampagne en aan de duidelijke superioriteit van Rusland in munitie en luchtmacht, bericht Breitbart.
“Sommige mensen willen niet schieten. Ze zien de vijand in de vuurpositie in de loopgraven maar openen het vuur niet. … Daarom sterven onze mannen,” zei een gefrustreerde bataljonscommandant in de 47e Brigade van Oekraïne. “Als ze het wapen niet gebruiken, zijn ze ineffectief.”
De verhalen zijn afkomstig van commandanten en soldaten die onder voorwaarde van anonimiteit met The Associated Press spraken om vrijuit te kunnen spreken over gevoelige militaire zaken. Anderen spraken op voorwaarde dat ze alleen met hun roepnaam konden worden geïdentificeerd, in overeenstemming met het Oekraïense militaire protocol.
Commandanten zeggen dat de rekruten hebben bijgedragen aan een reeks territoriale verliezen waardoor het Russische leger kon oprukken, waaronder in de buurt van de stad Pokrovsk, een cruciaal logistiek knooppunt. Als deze stad valt, zou de nederlaag de Oekraïense verdediging in gevaar brengen en Rusland dichter bij zijn doel brengen om de Donetsk regio te veroveren. Russische soldaten bevinden zich nu op slechts 10 kilometer afstand.
De problemen van Oekraïne worden nog verergerd door de enorme voorsprong van Rusland in mankracht en de bereidheid om verliezen te accepteren in ruil voor de verovering van doelen.
De onlangs ingelijfde Oekraïners staan ver af van de gevechtsgeharde strijders die in het eerste jaar van de grootschalige invasie massaal ten strijde trokken. De nieuwe troepen missen zelfs een minimaal trainingsniveau, zeiden commandanten en soldaten van vier brigades die het Pokrovsk gebied verdedigen.
Ze vertelden dat ze operaties moesten plannen met infanterie die niet op doelen konden schieten en niet op de hoogte waren van de basis topografie. Sommige rekruten hadden gewoon geen vertrouwen in de strijdplannen van hun superieuren en liepen weg van voorbereide posities.
Gefrustreerd over de kwaliteit van de nieuwe dienstplichtigen die door territoriale rekruteringscentra naar de frontlinie worden gestuurd, proberen commandanten nu hun eigen mobilisatiecampagnes te voeren om nieuwe strijders beter te screenen en te trainen, aldus meerdere commandanten en soldaten.
“Het grootste probleem is de overlevingsdrang van nieuwkomers. Vroeger konden mensen tot het laatste moment standhouden. Nu trekken ze zich terug, zelfs bij lichte beschietingen van vuurposities,” zei een soldaat van de 110e Brigade.
Niet iedereen keert zich om en loopt weg van de strijd, voegde hij eraan toe.
“Nee, er zijn gemotiveerde mensen, maar dat zijn er maar heel weinig,” zei hij. “De positie wordt gehandhaafd voor zover er mensen zijn die gemotiveerd en toegewijd zijn.”
Na de implementatie van een controversiële mobilisatiewet in mei, die duidelijkere regels vaststelde voor territoriale rekruteringscentra, stelt Oekraïne naar verluidt tienduizenden strijders per maand op. De vraag is het grootst bij de infanterie.
Maar er zijn logistieke hindernissen om zoveel nieuwe mensen te trainen, uit te rusten en te betalen, en commandanten vragen voortdurend om nieuwe soldaten. Om die druk te verlichten, hebben militaire leiders eenheden uit brigades in één regio moeten halen en ze naar andere gebieden moeten overbrengen om zwakke plekken te stabiliseren.
Sommigen wijzen met een beschuldigende vinger naar commandanten die recente rekruten uitkiezen voor verliezen.
Viktor Kevliuk, een militair expert bij de denktank Center for Defense Strategies in Oekraïne, zei dat de training die rekruten krijgen voldoende is. Hij zei dat brigadecommandanten “een verklaring zoeken voor tactische fouten.”
“Op dezelfde manier heeft de brigadecommandant de juiste middelen om het moreel te beïnvloeden. Als al deze processen in de brigade zijn ingesteld, zullen er geen noemenswaardige problemen zijn. Als deze mechanismen falen, lezen we over de negativiteit in sociale netwerken,” voegde hij eraan toe.
En in intense gevechten zoals die in Pokrovsk “zijn het de tijdige tactische beslissingen van commandanten die het verschil maken,” zei Kevliuk.
