Vandaag de dag is de NAVO een enorm multinationaal bondgenootschap van 32 landen, veel groter en met veel meer grondgebied dan de oorspronkelijke 12 landen. In ruwe cijfers heeft het een potentiële militaire macht van 3,5 miljoen mensen en bestrijkt 25,07 miljoen vierkante kilometer (15,58 miljoen vierkante mijl) grondgebied.
Hoewel dat enorm lijkt, zijn de macht en het vermogen van de NAVO om verschillende redenen afhankelijk van de Verenigde Staten. Dat was zo vanaf het begin, en dat is nog steeds zo. Aanvankelijk was de NAVO een door de VS geleid anticommunistisch defensief bondgenootschap, maar nu is het veranderd in een door de VS geleid machtsblok dat agressief aan het uitbreiden is. Het bondgenootschap coördineert niet langer met de Verenigde Naties (althans niet op een consistente basis), ondanks verklaringen in het NAVO-verdrag.
Ondanks pogingen om de aanwezigheid in Polen, Roemenië en Estland te versterken, kampt het bondgenootschap met grote problemen: een kritiek tekort aan bewapening, ongeteste en onderbemande strijdkrachten en een Amerikaanse aanwezigheid die nog steeds voornamelijk expeditionair is.
Oekraïne
Hoewel de NAVO is uitgebreid en wapens blijft leveren aan Oekraïne, lijken de vooruitzichten voor Oekraïne om de Russische aanvallen te overleven slecht. Ondertussen heeft Rusland veel geleerd over hoe om te gaan met NAVO-wapens door gebruik te maken van zijn luchtverdediging en elektronische stoormogelijkheden. De kasten in de Verenigde Staten zijn merkbaar leeg als gevolg van het conflict, en er is geen reden om te denken dat, afgezien van luchtmacht, de NAVO het beter zou kunnen doen in Oekraïne dan de Oekraïners.
De NAVO is nog steeds uitgesproken als het gaat om Oekraïne en haar houding ten opzichte van Rusland. Sommige non-factoren zoals de Europese Unie zijn retorisch nog erger. Maar de nieuwe NAVO wordt geconfronteerd met een nijpende situatie in Oekraïne en het risico van een bredere Europese oorlog. Zal de NAVO de Rubicon van het conflict oversteken, of een schikking zoeken met haar gezworen vijand, Rusland?
De dreiging
Het is geen kleinigheid dat de alliantie zich niet langer richt op het communisme als bedreiging, maar eerder op Rusland als bedreiging voor Europa (en bij uitbreiding voor de Verenigde Staten.) De Amerikaanse toewijding aan Europa plaatst Washington in een moeilijke logistieke en militaire positie om de veel sterkere dreiging van China het hoofd te bieden. Maar het lijkt erop dat Amerikaanse beleidsmakers liever de Russische dreiging aanpakken – misschien omdat dat de Amerikaanse dominantie in Europese zaken garandeert en goed is voor de Amerikaanse belangen.
Als Rusland een echte bedreiging zou vormen en als de Europeanen zich echt zouden inzetten voor hun eigen verdediging, dan zou Europa gemakkelijk een militaire macht kunnen samenstellen die vergelijkbaar is met, zo niet groter dan, alles wat Rusland kan opbrengen. Europa heeft meer dan 700 miljoen inwoners. Ter vergelijking: Rusland heeft een veel kleinere bevolking (144,2 miljoen), een veel kleinere economie en een leger van ongeveer 470.000 soldaten. (Het Amerikaanse leger heeft ongeveer 452.000 actieve soldaten).
De oorspronkelijke dreiging
Het NAVO-verdrag werd in 1949 in Washington aangenomen. Europa werd belegerd door het oprukkende binnenlandse communisme, de Russen hadden hun werk om Oost-Europa over te nemen en communistische regeringen te installeren grotendeels voltooid en de Berlijnse luchtbrug was nog steeds aan de gang.
Vier maanden na de ondertekening van het verdrag liet de Sovjet-Unie haar eerste atoombom ontploffen (Joe-1 genoemd naar Jozef Stalin), waarmee een einde kwam aan het atoommonopolie van de VS.
Duitsland, Turkije, Griekenland en Spanje behoorden niet tot de oorspronkelijke leden. Griekenland en Turkije zouden in 1952 toetreden; Spanje pas in 1982, lang na de dood van dictator (Caudillo) Francisco Franco in 1975. Duitsland was verdeeld en bezet. De Federale Republiek Duitsland (FRG) onder geallieerde bezetting (VS, VK en Frankrijk) werd uitgeroepen in mei 1949, maar het bleef een bezet gebied tot 1955. In mei van dat jaar sloot de BRD zich aan bij de NAVO. Als reactie daarop werd het door Rusland bezette Oost-Duitsland op 7 oktober 1949 een staat. Het zou toetreden tot het Warschaupact, of Warschau Verdragsorganisatie, het Russische antwoord op de NAVO, opgericht op 14 mei 1955. De NAVO en het Warschaupact bepaalden de Koude Oorlog tot de ineenstorting van de USSR in 1991.
De NAVO was onderdeel van een sterk programma van de Verenigde Staten om Europa na de Tweede Wereldoorlog weer op te bouwen, een einde te maken aan de binnenlandse communistische dreiging in een aantal Europese landen (Griekenland, Italië), het geallieerde deel van Berlijn (een verdeelde stad) te beschermen en een sterke verdediging op te zetten tegen elke militaire dreiging van de Sovjet-Unie voor Europa. Als gevolg hiervan vestigde de VS een permanente militaire aanwezigheid in Europa met belangrijke bases in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Italië. België werd de thuisbasis van het NAVO-commando dat bekend staat als het Supreme Headquarters Allied Powers Europe, eerst onder bevel van generaal Dwight D. Eisenhower (april 1951 tot mei 1952).
Artikel 5
Het NAVO-verdrag definieert het bondgenootschap als defensief. De belangrijkste bepaling, artikel 5, luidt
De partijen komen overeen dat een gewapende aanval tegen een of meer van hen in Europa of Noord-Amerika zal worden beschouwd als een aanval tegen hen allen en bijgevolg komen zij overeen dat, indien een dergelijke gewapende aanval plaatsvindt, elk van hen, in de uitoefening van het recht op individuele of collectieve zelfverdediging erkend door artikel 51 van het Handvest van de Verenigde Naties, de partij of partijen die wordt of worden aangevallen zal bijstaan door onmiddellijk, individueel en in overleg met de andere partijen, die actie te ondernemen die zij nodig acht, inclusief het gebruik van gewapend geweld, om de veiligheid van het Noord-Atlantisch gebied te herstellen en te handhaven.
Artikel 5 is slechts één keer gebruikt, op 12 september 2001, een dag na de terroristische aanslagen van 11 september in de Verenigde Staten. De Noord-Atlantische Raad, het politieke besluitvormingsorgaan van de NAVO, nam na enige controverse een besluit. De NAVO voerde een programma uit met de naam Eagle Assist, waarbij NAVO AWACS-vliegtuigen werden gestuurd om in het Amerikaanse luchtruim te patrouilleren. Hoewel een symbool van steun, was de interventie van de NAVO militair gezien grotendeels zinloos. Wat de AWACS-toestellen van de NAVO in het Amerikaanse luchtruim konden doen, werd nooit uitgelegd.
De NAVO zelf was echter betrokken bij een aantal operaties waarbij militair geweld werd gebruikt – in Afghanistan, Kosovo, Bosnië en Libië. De NAVO is ook direct betrokken bij Oekraïne, maar niet met grondtroepen.
De veranderende Russische dreiging
Na de oprichting concentreerde de NAVO zich op het voorkomen van een Russische invasie in West-Europa, vooral gericht op West-Duitsland. NAVO-strategen en externe militaire experts concentreerden zich op het idee dat de Sovjet-Unie (voornamelijk Russische troepen) zou binnenvallen via de “Fulda Gap”, een laaglandcorridor die zuidwestelijk loopt van de Duitse deelstaat Thüringen tot Frankfurt am Main en die onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog door Westerse strategen werd geïdentificeerd als een mogelijke route voor een Sovjetinvasie van de Amerikaanse bezettingszone vanuit de door de Sovjet-Unie bezette oostelijke sector.
Toen de Sovjet-Unie in de jaren 1970 en 1980 zijn strijdkrachten opbouwde, maakten westerse strategen zich zorgen dat de VS en zijn NAVO-bondgenoten niet over voldoende pantsers en artillerie beschikten om een Russische aanval af te slaan.
Een deel van deze focus op de Russische dreiging werd weerspiegeld in twee romans, één geschreven door Sir James Hacket genaamd The Untold Story: The Third World War”(1978) en Red Storm Rising van Tom Clancy en Larry Bond (1986).