In sommige gevallen zijn doodsbange nieuwe rekruten uit de strijd gevlucht.
“Deze angst creëert paniek en chaos,” zei de bataljonscommandant van de 47e Brigade. “Dit is ook de reden dat we hebben verloren.”
Het verlies van het dorp Prohres vorige maand in de regio Pokrovsk is het meest recente voorbeeld van territoriaal verlies dat wordt toegeschreven aan nieuwe rekruten, zeiden commandanten. Eenheden van de 31e Brigade vertrokken in een slecht gecoördineerde uitzinnigheid, waardoor de 47e Brigade zich in de strijd mengde en probeerde de linie te stabiliseren. Een soortgelijk scenario speelde zich af in het dorp Ocheretyne in mei.
Er wordt niet genoeg gedaan om nieuwkomers te trainen, zei de bataljonscommandant. “Ze krijgen niet eens de laagste trainingsstandaard die vereist is voor onze (gevechts)acties,” zei hij.
De nieuwe mannen hebben niet genoeg oefening met het in elkaar zetten en schieten van hun geweren, zei hij. Ze hebben ook niet geleerd om gevechtstaken in kleine groepen te coördineren of om zelfs maar eenvoudige tactieken te gebruiken, voegde hij eraan toe.
“Vanuit de commandopost wil ik bevelen geven aan kleine (infanterie)groepen, maar ik weet niet zeker of ze in staat zijn om deze bevelen uit te voeren omdat ze coördinatie en communicatie missen,” zei hij, eraan toevoegend: ”Soms wil ik zelf schieten.”
De plotselinge inval van Oekraïne in Rusland wekte aanvankelijk de hoop dat het Kremlin gedwongen zou worden zijn militaire middelen te verdelen om te reageren. Maar tot nu toe hebben de Russische troepen niet gewankeld in hun opmars naar Pokrovsk en andere potentiële veroveringen.
Ondertussen is de bliksemopmars van Oekraïne naar Russisch grondgebied na twee weken vertraagd en heeft het slechts kleine overwinningen geboekt, een mogelijk teken dat Moskou effectiever in de tegenaanval gaat.
Commandanten in het oosten melden dat de gevechten sinds de inval alleen maar heviger zijn geworden. Lokale autoriteiten hebben maandag de bijna 53.000 inwoners van Pokrovsk bevolen om binnen twee weken te evacueren. In de naburige stad Myrnohrad, nog dichter bij Russische stellingen, kregen de inwoners slechts enkele dagen de tijd.
De inname van Pokrovsk zou de Oekraïense aanvoerroutes naar de Donetsk regio ondermijnen en de opmars van Rusland naar de oostelijke steden Sloviansk en Kostiantynivka vergemakkelijken. Het zou ook Ruslands eerste grote strategische overwinning zijn na maanden van pijnlijk bevochten marginale overwinningen.
In de afgelopen drie maanden werden de meeste Oekraïense territoriale verliezen opgetekend in het Pokrovsk gebied, volgens drie open bronnen, waarbij de gevechten verhevigden in de buurt van de steden Toretsk en Chasiv Yar. Russische troepen voerden de aanvallen op in een poging te profiteren van de vermoeidheid en het tekort aan troepen.
Het offensief heeft Moskou ook veel gekost: in twee maanden tijd zijn naar verluidt 70.000 troepen verloren gegaan, volgens het Britse ministerie van Defensie, dat de prognose vorige maand op X. plaatste. De zware verliezen houden aan nu de Russische troepen Pokrovsk geleidelijk naderen vanuit het oosten en zuidoosten.
Een andere uitdaging voor Oekraïne is een nieuwe tactiek waarbij Rusland steeds terugkerende golven van kleinere infanterie-eenheden van twee tot vier man inzet. Dat heeft Oekraïense drone-operators in de war gebracht, die het moeilijk vinden om op hen te richten, volgens een drone-operator van de 25e Brigade die de roepnaam Groot gebruikt.
“Dit is een van de belangrijkste redenen voor het (Russische) succes in Pokrovsk,” zei hij. “Het is moeilijker om ze te detecteren,” vooral onder de dekking van loofbomen.
“Zodra de infanterie onder de boomgrens komt, is het erg moeilijk om ze daar weg te krijgen met drones, en daarom zijn we erg afhankelijk van onze infanterie.”
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
De oorlog van Mark Rutte en de EU Pentagon NAVO coöperatie. Niet de ‘onze’.