In 1981 zei KGB-voorzitter Joeri Andropov in een toentertijd geheime toespraak dat het van cruciaal belang was dat Rusland “de militaire voorbereidingen van de vijand, zijn voorbereidingen voor een nucleaire aanval, niet zou missen en het reële risico van het uitbreken van een oorlog niet zou missen”. Volgens Andropov bereidde de NAVO een eerste aanval op de Sovjet-Unie voor onder de dekmantel van twee NAVO-oefeningen, Autumn Forge 83 en Able Archer 83. Minister van Defensie Dimitry Ustinov vertelde het Politbureau dat de NAVO-oefeningen “steeds moeilijker te onderscheiden waren van een echte inzet van strijdkrachten voor agressie.”
Net zoals de Verenigde Staten en de NAVO een Russische aanval vreesden, lijkt Rusland een spiegelbeeld te hebben gehad van een preventieve aanval op de USSR, gericht op kernwapens. Hoewel Rusland en de Verenigde Staten in de jaren van de Koude Oorlog proxyconflicten zouden uitvechten (Korea, Vietnam, Cambodja, Laos, het Midden-Oosten), kwam het niet tot een algemene oorlog in Europa.
Ineenstorting van de USSR
In oktober 1985 had Gorbatsjov tijdens een bezoek aan Parijs een ontmoeting met Francoise Mitterrand, de Franse president. Hij vertelde Mitterrand dat Rusland een derdewereldland met kernwapens was. In 1991 werd zijn inzicht bewezen. Op 26 december, door Verklaring № 142-Н van de Sovjetrepublieken van de Opperste Sovjet van de Sovjet-Unie, hield de USSR op te bestaan.
Met de ineenstorting van de USSR werd de Russische macht drastisch teruggebracht. De beruchte militaire opbouw van de Sovjet-Unie in de jaren 1980, die de Russische economie had leeggezogen, bleef nu wegroesten. Nucleaire onderzeeërs werden achtergelaten in de haven en zonken langzaam weg in hun ligplaats. Defensiefabrieken stopten met produceren. Arbeiders werden niet betaald. De volgende 15 jaar zou Rusland op de hielen zitten, worstelend om zichzelf opnieuw uit te vinden. Het Warschaupact verdween.
Rusland was nu een disfunctionele staat met kernwapens. Het Russische leger zelf viel uit elkaar. Russisch militair materiaal was te koop op vlooienmarkten in Oost-Europa om een paar dollar te verdienen. Het Westen maakte zich zorgen over ex-Sovjet wetenschappers die zich verhuurd hadden aan schurkenstaten, maakte zich zorgen over rottende kernonderzeeërs en onveilige kerncentrales, was onzeker over wie het bevel voerde en, in het algemeen, of Rusland wel een stabiel land was.
Ondertussen was wat overbleef in Rusland vergeven van de corruptie. Zelfs toen Rusland langzaam weer op de been kwam, ging de corruptie in het hele land door, ook in het leger. Terwijl dit artikel wordt geschreven, vinden er in het Russische leger anti-corruptieonderzoeken, arrestaties en ontslagen plaats, terwijl het Russische leiderschap probeert het leiderschap van het leger op te waarderen en de militaire uitrusting en voorraden die aan de troepen worden geleverd, te verbeteren.
NAVO-uitbreiding na de Sovjet-Unie
Toen de Sovjet-Unie uiteenviel, beschouwde de NAVO Rusland nog steeds als een existentiële uitdaging. Die uitdaging kreeg in de ogen van de NAVO extra gewicht nadat Rusland troepen naar Georgië (2008) en Oekraïne (2014 en 2022) stuurde. Het is gemakkelijk om over het hoofd te zien dat de NAVO haar eigen ambities had in Georgië en Oekraïne en op beide plaatsen actief de NAVO promootte, inclusief pogingen om de Russen te verdrijven.
Tegenwoordig zijn alle militaire oefeningen, troepeninzet en operaties van de NAVO gericht op het stoppen van een Russische aanval. De NAVO heeft haar troepeninzet en bases versterkt om de Baltische staten (vooral Estland, dat de NAVO als kwetsbaar beschouwt), Polen en Roemenië te beschermen.
Terwijl de USSR uiteenviel, begon de NAVO aan een ongekende expansieronde. Terwijl er in 1991 en de daaropvolgende jaren weinig tastbaars te vrezen viel van Rusland, hadden de nieuwe onafhankelijke staten defensiehulp nodig. De meeste waren volledig afhankelijk geweest van Russische wapens, en die zouden er in de toekomst niet meer komen. Bovendien wilden ze beschermd worden. Terwijl de Russen van tijd tot tijd klaagden en soms garanties kregen die vals bleken, breidde de NAVO zich uit.
De NAVO startte ook programma’s om Georgië en Oekraïne een toekomstig NAVO-lidmaatschap aan te bieden. Het aanbod ging gepaard met NAVO-adviseurs en specialisten, wapens en ondersteuning van inlichtingendiensten. Russische leiders zagen de pogingen als bedreigingen, vooral als het om Oekraïne ging. De NAVO oefende samen met de EU druk uit op Oekraïne om zich bij Europa aan te sluiten en zich van Rusland af te scheiden. Rusland van zijn kant zag de NAVO in Oekraïne als een regelrechte bedreiging voor de Russische veiligheid.
Samen met de NAVO-uitbreiding nam het bondgenootschap een agressieve houding aan die verder ging dan zijn defensieve mandaat. Dit omvat operaties in de International Security Assistance Force (ISAF) van Afghanistan, de Implementation Force (IFOR) van Bosnië en Herzegovina, de Kosovo Force (KFOR) en Libië (Operatie Unified Protector). De VS probeerden de NAVO zover te krijgen dat ze de oorlog in Irak (2003) zouden steunen, maar dat lukte niet omdat Turkije sterk tegen was. In plaats daarvan creëerden de VS een “Coalition of the Willing” (Multinational Force, Irak) met troepen uit de VS, Australië, het VK en Polen.) Andere landen stuurden vervolgens troepen naar Irak om de stabilisatie-inspanningen te ondersteunen.
Opnieuw Oekraïne
De toekomst van de NAVO is onlosmakelijk verbonden met Oekraïne. Nu de oorlog een eindpunt bereikt en Kiev mogelijk gedwongen wordt om met Moskou te onderhandelen, doet de Oekraïense minister van Defensie zijn uiterste best om Washington ervan te overtuigen Oekraïne langeafstandswapens te geven om Russisch grondgebied aan te vallen, vooral Moskou en Sint-Petersburg. De Oekraïners weten heel goed dat als Washington volledig meewerkt, de oorlog in Oekraïne nog meer gewelddadige Russische aanvallen zal uitlokken. Ze rekenen hierop om de NAVO binnen te halen en NAVO-troepen de Oekraïners aan het front te laten vervangen. Het is gemakkelijk te begrijpen dat als de NAVO daadwerkelijk troepen zou sturen of NAVO-luchtmacht zou inzetten tegen de Russische operaties in Oekraïne, de oorlog zich snel zou uitbreiden naar Europa.
Deze reddingslijn voor Oekraïne zou de NAVO in het oog van een storm plaatsen waaraan ze al op vele manieren heeft bijgedragen. Kan de NAVO worden meegesleurd in een oorlog die Europese steden, infrastructuur en militaire bases zal bedreigen? Ondanks de Oekraïense opmars naar het Koersk-gebied in Rusland en grootschalige drone-aanvallen op Rusland, waaronder beschietingen van burgers in Belgorod, hebben de Russen niet toegehapt, behalve dat ze druk blijven uitoefenen op het Oekraïense leger (AFU). Volgens de meeste berichten is het Oekraïense leger overbelast, heeft het een tekort aan mankracht en begint het te kraken.
De vraag is wat de volgende stap is.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Het podium wordt klaargemaakt voor de grootste oorlog in de menselijke geschiedenis
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Wil iedereen dit AUB delen en zoveel mogelijk verspreiden, Aangezien dit landelijk bekend moet worden en Marlinda van der Vos Beschermd moet worden op alle denkbare manieren tegen deze globale secte welke werkelijk nergens voor terugdeinzen…..
AUB delen en zoveel mogelijk verspreiden !!!
https://vm.tiktok.com/ZIJW2dHw5/
Marlinda is geen enkele bedreiging voor het kwaad. Ze is voor hen onbeduidend. Hetgeen ook blijkt uit de video. Ze was naïef. Door politici in vertrouwen te nemen. Door te denken dat zij zouden openstaan voor wat zij te melden had. Door te denken dat onze politici een deel van de oplossing zijn, in plaats van dat zij deel uitmaken van het wereldwijde probleem.
Sinds ze erachter is gekomen dat alles wat ze geleerd heeft op de universiteit een leugen was denk ze dat ze haar basis kwijt is en is zij bang. Daar maken de slechteriken handig gebruik van door haar regelmatig te intimideren. Gevolg hiervan is is dat zij leeft in angst. Iemand die bang is doet namelijk niets en is dus ook geen gevaar.
Dit is heel spijtig, want ze heeft een gave. Dat is haar basis. Dat is wei zij is. Ze moet het alleen op de juiste manier zien te gebruiken. Dat heeft zij waarschijnlijk nooit geleerd. Als zij op haar gave, op zichzelf, leert vertrouwen zal ze niet meer bang zijn. En dan kan ze er veel mee doen en bereiken. Daar is moed voor nodig. Uit de video maak ik op dat het haar hieraan ontbreekt.
Jammer.
Ik keek tot ze verliefd was op Hasib, weer een ‘heldin’ die anti durft te zijn, de hele intrige staat van alle kanten vol van onbenul. De rest vul ik zelf in. Misschien komt er nog wat van terecht. Het is nog erger dan Petra Stienen over haar werk in de Arabische wereld die opgaf over de billen van een massa geknielde biddende mannen van achteren gezien. Erger dan Houellebecq, gênant dat zo’n vrouw gevoelens pretendeert.
O ja natuurlijk, de VU is christelijk. Zelfopoffering.
Ken ik een ander verhaal?
Heb uw vijanden lief op z’n Nederlands.
“Niet de NAVO van je grootvader”
De NAVO, ooit een eenvoudig defensief bondgenootschap, wordt nu geconfronteerd met een crisis.
Tja wanneer de Speciale Militaire Operatie ten einde komt dan gaat Rusland zich met Europa bemoeien denk ik of de Russische leider Poetin laat zich verleiden om een vredesovereenkomst uit te handelen, beid machtsblokken lijden verlies en dat vindt het grootste machtsblok van de wereld (Rothschilds bankiers) niet leuk en interessant.
Het enige wat voor hen telt is de winstmarge zo groot mogelijk te maken, zelf zou ik het wel kunnen aanvaarden dat Rusland uitgebreid wordt tot aan de Noordzee en Groot Brittannië inbegrepen en alle smeerlappen die ons nu onderdrukken die krijgen dan een andere ideologie opgelegd dit gebeurd al eeuwen.
Ga nu preppen voor de oorlog
https://lbgainer.tumblr.com/post/706607994367066112
Of maak er een mode van
https://imgur.com/gallery/underboob-f6FAC
Een van de grootste criminele wereldorganisaties ter wereld bedoeld men!
@Jopie ;
Een lieve , maar naive meid .
Ze lijkt me oprecht , en ze vertelt ook waarheden .
Ik hoop dat zij , en iedereen , begrijpt dat als je
een ” Smart-phone ” hebt ; je behoorlijk dom bent .
Oh ; en als je computer gehackt is , dan laat je hem
niet achter , maar laat het door een vakman nakijken
om de daders te traceren . (Tip !)
Een fijne avond !
Het artikel zit zo barstensvol met foutieve aannames en halve waarheden dat er geen beginnen aan is dit te gaan corrigeren. Jammer.
Belangrijk is te weten dat de NAVO er nooit was voor verdediging tegen de Soviet Unie, maar een machtsblok is om oorlog te voeren op overte òf coverte manieren tegen wie ongehoorzaam zijn, en om een voor een landen te onderwerpen en op te nemen. Het leegroven gebeurt sinds het begin door het MIC, Big Banks en Big Business.
Accepteer je niet SWIFT of de lokale versie van de Fed en drink je geen producten van minstens een van de Cola companies, dan krijg je een CIA staatsgreep aan je broek en missielen van Raytheon of Lockheed-Martin op je kanis.
Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Deze reactie is inderdaad een goede correctie op de naïviteit van het artikel. De gang van zaken in de wereld wordt immers nog altijd bepaald door het ondergraven, kapot maken of wegslaan van wat in de weg loopt, allemaal verpakt door ernstige mannetjes in een maatpak die leuteren over normen, vrijheid, vrede en beveiliging tegen dictators en terroristen.
Niet fijn om te lezen propaganda..lijkt net zorg volle westen over Russische gevaar..is dat zo..? Amerika geeft zelf altijd grootste gevaar gevormd..en dat blijft tot en met vandaag. Als je hierboven geschreven verhaal lees, krijg je totaal verkeerde beeld van situatie. Amerika is en was altijd product van geveld en expansionisme..zo is Amerika ook gebleven..daroom juist Amerika vormt grootste gevaar voor vrede in de wereld….
Het artikel LIJKT een uitgebreid overzicht te geven,
maar is erg oppervlakkig.
De Nato is ALTIJD het militaire vehikel geweest,
om de V.S.-hegemonie te vestigen en behouden.
Opheffen, die militaire “verdrags-organisatie”.
De Navo is een organisatie die opgezet werd om na de oorlog de zogezegd “bevrijde” landen niet meer te laten terugkeren naar hun vooroorlogse onafhankelijke, niet-gebonden soevereiniteit maar in de kapselen in een blok van afzetgebieden in een door het IMF gecontroleerde financiële wereld, tegen het gevaar van het communisme.